You are on page 1of 11

MGA TAONG NAKILALA SA:

PELIKULA AT SINING

1. Dolphy

Si Rodolfo V. Quizon o mas kilala sa tawag na Dolphy ay isang artistang Pilipino. Siya ang tinaguriang "Hari
ng Komedya" sa larangan ng showbiz sa Pilipinas. Nagsimula siyang lumabas sa pelikula sa produksyon ng
ama ni Fernando Poe Jr. si Fernando Poe para sa pelikulang Dugo ng Bayan..

Nakilala siya nang maging kontratadong artista siya ng Sampaguita Pictures at gawin ang una niyang pelikula
dito, ang Sa Isang Sulyap Mo Tita. Naging malaking patok ito sa takilya bagay na binigyan siya ng kanyang
unang starring role sa Jack & Jill kung saang ginampanan niya ang papel ng isang baklang kapatid ng tomboy
naman na si Lolita Rodriguez.

2. Kuya Germs

German Moreno, also known as Kuya Germs or the Master Showman (born October 8, 1941 in Manila,
Philippines), is a Filipino television host, actor and comedian popular during the 1980s. He was born to Filipino
father of Spanish descent and Filipino mother.

Moreno became involved in the entertainment industry working as a janitor and telonero (curtain raiser) of
Clover Theater. He later went on to pursue a career as a comedian of the bodabil stage and the post-war screen. His
biggest break came on television in the late '70s when he became host of the Sunday noontime variety show, GMA
Supershow. He eventually became the host and producer of That's Entertainment, a youth-oriented variety show.
Currently, he is hosting a late-night show entitled Walang Tulugan with the Master Showman.

3. Nora Aunor


Si Nora Aunor (ipinanganak bilang Nora Cabaltera Villamayor noong Mayo 21, 1953) ay isang Pilipinong
mang-aawit, artista at producer na tinaguriang Superstar. Naging artista din siya sa maraming palabas sa
entablado sa telebisyon at mga concert. Siya ay ang nag-iisang artistang babae ng pelikula na makatanggap ng
Centennial Honor for the Arts na iginawad ng Cultural Center of the Philippines noong 1999. Naging asawa
niya si Christopher de Leon at dalawang beses pang ikinasal ngunit sa kalunan, naghiwalay ang dalawa.

Ang kanyang mga anak ay sina Ian de Leon, Lotlot de Leon, Matet de Leon, at Kiko de de Leon.

4. Allan K


Allan K's first appearance in Eat Bulaga was in Bulagaan. But, even before joining the show, Allan K was
already a renowned performer in numerous bars and in other countries.

And his innate talents in singing and stand-up comedy during Bulagaan was recognized and he eventually
became a regular host of Eat Bulaga; even handling his own segment entitled "Allan nose (knows) best".

In his 11 year-stay in Eat Bulaga, his greatest challenges ever done for the show was walking from Tape office
(Quezon City) to the church of Antipolo City (estimated distance: 16.8 km) and performing in the E.B. Babes:
Bebot division competition.

Aside from Eat Bulaga, Allan K is also hosting "All-Star K" The 1 Million Videoke Challenge" together with
Singer & Hosts Jaya Ramsey.
5. Regine Velasquez


Velasquez is the first child of Teresita and Gerardo Velasquez, born in Tondo, Metro Manila, Philippines on
April 22, 1970. Her family moved to Hinundayan, Southern Leyte, where Velasquez studied at the Hinundayan
Central School.

Music figured largely in her early development; her father sang to the children Frank Sinatra songs and her
mother accompanied family sing-alongs on guitar. Her father trained her voice by having her sing while
submerged neck-deep in the ocean; her mother taught her how to move on stage and interpret songs. Before she
could read, her father taught her song lyrics. At six, Velasquez participated in a nationally-televised amateur
singing competition, The Tita Betty's Children's Show. Her piece, "Buhat Nang Kita'y Makilala" ("Since I Met
You"), won third place and "youngest contender." Velasquez joined more singing competitions in small towns
around the country. By nine, Velasquez and her family had moved to Balagtas, Bulacan, where she studied at
Balagtas Central School. She later studied at St. Lawrence Academy, where she won Vocal Solo and Vocal
Duet for her school at the annual BULPRISA (Bulacan Private School Association) competition. Her parents
saved money on competitions by designing and sewing her gowns using materials at hand and fabric from old
gowns. Regine also suffers from dyslexia which makes it difficult for her to read lyrics and learn new songs.
But even with this learning handicap, her raw talent and sheer determination helped her win the top prize in 67
of approximately 300 competitions.

At fourteen, Velasquez entered the senior division of Ang Bagong Kampeon, a nationally-televised singing
competition, hosted by Bert "Tawa" Marcelo and Asia's "Queen of Songs", Pilita Corrales. Her father suggested
that she audition with "Saan Ako Nagkamali" ("Where Did I Go Wrong"). She won for eight straight weeks and
became the first grand champion of the show. The show's musical director, Dominic Salustiano, suggested her
winning piece, George Benson's "In Your Eyes." She won a contract with Octoarts, recording the single "Love
Me Again" as "Chona Velasquez," her nickname. She then joined the Organisasyon ng mga Pilipinong Mang-
aawit (OPM), an organization of Filipino singers, performing in music lounges all over Metro Manila. Members
of OPM helped her out by giving her industry advice and by lending their gowns for her performances.

SINING AT KULTURA

1. Francisco Balagtas


Isinilang si Francisco Balagtas sa Panginay, Bigaa (ngayo’s Balagtas), Bulacan noong Abril 12, 1788. Ang mga
magulang niya ay sina Juan Balagtas at Juana de la Cruz. Kilala rin siya sa pangalang Francisco Baltazar o
Kikong Balagtas. Ang kanyang asawa ay si Juana Tiambeng taga Orion, Bataan at nagkaroon ng pitong anak.

