m
 


 
 
p
 
 
M

Õ
 
Ang Õ
  na may opisyal na taguring ~


  ay isang bansa sa timog-
silangang Asya at ang Maynila ang tumatayong kabisera nito. Binubuo ito ng mga pulo' na may
kabuuang bilang na 7,107[10] na matatagpuan sa kanlurang Karagatang Pasipiko.

Ang Pilipinas ang isa sa pinakamataong bansa, na may 92 milyong katao.[11][12] Ang
pambansang ekonomiya ng bansa ay ang ika - 47 na pinakamalaki sa mundo, na may tinatayang $
168.6 bilyong pisong kinikita na pangkalahatang produktong domestiko (nominyal) ng taong 2008.[13]
May 11 milyong balikbayan sa mundo, na katumbas ng 11% ng kabuuang populasyon ng Pilipinas. Ang
pera na ginagamit sa Pilipinas ay ang Peso (PHP).

Sa makalumang panahon ang Pilipinas ay naging tirahan para sa mga Awstronesyo na may
mga impluwensya mula ng mga kultura ng mga Malayo, Hindu at Islam. Sa paraan ng pangangalakal
naman ipinakilala ng mga Tsino ang kanilang Kultura. Ang pagdating ni Ferdinand Magellan ay naging
simula ng pagkakaroon ng interes ng España. Ang Pilipinas ay naging sentro ng Manila-Acapulco
Galleon trade sa Asya. Ang Kristyanismo ay nagkalat sa buong kapuluan noong panahon ng
kolonisasyon ng mga Kastilla at ang Pilipinas ay naging isa sa dalawang bansa (bukod sa East Timor) sa
Asya na laganap ang Katolisismo. Sa pagtatapos ng ika-19 na siglo ay naging tagumpay ang Rebolusyon
ng Pilipinas, Digmaan ng Amerika at España at ang Digmaan ng Pilipinas at Amerika. Pagkatapos ng
Digmaan ng Amerika at España, ang Amerika ay pinalitan ang España sa Kapangyarihan sa buong
Kapuluan. Pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig ang Pilipinas ay naging malaya mula sa mga
Haponese habang naka-upo ang Amerika. Ang Amerika ay dineklara na ang Ingles ay maging wika sa
pagtuturo sa lahat ng mga paaralan at pinakilala ang Sistema ng pagka-pangulo. Nakilala rin ang
Pilipinas sa Rebolusyong EDSA ng 1986 sa pagalis ni Ferdinand Marcos sa pagka-pangulo.

Õ
 

Õ
 
 


Ang pamahalaan ng Pilipinas, na hinalintulad sa sistema ng Estados Unidos, ay natatag

bilang Republika ng mga Kinatawan. Ang kanyang Pangulo ay may tungkulin bilang pinuno ng estado at
pati ng pamahalaan. Siya rin ang namamahala ng Hukbong Sandatahan. Naluluklok ang Pangulo sa
posisyon sa pamamagitan ng isang pangkalahatang halalan at manunungkulan siya sa loob ng anim na
taon. Siya ang may katungkulang maghirang ng mga kasapi at mamuno sa Gabinete.

Ang Batasan ng Pilipinas ay nahahati sa dalawang Kapulungan, ang Senado at Kapulungan

ng mga Kinatawan. Ang mga miyembro ng dalawang kamarang Kongreso, na binubuo ng Senado at ng
Kapulungan ng mga Kinatawan, ay hinahalal sa botong popular.

Binubuo ang Mataas na Kapulungan o Senado ng 24 na Senador na naninilbihan sa loob ng

6 na taon. Tuwing 3 na taon, kalahati ng mga kasapi nito ay napapalitan sa pamamagitan ng
pangkalahatang halalan at maaaring manungkulan ang isang Senador nang hanggang 3 sunud-sunod
na termino.

Samantala, ang Mababang Kapulungan o Kapulungan ng mga Kinatawan naman ay

inihahalal ng mga botante ng isang distrito o sektor at may terminong 3 taon. Maaari ring manilbihan
ang isang Kinatawan ng hanggang 3 sunud-sunod na termino. Binubuo ang Mababang Kapulungan ng
hindi bababa sa 250 Kinatawan.

