Professional Documents
Culture Documents
Kinalaman sa Register ng
Wika sa Pangingisda:
ISANG
PANGLINGGWISTIKANG
PALALARAWAN
INTRODUKSYON
kanlurang bahagi ng Metro Manila. Isang makipot na sa paligid ng dagat na may sukat
na 10.77 kilometro kwadrado. Sinasakop ng bayan ang isang makipot na mahabang lupa
sa may silangang pampang ng Look ng Maynila. Nasa diretsong hilaga ng Maynila ang
Office, ang populasyon ng Navotas ay 245,344. Tagalog ang wika ng karamihan. Dalawa
sa bawat tatlo ay Tagalog (66.65%), ang iba ay Bisaya (22.23%), at ang iba ay mga
ginagamit din sa Navotas, pagkat bahagi ito ng Metro Manila, at ang Cosmopolitan na
siyudad na ito ay tumatanggap ng sarili nitong populasyon sa buong bansa. Marami ding
dayuhang wika ang ginagamit rin, higit sa mga may mataas na katayuan sa buhay at sa
kanilang mga negosyo. Ngunit nanatili pa ring Tagalog ang malawakang ginagamit ng
Ang wikang Filipino ay naiintindihan ng halos lahat ng Pilipino dahil tinuturo ito sa
Kahit ang mga telenobela at mga seryeng dayuhan ay isinasalin sa wikang Filipino at
Wika
may isang varayti ng wikang sinasalita? Kailan sila nagkakaroon ng karaniwang varayti
mga pangkat-wika batay sa mga katangiang istruktural ng mga varayti ng wika sa clergy
ayon kay Bloomfield (1918). Dala ito ng nagkakaibang pangkat ng tao na may iba't ibang
(Roussean, 1950). Ang mga pagkakaibang ito ng sa wika ay nagbunga ng iba't ibang
patnubay ang pagtalakay na ilalahad sa papel na ito para sa mga propesor, estudyante,
mananaliksik at mga nagpaplano ng wika sa edukasyon partikular sa varayti ng Filipino
Layunin ng Pag-aaral:
Pangkalahatang Layunin –
sa register ng mga salita sa pangingisda o ang mga salitang ginamit at may kaugnayan
ginagamit dito.
SA PAG-AARAL
Ito rin ang ang pagkakaiba-iba sa uri ng wika na ginagamit ng mga tao sa bansa.
1.dayalekto
Halimbawa:
Tagalog-Bulacan
Tagalog-Batangas
Tagalog-Laguna
2. Idyolek
- Samantala ang idyolek ay isang varayti na kaugnay ng personal na kakanyahan
- Ayon pa rin kay Catford, permanente nang matatawag ang idyolek ng isang
Halimbawa:
sayantipikong register
panrelihiyong register
pang-akademikong register
isang partikular na varyasyon o varayti ng wika. Ito rin ang pagkakaiba-iba sa uri ng wika
na ginagamit ng mga tao sa bansa. Maaaring ang pagkakaiba ay nasa bigkas, tono, uri
at anyo ng salita. Nagbigay si Cafford (1965) ng dalawang uri ng varayti ng wika. Una ay
madalas. Ayon pa rin kay Catford, permanente nang matatawag ang idyolek ng isang
sitwasyon na ginagamit ang wika. Kasama rito ang register, mode at estilo. Ang register
pang-akademikong register at iba pa. Ang estilo ay ang varayti na kaugnay ng relasyon
makikita ang varyasyon ng wika sa parnamagitan ng: a.) mga taong bumubuo rito; b.)