Bata pa si Kikong Balagtas as mahilig na talaga siya sa kalikasan tulad ng pagmamasid sa mga luntiang kapaligiran,
pakikinig sa mga pagaspas ng mga dahon ang awit ng mga ibon. Mahilig din siyang magkumpara and mga bituin sa
mga alipato at apoy na nagmumula sa pagpapanday ng kanyang ama, at ang tunog ng sapatos ng mga kabayo na
para sa kanya ay inihambing niya sa musika.

Sa murang idad, hindi maikaila kay Kiko ang mga pagmamalupit ng mga Espanyol sa mga kababayan niyang
Pilipino. Hindi siya mapakali sa nararamdaman na may hindi magandang nangyayari sa kanyang bayan ngunit di
niya ito lubos na maunawaan. Hanggang sa nasubukan niyang umibig sa pamamagitan ni Celia. Ngunit ang pag-
iibigang ito ang nagbigay ng gulo sa kanyang buhay. Siya ay ipinakulong ng walang kasalanan at katarungan ng
kanyang karibal na Espanyol at may mataas na katuangkulan sa bayan noong panahon ng kastila. At isa itong
cacique, doon niya naunawaan ang mga nangyayari at nararamdaman ng kanyang mga kababayan. At dahil dito,
isinulat niya ang kanyang tula na “Florante at Laura”. Ito ang kanyang obra maestro, na nagbubulgar sa mga pang-
aabuso at pagmamalupit ng mga Espanyol sa mga Pilipino. Ang tulang ito ay naglalarawan kung ano ang tunay na
nangyayari sa kanyang bayan, at mga aral sa pang-araw-araw ng buhay sa katarungan, sa pagmamahal, pag galang
sa mga nakakatanda, sa sipag at tiyaga sa disiplina at sa kabayanihan. At dahil sa tanyag na tula, pinangalanan
siyang “Hari ng Makatang Pilipino.” Si Francisco Balagtas ay namatay noong Pebrero 20, 1862.
2. Nick Joaquin

Isinilang si Joaquin sa Paco, Maynila. Siya ay anak ni Leocadio Joaquín, isang abugado at koronel sa
Himagsikang Pilipino at Salome Marquez. Hindi nagtapos ng mataas na paaralan at naghahanapbuhay nang di
karaniwan sa may baybayin ng Maynila sa kung saan man. Tinuruan sa sarili sa pamamagitan ng malawakang
pagbabasa sa Pambansang Aklatan ng Pilipinas at sa aklatan ng kanyang ama kung saan lumawak ang kanyang
hilig sa pagsusulat. Unang inilathala ang likha ni Joaquin sa bahaging pampanitikan ng Tribune, isang
pahayagang bago sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig sa ilalim ni Serafin Lanot, isang manunulat at
patnugot.

Pagkatapos ng pagkapanalo sa pangmalawakang-bansang paligsahan ng pagsusulat ng sanaysay sa La Naval de


Manila na pinamahala ng Dominikano, iginawad ng Pamantasan ng Santo Tomas si Joaquin ng pandangal na Kolega
sa Sining (A. A.) at pagpapaaral sa Kolehiyo ng St. Albert, ang monasteryong Dominikano sa Hong Kong.
Gayumpaman, hindi niya itinuloy pagkatapos ng halos isang taon. Pagkauwi niya sa Pilipinas, sumanid siya sa
Philippines Free Press, nagsimula bilang manunuri sa pagbabasa. Sa katagalan, nakilala siya ukol sa kanyang mga
tula, kuwento at dulaan, ganundin ang kanyang pamamahayag sa ilalim ng kanyang panulat na pangalang Quijano
de Manila. Ang kanyang pamamahayag sa pagsusulat ay nakatatak nang pangkatalinuhan at mapang-akit, isang di-
nakikilalang uri sa Pilipinas sa panahong iyon, inaangat ang antas ng pagbabalita sa bansa.

Naglingkod si Joaquin bilang kasapi ng Lupon ng mga Tagapuna para sa mga Gumagalaw na Larawan sa ilalim ng
Pangulong Diosdado Macapagal at Pangulong Ferdinand E. Marcos. Ayon kay Marra PL. Lanot, isang manunulat,
hindi ginagalaw si Joaquin ng kamay na bakal ni Marcos. Ang unang hakbang ni Joaquin bilang Pambansang
Alagad ng Sining ay maging panatag sa pagpapalaya ng nakulong na manunulat na si Jose F. Lacaba. Sa isang
seremonya sa Bundok Makiling na pinangunahan ng Unang Ginang Imelda Marcos, nagpahayag si Joaquin sa
panawagan ng Mariang Makiling, isang alamat na dalaga ng bundok. Nadama niya ang kahalagaan ng kalayaan at
ang artista. Bilang bunga, hindi na siya inanyayaahan na magpahayag ng anumang mga mahahalagang kaganapang
pangkultura.

Sumakabilang-buhay si Joaquin dahil sa atake sa puso sa umaga ng Abril 29, 2004 sa kanyang tahanan ng San Juan,
Kalakhang Maynila. Sa kapanahunan ng kanyang kamatayan, siya ay patnugot ng magasing Philippine Graphic at
tagalathala ng pahayagang Mirror Weekly, isang magasing pangkababaihan. Sumulat din siya ng mga lathalaing
Small Beer para sa Philippine Daily Inquirer at Isyu, isang tabloyd na pang-opinyon.