Ang sangay Panghukuman ng pamahalaan ay pinamumunuan ng Katataastaasang

Hukuman, ang Punong Mahistrado (G
 
G) ang lider nito at may 14 na Kasamang
Mahistrado( 
G

G), lahat hinihirang ng Pangulo at manunungkulan hanggang sa panahon ng
kaniyang pagreretiro.

Ang Pangulo, Pangalawang Pangulo at Punong Mahistrado ng Pilipinas ay mapatatalsik

lamang sa kaniyang posisyon sa pamamagitan ng isang prosesong pampulitika na kung tawagin ay

 G  .

£ 


Ang Pilipinas ay isang prominenteng kasapi at isa sa tagapagtaguyod ng Association of

Southeast Asian Nations (ASEAN). Ito rin ay isang aktibong tagalahok sa Kooperasyong Pang-ekonomiya
sa Asya-Pasipiko (9
 G

GG


G

 

), isang kasapi ng Pangkat ng 24 (Group of 24) at isa
sa 51 mga bansang nagtatag sa United Nations (UN;  
    ) noong Oktubre 24,1945.

~
 

   
   

 Ang Pilipinas
ay kasalukuyang nasa
~
 
  ~
      isang pagtatalo sa mga
bansang Taiwan, Tsina,
       ~
        Vietnam at Malaysia
patungkol sa ang tunay na
  ~
        may-ari ng
Spratly/Kalayaan Islands


 ~!"# ~
$%      na mayaman sa langis at

petrolyo natural. Ito rin ay


&&~" ~
$%    "  &

may di pagkakaunawaan
sa bansang Malaysia sa


~
  ~
$      usaping Sabah.

Sinasabing binigay ng


'   $   ~
$   

Sultan ng Brunei ang
teritoryo ng Sabah sa
 

 $   ~
$   Sultan ng Sulu,

pagkatapos nitong
 

  $   ~
$ 
   
tumulong sa pagkawasak
ng isang rebelyon doon.


!     ~
(    !     Iyon ang nagbigay

karapatan at poder sa


)  &   ~
(     " pamahalaan ng Pilipinas

na muli ang kanyang


~
* +  ~
( * +  nawalang lupain.

Hanggang ngayon,
 

"'~,#  ~
( '     tumatanggap ang Sulu ng

pera para sa "renta" sa
   ~
(    #  lupa mula sa pamahalaan
ng Malaysia. Tingnan ang


#    ~
&  &   ~&&     mga kasulat.



~
   -    ~    m   

 

   ~
  #~ Ang Pilipinas

&  

ay nahahati sa mga
pangkat ng pamahalaang lokal (
G  
   
 o LGU). Ang mga lalawigan o probinsya ang
prinsipal ng pangkat. Hanggang 2002, mayroong 79 na lalawigan sa bansa. Ang mga ito ay nahahati sa
lungsod (lungsod) at bayan (munisipalidad), na binubuo ng mga barangay. Ang barangay ang
pinakamaliit na pangkat lokal ng pamahalaan. Ang lahat ng mga probinsya ay nalulupon sa 17 rehiyon
para sa kadaliang administratibo. Karamihan sa mga ahensya ng pamahalaan ay nagtatayo ng opisinang
rehiyonal para magsilbi sa mga lalawigang saklaw nito. Subalit, ang mga rehiyon sa Pilipinas ay walang
bukod na pamahalaang lokal, maliban sa Muslim Mindanao at Cordillera, na autonomous.

m  

Ang mga pangalan ay nasa malalaking titik sapagkat ang mga ito ay akronym na
naglalaman ng mga pangalan ng sinasakupang lalawigan at/o lungsod. (silipin Akronym sa Pilipinas).

 

Ang Pilipinas ay isang kapuluan na binubuo ng 7,107 mga pulo[2] na may kabuuang sukat,
kasama ang mga nakapaloob na katubigan. ay tinatayang nasa 300,000 kilometro parisukat
(116,000 milya parisukat). Ang 36,289 kilometrong (22,549 milya) baybayin nito ang naging dahilan
upang ang Pilipinas ang maging ika-5 bansang may mahabang baybayin sa buong mundo.[2][19] Ito ay
matatagpuan sa pagitan ng 116° 40', at 126° 34' S. longhitud at 4° 40' at 21° 10' H. latitud at
naghahanggan sa Dagat Pilipinas sa silangan, sa Dagat Timog Tsina sa kanluran, at sa Dagat Celebes sa
timog. Ang pulo ng Borneo, ay matatagpuan ilang daan kilometro timog-kanluran at ang Taiwan ay
matatagpuan diretso sa hilaga. Ang Mollucas at Sulawesi ay matatagpuan sa timog timog-kanluran at
ang Palau ay matatagpuan sa silangan ng kapuluan.[2]