indibidwal. Dito nagsimula ang mga pag-aaral sa varayti ng wika na naging bahagi ng
ang speech (langue) ay pangindibidwal. Ayon kay Sapir (1949), ang wika ay isang
wala ito. Para naman kay Saussure (1915), ang wika ay hindi kumpleto sa sinumang
dalawang paraan: a) code switching o palit koda at b) panghihiram. Sa palit koda ang
Halimbawa nito ay ang mga usapan ng mga kabataan ngayon na nag-aaral sa mga
kolehiyo: "0, how sungit naman our teacher in Filipino." "Hoy, na-gets mo ba sabi ko sa
text ko?" "It's so hard naman to make pila-pila here." Ito ang tinatawag na
conversational code switching kung saan ang nagsasalita ay gumagamit ng ibang varayti
o code sa iisang pangungusap. Dito naghahalo ang Ingles at Filipino. Mayroon ding palit-
niya ang mga wika ng taong galing sa lugar na sumakay sa bus. Ang panghihirarn ay isa
pang paraan kung saan nagkakahaio ang mga varayti. Sa paraang do, ang isang salita o
higit pa ay hinihiram mula sa isang varayti tungo sa isa pang varayti dahil walang
katumbas ang mga ito sa varayting ginagamit ng nagsasalita. Tinatawag itong lexical
may kulturang dala mula sa pinagmulan nito (cultural color) tulad ng hamburger, pizza,
taco, french fries; mga salitang dala ng pagbabago sa teknolohiya tulad ng CD,
computer, diskette, fax, internet, e-mail at iba pa. Kaugnay pa rin ng sosyolinggwistikong
teorya ang ideya ng pagiging heterogeneous ng wika o ang pagkakaroon ng ibat ibang
mga varayti ng wika tulad ng pagkakaroon ng Tagalog Filipino, Ilokano Filipino, Ilonggo
Filipino, Singapore English, Filipino English at iba pa. Tinatawag itong linggwistikong
varayti ng wika. Mayroon ding varayti na ayon sa register o sosyal na kalagayan tulad
ng Filipino ng mga nabibilang sa third sex, Filipino ng mga taong may iba't ibang trabaho
tulad ng mangingisda, magsasaka, mga taong-pabrika, maging ang mga taong may iba't
karera. Gayundin may Filipino ng mga kolehiyala, Filipino ng sosyal sayans, matematika,
Nakita niya na may magkaibang -katangian ang wika ng mga batang mula sa mahihirap
na kalagayan. Nakita niya na may katangiang masuri at abstrak (elaborated code) ang
wika ng una at detalyado at deskriptibo (restricted code) naman sa huli. Ang pananaw na
tingnan nang pantay-pantay ang mga varayting ito – walang mababa, walang mataas.
Ang paniwalang ito ay makabuluhan sa ating pagtuturo ng Filipino kaugnay ng iba pang
wika sa iba't ibang rehiyon. Kaugnay ng pananaw ng varyabilidad ng wika ang Teoryang
kabilang sa grupo. Sa kabilang dako naman, linguistic divergence naman kung pilit na
iniiba ang pagsasalita sa kausap para ipakita o ipahayag ang pagiging iba at di-pakikiisa
natin sa iba't ibang rehiyon. Tulad halimbawa ng CebuanoFilipino na mapapansin ang di-
Magkain na tayo sa halip na Kumain na tayo. Ang interlanguage naman ang tinatawag
mga tuntunin sa wika. Halimbawa nito ang pagialagay natin ng mga panlapi sa mga
Ano naman ang papel ng Filipino sa gitna ng magkakaibang wika sa bansa? Kung
ating babalikan ang kahulugan ng Filipino ayon sa KWF Resolusyon 96-1: "Ang Filipino ay
ang katutubong wikang ginagamit sa buong bansa bilang wika ng komunikasyon ng mga
etnikong grupo. Katulad ng iba pang wikang buhay, ang Filipino ay dumaraan sa proseso
wika at sa ebolusyon ng iba't ibang varayti ng vvika para sa iba't ibang sitwasyon, sa
mga nagsasalita nito na may iba't ibang saligang sosyal at para sa mga paksa ng
gawaing ito at mas lalago at madedevelop ang isang varayti o sariling varayti ng wika
katutubong wika. Isang bagong larangan din ito, na kakikitaan ng mga paksa at gawaing
isagawa ang mas malalim na pagsusun ng mga smasalita at pasulat na anyo ng wika ng
wika ng mga taong hindi kapangkat o karehiyon. Makikita rin ang kontribusyon ng ibat
sa klase. Nabibigyang halaga rin nila ang kanilang sari-sariling wika at kultura bilang
Lydia B. Liwanag
Ang sosyo-lingguwistika ay sangay ng lingguwistika na nakatuon sa mga
obserbasyon ni John Spencer, isa itong malaki at lumalawak na larang ng mga gawaing
naging pokus ng larang na ito mula pa noong ikalabingwalong siglo ang pagkilala at
Pagkat panlipunan, hindi naihihiwalay sa aktibidad ng mga tao ang gamit ng wika.