3. Amado V. Hernandez

Ipinanganak siya sa Hagonoy, Bulacan, ngunit lumaki sa Tondo, Maynila kung saan nakapag-aral siya sa
Mataas na Paaralan ng Maynila at sa Amerikanong Paaralan ng Pakikipag-ugnayan (American Correspondence
School). Noong 1932, napangasawa niya ang Pilipinong aktres na si Atang de la Rama. Ang mag-asawa ay
kapwa kinilala bilang mga Pambansang Alagad ng Sining si Hernandez para sa Panitikan, samantalang si de la
Rama para sa Tanghalan, Sayaw at Tugtugin.

4. Lope K. Santos

Ipinanganak si Lope K. Santos sa Pasig, Rizal - bilang Lope C. Santos - sa mag-asawang Ladislao Santos at
Victoria Canseco, na kapwa mga katutubo sa Rizal. Ngunit mas inibig na gamitin ni Santos ang titik na K bilang
kapalit ng C para sa kaniyang panggitnang pangalan, upang maipakita ang pagiging makabayan. Nakamit niya
ang pagkakaroon ng kadalubhasaan sa sining mula sa Colegio Filipino (Kolehiyo Pilipino), matapos na
makapag-aral sa Escuela Normal Superior de Maestros (Mataas na Paaralang Normal para sa mga Guro) at sa
Escuela de Derecho (Paaralan ng Batas). Naging dalubhasa siya sa larangan ng dupluhan, isang paligsahan ng
mga manunula na maihahambing sa larangan ng balagtasan. Noong 1900, nagsimula siyang maglingkod bilang
patnugot para sa mga lathalaing nasa wikang Tagalog, katulad ng Muling Pagsilang at Sampaguita. Siya ang
tagapagtatag ng babasahing Sampaguita. Sa pamamagitan ni Manuel L. Quezon, naging punong-tagapangasiwa
si Santos ng Surian ng Wikang Pambansa. [4] Kabilang sa mga katawagang nagbibigay parangal kay Santos ang
pagiging Paham ng Wika, Ama ng Balarilang Pilipino, Haligi ng Panitikang Pilipino, subalit mas kilala rin siya
sa karaniwang palayaw na Mang Openg.
(Sariling buhay)
Napangasawa ni Lope K. Santos si Simeona Salazar noong ika-10 ng Pebrero, 1900, at nagkaroon sila ng
limang anak. Nagkaroon siya ng karamdaman sa atay, ngunit hanggang sa huling sandali ng buhay ay hinangad
ni Santos na maging Wikang Pambansa ang Wikang Tagalog.[4]

(Sa larangan ng pulitika )


Matapos maging gobernador ng lalawigan ng Rizal mula 1910 hanggang 1913, naging gobernador naman si
Santos ng Nueva Vizcaya mula 1918 hanggang 1920. Naglingkod din siya bilang senador para sa ika-
labindalawang distrito ng bayan.[4

5. Severino Reyes


Ipinaganak siya noong 11 Pebrero 1861 sa Santa Cruz, Maynila at supling nina Rufino Reyes, isang iskultor, at
ni Andrea Rivera. Siya ay ikinasal kay Maria Paz Puato at biniyayaan ng 17 anak. Sinimulan niya ang kanyang
pag-aaral sa Catalino Sanchez, tinapos ang kanyang hayskul at batsilyer sa sining sa Colegio de San Juan de
Letran, at kumuha rin ng kurso sa Unibersidad ng Santo Tomas.

Nang itinatag ang Liwayway noong 1923, si Reyes ang naging unang patnugot nito. Siya rin ay nagsilbing
pangulo ng Aklatang Bayan at ginawang kasapi ng Ilaw at Panitik, kapwa mga samahan ng mga manunulat.

(Karera)

Sa edad na 41, si Reyes ay nagsimulang magsulat ng mga dula. Ang R.I.P., noong 1902 ang una niyang dula. Sa
parehong taon, isinulat niya ang Walang Sugat (Not Wounded), na masasabing isa sa mga pinakakilala niyang
akda. Ang Walang Sugat din ay naging simula ng ginintuang panahon ng sarsuwela sa bansa.

Noong 1902 itinatag niya ang Gran Compañia de la Zarzuela Tagala upang maitanghal ang kanyang mga dula
sa mga teatro sa Maynila pati na rin sa mga entablado sa mga kalapit probinsiya.

Ang mga dula ni Reyes ay naisapelikula rin, tulad ng Walang Sugat noong 1939 at 1957; at Minda Mora noong
1929.

(Si Lola Basyang)

Kinalaunan, si Reyes ay naging kilala sa mga kwentong isinulat niya tungkol kay Lola Basyang. Nagsimula ang
Lola Basyang noong siya ay naging punong-patnugot sa Liwayway. Nang sinabihan siya ng kanyang mga
patnugot na wala ng natitirang materyales upang punuin ang isang maliit na ispasyo sa isang pahina ng magasin,
kinailangan niyang magsulat ng isang kwento upang umabot sa takdang oras. Matapos na maisulat ang kwento,
nag-isip siya ng ibang pangalan na maaaring ilagay bilang may-akda ng istoryang ito. Naalala niya ang
matandang babae na kapitbahay ng kanyang kaibigan sa Quiapo, Maynila. Ang pangalan ng babae ay Gervacia
Guzman de Zamora o mas kilala sa Tandang Basyang. Tuwing alas-4 ng hapon, magsasama-sama ang mga
kabataan sa kanilang lugar at makikinig sa mga kwento ni Tandang Basyang. Kaya naman, matapos nito, ang
mga kwento na sinusulat ni Reyes ay may pirma na Lola Basyang. Unang nailathala ang kwento ni Lola
Basyang sa Liwayway noong 1925.

