Professional Documents
Culture Documents
2. Tawheed al Asma’ was sifaat (maintaining the Unity of Allaah’s Names and
attributes). Ito ay pag [affirm] (pag pagtibay/pag giit/) na ang mga pangalan ni Allaah ay
hindi maihahalintulad at walang kaparis/bukod tangi.
3. Tawheed al Ibaadah (maintaining the unity of Allaah’s worship). Ito ay ang pag
[affirm] na ang Allaah lamang ang may karapatang sambahin.
Ang pagbabahagi ng tawheed (sa ganito) [sa mga bahagi nito] ay hindi nagawa ng
propeta at maging ng kanyang mga kasamahan, sa dahilan na walang pangangailangan na
suriin ang mga saligan/batayan ng pananampalataya sa ganitong paraan. Subalit ang mga
pinagmulan [foundation] ng mga ito [components] ay lahat matatagpuan sa mga talata ng
Qur’aan at mga nakapagpapaliwanag [explanatory] na kasabihan ng Prophet 567 و9:6; <?> ا, at
albangsamori@yahoo.com 1
ng kanyang mga kasamahan. Ito ay magiging malinaw sa mambabasa sa mga susunod na
mga pahina kapag ang bawat kategorya ay mapag aaralan na ng masinsinanan/detalye.
Nag udyok sa mga tao ang mga nakababatang Sahabah katulad ni Abdullah ibn Umar (d.
694 CE), Abdullah ibn Abi Aufa (d. 705 CE) na huwag batiin (ng Salam) ang tumatanggi
at di naniniwala sa Qadr at huwag magsagawa ng [funeral prayers] sa kanila kung sila ay
namatay. Alalaong baga, sila ay kanilang tinuturing na mga di Muslim. Subalit ang
pampilosopong pangangatwiran na mula sa Kristiyanismo na para sa Free Will ay patuloy
na nagkakaroon ng mga tagasunod. Pinag tanggol ng taga Damascus na si Ghailan ibn
Muslim na nag aral kay Ma’bad ang Free Will hangga’t siya ay nadala sa harapan ni
Caliph ni ‘Umar ibn ‘Abdul ‘Aziz (717-720 CE). Tinalikdan niya ng lantaran ang
kanyang paniniwala; subalit ng namatay ang Caliph, siya ay bumalik sa pag tuturo ng
Free Will. Dinakip siya ng sumunod na Caliph na si Hisham ibn Abdul Malik (724-743
CE) at siya ay nilitis at binitay. Isang prominent figure sa controversy na ito ay si al-Ja’d
ibn Dirham, na hindi lang basta sumoporta sa philisopy ng free will ngunit nagsumikap
din na re interpret ang mga talaga ng Qur’aan na naglalaman ng descriptions ng Katagian
ni Allaah ayon sa neo platonic philosopy. Si Al-J’ad ay naging guro ng Umayyad na
Prinsipe na si Marwan ibn Muhammad, na naglaong naging ikalabing apat na Caliph
(744-750 CE). Sa kanyang mga pagtuturo sa Damascus, lantaran niyang ikinaila ang mga
katangian ng Allaah katulad ng pagmasid, pag dinig at iba pa hanggang siya ay pinaalis
ng Umayyad Governor. Siya ay tumungo sa Kufah na kung saan siya ay nagpalaganap
(propound) ng kanyang kaisipan at dumami ang kanyang tagasunod hanggang kumalat na
ang kanyang maling opinion at siya ay binitay ng Umayyad Governor na si Khalid ibn
Abdullah. Ngunit ang kanyang disipulo na si Jahm ibn Safwan ay pinagpatuloy ang
doctrina ng kanyang maestro sa (philisopical circles) sa Tirmidh at Balakh. Nang
albangsamori@yahoo.com 2
lumaganap ang kanyang heresies, siya ay binitay ng Umayyad Governor na si Nasr ibn
Sayyar, in 743 CE.
Mas malapit sa Islam ang mga naunang Caliph at ang kanilang mga gobernador at
malakas ang kamalayan ng mga tao (sa Islam) dahil sa kapiling nila ang mga Kasamahan
ng Propeta at pati na rin ang mga tagasunod nila. Dahil dito, mabilis ang pag tugon mula
sa mga namamahal/pinuno ang pag puksa/lipol/alis ng mga lantarang heretics na ito. Sa
kabilang banda naman, ang mga huling Umayyad Caliph ay mas masama at maliit ang
kanilang pagkalinga sa mga isyung pang relihiyon. Mahina rin ang kamalayan ng mga
madla kaya’t sila ay madaling kumiling sa mga mali at taliwas na kaisipan. Habang
parami na ng parami ang mga taong pumasok sa Islam, at ang kaisipan ng mga nasakop
na bansa ay nahalo (sa Islam), ang pag bitay ng mga tumatalikod sa pananampalataya ay
hindi na nagamit upang labanan ang paglaganap ng paniniwalang heresy. Nahulog sa
mga balikat ng mga paham na mga Muslim sa panahong ito na labanan ang pagdami ng
maling paniniwala sa pamamagitan ng pang intelektual na pamamaraan. Kanilang
nilabanan ng may sistemang pamamaraan ang mga samu’t saring philisopies at
paniniwala sa pamamagitan ng pag categorize sa kanila at ito ay kanilang sinalungat ng
mga saligang hango mula sa Qur’an at Sunnah. Lumitaw ang kaalamang Tawhid mula sa
mga depensang ito kasama na ang mga tumpak na mga kategorya at mga nilalaman nito.
Kasabay din nito ang pagdadalubhasa ng mga ibang aspeto ng kaalamang islamiko,
katulad din kung papaano ang nangyari sa mga iba’t ibang kaalamang pang sekular
ngayon. Samakatuwid, habang hiwalay na pinag aaralan ang mga kategorya ng Tawhid
at sa mas malalim pa nitong pagaaral, hindi dapat kalimutan na lahat sila ay parte ng
kabuoan na pati (ang kabuuan na ito) ay ang saligan ng mas malaking kabuoan, ang Islam
mismo.
Ang kategorya na ito ay hango sa pangunahing konsepto na ani Allah lamang ang
gumawa sa lahat ng bagay mula sa wala. Tinutustos at pinanatili Niya ang nilikha ng
walang pangangailangan mula dito o para dito. Siya ang nag-iisang Panginoon ng
Sanlibutan at ng mga naninirahan dito nang walang tunay na hamon sa Kanyang
kapangyarihan. Sa wikang Arabe, ang katagang ginagamit upang ilarawan ang
katangiang manlilikha-manunustos ay Ruboobeeyah na galing sa salitang ugat na Rabb
(Panginoon). Ayon sa kategoryang ito, sa dahilan na ang Diyos lamang ang may tunay na
kapangyarihan sa lahat, samakatuwid Siya lamang ang nagbigay sa lahat ng nilikha ng
kakayahang gumalaw at magpalit. Walang nangyayari sa nilikha liban lamang na ito ay
Kanyang pahintulutan. Sa pagkilala ng Propeta Muhammad sa katotohanang ito, kanyang
inuulit-ulit ang mga katagang, “ La hawla wa la quwwata illa billah.” (Walang pag-
galaw o kapangyarihan liban sa kagustuhan ni Allah).
albangsamori@yahoo.com 3
“Si Allah ang Manlilikha ng lahat ng bagay, at Siya ang Wakil (Katiwala,
Tagapangalaga at Tagapagpatupad) ng mga pangyayari sa lahat ng bagay. (Qur’an
39:62)
“…At hindi ikaw ang naghagis (O Muhammad) nang ikaw ay maghagis (sa kanila),
datapuwa’t si Allah ang naghagis (alalaong baga, pinapangyari Niya na tumama ang
ipinukol mo sa kanila). Al-Anfal 8:17.2
Samakatuwid, kung ano man ang isipin ng tao na suwerte o malas ay mga pangyayari
lamang na nai-tandhana ni Allah na bahagi ng pagsusuri sa buhay na ito. Ang mga
pangyayari ay sumusunod lamang sa dibuho na ginawa ni Allah.
1
This may mean. ‘Allah has created you and what you do;’ or it may mean, ‘Allah has created you and what you
make.’ Both views are synonymous. The former is more apparent because of the report recorded by Al-Bukhari
in the Book Af’al Al-‘Ibad from hudhayfah, attributed to the Prophet:
9َUVَ Wَ? َوYٍ [ِ \َ? >
] ُآYُ Wَ `َa bَc\َVdَ 9َ 6]cِا ن] ا
Allah has created every doer of deeds and what he does. Thereupon he recited: While Allah has
created you and what you make!. Tafsir Ibn Kathir Vol. 8 page 269 (Quoted from As-Sunnah, Ibn Abi ‘Asim
1:158). Translator’s footnote.
2
This was in reference to a miraculous incident which took place when the Prophet gathered some dust in his
hand and threw it at the enemy (at the beginning of the Battle of Badr). Allah caused the dust to reach the faces
of the enemy inspite of their great distance).
3
Reported by Ibn ‘Abbas and collected by Tirmidhi. See ‘Ezzeddin Ibrahim and Denys Johnson – Davies, an-
Nawawi’s Forty Hadeeth, (English Trans., Damascus Syria: The Holy Koran Publishing House, 1976, p. 68,
hadith no. 19).
albangsamori@yahoo.com 4
Sa madaling sabi, nasa mga magaganda at mabubuting bagay sa buhay na ito ay
may matinding pagsubok ng pananampalataya sa Diyos. Gayun din, nasa napakahirap na
pangyayari sa buhay ay may pagsubok ayon na rin sa nabanggit na talata ng Qur’an,
Kung minsan ang dibuho (pattern) ay maaring makikilala, katulad ng relasyon ng sanhi at
resulta (caise and effect relationship) sa iba namang pagkakataon ay hindi, tulad
halimbawa ng mga pagkakataon na maganda ang resulta ngunit ito ay nagmula sa
masamang paraaan or di kaya masama ang kinalabasan ngunit nagmula sa magandang
paraan. Ipinaliwanag ng Diyos na ang dahilan sa mga tila bagang katiwalian (na mga
pangyayaring) ito ay kadalasang di-abot ng dagliang pang unawa ng tao sa dahilan na ang
kanyang kaalaman ay limitado.