Lagi nang may nag-iiba-ibang paraan ng pag-angkop ang wika sa sitwasyon ng paggamit
umiiral na wika.5 Binabansagan ding unibersal na anyo ng isang wika na may isang
wika upang maunawaan ang isa’t isa bagaman pinaghihiwalay sila ng heograpiya o ng
Isang akademikong ehersisyo ito na walang ibang hangarin kundi ang higit na
isang lahi. Inaasahan na ang mga tanong na mailalatag dito ay makatutulong sa ibayong
Ayon kay William Labov, isang likas na pangyayari ang pagkakaroon ng iba-ibang
anyo o varayti ng isang wika.8 Para kina Michael Gregory at Susanne Carroll, isang
Sa madali’t salita, dahil penomenong panlipunan ang wika, ang mga taong nabubuklod
ng ulan” para sa mga taga-Cavite o Bulacan. Pag sinabi mong “Ari po” sa Quezon, ang
Cavite o Bulacan, ang ibig lamang nitong sabihin ay “Narito po” o “Heto po” ang isang
tao o bagay. Sa isang taga-Majayjay, Laguna, “nag-adyo” ang isang taong umakyat sa
rin sila sa tunog o punto. At walang nagsasalita na walang punto. Hindi lamang ito
pagtuturo ng kinaroroonan ng isang tao o bagay: ang ilaya at ibaba. Hindi ito
Ang magiging tugon: “Sa ibabang Blumentritt” kung ang kinaroroonan ng nagtanong at
tinanong ay nasa mas mataas na bahagi ng bayan. Kung sa bandang ibabang bahagi ng
bayan nagtanong, ang magiging tugon ay ganito: “Sa bandang ilaya ng munisipyo.” Mula
ng munisipyo.
aking pag-iisip ang ilaya at ibaba. Noong manirahan kami sa Lungsod ng San Pablo, sa
Panlipunan noong nasa unang baitang ako. Sa halip na hilaga at timog ang itumbas ko
sa “north” at “south,” ilaya at ibaba ang aking ginamit. Hindi ko naisip na maaaring
maging hilaga o timog ang alinman sa ilaya o ibaba dahil hindi naman nakabatay sa
Majayjay. Batay lamang ang mga ito sa posisyong kinaroroonan ng sinuman o anuman
sa paanan ng bundok.
ito, tinatayang mahigit sa apat na raan ang kabuuang bilang ng mga diyalekto sa buong
bansa.12 Kaya kung paanong may mga diyalekto ang Tagalog, gayundin, may mga
diyalekto ang Cebuano, Ilocano, Kapampangan, at iba pang wika sa iba’t ibang panig ng
ating kapuluan.
mga doktor at nagkataong nag-uusap-usap sila tungkol sa isang sakit o uri ng gamot o
kuro, mapapansin mong parang may hindi ka maunawaan sapagkat may mga salita o
mapasama ako sa outing ng klase namin sa kolehiyo, napaumpok ako sa mga lalaking
bangko, at kung ano-ano pa. Pagpapasok ng bola sa ring ang “pagbubuslo,” isang
paraan ng pagbubuslo ng bola nang nakalahad ang palad at may kasamang talon
malapit sa ring ang “ley-ap,” pagpapasok ng bola na hindi sumasayad sa ring ang
pamamahinga sa faculty room ang dalawang kapuwa guro na parehong bading. Minsan
ay sinita ng mas nakatatanda ang isa na halos kaedad ko lamang, “Hoy, naimbiyerna
raw ang mga estudyante mo kanina. Wis daw nag-apir ang biyuti mo. Siguro nanghada
nga lamang kung paanong naging katumbas ng pagkainip ang nasabing salita na
“winter” ang kahulugan sa orihinal nitong anyo sa Kastila. Kung sa bagay, nakaiinip,
gaanong bago ang “wis” na katumbas ng wala o hindi at “apir” na tuwirang hango sa
makakatalik na lalaki.