Ang lokal na klima ay mainit, maalinsangan, at tropikal. Ang kalamitang taunang

temperatura ay nasa 26.5° Sentigrado. May tatlong panahon sa Pilipinas na pangkalahatang kinikilala
ng mga Pilipino. Ito ay ang Tag-init o Tag-araw (mainit na panahon mula Marso hanggang Mayo), ang
Tag-ulan (maulan na panahon mula Hunyo hanggang Nobyembre), at ang Taglamig (malamig na
panahon mula Disyembre hanggang Pebrero).

Karamihan sa mga pulong mabundok ay dating natatakpan ng tropikal na kagubatan at

itong mga islang ito ay nagmula sa bulkan. Ang pinakamataas na tuktok ay ang Bundok Apo sa
Mindanao na may taas na 2,954 m. Maraming aktibong bulkan sa bansa tulad ng Bulkang Pinatubo at
Bulkang Mayon. Ang bansa din ay nasa tinatawag na "typhoon belt" ng Kanlurang Pasipiko at ito ay
tinatamaan ng mga 19 na bagyo bawat taon.

Ang Pilipinas ay napapaloob rin sa tinatawag na Ring of Fire na isa sa pinaka-aktibong fault
areas sa buong mundo.




Noong 1998 ang ekonomiya ng Pilipinas ³ pinaghalong agrikultura, marahan na industriya,

at mga serbisyong pansustento ³ ay nanghina dulot ng krisis pinansyal sa Asya at ng mahinang
kondisyon ng lagay ng panahon. Ang pag-angat ay bumaba sa 0.6% noong 1998 mula 5% noong 1997,
pero nakabawi hanggang sa 3% noong 1999 at 4% noong 2000. Nangako ang gobyerno na ipagpapatuloy
ang mga reporma sa ekonomiya para makahabol ang bansa sa mga bagong nagsisipag-unlaran at
industriyalisadong mga bansa sa Silangang Asya. Ang nagpapabagal sa pagsisikap ng pamahalaan na
mapabuti ang ekonomiya ng bansa ay ang mismong utang nito (utang pampubliko na 65% ng GDP). Ang
hinihinging badyet para sa pagbabayad ng utang ay higit na mas mataas pa sa badyet ng pinagsamang
Kagawaran ng Edukasyon at Militar.

Ang stratehiyang pinaiiral ng gobyerno ay ang pagpapabuti sa imprastruktura, ang

paglilinis sa sistemang tax o buwis para paigtingin ang kita ng gobyerno, ang deregulasyon at
pagsasapribado ng ekonomiya, at ang karagdagang pag-kalakal sa rehiyon o mas integrasyon. Ang
pagasa ng ekonomiya sa ngayon ay nakadepende sa kaganapang pang-ekonomiya ng kanyang dalawang
pangunahing sosyo sa kalakal, ang Estados Unidos at Hapon, at sa isang mas mabisang administrasyon
at mas matibay na patakaran ng gobyerno.

u
 

Ang pinakaunang senso sa Pilipinas ay ginanap noong 1877 at nagtala ng populasyon na

5,567,685.[25] Noong 2009, Ang Pilipinas ay naging ika-12 bansang may pinakamalaking populasyon, na
may populasyon na higit sa 92 milyon.[7][4] Tinataya na kalahati ng populasyon ay naninirahan sa pulo
ng Luzon. Ang Maynila, ang kabiserang lungsod, ay ang ika-labing isang pinakamataong pook
metropolitan sa buong daigdig. Ang populasyon ng ^  
  9 ay nasa 20 milyon. [26][27] Ang
inaasahang haba ng buhay ay 71.09 taon, na 74.15 taon para sa mga babae at 68.17 taon para sa mga
lalaki.[28] Ang pagtaas ng populasyon sa pagitan ng 1995 hanggang 2000 ay nasa 3.21% subalit bumaba
ito sa tinatayang 1.95% noong 2005 hanggang sa taong 2010.[29]