"…Ngunit, maaring ang isang bagay na hindi ninyo naiibigan, ito ay mainam
(makabubuti sa inyo), at maaring ang isang bagay na inyong nagugustuhan, ito ay
masama (hindi makabubuti) sa inyo. Datapuwa't si Allah ang nakakaala at ito ay hindi
ninyo nalalaman. " Al Baqarah 2:216.
Ang mga tila bagang masamang pangyayari sa buhay ng tao ay kung minsan
nauuwi sa kabutihan, at ang mga tila bagang mabuting bagay na naiibigan ng tao
makakasama pala sa kanya. Samakatuwid, ang impluwensiya ng tao sa mga pangyayari
ng kanyang buhay ay limitado lamang sa pagpili na inihain sa kanya at hindi ang aktual
na kinasapitan ng kanyang pagpili. Sa madaling sabi, "Man proposes and God Disposes".
Ang tila bagang "swerte" o "kamalasan" ay galing sa Allah ang hindi ayon sa
impluwensiya ng good luck charms tulad ng paa ng kuneho, four leaf clovers, wishbones,
lucky numbers, zodiacal signs etc., o di kaya galing sa masamang pangitain ng kamalasan
tulad ng Friday the thirteenth, mga sirang salamin, itim na pusa at iba pa. Sa katunayan,
ang paniniwala sa mga anting-anting at masasamang pangitain ay paghahayag ng
karumaldumal na kasalanan na shirk sa bahagi ng Tawheed na ito. Isang kasamahan ng
Prophet sallallaahu alaihi wa sallam ay nagsabi na,
albangsamori@yahoo.com 5
Sa pag-gamit naman ng Qur'an na tila bagang ito ay anting-anting o agimat sa
pamamagitan ng pagsuot nito o di kaya'y paglagay ng mga talata ng Qur'an sa kadena o
sa loob ng pouches upang maiwasan ang kamalasan o upang makakapagdulot ng
magandang kapalaran, ang lahat ng ito ay maliit lamang ang ipinagkaiba sa mga gawain
ng mga pagano. Hindi ito ginamit ng propeta sa ganitong pamamaraan at maging ang
kanyang mga kasamahan. Sinabi ng propeta,
Totoo nga na ang mga kabanata na al-Falaq at an-Naas ng Qur'an ay naipahayag para sa
pagpapalabas ng masamag espiritu (o panlaban sa mga masasamang orasyon), ngunit
ipinakita naman ng Prophet sallallaahu alaihi wa sallam ay tamang paraan ng paggamit
dito:
"Sa isang pagkakataon na kung saan na siya ay nakulam, sinabi niya kay 'Ali ibn
Abi talib na basahin ang dalawang kabanata ng Qur'an, at nang siya ay
nagkasakit kanya silang binabasa sa kanyang sarili."5
Hindi niya sila isinulat at isinabit sa kanyang leeg, o di kaya'y itinali sa kanyang mga
braso o sa kanyang baywang, at hindi rin naman niya sinabi sa iba na gawin nila ito.
1. Upang mapanatili ang kaisahan ng mga Pangalan at Katangian ni Allah, ani Allah ay
dapat na tawagin lamang ayon sa kung papaano Niya at ng Kanyang Propeta inilarawan
ang Kanyang sarili, nang walang halong karagdagang pagpapaliwanag ng Kanyang mga
Pangalan at Katangian sa pamamagitan ng pagbigay ng mga kahulugang taliwas sa
kanilang mga malinaw at halata na kahulugan. Halimbawa, sa Qur'an, ani Allah ay
nagsabi na siya ay nagagalit sa mga di-naniniwala at mga mapagkunwari
(nagkukunwaring nananampalataya). Sinabi niya:
"Na pinarurusahan Niya ang mga mapagkunwari, babae man o lalake, at ang mga
pagano, babae man o lalake na may masamang pag-iisip tungkol kay Allah. May
nakapalibot na kasamaan sa kanila, at ani Allah ay galit sa kanila, sinusumpa sila at
mayroon Siyang inihanda na masamang kahinatnan para sa kanila."
4
Reported by 'Aishah and collected by Bukhari
5
Reported by 'Aishah collected by Bukhari
albangsamori@yahoo.com 6
karapardapat sa Allah. Dapat tanggapin kung ano man ang sinabi ni Allah, nang may
pangunawa na ang kanyang pagkagalit ay hindi katulad ng pagkagalit ng tao, base sa
sinabi ni Allah:
6
Genesis 2:2
7
Ikumapara sa 2:255 "No tiredness overcomes Him nor sleep".
8
Exodus 32:14
9
Qur'an 17:85. They ask you (Muhammad) about the spirit, Tell (them) that the spirit (exists) by my Lord's
comman.
albangsamori@yahoo.com 7
Ang key principle na dapat sundin kung pinaguusapan ang mga Katangian ni Allah ay
ang talata ng Qur'an,
"Gayundin naman si Kristo, hindi niya exalt ang kanyang sarili na maging mataas
na pari, subalit appointed by him na sinabi sa kanya, 'Ikaw ang aking anak, sa
araw na ito ipinanganak kita'; Gayun din sinabi niya sa ibang lugar, 'Ikaw ay isang
pari magpakailanman, sumusunod sa order ni Melchizedek.'"11
Karamihan sa mga sekta ng Shi'ite (liban lang sa mga Zaidites ng Yemen) ay nagkapit sa
kanilang mga ’Imams' ng pang-diyos na katangian ng absolute infallibility (Walang
10
Hebrews, 7:1-3
11
Hebrews 5:5-6
albangsamori@yahoo.com 8
Pagkakamali),12 kaalaman ng mga nakaraan na, mga mangyayari sa hinaharap at mga
hindi nakikita, kakayahang magpalit ng Qadr13, at kakayahang mamahala sa mga atoms
ng nilikha.14 Nang gawin nila nito, sila ay nag tambal sa Allah na siyang nag share ng
unique na Katangian ng Diyos, at sa katotohan ay naging mga diyos bukod kay Allah.
Subalit ang ar-Rauf (The One Most Full of Pity) at ang ar-Rahim (The Most
Merciful) ay maari lamang na ikapit sa mga tao kung ito ay dinudugtungan ng 'Abd
kagaya ng 'Abdur-Rauf o 'Abdur-Rahim, sa dahilan na ang definite form na kanilang ni-
represent ay pag-aari lamang ng Diyos. Gayundin ang mga pangalan tulad ng Abdur-
Rasool (ang alipin ng sugo), 'Abdun-Nabi (alipin ng propeta), Abdul-Husayn (alipin ni
Husayn), at iba pa, na kung saan ang mga tao ay tinatawag na alipin ng iba liban kay
Allah ay ipinagbabawal din. Ayon sa alituntuning ito, ipinagbawal ng Propeta sa mga
Muslims na tawagin ang kanilang mga taga-silbi na 'abdi (aking alipin) o amati (aking
alipin na babae).
"Ipagbadya: 'Sino ang nagkakaloob sa inyo (ng mga panustos) mula sa langit at mula
sa lupa? O sino baga ang nagmamayari ng pandinig at paningin? At sino baga ang
12
13
14
albangsamori@yahoo.com 9
nagpapanumbalik ng buhay mula sa mga patay at ng patay sa pagkabuhay? At sino
baga ang namamahala sa lahat ng pangyayari ng mga bagay-bagay? Sila ay kagyat na
magsasabi: 'Ani Allah’ Yunus 10:31
"At kung sila ay iyong tatanungin kung sino ang lumikha sa kanila, walang pagsala
na kanilang sasabihin: 'Si Allah.' Paano sila kung gayon naligaw? Az-Zukhruf 43:87
"At kung sila ay iyong tatanungin kung sino ang nagpapamalisbis ng tubig (ulan)
mula sa alapaap; at sa pamamagitan nito, Kanyang binubuhay ang kalupaan
pagkatapos ng pagiging tuyo (tigang) nito; katiyakang sila ay magsasabi: 'Si Allah!'
Al-'Ankabut 29:63
Alam ng lahat ng mga pagano sa Makkah, Ani Allah Ang Pinakadakila, Ang
Pinakamakapangyarihan ay ang kanilang Tagapaglikha, Manusnustos, ang kanilang
Panginoon; ngunit ayon sa Diyos ang ganoong kaalaman at paniniwala ay hindi sapat
upang sila ay maging mga Muslim. Sa katunayan, sinabi ni Allah:
"At ang karamihan sa kanila ay hindi sumasampalataya kay Allah, maliban pa rito,
sila ay nagtataguri ng mga katambal (sa pagsamba sa Kanya). Yusuf 12:106
"Ang kanilang paniniwala sa Allah, ayon na rin sa kanilang mga sinasabi 'nilikha
kami ni Allah, kami ang Kanyang tinutustos at Kanyang binabawi ang aming
buhay' ay hindi pumigil sa kanila na samahan ang pagsamba nila sa Allah ng
pagsamba sa mga diyos-diyosan.16
"Si Abraham ay hindi Hudyo gayundin naman, siya ay hindi Kristiyano datapuwa't
siya ay tunay na Muslim na Hanifa (nananalig sa pananampalatayang Islam, na
walang dapat pagukulan ng pagsamba maliban kay Allah) at siya ay hindi kabilang sa
Mushrikun (mga nagtatambal ng anuman sa pagsamba kay Allah)." Al-Imran 3:67
15
Mujahid sa Jubayr al-Makki (643-722) was Ibn 'Abbas most outstanding student. The narrations of his tafsir
(commentary) of the Qur'an has been compiled by 'Abdur-Rahman at-Tahir and published in two volumes under
the title, Tafsir Mujahid, (islamabad: Majma' al-Buhooth).
