“BUOD NG FLORANTE AT LAURA”

Sa umpisa ng florante at laura, matatagpuan natin si florante (anak nina duke briseo at ni
prinsesa floresca) na nakagapos sa puno ng higuera sa labas ng albanya. Napapaligiran siya ng mga
leon, na handa nang dambahan si florante.
Sa kabutihan ng palad, naglakad din sa kagubatan si aladin, isang morong taga-persya anak
siya ni sultan ali-adab nilisan niya ang kanyang sariling bayan, sapagkat inagaw sa kanya ng
sariling ama si flerida, ang kasintahan ni aladin. Narinig ni aladin sa mga sigaw ni florante ang
mga kuwento ng mga kasamaang ginawa sa albanya, ang pagpatay sa hari at ng mga ka-alyado
nito, at ang di umanoy pagtataksil ni laura. Natagpuan ni aladin si florante, at pinatay niya ang
mga leon bago pa nila nasaktan si floranate.
Tinulungan niya si florante sa pagkatapos nito, ang magdamag niyang binantayan.
Kinabukasan, tinanong ni aladin si florante kung bakit siya nakatali sa puno doon sa gubat.
(BALIK TANAW MUNA...)
Ikinuwento ni florante na pinadala siya sa atenas noong siya`y 11 taon gulang upang mag-aral.
Doon niya nakilala ang kanyang kababayang si adolfo, na anak ni conde sileno. Si adolfo ay
hinahangaan ng kanyang mga guro, pati na rin ng sampu niyang kamag-aral, sapagkat si adolfo ay
mabait at napakatalino.
Subalit pagkaraan ng anim na taon, nahigitan ni florante si adolfo at doon lumabas ang tanay
na kulay nito. Sa isang dula-dulaan, tinangka ni adolfo na tothanang patayin si florante. Mabuti na
lang at niligtas si florante ni menandro. Kinabukasan, pinauwi si adolfo sa albanya.
Nanatili si florante sa atenas ng isang taon, nang makatanggap siya ng sulat mula sa kanyang
ama. Ang balita ay pumanaw na raw ang ina ni florante. Pagkaraan ng dalawa pang buwan,
nakatanggap muli ng liham si florante at pina-uwi siya sa albanya. Nung pauwi na si florante,
humingi ng saklolo sa kanya ang hari krotona, sapagkat ang kaharian nila ay sinalakay ng
hukbong persiya, sa pamumuno ni heneral osmalik. Ipikinalala ni duke briseo si florante kay
haring linseo, at si florante ay ginawang kumander ng hukbong krotona.
Sa palasyo, nakilala ni florante si laura. Bago siya sumali sa digmaan, ipinahayag ni florante
kay laura ang kanyang saloobin. Nagapi ni florante si heneral osmalik sa loob ng limang oras.
Nanatili naman si florante sa krotona ng limang buwan pa. Dahil sa nais na niyang makapiling si
laura muli, bumalik si florante sa albanya. Nagtaka siya nang madatnan niyang nagwawagayway
ang bandilang moro sa kanyang kaharian. Laking gulat na lang niya nang makita niyang
pupugutan na ng ulo ang isang babae.
 Kinalabanan ni florante anghukbong persya at pinalaya niya ang kanyang bayan, pati na rin
sina haring linseo, duke briseo, at adolfo. Sinalakay naman ni miramolin ang albanya, ngunit
nabigo sila kay florante. Siguro ay napagod si florante, kaya nagbakasyon muna siya.
Isang araw, nakatanggap muli siya ng sulat mula sa hari at pinabalik muli siya sa albanya.
Pagbalik ni florante sa kanyang kaharian, hinuli siya ng hukbong albanya.
Ipiniit si florante sa kulungan (utos ni adolfo, na siyang pasimuno ng kudeta, at siya ring
pumatay kay haring linseo at duke briseo habang malayo si florante).
Pagkaraan ng ilang araw ay pinagapos si florante sa puno doon sa gubat uppang kainin siya ng
mga mababangis na hayop. Masuwerte siya at kahit ilang araw na ang nakalipas, hindi pa siya
kinain ng mga hayop at higit na mapalad siya nang dumating si aladin, sapagkat nagugutom na
pala ang mga leon kapag dalawang araw nasilang hindi kumakain.
At doon nagwakas ang salaysay ni florante. Kaya si aldin naman ang nagsimula...
Habang nagkukwentuhan si florante at aladin, nakarinig sila ng dalawang babaeng nag-uusap.
Unang babae: “nung narinig ko na pupugutan ang aking kasintahan, pumayag ako na
magpakasal sa sultan basta`t hidi na matutuloy ang parusang kamatayan. Buti na lang ang mahal
ko, nung gabing iyon. Nagsuot sundalo ako at tumakas ako. Ilang taon din akong pagala-gala bago
kita matagpuan dito sa gubat”. Ikinuwento naman ni laura ang mga nangyari sa albanya habang
wala si florante: inagaw ni adolfo ang trono, pinugutan ng ulo ang hari at ang mga ka-alyado nito.
Sinabi ni laura na sinubukan niyang padalhan ng liham si florante para malaman niya ang
kaganapan sa albanya. Sinabi rin niyang na naghayag ng pag-ibig si adolfo, at humingi si laura ng
5 buwan upang pag-isipan ito. Hindi nakapaghintay si adolfo, dinala ni adolfo si laura sa gubat
upang doon gasahain.
Mabuti nalang at naglalakad si flerida sa gubat.nakita niya si adolfo, at dahil batid niya ang
mga hangarin nito,ay pinana niya si adolfo hanggang sa ito ay mamatay. Nagkita-kita ang apat na
magkakasintahan. Natagpuan silang apat ni menandro at ng hukbong naghahanap kay adolfo.
Laking tuwa na nalamang ninia menandro nang matagpuan nilang buhay pa sina florante at laura.
Hindi nagtagal, nagpakasal si florante at laura, at sila`y naging hari at reyna ng albanya.
Nagpabinyag naman sina aladin at flerida, nagpakasal din, at bumalik sa persya upang mamuno sa
kanilang kaharian.