May tinatayang mahigit sa 11 milyong Pilipino ang nasa labas ng Pilipinas.[30] Simula nang
susugan ang batas imigrasyon ng Estados Unidos noong 1965, tumaas ang dami ng tao sa Estados
Unidos na may lahing Pilipino. Noong 2007 sila ay tinatayang nasa 3.1 milyon[31][32] Ayon sa Kawanihan
ng Senso ng Estados Unidos, ang mga imigranteng mula sa Pilipinas ang bumubuo sa ikalawang
pinakamalaking pangkat pagkatapos ng Mehiko na naghahangad ng pagbuong muli ng mag-anak.[33]
May 2 milyon mga Pilipino ang naghahanap-buhay sa Gitnang Silangan, na may kulang kulang na isang
milyon sa Saudi Arabia pa lamang.

  

Ayon sa senso noong 2000, 28.1% ng mga Pilipino ay mga Tagalog, 13.1% ay mga Cebuano,
9% ay mga Ilokano, 7.6% ay mga Bisaya/Binisaya, 7.5% ay mga Hiligaynon Ilonggo, 6% Bikolano, 3.4%
ay mga Waray, at 25.3 ay inuring iba pa.[3][35] Ang pangkahalatang pamuhatan na ito ay maaari pang
hatiin sa mas natatanging hindi panliping pangkat gaya ng mga Moro, ang mga Kapampangan, mga
Pangasinense, ang mga Ibanag, at ang mga Ivatan.[36] Mayroon ding mga katututong pangkat gaya ng
mga Igorot, ang mga Lumad, mga Mangyan, Badjao at ang mga Pangkat Etniko ng Palawan[37] Ang mga
Negrito, gaya ng mga Aeta at mga Ati, ay kinikilalang mga taal na nananahan ng kapuluan.

Kabilang sa mga Wikang Banyaga sa Pilipinas ay ang ; Ingles; Tsino (Mandarin, Hokyen at
Kantones) sa mga myembro ng komunidad Tsino at Tsino-Pilipino, sa kanilang Bayan-Tsino o 


at may kasama mula sa Ingles; Hapones; Hindu at Koreano ay mula sa mga miyembro ng Komunidad ng
mga Hapones, Indyan, mga Amerikano at mga Koreano, ay mula sa kanilang Lugar ng Hapon o
  
 , Munting-Hapon o 
  , Munting-Indya o 
 
, Bayan-Koreano o 
 
 ,
Bayan-Kano o 9
G 
 at mga Munting-Amerika o 
9
G at paaralan kung saan ang wika ng
pagtuturo ay ang bilingwal na Mandarin/English; Arabe sa mga myembro ng populasyong Muslim o
Moro; at Espanyol, na wikang opisyal ng Pilipinas hanggang 1973 at ngayon ay ginagamit ng mababa sa
0.01% ng populasyon (2,658 tagapagsalita, Senso ng 1990). Gayunpaman, ang tanging nabubuhay na
wikang kriolyong Asyatiko-Espanyol, ang Tsabakano, ay wika ng ilan sa timog-kanlurang bahagi ng
bansa.

Mula 1939, sa pagsisikap na paigtingin ang pambansang pagkakaisa, pinalaganap ng

pamahalaan ang pag-gamit ng opisyal na pambansang wika, ang Filipino, G
na batay sa Tagalog.
Tinuturo ang Filipino sa lahat ng paaralan at unti-unting tinatanggap ng populasyon bilang
pangalawang wika. Ang Ingles naman ay ginagamit bilang pangalawang wikang opisyal at kadalasang
maririnig sa talakayan ng pamahalaan, edukasyon at negosyo.

 


Sa buong kasaysayan ng Pilipinas, wala ni isang tanging pambansang identitad

pangkultura ang nahubog. Sa isang bahagi, ito ay dahil marahil sa napakaraming wikang ginagamit sa
buong kapuluan na tinatantiyang nasa 80, bukod pa sa mga dialekto nito. Ang pagkakabukod-bukod ng
mga magkakaratig na barangay o mga pulo ay nakadagdag din sa pagkawalang pagkakaisa sa identidad.