16
Collected by Ibn Jarir at-Tabari.
albangsamori@yahoo.com 10
paniniwalang ito ay matatagpuan sa mga tula bago pa man dumating ang Islam.
Halimbawa, ang makatang si Zuhayr ay diumano na nagsabi tungkol sa kaparusahan:
"At hindi Ko nilikha ang mga Jinn at mga Tao maliban na tanging sambahin lamang
Ako." Adh-Dhaariyat 51:56
17
Quoted in Sulayman ibn Abdul Wahhab's Taysir al-Aziz al Hamid (Beirut: al-Maktab al-Islami, 2nd edition,
1970, p.34).
albangsamori@yahoo.com 11
Sa Surat al-Fatihah, na obligadong bigkasin ng bawat Muslim sa kanyang
pagdarasal, at least labing pitong beses sa isang araw, ang pang-apat na talata ay
nagpahayag, "Ikaw lamang ang aming sinasamba, at ikaw lamang ang aming hinihingan
ng tulong". Ito ay maliwanag na paglalahad na ang lahat ng uri ng pagsamba ay dapat
lamang iuukol sa Kanya na Maykayang Tumugon sa ating pangangailangan – Ani Allah.
Ang Propeta Muhammad ay nagpatunay sa koseptong kaisahan ni Allah sa pagsamba sa
Kanya, nang kanyang sinabi,
"At kung ang Aking mga alipin ay magtanong sa iyo (O Muhammad) tungkol sa Akin,
kung gayon (sila ay sagutin): 'Tunay na Ako ay malapit (sa kanila). Ako ay tumutugon
sa panawagan ng bawat nananawagan kung siya ay tumatawag sa Akin." Hayaan din
sila ay tumalima sa akin at manampalataya sa akin; upang sila ay magsitahak sa
matuwid na landas" Al-Baqarah 2: 186
"At katotohanang Kami ang lumikha sa tao, at batid namin kung ano ang ibinubulong
ng kanyang kaluluwa; sapagkat higit Kaming malapit sa kanya (sa Aming
karunungan) kaysa sa kanyang ugat sa leeg." Qaf 50:16
"Sinasamba ba ninyo maliban kay Allah ang mga bgay na hindi makapagbibigay sa
inyo ng kapakinabagan, o makapamiminsala sa inyo?" Al-Anbiya' 21: 66
"Katunayan, ang inyon pinaninikluhuran (sinasamba) na mga iba maliban kay Allah
ay mga alipin (alalaong baga, angkin ng kanilang Panginoon) na katulad ninyo…"
Al-A'raf 7: 194
18
Reported by Ibn 'Abbas and collected by Tirmidhi, see an-Nawawi's Forty Hadith, (English Trans.) p. 68.
19
Sunah Abi Dawud (Eng. Trans.), vol. 1, p. 387, hadith no. 1474.
albangsamori@yahoo.com 12
Kung sinuman ang magdarasal sa Propeta, o sa jinn, sa mga anghel o sa diumano mga
santo, upang hingan ang kanilang tulong o hingan ang tulong ni Allah sa pamamagitan
nila, sila ay nakagawa rin ng Shirk. Ang konseptong "Ghaus-i-Adham" (al-ghawth al-
A'dham), isang titulo na ikinapit kay Abdul-Qadir al-Jeelani, ay isa ring pagpapahayag ng
shirk sa uri ng Tawhid na ito. Ang literal na kahulugan ng titulo ay "ang pinakadakilang
pinagkukunan ng saklolo; ang may kakayahan na makapagsaklolo sa kapahamakan,' at
ang ganitong katangian ay pag-mamayari lamang ni Allah. Kapag ang kasawiang palad
ay nangyari, mayroon sa mga tao na tumatawag kay Abdul Qadir al-Jeelani habang
ginagamit ang titulong ito upang makuha ang kanyang tulong at pagkalinga, kahit na
nasabi na ni Allah:
Ayon sa Qur’an, nang tanungin ang mga taga-Makkah kung bakit sila sumasamba sa mga
idolo, ang kanilang sagot,
“…Aming sinsasamba lamang sila (mga diyus diyosan) upang kamia y higit nilang
mailapit sa Allah”. Az-Zumar 39:3
albangsamori@yahoo.com 13
“…Datapuwa’t mayroong mga tao na nagtuturing pa ng iba (sa pagsamba) bukod pa
kay Allah bilang katambal (sa Kanya). Minamahal nila ito na katulad din nang
pagmamahal nila kay Allah…” Al-Baqarah 2:165
“…Hindi baga ninyo lalabanan ang mga tao na sumira sa kanilang pangako (mga
pagano ng Makkah) at naghahangad na ipatapon ang Sugo, samantalang una silang
sumalakay sa inyo? Natatakot ba kayo sa kanila? Si Allah ang may higit na karapatan
na Siya ay inyong pangambahan kung kayo ay nananampalataya.” At-Taubah 9:13
“…at inyong ibigay ang pagtitiwala kay Allah kung kayo ay tunay na
nananampalataya…” Al-Maidah 5:23
Kaya sinabi niya: “Katunayang hindi namin sila sinasamba”. Bumaling ang Propeta sa
kaniya at nagsabi:
Nang dahil dito isang malaking bahagi ng Tawhid al-‘Ibadah ay ang pagpapatupad ng
Shari’ah, lalong lalo na kung saan ang mga Muslim ay higit na nakararami. Ang Shari’ah
ay kailangang maibalik sa mga diumanong bansang Muslim na kung saan ang
pamahalaan ay nagpapatupad ng batas na hango sa kapitalista o komunistang saligang-
batas, at ang batas-islamiko ay tuluyan ng naglaho sa pangkalahatan nito, o di kaya ay
napapatupad lamang sa mga larangan (ng buhay) na maliit ang kahalagahan. Likewise,
ang mga bansang Muslim na kung saan ang batas-islamiko ay nasa aklat lamang ngunit
ang ipinapatupad ay sekular na batas, ay kailangan ding ibalik sa Shariah dahil sakop nito
ang buong pamumuhay (ng tao). Ang pagtanggap ng di-islamikong batas kapalit ng
Shariah sa lugar ng mga Muslim at Shirk at isang gawaing kufr.
albangsamori@yahoo.com 14
Kung sinuman ang may kakayahan na baguhin ito, dapat niyang gawin ito, at
yaong walang ganitong kakayahan ay dapat magpahayag laban sa patakarang kufr at
magtaguyod sa pagsasakatuparan ng Shariah. Ngunit kung ito ay naging isang
imposibilidad, ang di-islamikong pamahalaan ay dapat na taos-pusong kapootan at
kamuhian/kasuklaman upang matamo ang pagkalugod ni Allah at pagtaguyod ng Tawhid.
albangsamori@yahoo.com 15
Pangalawang Kabanata
Shirk sa Ruboobeeyah
Ang mga paniniwala na kabilang sa bahaging ito ay yaong mga paniniwala na ang
Pangunahing Diyos o Supreme Being ay kinikilala, subalit ang Kanyang kapangyarihan
ay nahahati kasama ang mga lesser gods, mga espirito, mga mortal, mga bagay sa
kalawakan, o sa mundo. Ang ganyang paniniwala ay madalas na tinutukoy ng mga
teologo at ng mga pilisopo na monotheistic o polytheistic. Ayon sa Islam ang lahat ng
mga sistemang iyon ay mabibilang na polytheismo, at ang karamihan ay kumakatawan sa
mga sinaunang relihiyong naipahayag na sa orihinal nito ay base sa Tawhid ngunit
maglaon ay nag-degenerate.
albangsamori@yahoo.com 16
(unchangeable) at ang walang-hanggan, ang abstract, ang impersonal absolute, na kung
saan ang lahat ng bagay ay nanggaling sa kanya at mauuwi sa kanya. Ang diyos na
Brahma ay ang kumakatawang manlilikha ng sanlibutan, na siya namang bumubuo sa
trinidad kasama ng nagpapanatiling diyos na sa Vishnu, at ng mangwawasak na diyos na
si Shiva. Samakatuwid ang shirk sa Ruboobeeyah na naihayag (expressed) sa Hinduismo
ay sa pamamagitan ng pagbigay ng kapangyarihang paglikha, pagwasak at pagpapanatili
ng Diyos sa mga ibang diyos.
albangsamori@yahoo.com 17
daigdig ng tao. Ang pagkulog at pagkidlat sa relihiyon ng Zulu ay mga gawain ng Diyos,
samantala naman ang pagkasakit at mga sakuna sa buhay na mula sa mga ninuno, ang
Idlozi o abaphansi (mga nanahanan sa ilalim ng lupa). Kinakalinga din ng mga ninuno
ang mga buhay, sila ay humihingi ng pagkain, nalulugod sa mga rituwal at pag-alay,
nagpaparusa kung ito ay nakaligtaan at sumasanib sa mga manghuhula (inyanga).
Samakatuwid, ang shirk sa Ruboobeeyah ay umiiral sa relihiyong Zulu hindi lamang sa
kanilang konsepto ng paglikha ng mundo, ngunit dahil na rin sa kanilang pag-uugnay sa
kabutihan at kasamaan sa buhay ng tao sa mga gawain ng mga espiritu ng mga ninuno.
Karaniwan sa mga sufis ay ang paniniwala sa “Rijal al-Ghayb”20 (mga tao mula sa
mundong hindi nakikita), na ang pinuno nila ay may katungkulan na tinatawag na
“Qutub” na kung saan pinamamahalaan ang mga bagay-bagay dito sa mundo.