Katagalugan pa lamang, tiyak na ganoon din karami ang sosyolek ng wikang Tagalog. At
para sa ilang kritiko, isang dominasyon o isang mapanlinlang na anyo ng pananakop ang
Aurelio Agcaoili:
kinilala bilang Filipino. Nakasalig ang pagiging wikang pambansa nito sa pagiging
pambansang lingua franca nito. Ito ang wikang ginagamit sa pagtatalastasan ng mga
taong hindi nabibilang sa iisang rehiyon kung kaya’t may kani-kaniyang wikang
buong kapuluan.15
natagpuan ng ating mga dalubhasa sa wika ang pakinabang sa mga teorya at kaalaman
wikang pambansa. Magkakaroon daw ang bawat isa ng kamalayan sa pagiging sangkot
Ngunit totoo nga kayang ang Filipinong ito na ipinatatanggap sa mga mamamayan
maging batayan ng wikang pambansa ni Manuel L. Quezon? Isang wika na nga ba ang
Filipino na may mga varayti tulad ng Filipinong Tagalog, Filipinong Cebuano, o Filipinong
Ilocano? Kung ang isang pambansang wika, gaya ng nabanggit na sa simula, ay isang
estandardisadong varayti at isang varayti rin lamang talaga ng isang wika, ano o kanino
Pilipino The name given to the national language of the Philippines, when the
country became independent in 1946, now spoken by over 40 million people (c. 60% of
parts of the islands of Luzon, which includes the capital, Manila, and parts of Mindanao.
It is written in the Roman alphabet. It is now taught in schools, and has become a lingua
franca throughout the Philippines (along with English). In the 1970s a further attempt
was made to create a national language, based less on Tagalog, and this came to be
Maraming dapat pansinin mula sa siping ito. Una, sa pagtingin ni Crystal, Pilipino
Tagalog na kinikilalang isang katutubong wika sa bansa. Halos may kalahating siglo nang
itinuturo ang wikang ito sa mga paaralan at naging lingua franca na sa buong kapuluan.
Ang pagtatangkang lumikha ng isang wikang hindi gaanong batay sa Tagalog, ang
Filipino, ay naganap noong dekada sitenta. Gayunman, ang pagsasabing hindi ito
Tagalog.
Bukas na tumatanggap daw ang Filipino ng mga ambag mula sa iba pang wika sa
Filipinas at maging sa Ingles at iba pang wika, banyaga man o katutubo, na ginagamit o
umiiral sa Filipinas. Kung lingua franca nga ito, naiiba kaya ito sa pagiging lingua franca
ng Pilipino? Hindi kaya mas tumpak na sabihin o aminin na ang lingua franca na
kinikilalang Filipino ay ang varayti ng Pilipino na nalinang bunga ng patuloy na paggamit
isang wika na magagamit sa pag-uusap ng mga tao rito. Sadyang mabubuo ang lingua
franca sa pagitan ng mga taong may iba’t ibang wika upang magkaroon sila ng
franca na kung tawagin ay Filipino sa Filipinas, matagal nang nagtatalastasan ang mga
tao rito. At dahil mula pa noong panahon ng Kastila hanggang sa kasalukuyan ay Maynila
Tagalog dito ang naging batayan ng lingua franca sa buong kapuluan. Kaya hindi kataka-
takang ang Tagalog-Maynila na ito, hindi ang Tagalog ng Baler, Tayabas na siyang
Nang maitakdang ituro ang pambansang wikang ito mula noong 1940,
pagbigkas at pagsulat.
books and dictionaries were often forced to choose from among several accepted
possibilities, and in all cases had to freeze the then current form of the language, thus
ni Hirsch, “…standard languages are not conservative in evolving vocabulary. New words
are constantly coming into use, and old ones are constantly disappearing. In short,
though standard languages are created artificially, they continue to evolve naturally.“19
Pansinin, halimbawa, ang gamit ng wika sa isa sa mga tula ni Lope K. Santos, ang
Dekada singkuwenta na marahil sinulat ang akdang ito. Pansinin na hindi lamang
ng tulang ito, hindi siya sarado sa mga posibilidad ng pagtanggap ng bagong salita.
Ganito rin si Levi Celerio, Pambansang Alagad ng Sining para sa Musika at Panitikan, na
sumulat ng maraming awit na naging popular noong huling anim na dekada ng siglo
dalawampu. Tingnan, bilang halimbawa, ang letra ng awiting “No Money, No Honey” na
No money, no honey,
No money, no honey.
