Guagua National Colleges

Guagua, Pampanga

Proyekto
sa
Filipino
(Ikalawang Markahan)

“Mga Nararapat
Kilalanin”
Isinumite Ni: Isinumite Kay:
Erica Rose Vitug Mrs. Estrella
Salonga
II-St. Joseph
Tunkol kay Severino Reyes
Nagtapos siya ng Bachelor of Philosophy and Letters sa Unibersidad ng Santo
Tomas. Kilala siya bilang Ama ng Sarsuelang Tagalog. Sa kanyang pagsusulat ng
mga kuwentong pambata, ginamit niya ang sagisag na Lola Basyang.
Ang kanyang sarsuelang pinamagatang Walang Sugat na nasulat sa unang bahagi
ng panahon ng mga Amerikano ang itinuturing na kanyang obra maestro. Ito ay
pumapaksa sa kapangyarihan ng pag-ibig sa mga taong tunay na nagmamahalan.
Taong 1902 nang simulan niyang magsulat ng dula nang makita niyang ang Moro-
moro at komedyang itinatanghal ay walang buti at kapakinabangang idinudulot sa
mga manunuod. Sinikap ni Don Binoy (palayaw kay Severino Reyes) na mapaunlad
ang dulang Tagalog. Naging inspirasyon niya ang kanyang pagsisikap na patayin
ang Moro-moro ang nakitang pagtanggap ng mga manunuod ng sarsuela sa unang
pagtatarighal ng sarsuelang Salamin ng Pag-ibig ni Roman Reyes; Mga Karaniwang
Ugali ni Ambrosio de Guzman; Damit ni San Dimas ni Roman Dimayuga; Despues
de Dios, El Dinero ni Hermogenes Ilagan. Dahil sa nakita ni Don Binoy na reaksyon
ng mga manunuod sa pagtatanghal ng mga dulang nabanggit ay itinatag niya ang
Gran Compana de Zarsuela Tagala na siyang inaasahang magtataguyod sa
pagtatanghalang mga sarsuela. Pagkatapos nga ng pagtatanghal ng Walang Sugat
ay sunud-sunod nang itinanghal ang Bagong Fausto, Ang Kalupi, Ang Tatlong Bituin
na sinundan pa ng iba. Naging dramaturgo ng dulang Tagalog si Severino Reyes
dahil sa pagbabagong bihis na ginawa niya sa dulang Tagalog. Nakuha niyang
palitan ng sarsuela ang Moro-moro na dating kinalokohan ng mga manunuod.
Ang ilan sa mga sarsuelang sinulat ni Severino Reyes ay Walang Sugat, Huling Pati,
Minda Mora, Mga Bihag ni Cupido, Mga Pusong Dakila, RIP, Ang Kalupi at iba pa. Ang
RIP ay isang sarsuelang sinulat ni Don Binoy upang tuyain ang Moro-moro sa
pagkamatay nito.
Si Severino Reyes ay nagsimula ng modernong pagsulat ng dula. Pinaksa ng
kanyang mga dula ang suliranin ng mga Pilipino sa pagdating at pananakop ng mga
Amerikano. Si Don Binoy ay naging patnugot ng lingguhang magasing Liwayway.

Pinag-ugatan at Edukasyon
Ipinaganak siya noong 11 Pebrero 1861 sa Santa Cruz, Maynila at supling nina
Rufino Reyes, isang iskultor, at ni Andrea Rivera. Siya ay ikinasal kay Maria Paz
Puato at biniyayaan ng 17 anak. Sinimulan niya ang kanyang pag-aaral sa Catalino
Sanchez, tinapos ang kanyang hayskul at batsilyer sa sining sa Colegio de San Juan
de Letran, at kumuha rin ng kurso sa Unibersidad ng Santo Tomas.
Nang itinatag ang Liwayway noong 1923, si Reyes ang naging unang patnugot nito.
Siya rin ay nagsilbing pangulo ng Aklatang Bayan at ginawang kasapi ng Ilaw at
Panitik, kapwa mga samahan ng mga manunulat
Karera
Sa edad na 41, si Reyes ay nagsimulang magsulat ng mga dula. Ang R.I.P., noong
1902 ang una niyang dula. Sa parehong taon, isinulat niya ang Walang Sugat (Not
Wounded), na masasabing isa sa mga pinakakilala niyang akda. Ang Walang Sugat
din ay naging simula ng ginintuang panahon ng sarsuwela sa bansa.
Noong 1902 itinatag niya ang Gran Compañia de la Zarzuela Tagala upang
maitanghal ang kanyang mga dula sa mga teatro sa Maynila pati na rin sa mga
entablado sa mga kalapit probinsiya.
Ang mga dula ni Reyes ay naisapelikula rin, tulad ng Walang Sugat noong 1939 at
1957; at Minda Mora noong 1929.
Si Lola Basyang
Kinalaunan, si Reyes ay naging kilala sa mga kwentong isinulat niya tungkol kay
Lola Basyang. Nagsimula ang Lola Basyang noong siya ay naging punong-patnugot
sa Liwayway. Nang sinabihan siya ng kanyang mga patnugot na wala ng natitirang
materyales upang punuin ang isang maliit na ispasyo sa isang pahina ng magasin,
kinailangan niyang magsulat ng isang kwento upang umabot sa takdang oras.
Matapos na maisulat ang kwento, nag-isip siya ng ibang pangalan na maaaring
ilagay bilang may-akda ng istoryang ito. Naalala niya ang matandang babae na
kapitbahay ng kanyang kaibigan sa Quiapo, Maynila. Ang pangalan ng babae ay
Gervacia Guzman de Zamora o mas kilala sa Tandang Basyang. Tuwing alas-4 ng
hapon, magsasama-sama ang mga kabataan sa kanilang lugar at makikinig sa mga
kwento ni Tandang Basyang. Kaya naman, matapos nito, ang mga kwento na
sinusulat ni Reyes ay may pirma na Lola Basyang. Unang nailathala ang kwento ni
Lola Basyang sa Liwayway noong 1925.
Mga Akda
Sarsuwela
Siya ay nakapagsulat ng 26 na sarsuwela. Ang ilan sa mga ito ay ang sumusunod:
• Minda Mora (Minda The Moor), 1904
• Filipinas para los Filipinos (Philippines For The Filipinos), 1905
• Ang Pagbibili ng Pilipinas sa Hapon, 1906
• Ang Bagong Fausto, 1907
• Ang Opera Italiana, 1907
• Ang Tatlong Babae, 1914
• Ave Maria, 1919
• Ang Tatlong Bituin, 1921
• Ang Bayani ng Puri, 1922
• Ang Bihag ni Kupido, 1923
• Ang Puso ng Isang Pilipina, 1923

Drama
22 drama naman ang kanyang mga naisulat. Ito ang ilan sa kanila:
• Sigalot ng mga Filipino at Americano1898, 1910
• Ang Sigaw ng Balintawak, 1911
• Los ramitos de flores (Flowered Boughs), 1908
• Cablegrama fatal (Cablegram of Death), 1916
Nobela
• Walang Puno at Walang Dulo, 1910
• Parusa ng Diyos, 1911
• Mga Bayani ng Pag-ibig, 1923
• Ang Puso ng Isang Ina, 1923
• Lihim na Kaaway
• Luha, Ngiti, Halakhak

Iba pang mga gawa

• Ang Plautin ni Periking
• Maryang Makiling
• Ang Tatlong Prinsipe
• Ang Sirena sa Uli-Uli ng Pasig
• Ang Pag-ibig ni Mariang Sinukuan
• Ang Orakulo ni Lola Basiang
Severino Reyes