20
Literally, “men of the unseen world.” The world is supposed to endure due to the intercessions of a hierarchy
of “everting” saints whose number are fixed, the place of one who dies being immediately filled. (Shorter
Enclypedia of Islam, o. 592)
21
Dictionary of Philosophy and Religion. P. 72.
albangsamori@yahoo.com 18
halimbawa ng Shirk sa Ruboobeeyah na kung saan ang pag-iral ng Diyos ay malinaw na
kinakaila.
“Si Paraon ay nagsabi: ‘Kung ikaw ay pipili ng diyos na iba pa sa akin, katiyakang
ipipiit kita na kasama ng ibang mga bilanggo” Ash-Shu’ara 26:29.
At sa mga tao:
“At kanyang tinipon ang kanyang mga tao (sundalo) at sumigaw ng malakas, na
nagsasabi: ‘Ako ang inyong panginoon, ang kataas-taasan’”. An-Nazi’at 79:24
22
Dictionary of Philosophy and Religion, Pp. 262-3.
23
Ibid., p. 327
24
PSYCHOLOGY unconscious transfer of inner mental life: the unconscious ascription of a personal
thought, feeling, or impulse to somebody else, especially a thought or feeling considered undesirable.
Microsoft® Encarta® Reference Library 2005. © 1993-2004 Microsoft Corporation. All rights reserved.
25
One of the most controversial works of 19th-century philosophy, Thus Spake Zarathustra (1883-1885)
articulated German philosopher Friedrich Nietzsche’s theory of the Übermensch, a term translated as
“Superman” or “Overman.” The Superman was an individual who overcame what Nietzsche termed the “slave
morality” of traditional values, and lived according to his own morality. Microsoft ® Encarta ® Reference
Library 2005. © 1993-2004 Microsoft Corporation. All rights reserved. (T)
albangsamori@yahoo.com 19
lamang projection (unconscious produkto ng pag-iisip) na kailangang gawin ng tao,
bilang kung ano siya.26
Ang minumunkahi ni Darwin (d. 1882) na ang tao ay walang iba kundi mga
dinakilang bakulaw (glorified ape) lamang ay malayang tinanggap sa teorya ng mga
siyentipikong sosyolohiya (social scientists) at pilosopo ng ika-labing siyam na siglo sa
dahilang ito ay naglaan ng ‘siyentipikong’ batayan para sa di-pag iral ng Diyos. Ayon sa
kanila, ang relihiyon ay nang-galing sa pagka-animism patungo sa monotiesmo, kasama
ng diumanong panlipunang ebolusyon mula sa malayang indibiduwal tungo sa
pambansang pamayanan at ng kanyang pisikal na ebolusyon mula sa pagka-unggoy
patungo sa pagiging tao.
Isang halimbawa sa uri ng shirk na ito sa mga Muslim ay ang mga Sufis na si Ibn
‘Arabi na ginigiit niya na ani Allah lamang ang umiiral (Ang lahat ay Allah, at ani Allah
ang lahat). Kanilang tinatanggi ang hiwalay na sarili ni Allah at samakatuwid sila ay
nagtanggi sa pag-iral ni Allah. Ang idea na ito ay naipahayag rin sa ika labing-pitong
siglo ni Baruc Spinoza, isang Olandes (Dutch) na pilosopong Hudyo, na nagsabi na ang
Diyos ay kabuuan ng lahat ng bahagi ng sanlibutan kabilang ang mga tao.
albangsamori@yahoo.com 20
diyos, sa madaling sabi, ang manlilikha ay naging kanyang nilikha, ay isa sa mga
malinaw na halimbawa ng uri ng shirk na ito. Marami ring mga diumanong dakilang
Krisiyanong pintor katulad ni Michaelangelo (d. 1565), na nagpintura ng imahen ng
Diyos na isang hubad na matandang lalake na taga Uropa na may mahabang dumadaloy
na puting buhok at balbas, sa kisame ng Sistine Chapel sa Vatican. Ang mga imahen na
ito ay siya namang held in high esteem ng buong mundo na Kristiyanismo.
Ang mga paniniwala ng Sufis tulad ni Al-Hallaj na sila ay naging iisa ng Diyos at
dahil dito sila ay mga manifestations ng Manlilikha sa Kanyang nilikha ay kabilang din
sa uri ng shirk sa al-Asma’ was-Sifaat.
Ang teorya ni Einstein na Relativity (E=mc², energy is equal to mass times the
square of the speed of light) na tinuturo sa lahat ng paaralan ay sa katunayang isang uri
ng shirk sa al-Asma’ was-Sifaat. Sinasabi ng teoryang ito na ang energy ay hindi maaring
likhain o wasakin; ito ay nagpapalit lamang galing energy tungo sa pagka-matter at vice
versa. Subalit ang matter at energy ay kabilang sa mga nilikha ni Allah at sila ay
mawawasak din, malinaw na sinabi ni Allah,
albangsamori@yahoo.com 21
Ipinapahiwatig din ng teoryang ito na ang mass at energy ay walang-hagganan,
walang simula at katapusan, sa dahilang sila ay diumano mga di-nilikha at nagpapalit-
palit lamang. Ngunit ang ganitong katangian ay pagmamay ari lamang ni Allah na siyang
tanging walang simula at katapusan.
Ang teorya ni Darwin tungkol sa ebulusyon ay isa ring tangka upang ipaliwanag
na ang ebulusyon ng buhay mula sa walang buhay na bagay nang walang
pamamagitan/pakialam ng Diyos. Isa sa mga nangungunang maka-Darwin (Darwinist) sa
siglong ito, si Sir Aldous Huxley ay nagpahayag ng kanyang opinion:
Shirk sa al-‘Ibadah
Sa uri shirk na ito, ang pagsamba ay ibinabaling sa iba maliban sa Diyos at ang
gantimpala ng pagsamba ay hinahanap sa nilikha hindi sa Diyos. Katulad din ng mga
naunang bahagi, ang Shirk sa Ibaadah ay may dalawang bahagi:
Ang uri ng shirk na ito ay nangyayari kapag ang pagsamba ay ibinabaling sa iba
maliban kay Allah. Ito ay kumakatawan sa pinakamaliwanag na uri ng Idolatry na dahil
dito ang mga Propeta ay ipinadala ni Allah upang bigyang babala ang buong
sangkatauhan, at ito ay maiwasan. Ang kaisipan na ito ay pinapatunayan ng kasabihan ni
Allah sa Qur’an:
albangsamori@yahoo.com 22
Ang propeta ay nagbadya sa kanyang mga kasamahan,
“Hindi kayo mga tunay na mananampalataya hangga’t ako ay hindi ninyo mahalin
ng higit kaysa kanyang anak, ama at ng buong sangkatauhan27”.
Ang pagmamahal sa Propeta ay hindi dahil sa kanyang pagkatao, bagkus dahil sa dibino
(divine) na pinanggalingan ng kanyang mensahe. Samakatuwid, kagaya ng pagmamahal
sa Allah, ito ring ay naipapahiwatig sa pamamagitan ng lubos ng pagsunod sa kanyang
utos. Sinabi ni Allah sa Huling Kapahayagan:
Lubos na binigyang diin ang kasamaan ng shirk sa Ibadah sapagkat ito ay sumasalungat
sa layunin ng paglikha. Sinabi ni Allah,
“At hindi Ko nilikha ang mga Jinn at mg Tao maliban na tanging sambahin lamang
Ako…” Adh-Dhaariyat 51:56
27
Reported by Anas and collected by Bukhari, (English Arabic), vol. 1, p. 20 hadith no.13 and Muslim,
(Eng. Trans), vol. 1, p. 31, hadith no.71.
albangsamori@yahoo.com 23
Lahat ng man-made system, one way or another, ay naghihikayat sa kanilang
tagasunod na sumamba sa mga nilikha. Ang mga Kristiyano ay hinihikayat na sumamba
sa isang tao, ang Propeta ng Diyos na si Hesus, na kanilang iginigiit na Diyos
nagsakatawang tao. Ang mga Katoliko ay nagdarasal kay Maria bilang ina ng Diyos, sa
mga anghel tulad ni Michael na siyang binibigyang parangal sa ika 29 ng Septyembre,
ang Michaelmass Day, St. Michael, at sa iba pang mga tao na santo, tunay man o hindi.
“O mga tao, mag-ingat sa nakatagong shirk. Ang mga tao ay nagtanong, O Sugo
Ni Allah, ano ang nakatagong shirk? Sagot niya “kapag ang isang tao ay tumayo nagdasal
at kanyang pinabubuti ang kanyang pagdarasal dahils sa mga taong nakatingin sa kanya,
iyon ang nakatagong shirk.”
Ar-Riya’
albangsamori@yahoo.com 24
nararapat na bigyang pansin ng tao. Ang panganib na ito ay napakahalaga sa
mananampalataya sapagkat ang kanilang hangarin ay gawin lahat ang bahagi ng kanilang
buay na religious acts na inaalay sa Diyos. Sa katotohanan, ang posibilidad na
makakagawa ng ash-Shirk al Akbar ang mga mananampalataya na may kaalaman ay
maliit lamang, dahil maliwanag ang pitfall nito. Ngunit katulad ninoman, ang chance ng
totoong nananampalataya na makagawa ng ar-Riya’ ay malaki sapagkat ito ay talagang
nakatago. Ang kailangan lamang gawin ay magpalit ng hangarin, At ang motivating force
behind it are also very strong sa dahilang ito ay natural sa tao. Pinahiwatig ni Ibn Abbas
ang katotohanang ito nang kanyang sabihin,
“Ang shirk ay mas hindi halata kaysa sa itim na langgam na gumagapang sa itim
na bato sa gabing walang buwan.”