LARO AT PALAKASAN

1. Manny “Pacman” Pacquiao



Si Emmanuel "Manny" Dapidran Pacquiao, (ipinanganak Disyembre 17, 1978) kilala sa
palayaw na "Pacman", ay ang kasalukuyang WBC Super Fetherweight Kampeon ng Mundo
at The Ring Super Featherweight Kampeon ng Mundo. Siya rin ay dating People's
Featherweight Kampeon ng Mundo (mula 2003 hanggang 2005), dating Kampeon ng IBF
Super Bantamweight (2001 hanggang 2004), at dating Kampeon ng WBC Flyweight
Champion (1998 hanggang 1999). Sa gulang ng 25 taon, nagkamit na siya ng 41 mga
panalo, 3 mga talo, at 2 mga tabla, kasama ang 30 panalo na knockout ang kalaban.
Mula sa Lungsod ng General Santos, Pilipinas, ang boksingero na kilala bilang The
Destroyer ng kanyang mga kasama sa mundo ng boksing dahil sa paraan na ginagawa
niya sa pagpigil at pagwasak sa kanyang mga katunggali at naghahamon. Mayroong
siyang nakakasirang kaliwang buntal na may kakayahang matapos ang isang laban sa isang iglap.

2. Efren “ Bata” Reyes



Isinilang si Reyes noong 26 Agosto 1954 sa Mexico, Pampanga at panlima sa siyam na magkakapatid. Nagmula
siya sa dukhang pamilya, at ang kaniyang ama ay barbero ang trabaho. Dahil sa kahirapan, si Reyes ay
ipinadala ng kaniyang ama sa Lungsod Maynila upang magtrabaho sa kaniyang tiyo. Mulang edad walo ay
naging laman ng bilyaran si Reyes, at nagsimulang humawak ng tako pagtuntong ng edad siyam. Hindi
maglalaon ay matututo si Reyes, at gaya sa bilyar, ay sasarguhin ang mga kalaban at uuwing hitik sa salapi ang
bulsa makaraang magwagi sa mga pustahan.

Dumating ang yugtong kailangan niyang matulog sa mesa, at mangarap na maging kampeon, habang yakap-
yakap ang tako. “Kapag nakatulog ako sa mesa, nananaginip ako ng bilyar,” ani Reyes. “Natutuhan kong
magbilyar mula sa aking mga panaginip.”

Tinangay si Reyes ng kaniyang mga barkada at naglibot sa iba't ibang lalawigan upangmakipaglaban ng bilyar.
Tumanyag ang kaniyang pangalan, at hinamon siya kahit ng mga sundalo sa Clark, Pampanga at Subic,
Olongapo. Nagkamal siya ng salapi, at nang lumaon, tumanggi nang lumaban ang mga kapuwa niya Filipino
dahil labis umano siyang mahusay. “Noong nasa edad 18-20 ako,” sambit ni Reyes, “walang makatatalo sa akin.
Alam kong ako ang pinakamagaling na manlalaro noon kahit sa buong daigdig.”

3. “Flash” Elorde

Si Gabriel Elorde na lalong kilala bilang "Flash" Elorde ay ipinanganak noong Marso 25, 1935 sa Bogo, Cebu.
Siya ay nagmula sa isang mahirap na pamilya.

Si Elorde ay nakaabot lamang ng ikatlong baitang ng elementarya. Siya ay nagtrabaho bilang tagapulot ng bola sa
bolingan at bukod dito, sa kanyang murang edad ay naranasan niyang magtrabaho sa konstruksyon.

Ang kanyang pagiging boksingero ay nagsimula nang siya ay turuan ng kanyang kaibigang si Lucio Laborle na isa
ring dating boksingero. Dahil sa masigasig na matuto at matupad ang mga pangarap, mabilis na natutuhan ni Flash
ang mga natatanging paraan sa larangan ng boksing. Ang kanyang pagsisikap ay nagbunga nang makamit niya ang
unang karangalan noong 1951. Dito ay tinalo niya si "Kid" Gonzaga sa ikaapat na duwelo sa pamamagitan ng
desisyong "Technical Knock-Out". Noong Marso 16, 1960, tinalo naman niya si Harold Gomes sa ikapitong duwelo
at dito niya nakamit ang korona sa pagiging "Junior Lightweight." Magmula noon ay sunudsunod na ang kanyang
pagwawagi bilang isang propesyonal na boksingero sa iba't ibang kategorya.

Halos ang buong buhay ni Flash ay ginugol niya sa pagiging isang boksingero. Nagsimula ito nang siya ay 17 taong
gulang pa lamang. Dala lamang ng pagtanda kung kaya't siya ay nagretiro. Subali't sa kanyang pagreretiro ay
nakatala na ang kanyang mga karangalang naiambag sa bansang Pilipinas sa larangan ng boksing.

Si "Flash" ay binawian ng buhay noong Enero 2, 1985 sa sakit sa baga.

4. Lydia de Vega

Si Lydia de Vega, na kilala ngayon bilang Lydia de Vega-Mercado, ang itinuring na pinakamabilis na babaeng
tumakbo sa paligsahan sa Asya noong dekada 1980. Dalawang ulit siyang nakapag-uwi ng medalyang ginto sa
Asian Games sa takbuhang may layong 100 metro, ang isa noong 1982 Asiad, at ang ikalawa ay noong 1986.
Noong Asiad Games sa Seoul, South Korea, nagwagi ng medalyang pilak si Lydia sa takbuhang may layong
200 metro. Dalawang medalyang ginto ang nakamit niya sa Southeast Asian Games na ginanap sa Maynila
noong 1981. Siya ang kauna-unahang babaeng lumahok at tumakbo sa lárang ng atletika noong Olimpiyada.
Noong 1983, ipinakita ni Lydia ang kaniyang husay sa pagtakbo nang muling makamit niya ang medalyang
ginto sa SEA Games na ginanap sa Singapore noong 1993.

Kayumanggi, matangkad, malantik ang balakang, mahahaba ang binti, at may ngiting makaaakit sa sinumang lalaki
ang mga katangian ni Lydia na nagpatingkad sa kaniyang karera. Higit pa rito, laging bukambibig niya ang
pagwawagi para sa bayan, at para sa ikalulugod ng kaniyang mga kababayan.