No money, no honey,
No money, no honey.21
Panitikan, ang susunod na tula na isa ngayon sa mga kinikilalang mohon ng modernong
tula sa Filipinas, Tagalog o Pilipino ang alam niyang ginagamit niyang wika:
Kung tutuusin, ang wika ni Tinio sa tulang ito ay isang sosyolek. Varayti ng wika ito
ng kanilang karanasan ang nasa wikang Ingles. Kaya sa paggamit nila ng Tagalog o
Palibhasa’y dominado ng ganitong klase ng mga tao ang media, ganito ang wikang
naririnig natin ngayon sa radyo, telebisyon, at pelikula. Taglish ito kung ituring noong
araw, ngunit ang totoo, varayti ito ng Tagalog o Pilipino. Dahil ito ang wikang
Maynila, ito na nga ang ating pambansang lingua franca. Ito na ang Filipino, kung gayon.
Ito na ang klase ng Filipino na ginamit nina Consuelo J. Paz, Viveca V. Hernandez,
at Irma U. Peneyra sa kanilang aklat na Ang Pag-aaral ng Wika (2003). Pansinin ang
isang sipi mula sa unang kabanata ng kanilang aklat: “Magbibigay ang chapter na ito ng
oberbyu sa wika bilang isang atribyut na yunik sa tao at sa Linggwistiks bilang disiplin
gagamit nito. Kung ganito ang estandardisadong anyo ng lingua franca na kikilalanin
hindi nakatapos man lamang ng ikaanim na baitang ang mga salitang “oberbyu,”
“atribyut,” at “yunik”? Kung sa bagay, hindi naman magbabasa o makikinig ang mga
taong nabibilang sa gayong uri sa mga panayam nina Paz at mga kasama tungkol sa
Lingguwistika.
media ang uri ng lingua franca na tinalakay sa itaas, karaniwan nang makarinig mula sa
mismo?
maiintindihan nito ang salitang “doubt.” Ngunit malamang na mangapa ito sa kahulugan
halimbawa’y sabihin niya ito sa isang Kapampangan, maiintindihan tiyak ng huli ang
“vacation” at “province” lalo’t nag-aral naman ito, ngunit tiyak na mahihirapan ito sa
“san-o.” Ngunit kung sa halip ay ginamitan ng mga salitang Tagalog ang sinabi ng
province?”, tiyak na walang dudang magkakaintindihan sila dahil pasok na ang mga
wika. Bagaman may pagkilala sila sa varyant ng mga wika, diyalektal man o sosyolek,
upang maintindihan. Pansinin ang isang siping ito mula sa isang artikulo ni Jovy M.
Peregrino: “Hindi maaaring ituring na mali ang aksent ng mga rehiyonal na varayti dahil
ganitong paraan: “Ha akon huna-huna, maupay ini nga tiempo para paupayon pa it
konsultasyon tungod ha varayti hit national language ha iba-iba nga lugar ha Filipinas.
Huna-hunaon naton nga it Filipino na Waray waray it primera nga language ha pagtutdo
ha eskuwelahan.”25
kaniyang sinabi sa buong papel. Kung nagkataong sinulat niya sa ganitong paraan ang
An oral dialect cannot be transposed directly into a standard written language. The
anonymous situations in which the writer cannot be sure who the reader will be.26
Gayunman, napakahalaga ng puntong binigyang-diin ni Peregrino sa kaniyang
artikulo: “Ang mga varayti ay magsisilbing varayti lamang sa isang lugar o grupo ngunit
hindi mananatiling pangkanilang lugar lamang o grupo ang mga salita dahil sa oras na
magkakontak ang dalawang varayti, hindi maiiwasang malaman o matutuhan natin ang
kanilang varayti.”27 Ngunit kahit posible, hindi laging mangyayari ang ganito lalo’t
kabilang banda, tinatawag na speech divergence ang laging paggigiit ng isang tao ng
maluwag ang pagpasok ng mga salitang “kuno,” “etching,” “suportahan ta ka,” na kung
pelikula. Gayon kalakas ang mass media kaya hindi mababalewala ang halaga nito sa
Filipinas Institute of Translation, ang Sawikaan: Mga Salita ng Taon. Sa gawaing ito na
idinaraos tuwing Agosto ng bawat taon mula pa noong 2004, nagtitipon-tipon ang mga
eksperto o sinumang may malaking interes sa wika upang pag-usapan ang mga bagong
salitang nadagdag sa bokabularyong Filipino. Sa nalathalang pagsasaaklat ng mga
pagtalakay sa mga bagong salita ng taon noong 2004, makikita ang mga salitang
hiniram tulad ng fashionista at text o hinango mula sa mga umiiral nang salita sa ibang
Paglalagom
Tinangkang usisain sa papel na ito ang konsepto ng varayti ng wika at kung paano
Pilipino na isang estandardisadong Tagalog. Ito marahil ang dahilan kung bakit
ating wikang pambansa. Para sa kanila, ito pa rin ang Pilipino na estandardisadong anyo
ng Tagalog.