‘Isang araw, ang Sugo ni Allah ay nagbigay ng sermon. Sinabi niya na ‘O mga tao
matakot kayo sa shirk sapagkat ito ay higit pang nakatago kaysa sa guamgapang na
langgam’. Yaong mga ginusto ni Allah na magtanong ay nagtanong, ‘At papaano namin
it maiiwasan kung ito ay higit na nakatago kaysa gumagapang na langgam O Sugo ni
Allah. Kanyang sinagot’
Sabihin ninyo:
‘O Allah, kami ay nagpapatikupkop sa Iyo laban sa pag-gawa ng shirk sa Iyo, habang ito
ay aming nalalaman, at kami ay humihingi ng Iyong kapatawaran sa mga hindi namin
nalalaman’.
albangsamori@yahoo.com 25
Kabanata 3
Ang Barzakh
Ayon sa Islam at ng lahat ng relihiyon na nagmula sa Diyos, kapag namatay ang isang tao
siya ay mabubuhay lamang sa Araw ng Pagkabuhay na Muli. Pagkatapos ng pag gunaw
ng mundo, lahat ng tao ay babangon mula sa pagkamatay upang hahatulan ni Allah, ang
tanging nag iisang Diyos na dapat sambahin at ang Pinakadakila, ang Manghuhukom. Sa
panahon ng pagkamatay ng isang tao hangga’t siya ay bubuhaying muli, siya ay
nananatili sa isang kalagayan na sa Arabik ay tinatawag na Barzakh.28 29 Hindi naman
siguro na mahirap isipin na kung may namatay na noong isang libong taon na ang
nakraan ay nananatili pa rin na maghihintay sa loob ng isang libong taon bago siya ay
buhayin muli, dahil sinabi ng Propeta na ang kamatayan ng bawat isa ay ang simula ng
kanyang pagkabuhay na muli. Ang panahon ay umiiral lamang sa mga nabubuhay sa
mundo. Kapag namatay ang isang tao, siya ay umaalis sa panahon (ng mundo) at ang
isang libong taon ay nagiging isang kisap-mata lamang. Binigyang halimbawa ni Allah
ang realidad na ito sa isang salaysay na sinabi Niya sa Surah al Baqarah tungkol sa isang
tao na nagdududa sa kakayahan ni Allah na buhayin muli ang isang nayon. Kaya’t siya ay
binawian ng buhay ni Allah sa loob ng isang daang taon at nang siya ay binuhay muli,
siya ay tinanong Niya kung gaano siya kahabang ‘natulog’? Kanyang isinagot,
Kagaya din nito ang mga taong nagising mula sa mahabang koma na kadalasang nag iisip
maliit lang o walang panahon ang lumipas (nang sila ay nasa kalagayan ng koma).
Kadalasan kapag ang isang tao ay natutulog ng mahabang oras, nang siya ay magising
28
23:99
29
Translator’s notes: Concerning the punishment of the grave.
albangsamori@yahoo.com 26
kanyang mararamdaman na para bagang kaiidlip lamang niya. Kaya’t walang pakinabang
ang magisip ng paghihintay ng mga siglo sa Barzakh sapagka’t ang panahon sa katayuan
na iyon ay walang kaugnayan.
Ito ay ang paliwanag ng Propeta sa talata ng Qur’an na kung saan sinabi ni Allah:
albangsamori@yahoo.com 27
Nagpatuloy ang Propeta,
“Itinuro ni Allah ang ilan sa mga inapo (ni Adan) na kinuha niya mula kay Adan
at ng kanyang mga anak at nagsabi, ‘Nilikha ko ang mga tao na ito para sa
Paraiso at sila ay magsasagawa ng mga gawain ng mga tao sa Paraiso. At
itinuro ni Allah ang mga natira para sa Impyerno at sila ay magsasagawa ng
mga gawain ng mga tao sa Impyerno.’ Nang sinabi iyon ng Propeta, isa sa
kanyang mga Kasamahan ay nagtanong, ‘O Sugo ni Allah, ano ngayon ang
silbi/dahilan (point) ng pag gawa ng mabuti?’ Sagot ng Propeta, ‘Katunayan,
kapag ani Allah ay naglikha ng isa sa kanyang mga alipin para sa Paraiso,
Kanyang tinutulungan siya sa pag gawa ng mga gawain ng mga tao sa Paraiso
hangga’t siya ay mamatay habang siya ay gumagawa ng mga iyon, Subalit
kapag lumikha Siya ng isang tao para sa Impyerno, siya ay Kanyang
tinutulungang gumawa ng mga gawain ng mga taong mananahan doon
hangga’t siya ay mamatay habang gumagawa ng mga gawaing yaon; at
pagkatapos ay ilalagay siya ni Allah sa apoy dahil doon.’”31
30
Tirmidhi. Sahih.
31
Abu Dawud. Sahih.
albangsamori@yahoo.com 28
Ang pangugusap ng Propeta na ito ay hindi nangangahulugan na walang free will ang tao
o kalayaang pumili sa pagitan ng masama at mabuti, sa dahilang kung ganoon nga,
mawawalang ng saysay ang Paghuhukom, gantimpala at kaparusahan. Ang pag likha ni
Allah ng isang tao para sa paraiso ay nangangahulugan lamang na alam ni Allah na ang
tao na yaon ay nabibilang sa mga tao ng paraiso bago pa man siya likhain dahil sa pagpili
niya ng pananampalataya hindi sa di pananampalataya at sa kabutihian hindi kasamaan.
Kapag ang isang tao ay taimtimang naniniwala kay Allah at nagsisikap na gumawa ng
kabutihan, bibigyan siya ni Allah ng maraming pagkakataon upang mas lalong mapabuti
ang kanyang paniniwala at dumami ang kaniyang mabuting gawain. Hindi gagawin ni
Allah na masayang ang tapat na paniniwala kahit na mahulog/maligaw sa tamang landas
ang nananampalataya, Kanya siyang tutulungan upang siya makabalik muli. Maaring siya
ay parurusahan ni Allah sa buhay na ito sa sandaling siya ay naligaw mula sa tamang
landas upang ipaalala sa kanya ang kanyang mga kasalanan at upang siya ay gisingin
nang siya ay magbago. Sa katunayan, si Allah ay napakamawain na maari Niyang kunin
ang buhay ng nananampalataya habang siya ay gumagawa ng mabuti, at dahil dito ang
nananampalataya ay mabibilang sa mga pinagpalad na mananahan sa paraiso. Sa kabilang
dako, ang sinumang di naniwala kay Allah at tumanggi ng kabutihan/kabanalan,
pinapadali ni Allah ang pag-gawa niya ng kasamaan. Binibigyan siya ni Allah ng
tagumpay na makagawa ng masama at yaon ay naghihimok sa kanya na gumawa ng
marami pang kasamaan hangga’t siya ay mamatay sa ganoong katayuan at siya ay
itatapon sa walang hanggang Apoy sa dahilan ng kanyang masamang gawain.
Dahil sa pinasumpa ni Allah ang lahat ng tao sa kanyang pagka-Diyos nang likhain Niya
sa Adan, ang pagsumpa na ito ay nakatatak sa kaluluwa ng tao bago pa man ito pumasok
sa sanggol sa sinapupunan sa ikalimang buwan ng pagbubuntis. Kaya naman nang
ipinaganak ang bata, siya ay may likas na paniniwala sa Allah. Ang likas na paniniwala
na ito ay tinatawag sa wikang arabik na ‘Fitrah’. Kapag ang bata ay pababayaang mag-
isa, siya ay lalaki na may kamalayan sa kaisahan ni Allah, subalit ang lahat ng mga bata
ay nahihikayat/naiimpluwenisihan ng nakapalibot sa kanya.
albangsamori@yahoo.com 29
(batang hayop) na [putol-putol ang katawan](gutay gutay) bago niyo pa man sila
(ginawang gutay gutay)”33.
Samakatuwid, tungkulan ng tao na sumunod sa mga Propeta dahil sa ito lang ang tanging
daan na magkasundo sa kanyang kalikasan. Siya ay dapat din na mag ingat na hindi
gumawa ng mga bagay dahil lamang ito ay ginawa ng kanyang mga magulang at
kanilang mga magulang, lalo na kapag umabot na sa kanya ang kaalaman na ang mga
kaugalian na ito ay mali. Kapag hindi niya susundin ang katotohanan, siya ay katulad ng
mga ligaw na tao na kung saan ay nagsabi patungkol sa kanila,
“At kapag (ito) ay ipinagbadya sa kanila: ‘Sundin ninyo kung ano ang
ipinahayag ni Allah.’ Sila ay nagsasabi: ‘Hindi! Aming susundin ang
(pananampalatayang) kinagisnan namin sa aming mga ninuno.’ Ano!