Nahalal siyang konsehal sa Meycauayan, Bulakan, at patuloy na nagbabahagi magpahangga ngayon ng kaniyang
kaalaman hinggil sa karera ng pagtakbo.

5. Onyok Velasco


Mansueto "Onyok" Velasco, Jr. (born 1974-01-10) is a Filipino boxer from Bago City, Negros Occidental. He
competed in the Men's 48 kg (light-flyweight) category at the 1996 Summer Olympics in Atlanta, and took
home the silver medal, the Philippines' only medal of the games. He is the twin brother of Roel Velasco, winner
of the Olympic bronze in the 1992 Summer Olympics, who is also a light-flyweight. Before this, he was one of
the three Filipino boxers who clinched gold medals in the 1994 Asian Games held in Hiroshima, Japan.

KALAKALAN AT NEGOSYO

1. Henry Sy

He is the Philippines' richest man, gaining 1.4 billion dollars in 2008, amid the global financial crisis. The huge
gain was due to his holding company, SM Investments Corp., which has interests in Banco de Oro Universal
Bank, inter alia. Forbes magazine's 2008 list of 40 wealthiest Filipinos, revealed the Sy family's net worth was
3.1 billion dollars. Earlier, he was the 2nd wealthiest individual in the Philippines, next to Lucio Tan and (as of
2008) 843rd in the world. As of September 2009 Mr.Sy's net worth was estimated at $3.8 billion by forbes asia
topping the Philippines rich list. Sy is considered a Tai-Pan or tycoon of Asia. The Sy group is the operator of
Banco de Oro Universal Bank and owner of China Banking Corporation. [citation needed] In 2006, he bought the
remaining 66% of Equitable PCI Bank, the Philippines 3rd largest lender, in which he already had a 34% stake,
and merged it with Banco de Oro Universal Bank in 2007. [citation needed] The merger created the Philippine's second
largest financial institution in 2008 and taking the top spot in 2009 with resources of close to $20 billion dollars.
[citation needed]
A conspiracy tell that the Sy family has a personal stake of $4 billion in these 3 banks, although there
are still no sufficient evidences that strongly substantiate such matter. Mr. Sy has recently sold his 11% stake in
San Miguel Corporation, Southeast Asia's largest food and beverage conglomerate for $680 million.[citation needed]

Henry Sy, Sr., was named "Management Man of the Year" by the Makati Business Club and was conferred an
Honorary Doctorate in Business Management by De La Salle University-Manila in January 1999. [citation needed] He
organized the SM Foundation Inc., which helps underprivileged but promising young Filipinos.[citation needed]

Sy's retail chain is SM Prime Holdings, known as "Shoe Mart" or simply "SM". Several of his children now hold
senior management positions in his companies, although he has groomed daughter Teresita Sy-Coson and his
grandchildren Hailey Sy-Coson, Darcie Sy and Josiah Sy as his successors. [citation needed][8]

Sy's holding company, SM Investments Corp., has consistently been cited as one of the Philippines best-managed
companies.[citation needed] On May 20, 2006, The SM Mall of Asia, built in the reclamation area of Pasay City, was
opened to the public.[8] It is the sixth-largest mall in the world.

Sy's parntership with Jude Bangot, Archie Deluao , Sly Sayson , and Joemarie Esmalla are making plan to kill
Gerard Villaflor so that the Villaflor Corporation will bankrupt.
2. John Gokungwei Jr.


“Ngayon ko lang nabasa ang speech ni John Gokongwei Jr. sa 2007 National Ad Congress. Pero natutuwa ako
dahil nabasa ko 'to bago ako umalis ng bansa. Ang galing ng kwento ng buhay niya! Lalong tumindi ang
paghanga ko sa mga tulad niyang entrepreneurs ng Pilipinas (tulad niya ha, hindi tulad ni Lucio Tan). Lalong
umigting ang pagnanasa kong maging magaling din sa napili kong propesyon.”

Sa lahat ng mga katagang sinabi niya sa kanyang speech, ito ang linyang pinakanagustuhan ko:

"So, what can I do? I worked."

Eto ang sagot niya matapos niyang maikwento kung paano nawala lahat ng yaman at ari-arian nila kasabay ng
pagkamatay ni John Gokongwei Sr. Simple lang, pero anong tibay ng loob ang kaakibat!

Hindi na kamangha-mangha ngayon ang kwentong "rugs to riches". Pero ang "riches to rugs THEN to riches" na
kwento - parang pang-nobela lang. Kaya't anong saya ko ng malaman kong may mga ganitong kwento pala sa
totoong buhay. Nakakabuhay ng damdamin! Sa gitna ng kahirapang nadarama ng bansa natin, nakakatuwang may
mga higanteng tulad niya na nagwawagayway ng parola ng pag-asa sa mga kabataang tulad ko na naghahanap ng
gabay at ilaw sa buhay. Para bagang sumisigaw siya sa kawalan, sa mga taong may kakayahan pang madinig ang
ganitong uri ng panawagan-- Heto ako, tignan niyo, nananaig ang pagsusumikap. Huwag kayong mawawalan ng
pag-asa!

Sa nakapanlulumong pangitain sa ating lipunan - sa talamak na lokohan at pandaraya; sa pagkahumaling sa akit ng


kapangyarihan; at sa pagkalugmok sa kultura ng mediocrity - isang pamatid uhaw ang masumpungan ang mga taong
may kwento ng buhay na binubuo ng pagsusumikap, malawak na pananaw, at integridad.