ang Filipino, malaki na talaga ang iniunlad ng wikang pambansa. Dahil sa pagtataguyod
na iniukol ng mga paaralan at ng mass media, higit sa lahat, naging malaganap ang
lamang tingnan ang paglusog ng komiks, pelikula, at awitin sa Filipino para makilala na
tinatanggap at naiintindihan ito sa buong bansa.”30 Ang hindi ganap na pagtanggap dito
ang problema.
suliraning ito ang mga kaalaman sa varayti ng wika. Para sa kaniya, may bisang
sikolohiko ang pagkaalam ng mga varyant ng wika para sa mga tao.
aniya, “Magkakaroon ng kamalayan ang mga tao na may bahagi siya o papel sa
pagkamalay natin sa pagkakaiba-iba natin. Isang birtud pala itong maituturing sapagkat
pagkakaisa. Kung sa bagay, mahalagang paalala nga ni E. D. Hirsch, Jr. para sa ating
lahat: “every national language is a conscious construct that transcends any particular
Metodolohiya o Pamamaraan
A. Setting ng Pag-aaral
kung saan kabilang ang mga lugar na kinatatagpuan ng mga mangingisda mula
B. Mga Sabjek
checklist, at ang iba’y itinala ang mga salita at expresyong sinasambit ng mga
ispiker.
binigyang pansin ang mga diin o tono ng pananalita. Binigyang diin lamang ang
Pangingisda:
mismong mangingisda. Gamit ang register ng salita sa pangingisda, tinukoy at sinuri ang
ispiker nito.
Dalawang varayti ng wika ang nasuri na ginagamit ng mga mangingisda. Isa nito
ay ang halo o blend ng Bisaya at Tagalog. Tagalog na Binisaya ang tawag nito ng mga
BISLOG, at kung minsan TAGBIS. Halatang halata na ang wikang ito, sa pananaw ng
hango sa diskurso ng mga mangingisda sa kanilang trabaho. Ang mga salitang italisado
b. Wag lang yung dagat na magtabok kami dahil takot akong sumakay ng
c. Inisip naming na mas mabuti kung muhawa na lang mi kay kusog lagi ang
ulan!
B: Ulas tayo. Bankerohan man ito. Kung dito ka magdaan, baha man gud
ideal dito.
Ang isa namang uri ng varayti ay mas medaling maunawaan sapagkat ito ay halo
ng mga salitang Tagalog at iba pang probinsya sa Luzon gaya ng Rizal, Laguna, Bulacan
Ang Tagalog na Bisaya (na tinatawag ring BISLOG o TAGBIS). Balikan natin ang
a. Wag lang yung dagat na magtabok kami dahil takot akong sumakay ng bangka
para tumabok.
b. Inisip naming na mas mabuti kung muhawa na lang mi kay kuso lagi ang ulan!
pangungusap, ang verb sa Bisaya magtabok at tumabok (rutword: tabok, TAG. Tawid);
sa ikalawang pangungusap, muhawi (rutword: hawa, TAG. alis) at ang freys kay kusog
lagi (TAG. kasi talagang malakas) at ang personal pronawn mi (clip ng kami na ginagamit
rin sa TAG sa kabuuang anyo nito); at sa ikatlong pangungusap, makikita ang bisayang
sa pangkalahatan, mas kukunti ang mga salitang Bisaya kaysa tagalog. Masasabing
katumbas sa Tagalog ng mga salitang Bisaya na ginagamit niya, malamang pipiliin pa rin
eksampol: dakoa (ang laki), gamaya(ang liit o konti), sapiana o datoa (yaman) at iba pa.