(Gagawing ba nila ito!), kahit na ang kanilang mga ninuno ay hindi
nakakaunawa (hungkag sa karunungan at katotohanan) at hindi
napapatnubayan ( sa tamang landas)? (2:170)
33
Bukhari/Muslim
albangsamori@yahoo.com 30
Katunayan na tayo ay pinagbawalan ni Allah na sumunod sa ating mga magulang kapag
kanilang gugustuhin na sumuway sa pamamaraan ng mga propeta. Sinabi Niya sa Qur’an,
Ipinanganak na Muslim
Ang Kasunduan
Ang kasunduan na ginawa ng bawat tao kay Allah bago siya likhain ay kikilalanin niya si
Allah, ang Makapangyarihan, bilang kanyang Panginoon at hindi magtatambal ng kahit
na anong uri ng pagsamba maliban sa Kanya. Ito ang pinaka diwa ng kahulugan ng
Shahaadah, na kailangang gawing ng lahat upang siya ay maging ganap na Muslim; Laa
ilaaha illallaah (walang ibang diyos maliban si Allah) na AKA Kalimah at Tawheed, ang
pagpapahayag ng Kaisahan ni Allah. Ang pagsumpa sa Kaisahan ng Diyos sa buhay na
ito ay pagpapatunay lamang ng (ating) panunumpa (nang tayo ay bago ipinanganak) nang
tayo ay nasa spirituwal na kalagayan pa. Subalit ang nananatili ang tanong: Papaano
magagampanan ang kasunduan?
albangsamori@yahoo.com 31
pagsunod ng maigi sa huling Sugo na pinadala ni Allah na bilang praktikal at buhay na
huwaran ng buhay hango sa mga alituntunin ng Tawheed. Nang dahil sa pagpahayag ng
tao na si Allah lamang ang kaniyang panginoon, dapat kanyang tanggapin na ang
mabubuting gawain ay siya lamang kung ano ang sinabi ni Allah at ng Kanyang sugo na
mabubuting gawina, at gayon din ang masamang gawain. Sa paggawa nito, ang
alituntunin ng Tawheed ay naisasabuhay sa diwa. Mahalaga ang pamamaraan na ito dahil
ang gawain ay tila mabuti ngunit sa katunayan ito ay masama. Halimbawa, sinasabi na
kapag ang gustuhin ng mahirap na may gagawin para sa kanya ang hari, mas mainam na
dumaan muna sa prinsipe o isang tao na malapit sa hari upang kumausap alang alang sa
kanya. Dahil dito, sinasabi na kung talagang gusto ng isang tao na sagutin ni Allah ang
kanyang panalangin, dapat siyang magdasal sa Propeta o sa santo upang humingi kay
Allah para sa kanya, dahil siya ay marumi sa dahilan ng mga kasalanang kanyang
nagagawa araw araw. Ito ay tila makatuwiran, subalit maliwanag na sinabi ni Allah at ng
Kanyang Propeta 567 و9:6; < ?> اna ibaling lamang sa Allah ang pagdarasal nang walang
namamagitan. Sinabi na ni Allah sa Qur’an:
At sinabi ng Propeta,
Kung ikaw ay hihingi sa pananalangin, humingi ka lamang kay Allah; at kung ikaw ay
hihingi ng tulong, hingin mo lang ito kay Allah.34
Gayon din naman na tila masama ang isang gawain subalit ito ay mabuti. Halimbawa,
maaring may magsabi na kabarbaruhan ang pagputol ng kamay ng magnanakaw o kaya’y
ang paghagupit ng manginginom ng alak ay di makatao, at maari din na maramdaman ng
isang tao na ang ganoong kaparusahan ay masyadong mabagsik at hindi mabuti; subalit,
inutos ni Allah at ng Kanyang Propeta ang mga kaparusahan na ito, at ang magagandang
kahinatnan ng pagpapairal ay malinaw na natutunghayan (speak for themselves).
Samakatuwid ang kasunduan kay Allah ay magaganap lamang ng isang Muslim sa
pamamagitan ng pagpili, maging ang kaniyang mga magulang ay Muslim man o hindi, at
ang pagpairal ng kasunduan ito, sa katotohanan, ay ang pagsasakatuparan ng mga
alituntunin ng Islam. Ang fitrah ng tao ay ang batayan ng Islam, kaya nang
isinakatuparan niya ang kabuuan ng Islam, ang kanyang panlabas na kilos at gawain ay
tumutugma sa likas na pagkatao na nilikha ni Allah. Kapag nangyari ito, pinag-isa ng tao
ang kanyang inner being (kaluluwa) at ng kanyang outer being (katawan) na isang
mahalagang bahagi ng Tawheed. Ang bunga ng bahagi ng Tawheed na ito ay ang
paglitaw ng tunay na makadiyos na tao kawangis ni Adan, siya na inutusan ni Allah na
gumawa ng pagpapatirapa ang mga anghel at siya na pinili ni Allah na mamahala sa
mundo. Dahil, tanging ang tao lamang na nananampalataya sa Tawheed ay maaring
maghukom at mamahala sa mundo ng may tunay na katarungan.
34
Tirmidhi.
albangsamori@yahoo.com 32
Kabanata 4
Mahalaga na mabuo ang isang maliwanag na islamikong konsepto tungkol mga gawaing
ito sa dahilan ng laganap ang pangyayari nito. Marahil, mas mahalaga pa dito ay kapag
ito ay hindi maliwanag na nauunawaan, ang isang Muslim ay madaling makagawa ng
Malaking kasalanan ng Shirk, na nasa ugat ng mga gawaing ito. Sa mga susunod na apat
na kabanata, pag aaralan ng mas malalim ang islamic position sa mga gawaing ito na
sumasalungat ng mga Bukod Tanging Katangian ni Allah at ito ay nag uudyok ng
pagsamba sa nilikha. Bawat gawaing/palagay (na ito) ay susuriin , ayon sa Qur’an at
Sunnah ng Propeta 567 و9:6; <?> ا, at ang islamikong paghuhukom ay ihahatol sa kanila
bilang patnubay sa mga matapat na naghahanap ng katotohan ng Tawheed.
Mga Anting-anting
Naging kaugalian na ng mga Arabo sa panahon ng Propeta 567 و9:6; < ?> اna mag suot
ng mga pulseras, bangles, beaded necklaces, kabibe etc., bilang mga agimat upang
maiwasan ang kamalasan at makatamo ng magandang kapalaran. Iba’t ibang uri din ng
mga anting anting at mga amulet ay matatagpuan sa lahat ng lugar sa mundo. Gaya ng
nabanggit sa mga nagdaang kabanata, ang paniniwala sa mga anting anting, mga batong
pampasuwerte ay sumasalungat sa paniniwala sa pagkapanginoon ni Allah sa
pamamagitan ng pagbigay sa mga nilikhang bagay ng kapangyarihang magsanhi ng
kasamaan o magdala ng magandang kapalaran. Nilabanan ng Islam ang lahat ng
pagpapahayag ng mga ganitong paniniwala na lumitaw sa Arabia sa panahon ng huling
albangsamori@yahoo.com 33
Propeta 567 و9:6; < ?> اupang maitatag ang isang alituntunin na magiging basehan ng
paghatol o pagbawal sa mga magkatulad na paniniwala/gawain kailanman o saan man ito
lilitaw. Ang ganitong uri ng paniniwala (pagbigay kapangyarihan sa mga nilikhang
bagay), sa katotohanan, ay nagbigay batayan sa pagsamba sa mga idolo sa karamihan ng
mga sambayanang paganismo at ang mga anting anting mismo ay isang uri ng Idolatriya.
Ang kaugnayan na ito ay makikita sa mga Katolikong branch ng Kristiyanismo, na kung
saan si Propeta Hesus ay inangat sa pagkadiyos, at ang kanyang Ina at maging ang mga
Santo ay sinasamba, at ang mga larawan, rebulto, medalya na may nakaukit na kawangis
(Imagined) nila ay tinatago at sinusuot, naghahangad ng mabuting kapalaran.
Nang tanggapin ng mga tao ang Islam sa panahon ng Propeta Muhammad, kadalasan ay
kanilang nadadala ay kanilang paniniwala sa nga agimat na tinatawag sa Arabic na
Tamaaim (sing. Tameemah). Sa kadahilanang ito, maraming mga nakatalang kasabihan
ng Propeta na mahigpit na nagbabawal ditto, ang mga sumusunod ay ilan lamang sa mga
halimbawa:
Nang nakita ng Propeta ang Bangle sa braso ng isang lalake, sinabi niya sa kanya,
“Kasawian sa iyo! Ano ito?” Tugon ng lalake na ito ay upang siya ay makaiwas sa sakit
na tinatawag na Al-Wahinah(Panghihina). Pagkatapos nito, sinabi ng Propeta, Itapon mo
yan, Katunayan iyan ay makakapagpalala pa ng iyong panghihina. At kapag namatay ka
ka habang iyan ay nasa sa iyo hindi ka magtatagumpay.
Samakatuwid ang pagsuot ng tanso, brass o bakal ng pulseras, bangles at mga singsing ng
may sakit man o malusog na may paniniwala na sila ay makakapag-iwas o makakagamot
ng sakit ay mahigpit na ipinagbabawal. Ang ganitong uri ng pag-gamit ay nabibilang sa
mga ipinagbabawal na pamamaraan ng pag-gamot ng sakit na kung saaan ang Propeta ay
nagsabi
“Bigyan ninyong lunas ang inyong mga sakit subalit huwag kayong magbigay lunas sa
pamamagitan ng mga ipinagbabawal na bagay.”
“Kung ang sugo ni Allah ay nagtungo (Pumunta) sa Hunain, napadaan sila sa isang puno
na tinatawag na Dhatu anunat. Nakagawian na isabit ng mga pagano ang kanilang mga
sandata sa mga sanga nito upang magdulot ng magandang kapalaran.
Ilan sa mga Sahaabah nab ago sa Islam humingi sa Propeta upang gawan sila ng kahoy na
katulad nito. Tugon ng Propeta Subhanallah! Ito ay katulad ng kung ano ang sinabi ng
mga kasama ni Propeta Moses sa kanya.
Ako ay sumumpa sa Kanya na kung saan ang aking kaluluwa ay nasa kamay niya,
Kayong lahat ay sumusunod sa mga yapak ng mga nauna sa inyo.”
albangsamori@yahoo.com 34
Sa hadeeth na ito, hindi lamang hindi tinanggap ng Propeta ang konsepto ng Good luck
charms nhunit kanya pang hinulaan sa gagawin ng mga muslim ang mga Gawain ng mga
Kristiano at mga Hudyo. Ang mga Dhikr beads sa karaniwang ginagamit ng mga muslim
ay nagagaya sa rosaryo ng mga Katoliko. Ang Maulid ay pag-gaya sa Christmas, at ang
paniniwalang ilan sa mga Muslim sa mga Santo at ng kanilang pamamagitan ay hindi
magkaila ng prinsipyo sa mga matatagpuan sa Kristianismo. Ang hula ay nagpatotoo na!