Hindi madami ang tulad ni John Gokongwei Jr. na hinahangaan ko ang kwento ng buhay. Tuwing nasusumpungan
ko sila, muli akong na-e-excite sa mga plano ko sa buhay. Sa tuwing iniisip ko kung paano nila nalalagpasan ang
mga pagsubok nila sa buhay, naiisip ko din na kaya ko din 'to!

Ilan sa mga talumpating nagsisilbing gabay pa rin sa aking buhay ay ang speech ni Butch Jimenez Jr. sa aming
university commencement exercises noong 2003, ang speech ni Butch Dalisay para sa mga 2006-07 Fulbright
scholars, at ang speech ni Steve Jobs sa commencement exercises ng Stanford University noong 2005. Gusto ko ring
idagdag dito ang kamakailang inspirational talk na binigay sa aming bagong Fulbright scholars ni Dr. Carolina
Hernandez. Inaayos pa daw nya ang speech bago ako bigyan ng kopya.

Balang araw, pangarap ko ding maging kasing-dakila nila. Kung meron man akong inaasam-asam na bagay higit pa
sa sariling katuparan ng aking mga pangarap, ito ay ang makaharap silang mga taong hinahangaan ko sa buhay para
magbigay pugay at para sabihing-- heto ako, bayani kita, bahagi ng tagumpay ko ay dahil sa'yo at alay ko rin sayo.
Sana sa panahong 'yon, karapat-dapat na ako sa kanilang pantay na paghanga at respeto. At walang na akong
magiging pakialam pa, sa sasabihin at iisipin ng iba.

3. Tony Tan Caktiong



Tony Tan Caktiong (Chinese: 陳覺中) is the founder and current Chairman and CEO of Philippine fast food
chain Jollibee. He graduated from the University of Santo Tomas with a degree in chemical engineering.
Caktiong had initially planned an ice cream parlor when he founded Jollibee, then subsequently added
additional dishes such as hamburgers, french fries, and fried chicken.

Caktiong, on July 8, 2008 was elected board director of Philippine Long Distance Telephone Co. (PLDT)'s 11-
member board replacing Ma. Lourdes Rausa-Chan. He is also an independent director of First Gen Corp. Also,
Caktiong top billed the World Intellectual Property Organization (WIPO) video documentaries. The WIPO
webcast page featured personalities chosen from the 184 member states.

Caktiong founded the fast food chain Jollibee in 1978, after having started it as an ice cream parlor in 1975.
Through expansion and acquisitions of Greenwich Pizza in 1994 Corp. in 1994 enabling it to penetrate the
pizza-pasta segment. From a 50-branch operation, Greenwich has established a strong presence in the food
service industry. In early 2006, Jollibee Foods Corp. bought out the remaining shares of its partners in
Greenwich Pizza Corp., equivalent to a 20% stake, for P384 million in cash, Chowking in 2000 and
Hongzhuangyuan in 2007. He has turned it into one of the largest fast-food chains in the world. As of August
2008, Tan's Jollibee has a total of 1,480 stores worldwide including Jollibee, Red Ribbon, Chowking,
Greenwich, Delifrance Philippines Manong Pepe's and Tita Frita's Uling Uling.

4. Alfredo Yao

The man behind the juice drink Zest-O.  A rags to riches story, Alfredo took up an engineering course at Mapua
while at the same time doing odd jobs to support his schooling.  After two years, he decided to quit school and
prioritize his work.  He worked at a packaging warehouse where he got the idea of starting his own printing
press.  From one of his trips to Europe, he discovered “doy packs”.  He bought a machine but no one was
interested at that time to use this technology.  This prompted him to put the machine to use by making his own
juice drink from his kitchen.  Thus, Zest-O was born.  Alfredo Yao is a receipient of the Ernst & Young
Entreprenuer of the Year Award 2005.

5. Cecilio Kwok Pedro


Cecilio Kwok Pedro is the owner and CEO of Lamoiyan Corporation – makers of Hapee Toothpaste and Dazz
Dishwashing Aids. Pedro was a finalist in the 2003 Ernst & Young Entrepreneur of the Year Awards. He was
also one of the 1991 TOYM Awardees for Entrepreneurship.

Success story:

In 1978, Pedro owned a factory that supplied aluminum toothpaste tubes for companies like Colgate-Palmolive,
Procter & Gamble and Unilever. The business went well for Pedro, providing him and his family a very decent
income and giving 200 people employment. But in early 1986, Pedro found himself in a hole when the big
toothpaste companies decided to switch to plastic tubes. There was no other option than close the company and send
his workers home.

Hapee Toothpaste

But the resilient Pedro, turning adversity into opportunity, reasoned that if nobody wanted his tubes, then he might
as well fill them up with his own toothpaste. Pedro made his own brand.

Through his Lamoiyan Corporation, Pedro introduced Hapee Toothpaste to the Filipino consumers. After a few
years in the market, the company moved away from using aluminum tubes and turned to the plastic ones too. Today,
Lamoiyan Corp. has their tubes, closures, and cartons made by other packaging companies.

Pinoy product

Pedro and Lamoiyan boast their products' Proudly Pinoy status, even getting international braoadway star Lea
Salonga to endorse Hapee Toothpaste in its lastest television commercial.

Other products

Lamoiyan Corp. also manufactures other affordable Pinoy products such as Dazz Dishwashing Aids, Tenderly
Fabric Enhancer, and Fash Liquid Laundry Detergent.

PAMAHALAAN AT PULITIKA
1. Manny Villar


Si Villar ay ang ikalawa sa siyam na anak nina Curita Bamba, isang seafood dealer, at Manuel Montalban Villar
Sr., isang empleyado ng gobyerno. Ipinanganak noong Disyembre 13, 1949 sa Moriones, Tondo, Maynila,
nagsimula siyang magtrabaho sa murang edad bilang katulong ng kanyang ina sa pagtitinda ng pagkaing-dagat
(seafood) sa Divisoria. Sa kanyang pagsusumikap ay siya na rin ang nagpaaral sa sarili. Nagtapos siya ng
elementarya sa Holy Child Catholic School noong 1962 at ng hayskul sa Mapua Institute of Technology noong
1966.