Makikita naman ang pag-aafiks ng mga salitang patanong upang maging pandiwa
ito sa Bisaya. Unsa ang katumbas ng ano sa Bisaya. Samakatwid, ang anohin ay unsaon
ang mga taong may Kinalaman sa pangingisda ay pangkaraniwang may lahing Bisaya o
di kaya naman’y hindi taal na taga Maynila. Dahil sa ito ang pangunahing hanapbuhay sa
pananalita.
Nakikita natin ang barayti ng halong wikang tagalog Bisaya at tagalog ng mga
taga-Luzon. Mas maramo ang salitang tagalog sa loob ng pangungusap. Ngunit masasabi
bang salitang Tagalog talaga ang mga rutword ng Tagalog na linalapan ng mga afiks
aangkinin ng mga katutubong ispiker ng wikang Tagalog ang TAGBIS bilang tagalog dahil
taliwas ito sa mga lagda ng grammar na itinakda at umiiral sa kanilang wika. Kaya hindi
ang pukol, gaya ng boomerang o eroplanong papel na bumabalik sa tao na nagpukol nito—
BUMABALDIG.
Bal•díg pdw 1: patalbugin o pasadsarin ang bato o kahoy sa tubig cf BALIBÁT. 2: pumukol sa
paraang magbabalik sa tao ang ipinukol na kahoy o bagay, gaya ng boomerang o eroplanong
Bi•ga•tót png: hugis boteng sisidlan na yari sa nilalang kawayan, pahaba ang leeg at pabilog
kamay.” Kung iuugnay ang gáwang sa mga pasahero ng bangka na inaabot ng kamay ng
bangkero o sinumang nasa daungan ay maaari nga. Ngunit posible rin na may kakaibang
pakahulugan ang gawangan ng Binangonan dahil natatangi ang bangka na panlawa kaysa
pandagat.
Ba•ling•gi•yót pnr: taguri sa tao, hayop, ibon, isda, o anumang bagay na napakaliit,
halimbawa, “Aba’y balinggiyot namang itong nakuha mong isda!” Sa Bisaya Romblon,
sibuyas, asin, at paminta, at ipiniprito nang lubog sa mantika upang gawing parang okoy:
BIRINGKIT.
Bu•wí•li png, zoo: uri ng maliliit na susô na maitim ang talukab at ipinapakain sa mga itik cf:
KUHÓL.
Ga•ngó png: hipong ibinilad sa araw para patayuin: HÍBI. Kung paniniwalaan ang lahok sa
diksiyonaryo-tesawro ni Jose Villa Panganiban, ang “hibi” ay hango umano sa wikang Tsino. Kung
paraan ng pagdaeng sa ayungin. Muling binuhay ni Raul Funilas ang terminong ito sa kaniyang
mga tula, ngunit hindi pa nalalahok sa diksiyonaryo nina Jose Villa Panganiban at Vito Santos at
bagay doon sa palengke o baybayin, halimbawa, “Mambabakaw muna ako sa palengke ng ating
Pi•na•lós [p+in+alos] png: kanduli o dalag na nilagyan ng dinikdik o ginayat na luyang dilaw at
dinurog na biskotso, saka iniluto sa suka, bawang, sibuyas, at sinahugan ng gata, kangkong, at
iba pang gulay, bukod sa tinitimplahan ng asin o paminta. May ibang paraan ng pagluluto ng
pinalos, na hinahaluan ng mga siling labuyo, at nakalaan naman para sa mga tomador. Ang ugat
may halong mga sili, luya, at bawang, gaya ng ginataang pananglitan (sea eel) sa Romblon.
Ta•la•hi•sà [tala+hisà] png. 1: taguri sa halo-halong maliliit isda na nakatumpok at ipinagbibili
sa palengke. 2: sa patalinghagang paraan, taguri sa mga maralita, kung hindi man bata o maliliit
Sa•la•páng 1 png: uri ng sibat na may pitong tulis at pitong sima, at ginagamit sa panghuhuli
ng malalaking isda cf: TRIDENT 2 pdw: tao na magaling manghuli, mang-akit o mambighani ng
Wika. U. P.