Mahigpit na sinunod ng mga kasamahan ang kanyang utos ukol sa charms at amulets. Sa
dahilan nito, maraming mga nakatalang pangyayari na kung saan kanilang pinigilanb ng
pahayag ang mga ganitong Gawain sa lipunan at maging sa kanilang mga pamilya kapag
ito ay nangyayari. Sinabi ni “Urwah na nang ang Sahabi na si Hudaifah ay bumisita sa
iang maysakit na tao at nakita ng bracelet sa braso ng taong ito, kanya itong hinugot at
sinira. Pagkatapos nito, kanyang binasa ang talatang (12:106)
Sa ibang pagkakataan, kanyang hinawakan ang braso ng isang taong may sakit at
kanyang nakapa ang Kyayt (cord bracelet) nakapalibot ditto. Nang kanyang tinanong
kung ano ito, sagot ng tao na iyon,
“Ito ang naglalaman ng spell (bias) na ginagawa para lamang sa kanya.” Hinugat ito ni
Hudhaifa bmula sa braso ng tao na ito at nagsabi “Kapag ikaw ay namatay na suot ito,
hindi ako magdadasal ng funeral sa iyo! Ang asawa ni ibn mas’od na si Zainabay
nagsalaysay na minsan ng Makita ni Ibn Mas’od ang kwintas sa kanyang leeg tinanong
niya kung ano ito, at kanyang tugon “Ito ay tali na nabasahan ng dasal upang tulungan
ako”. Hinila niya ito sa kanyang lleeg, sinira at nagsabi.” Tunay na ang pamilya ni
Abdullah ay walang pangangailangan sa shirk! Narinig ko na nagsabi ang sugo ni Allah:
Sagot ni Zainab, Bakit mo ito sinasabi? Dating nag twitch ang mata ko at nang ako ay
pumunta kay pulan, ang hudyo, at naglagay siya ng spell ditto at ahng pagtwitch ng mata
ko ay huminto! Sagot ni Ibn Mas’od, tunay na iyon lamang ay isang dermonyo na
ginagalaw niya ng kanyang kamay kaya ng ito ay na bewitch, kanyang iniwan ito. Dapat
n asana para sa iyo na magsabi kagaya ng pagsabi ng Propeta:
Idhhabil- ba’s Rabban- naas washfi, anta ash-shafee, la shifa ‘a illa shi fa’uk, shifa’an la
yughaadirahu saqama.
albangsamori@yahoo.com 35
“Alisin mo ang paghihirap o panginoon ng sangkatauhan at bigyan mo ng lubos na lunad
dahil ikaw ang tunay na naggagamot. Walang lunad liban sa lunas mo, Lunas na hindi
nasusundan ng pagkasakit.”
Hatol sa charms
Ang mga paa sa likod ng koneho, oo di kaya mga ginto at pilak na replicas ng mga paa sa
likod na ito ay sinusuot( at nakakabit) sa mga pulseras bilang good luck charms ng
milyong ka tao sa kanluran. Ang pinagmulan ng paniniwalang ito ay hango sa kaugalian
ng koneho na mag thumb ng kanilang mga paa sa likwas sa lupa. Ayon sa mga sinauna
ang mga kuneho ay nangungusap sa mga espiritu sa ilalim ng lupa kapag sila ay
nagpapadyak sa lupa. Samakatuwid ang mga paa naging pamamaraan upang iparating
ang mga kahilingan sa mga espititu at ito ay naging instrumento na rin ng good luck
charms.
Horse shoes:
albangsamori@yahoo.com 36
shirk, kagaya ng sinabi ni Ibn Mas’od sa nabanggit na hadith, Ang hotol na ito ay
napapatibay pa ng susunod na Hadith. Salaysay ni Uqbah Ibn Amir na
Ang mga sahaaba, kabilang sina Ibn Mas’ood, Ibn Abbas, at Hudaifah, lahat sila ay
sumalungat sa pagsuot ng Qur’anic charms. Mayroong iilan na mga paham sa tabi’oon
ay pumayag (sa pag gamit) nito, subalit ang karamihan ay salungat dito.
Subalit ang mga texto ng hadeeth na nagbabawal sa mga talisman ay hindi distinguished
between chains na naglalaman ng Qur’an at yaong mga hindi naglalaman dito at walang
naitalang mga pangyayari na ang Propeta ay nagsuot ng Qur’anic charms o di kaya’y
pumayag na ito ay suotin(isuot). Ang pagsuot ng qur’an charms ay sumasalungat dinsa
pamamaraan ng Propeta sa pag-break ng mga spells at pag-iwas sa masama. Ang Sunnah
ng pagbasa ng ilang kabanata ng Qur’an (113-114) at talata Ayatul kursee) nito, kapag
ang kasamaan ay lamalapit. Ang tanging pinag-utos na pamamaraan ng pagtanggap ng
biyaya mula sa Qur’an ay sa pagbabasa din nito at sa pagsabuhay nito. Sinabi ng
Propeta,
Habang or hanggat ang nagsusuot ng Qur’anic charm na may paniniwala na ito ay nag-
iiwas sa kanya sa masama at nagdudulot ng kabutihan, a
Kanyang naibigay sa isang bahagi ng nilikha ng kapangyarihang mag-cancel ng kung ano
na ang naitadhana ni Allah.
35
Trmidhi. Silsilah al ahadith as Sahihah.
albangsamori@yahoo.com 37
Consequently, Siya ay tuluyan ng nasa dito sa halip kay Allah. Ito ang pinakadiwa ng
shirk na involving ng charms, na malinaw ( na naipapahiwatig) sa susunod na salaysay.
Sabi ni Eesa Ibn Hamzah,
“Minsan ako ay bumisita kay Abdullah Ibn Ukaym at natagpuan ko si Hamzah na kasama
niya. Tinanong ko si Abdullah, Hindi ka ba nagsusuot ng Tameemah? Ang sagot niya,
Tayo ay nagpapatikupkop kay Allah mula diyan? Hindi mo ba alam na sinabi ng Sugo ni
Allah na ang sinumang magsuot ng kuwintas o pulseras ay umaasa (na) ditto.”
Ang pag-gawa ng napakaliit ng Qur’an na hindi nabasa upang ito ay masuot sa lackets ay
nagiimbita sa shirk. Katulad din nito, mga palamuti na nakasulat ang Ayatul kursi na
maliliit, halos hindi mabasa at sinusuot bilang mga Pendeants ay naguudyok din sa shirk.
Ang sinumang mag-suot ng ganitong mga ornaments bilang pawing mga palamuti
lamang ay hindi nakakagawa ng shirk, subalit ang karamihan ng nagsusuot nito upang
sila ay maprotektahan mula sa kasamaan/evil, at nang sa gayon ito ay…
Ang mga muslim ay dapat na umiwas ng maingat sa paggamit ng Quran bilang good luck
charm. Sa pagsabit nito sa mga sasakyan sa key chain, pulseras, kwintas -- katulad ng
kung papaano gamitin ng mga di-muslim ang kanilang mga agimat at anting anting,
kanilang binubuksan ang pinto papuntang shirk. Samakatuwid, kailangang magkaroon
ng sadyang pagsisikap ng kamalayan upang maging dalisay ang paniniwala mula sa lahat
na makakasira ng kadalisayan ng Tawheed.
Mga pangitain
Dating pinaniniwalaan ng mga Arabo bago pa man dumating ang Islam na ang
patutunguhan ng mga ibon at ang paggalaw ng hayop ay nagiging palatandaan ng
darating ng kabutihan o di kaya’y sakuna, at kanilang pinaplano ang kanilang buhay
mula dito. Ang gawaing pagbasa ng maganda at masamang pangitain mula sapag-galaw
ng ibon at hayop ay tinatawag na tiyaarah na mula sa pandiwa ng ‘tāra’ na ang ibig
sabihin ay “paglipad”. Halimbawa, kapag ang isang tao ay maglalakbay at may ibon na
lumulipad sa taas niya at ito ay tumungo sa kaliwa, ito ay kanyang pinaniniwaalang na
may masamang palatadaan at siya ay babalik sa kanyang tahanan. Isinawalang bisa ng
Islam ang ganitong gawain sapagkat ito ay sumisira ng alituntunin ng Tawheed al-
Ibaadah at Tawheed Al-Asma was Sifat.
1. Pagsagawa ng isang uri ng pagsamba “Ang Tawakkul [trust]” sa iba maliban kay
Allah.
2. Pagbigay sa tao ng kapangyarihan maghula ng darating na kabutihan, kasamaan at
ng kakayanang umiwas sa Tadhana ni Allah.
albangsamori@yahoo.com 38
Ang “anim” dito ay tumutukoy sa mamamayan ng Islam. Samakatuwid ang Tiyarah ay
kabilang sa mga Gawain na nakakapaglagay ngnananampalataya sa labas ng Islam.
Tinatanggi din n Propeta ang effects/bias ng Tiyarah sa isang hadith na isinalaysay ni
Mu’awiyah Ibn Al Hakam.
36
Bukhari
37
Abul Qasim was the Prophet’s pet name. The oath here means “By Allah”.
albangsamori@yahoo.com 39
57:22
Subalit, ang hadith na ito ay sahih at ito ay dapat ipaliwanag ayon sa mga iba pa niyang
salaysay na mas tiyak (ang kahulugan):
”Sino man sa inyo ang mag aasawa o umupa ng katulong, dapat niyang hawakan
ang kaniyang tuktok at banggitin ang pangalan ni Allah at humingi ng biyaya, at
sabihin:
Sinabi din ng Propeta 567 و9:6; < ?> اna kung tayo ay papasok ng bahay, ating sabihin,
Ang sumusunod ay isang kasabihan (ng Propeta 567 و9:6; <( )?> اsa unang tingin) ay
maari din na magtaguyod ng masamang pangitain:
38
Bukhari
39
Abu Dawud.