Isa pa rin siyang working student pagdating ng kolehiyo bilang seafood trader. Matapos ng ilang taon ay nakatapos
rin siya ng undergraduate at master's degree sa Business Administration and Accountancy sa Unibersidad ng
Pilipinas. Sinubukan rin niyang magtrabaho sa prestihiyosong Sycip, Gorres, Velayo & Co. (SGV & Co.), ngunit
umalis din kinalaunan upang ipagpatuloy ang kanyang negosyong seafood delivery. Sa maikling panahon ay
nagtrabaho rin siya bilang financial analyst sa Private Development Corporation of the Philippines, ngunit nagbitiw
din agad sa tungkulin at nagsimula ng panibagong negosyo na kaugnay sa construction.

Sa kanyang negosyo sa construction niya napag-isip-isip na simulan ang muling pagtatayo ng isa pang negosyo--ang
pagbebenta ng bahay at lupa. Simula noon ay itinuring si Villar bilang isa sa mga haligi ng industriya ng real estate
sa Pilipinas.

Buhay pulitika

Noong 1992 ay sinubukan niya ang swerte sa larangan ng pulitika--tumakbo siya bilang Kongresista ng Las Piñas at
Muntinlupa, at nanalo. Naatasan naman siya bilang Tagapangulo ng Kongreso noong 1998, at ginamit ang kanyang
mga nalalaman sa ekonomiya at pamamahala (management) bilang bahagi ng economic team ng Kongreso.

Pagdating ng 2001 ay sinubukan niyang tumakbo para sa isang posisyon sa Senado, at muling nanalo. Sa suporta ng
kanyang mga kapwa senador ay naihalal siya bilang Pangulo ng Senado noong Hulyo 2006. Humawak rin siya ng
mga posisyon sa iba't ibang komite.

Bilang politiko, patuloy ang kanyang pagtataguyod ng kahalagahan ng sipag at tiyaga upang maabot ang mga
pangarap ng mga Pilipino.

2. Jejomar Binay


Si Jejomar C. Binay (Nobyembre 22, 1942) ang kasalukuyang alkalde ng Lungsod ng Makati sa Pilipinas
simula noong 1986, matapos ang Rebolusyon sa EDSA. Siya ang nag-iisang anak nina Diego Medrano Binay at
Lourdes Gatan Cabauatan.

Unang apat na termino (1986-1998) [baguhin]

Iniluklok siya sa puwesto ni Pangulong Corazon Aquino bilang pansamantalang alkalde ng Makati. Nanalo siya sa
halalan bilang alkalde ng Makati noong 1987. Noong 1995, inatasan siya ni Pangulong Fidel V. Ramos na maumno
sa Metropolitan Manila Development Authority. Hindi siya pinayagang magkaroon ng ikaapat na termino noong
1998 dahil sa limtadong bilang ng termino na pinahihintulutan ng konstitusyon.

3. Ramon Magsaysay


Si Ramon del Fierro Magsaysay o Ramon "Monching" Magsaysay (Agosto 31, 1907 - Marso 17, 1957) ang
ikatlong pangulo ng Ikatlong Republika ng Pilipinas mula Disyembre 30, 1953 hanggang sa kanyang
kamatayan.

Si Magsaysay ay isinilang sa Iba, Zambales noong Agosto 31, 1907 kina Exequiel Magsaysay at Perfecta del
Fierro. Nag-aral sa Pamantasan ng Pilipinas at Jose Rizal College.

Naglingkod siya bilang tagapamahala ng Try-Tran Motors bago magkadigma. Nang bumagsak ang Bataan
inorganisa niya ang "Pwersang Gerilya sa Kanlurang Luzon" at Pinalaya ng pwersang Amerikano at Pilipino
ang Zambales noong Enero 26, 1945. Noong 1950, bilang kalihim ng Pagtatanggol kaniyang binuwag ang
pamunuan ng mga Hukbalahap. Pinigil niya ang panganib na lilikhain ng pulahang Komunista at naging
napakatanyag sa mamamayan. Noong eleksyon ng 1953, tinalo niya si Quirino at naging ikatlong pangulo ng
republika. Ang kanyang pangalawang pangulo ay si Carlos P. Garcia.

Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang pinakamahalagang nagawa.
Pinigil niya ang paghihimagsik ng Huk o ng komunista. Si Luis Taruc, Supremo ng Huk o ang pinakamataas na
lider ng komunista, ay sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay ay tinawag na "Tagapagligtas ng Demokrasya".

Siya ang pinakamamahal na Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng pamahalaan. Subalit
nagwakas ito ng mamatay siya dahil sa isang pagbagsak ng eroplano sa isang bundok sa Manunggal, Cebu
noong Marso 17, 1957.

4. Diosdado Macapagal


Tinagurian si Diosdado Macapagal bilang "Batang Mahirap mula sa Lubao" dahil anak siya ng isang mahirap
na magsasaka. Isinilang siya sa San Nicolas, Lubao, Pampanga noong Setyembre 28, 1910 kina Urbano
Macapagal at Romana Pangan. Tumira siya isang tahanan at pumailalim sa pangangalaga ni Don Honorio
Ventura hanggang magtapos ng pagka-Duktor sa mga Batas mula sa Pamantasan ng Santo Tomas noong 1936
at pumasok sa pulitika. Bayaw siya ni Rogelio de la Rosa, embahador ng Pilipinas sa Cambo.