40
Muslim.
albangsamori@yahoo.com 40
Inulit ni Anas ibn Malik ang sinabi ni Yahya ibn Sa’id na may isang babae na
pumunta sa Sugo ni Allah at nagsabi, ”O Sugo ni Allah, may isang bahay na kung
saan may maraming nananahan at sagana ang kayamanan. Pagkatapos nito, sila
ay nangaunti at ang kayamanan ay naglaho. Maari ba namin itong iwanan?”
Ang tugon ng Propeta 567 و9:6; <?> ا, ”Iwanan ninyo ito dahil ito ay isinumpa ni
Allah”.
Sinabi sa kanila ng Propeta na ang pag-iwan nito ay hindi isang uri ng tiyarah dahil ang
lugar na iyon ay naging pabigat sa kanilang isipan mula sa kasawiang palad at
pagkalungkot. Ito ay likas na damdamin na inilagay ni Allah sa tao. Sa tuwina'y
nakararanas ang isang tao ng kasamaan o kasawian sa isang bagay, kaniya itong di-
nagugustuhan at nais niyang lumayo ng husto mula dito, kahit na sa katotohanan ito ay
hindi naman talagang nag sanhi ng kasawian sa kanya. Dapat bigyang puna dito na ang
kanilang pag hiling na ito ay nangyari pagkatapos nangyari na ang sakuna at hindi bago
ito nangyari. Tama na sabihin ang isang bagay o tao na isinumpa ni Allah dahil sa
kasawian na nangyari sa kanila. Ibig sabihin ng isinumpa dito ay sila ay pinarusahan ni
Allah dahil sa kasamaang kanilang nagawa. Gayundin naman na ang naiibigan ng tao
ang isang bagay na nagdudulot sa kanya ng magandang palad at tagumpay at nais niyang
mapalapit dito. Ang ganitong damdamin ay hindi tiyarah subalit ito ay maaring maging
tiyarah. Ito ay nangyayari kapag ang isang tao ay iiwas sa mga lugar at bagay na kung
saang may nangyaring kasamaan sa iba o di kaya'y siya ay maghahanap ng mga ito na
kung saan may nangyaring kagandahan sa iba. Kanyang ipinapalagay ang kabutihan at
kasamaan sa mga lugar at bagay mismo at sa pagdaan ng panahon maaari siyang mag
sagawa ng isang uri ng pagsamba doon.
41
Sa isang salaysay ni Abu Hurairah at tinipon ni Bukhari at Muslim na kung saan itinanggi ng Propeta ang
pag iral ng paghawa, nagtanong ang isang bedouin, “O Sugo ni Allah papaano naman ang kaso ng mga
malulusog na kamelyo sa disyerto, na kapag sila ay nahaluan ng may sakit na kamelyo, lahat sila ay
nagkakasakit dahil dito?” Tugon ng Propeta “Kung sa gayon, ano naman ang nakahawa sa una?” Bukhari,
Muslim, Sunan Abi Dawud. Itinanggi dito ng Propeta ang uri ng paghawa hango sa paniniwala sa panahon
bago pa man dumating ang Islam na ito ay ipinapalagay na nagmula sa mga espiritu at mga diyos-diyosan
liban pa kay Allah.
42
Tinipon ni Bukhari at Muslim.
albangsamori@yahoo.com 41
Ito ay ang pag gamit ng mga katagang optimismo. Halimbawa, ang pagbigay palayaw sa
isang may sakit ng tao na ”Salim” (malusog) o di kaya'y isang nawalan ng isang bagay na
”Wajid” (Ang nakahanap). Ang paggamit sa mga ito at iba pang mga kaparehas nito ay
nagpapabuhay ng pag asa at optimismo sa mga nasawiang palad at nag bibigay ng
mabubuting damdamin. Ang isang nananampalataya ay kailangan na parating may
mabuting pag iisip, optimismo sa Allah sa lahat ng sandali.43
Pagkatok sa kahoy
Kapag ang isang tao ay nagpapasalamat at umaasa na hindi mapapalitan ang kanayng
kapalaran, kanyang sasabihin ”Kumatok ka sa kahoy” at daglinang maghahanap sa tabi
tabi ng kahoy upang ito ay katukin. Ang ugat ng paniniwalang ito ay mula sa panahon na
kung kailan ang mga tao sa Europa ay naniniwala na ang mga diyos ay nakatira sa loob
ng mga kahoy. Kapag sila ay hihingi ng tulong sa diyos-kahoy, kanilang hahawakan ang
kahoy. Kapag ang kanilang kagustuhan ay natugunan kanilang hahawakan muli ang
kahoy upang magpasalamat sa 'diyos' na ito.
Pagtapon ng Asin
Basag na Salamin
Maraming taong naniniwala na kapag nabasag ang salamin nang di sinasadya ay isang
tanda ng pitong taong kamalasan. Iniisip ng mga sinaunang tao na ang kanilang reflection
sa tubig ay ang kanilang mga kaluluwa. Kaya't kapag nasira ang reflection na iyon (tulad
43
Bukhari at Muslim at Sunan Abi Dawud.
albangsamori@yahoo.com 42
halimbawa kapag may nagbato sa tubig), ang kanilang kaluluwa ay masisira din. Nang na
imbento ang salamin, ang paniniwalang ito ay nailipat dito.
Itim na Pusa
Kapag dumaan ang itim na pusa sa harapan na daanan, ito ay tanda ng malas, paniniwala
ng marami. Ang ugat ng paniniwalang ito ay mula sa Middle Age na kung kailan ang mga
tao ay naniniwala na ang mga itim na pusa ay alaga ng mga bruha. Gumagawa di umano
ang mga bruha ng serbesa mula sa utak ng itim na pusa, parte ng palaka, ahas at mga
insekto. Kapag ang itim na pusa ay nabuhay nang higit sa pitong taon na hindi nahahalo
sa serbesa, ito diumano ay nagpapalit at nagiging bruhang mangkukulam.
Numero 13
Sa Amerika, ang numerong trese ay pinapalagay na malas kaya naman maraming mga
gusali na ang 13th na palapag ay tinatawag na 14th . Ang Biyernes na 13th ay pinapalagay
na talagang malas kaya’t maraming mga tao na umiiwas na mag biyahe o magtakda ng
espesyal na kasunduan sa araw na ito. At kapag may masamang nangyari sa araw na ito,
kanilang pinananiwalaan na ang sakunang ito ay dahil sa likas na kamalasan ng araw na
ito . Ang pangyayaring ito ay hindi lamang pinaniniwalaan ng mga common na tao.
Halimbawa ang flight commander ng Apollo moonshot ng 1970, na malapit nang
madisgrasya, nagpaliwanag sa kanyang pagalik na dapat na alam na niya na may
masamang mangyayari. Nang tanungin siya kung bakit, kanyang sinabi na ang kanilag
pag alis ay nangyari ng Biyernes na ika 13th, lumipad ng ika 1300 oras (ala Una), at ang
numero ng paglipad ay Apollo 13.
Ang simula ng paniniwalang ito ay mula sa gabi ng huling hapunan ni Hesus na nabanggi
sa Bibliya. Sa Huling Hapunan, may 13 na tao. Isa sa labintatlo ay si Hudas, ang tao na
diumano nagtaksil kay Hesus. Ang ika labintatlo ng biyernes ay sadyang napakamalas sa
dalawang kadahilanan. Una, si Hesus daw ay naipako sa Krus. At ayon sa paniniwalang
medieval, ang Biyernes ay ang araw na kung kailan ang mga bruha/mangkukulam ay
nagpupulong pulong.
44
Quran 7:188
albangsamori@yahoo.com 43
Samakatuwid, ang paniniwala sa mga pangitan ay maliwanag na mabibilang na mga
gawaing shirk sa lahat ng mga bahagi ng Tawhid. Ang hatol na ito ay dagdag pang
napapatunayan ng hadith na sinalaysay ni Ibn Mas’ud na sinabi ng Sugo ni Allah,
Mula sa mga nabanggit na hadith, maliwanag na nakikta na ang tiyarah hindi lamang
limitado sa mga ibon. Bagkus kasali dito ang lahat ng uri ng paniniwala sa mga pangitain.
Naiiba ang paniniwala na ito sa bawat lugar ngunit lahat sila ay mga magkakaparehas na
naglalaman ng shirk.
Samakatuwid, ang mga Muslim ay kailangang maging maingat na maiwasan ang lahat ng
damdamin na maaring magmula sa mga paniniwalang ito. Kapag natagpuan nila ang
kanilang sarili na gumagawa nito nang di nila namamalayan, dapat silang humingi ng
tulong kay Allah at bigkasin ang nabanggit na panalangin. Marahil ang mga ito ay hindi
mahalaga na dapat bigyan ng ganitong pag pansin. Subalit ang Islam ay nagbibigay
halaga sa mga ito dahil ang mga ito ay tumatayo na bilang mga butil na kung saan ang
Malaking Shirk ay tutubo. Ang pagsamba sa mga idolo, tao, bituin atbp. ay hindi
dumating nang biglaan sa isang pagkakataon lamang. Ang ganitong mga gawain ng
idolatriya ay dahan-dahang tumubo sa pagdaan ng mahabang panahon. Ang paniniwala
ng tao sa Kaisahan ni Allah ay unti-unting na aagnas habang ang butil ng Malaking Shirk
ay nagkakaugat at lumalago. Dahil dito, sa pagbigay ng gabay sa lahat ng aspeto ng
buhay ng tao, binunot ng Islam ang lahat ng masamang ugat bago pa man ito magkaugat
at tuluyan nang maguho ang pinaka batayan ng paniniwala ng mga Muslim.
45
Abu Dawud. Tirmidhi. Ibn Majah.
46
Ahmad at Tabarani.
albangsamori@yahoo.com 44