Naging unang asawa niya si Purita de la Rosa. Nang sumakabilang buhay ito, naging pangalawang asawa niya si
Evangeline Macaraeg. Anak niya si Gloria Macapagal-Arroyo, ang kasalukuyang Pangulo ng Pilipinas, at sina
Maria Cielo Macapagal Salgado, Arturo Macapagal Arroyo, at Diosdado Macapagal Arroyo, Jr. wew

Nagtapos siya ng elementarya mula sa Mababang Paaralan ng Lubao at ng sekondarya mula sa Mataas na Paaralan
ng Pampanga. Nagtapos siya ng kolehiyo mula sa Pamantasan ng Santo Tomas. Nagkamit siya ng degri sa larangan
ng Abogasya. Nagkamit din siya ng pagka-Doktor ng Batas na Sibil at Doktor ng Ekonomiya.

5. Juan Ponce Enrile


Si Juan Ponce Enrile ay ipinanganak noong 14 Pebrero 1924, sa bayan ng Gonzaga sa Cagayan. Bininyagan
siya sa pangalang Juanito Furagganan, dala ang apelyido ng kaniyang ina. Upang magkaroon ng mas
magandang oportunidad, umalis si Enrile sa Gonzaga, Cagayan at nagtungo sa poblasiyon upang doon mag-aral
at maghanapbuhay bilang maninilbi sa kamag-anak ng kaniyang ina. Di naglaon ay lumipat siya sa Aparri at
pumasok sa Cagayan Valley Institute.

Nang sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, siya ay umanib sa mga gerilya. Nahuli siya, ikinulong, at
pinahirapan, ngunit nakatakas siya at nang patapos na ang himagsikan ay nagsilbi sa U.S. Quartermaster depot sa
Aparri, Cagayan. Habang ang himagsikan ay laganap, ang kaniyang mga kapatid na babae ay lumikas patungong
Aparri at nalaman ang tungkol sa kaniya. Pagkatapos ng himagsikan, nakilala ni Enrile ang kaniyang ama sa opisina
nito sa Binondo, Maynila

Dinala ni Don Alfonso si Enrile sa kaniyang tahanan sa Malabon. Binigyan ni Don Alfonso si Juanito ng bagong
pangalan, Juan Ponce Enrile. Nag- aral muli si Enrile ng hay-iskul sa St. James Academy sa Malabon.

Noong 1947, pumasok si Enrile sa Ateneo de Manila at nagtapos bilang cum laude at may Associate in Arts Degree.
Sa Unibersidad ng Pilipinas, nagtapos siya bilang cum laude at salutatorian sa UP Law Class 1953. Pumasa siya sa
Bar Examinations at nakuha ang ika-11 puwesto na may 91.71 porsiyento at nakakuha ng perpektong puntos sa
commercial law.
Inalok siya ng tulong pinansiyal ng Harvard University at doon ay nagpakadalubhasa sa Batas at may espesiyalidad
sa Taxation at corporate law.

Pagbalik sa Filipinas, sumapi siya sa Ponce Enrile, Siguion Reyna, Montecillo, Bello Law Office at doon ay lumitaw
siya bilang pinakamagaling na abogado. Wala siyang kasong hinawakan na natalo.

Noong 1966, hinirang siyang katuwang na kalihim ng Pananalapi, at umaktong tagapangulo ng Monetary
Board.Mulang 1968 hanggang 1970 ay naging kalihim siya ng Hustisya Siya ay naging. ministro ng Pambansang
Tanggulan noong 1970, posisyong hinawakan niya nang mahigit-kumulang sa 17 taon na nagwakas noong 1986.

Inihalal siyang kinatawan ng Cagayan noong 1978. Nanalo siya ng hanggang sa ikalawang termino noong 1984.

Dahil sa pagkakapatay kay Benigno Aquino Jr, hindi na nasikmura pa ni Enrile ang diktatura ni Pang. Marcos at
pumanig na sa bayan. Kasama si Fidel V. Ramos, Ikalawang Hepe de Estado Mayor noong panahon na iyon,
pinamunuan nila ang makasaysayang Aklasang Bayan sa EDSA, sa tulong ng pananawagan ni Kardenal Jaime L.
Sin sa mga libo-libong mamamayan na tumugon sa panawagan.

Nagdagsaan ang mga ito sa dalawang kampo ng militar. Apat na araw pinalibutan ng mga tao ang mga kampo na
kinalulunan ni Enrile at ng kaniyang mga kasama. Ito ay upang mapigil ang paglalaban ng puwersa ng mga
rebeldeng militar at ng mga loyalista ni Marcos.

Nailuklok si Corazon Aquino bilang pangulo ng Filipinas at kaniyang hinirang si Enrile bilang kalihim ng
Pambansang Tanggulan. Nagbitiw siya sa tungkulin makalipas ang anim na buwan, dahil sa pagkakaroon ng
suliranin sa bagong administrasyon.

Noong 1987 ay tumakbo siya at nanalo bilang natatanging senador ng oposisyon. Bilang Minority Floor Leader,
kasapi siya ng lahat ng komite sa Senado. Kasapi rin siya sa Electoral Tribunal at ng Komisyon ng Paghirang.

Maraming boto ang nakuha niya noong kumandidato siya bilang kinatawan ng kaniyang lalawigan noong 11 Mayo
1992, at sumapi siya sa partidong liberal na partido rin dati ng kaniyang ama.

Noong eleksiyon ng Mayo 1995, muli siyang tumakbo at nanalo bilang senador sa ilalim ng Koalisyon ng Lakas.
Muli siyang naging kasapi ng Komisyon ng Paghirang, tagapangulo ng komite ng Ways and Means ng Senado, at ng
Komite sa Government Corporations and Public Enterprises. Bilang Senador, pinamunuan niya ang pagsasabatas ng
Comprehensive Tax Reform Program na ipinasa bilang batas sa katawagang Batas Republika Bilang: 8424.

You might also like