Sa pagdating ng mga Kastila, tumawag ang mga misyonerong Katoliko ng mga katutubo
para maging tagasalin, nakapaglikha ng bilingguwal na uri, ang mga Ladinos. Ang mga ito, tulad ng
tanyag na makatang si Gaspar Aquino de Belen, ay lumikha ng mga tula ng kabanalan na sinulat sa titik
Romano, kalimitan sa wikang Tagalog. Ang pasyon ay isang pagsasalaysay ng simbulo , pagkamatay at
muling pagkabuhay ni Hesukristo na sinimulan ni Gaspar Aquino de Belen. Umusbong din ang mga
panitikang sekular (hindi-relihiyoso) na binase sa mga korido, mga baladang Kastila ng kabalyero. Ang
mga salaysay na berso, o ang komedya, ay ginanap sa mga wikang pang-rehiyon para sa mga
analfabetong mayoriya (di nakakabasa o nakakasulat). Nasulat din ang mga ito sa alpabetong Romano
ng mga prinsipal na wika at kumalat.

m 

Ang Pilipinong media ay pangunahing gumagamit ng Filipino at Ingles. Ang ibang wika sa
Pilipinas, gaya ng Bisaya ay ginagamit din, lalo sa radyo dahil sa kakayahan nitong maabot ang mga
pook rural na maaaring hindi kayang maabot ng ibang uri ng media. Ang pangunahing network
pantelebisyon na ABS-CBN at GMA ay may malawak ding presensya pangradyo.
Mag Negosyo
†
 



    .  -

 + 

  /0

    
.
. +   -1223.  4   -    .+  
5

   + .    .

    5 -//


0
 4   
  -
 .  . 
 
 


  6

. 
 .
 

  
   .

  +   /

 .
   


 

   .

  ,5

 .   /


 .  
  .
  .  ~  7 

.
*   .    
 /



'
 -    +    
    /     
  .. +   -1223.  4   +  

                    
              /

           

    
    
   6

'    
              

   
 ,5

      
 
    .  ~  7 
.
*   .
            /






     

 
 



  -

+  8
. 
   

 + 

  
+ 

+ +  + 
 5 
+ 
  
- . .


 +    /.  



+ .

    
 - 
+    
   + 
  
   /~  


+ 

  -
-


+    /
+  . 
 
    
 +
/  
+ . + 

  
  
  
/  +
+ + .  

+  
  .


. +  
   -
   /+  
  
 .
 
+ 
  .


  

+ 
+  /
. 
 
  .
  
+   

+ 

  
    


+      

    . 
+  

   + 
%

  .

/



~ & 



Ú  
 



  -

+  8
. 
   

 + 

  
+ 

+ +  + 
 5 
+ 
  
- . .


 +    /.  



+ .

    
 - 
+    
   + 
  
   /~  


+ 

  -
-


+    /
+  . 
 
    
 +
/  
+ . + 

  
 
  
/  +
+ + .  

+  
  .


. +  
   -
   /+  
  
 .
 
+ 
  .


  

+ 
+  /
. 
 
  .
  
+   

+ 

  
    


+      

    . 
+  

   + 
%

  .

/



Mga oportunidad sa Pilipinas

Naniwala ang Gobyerno na handa na ang bansa sa mga bagong trabaho at infrastraktura
dahil sa mga investment at mga investor ditto, mga bagong istratehiya sa pagpapalago ng ekonomiya,
mga ipinatutupad na information dissemination ng ibat ² ibang ahensiya ng gobyerno para sa mga
gusting mamuhunan sa bansa at mga bagong ipinasang batas na naglalayong magpapanatili ang
kaayusan at katiwasayan ng bansa at mangalaga sa karapatan at proteksiyon ng mga mamumuhunan
at mga mangagawa at tumatangkilik dito. Ang mga ipinatutupad na mga regulasyon mula sa Financial
Advisor Inc ay na kung saan nagtatakda ito kung anong mga investment ang maaring pagtuunan ng
pansin ng mga investors, mga inpormasyon tungkol sa mga lugar, klima at kultura, kalakip din nito ay
mga natatanging kaalaman para sa mga investor kung anong trabaho o investment ang maganda nilang
itayo para itoy tangkilikin ng masa at umunlad ito. Ang mga hakbanging ito ilan lamang sa mga polisiya
na ipinatutupad upang makatulung sa mga investor at nakakatulong rin sa sa socio ² economic ng
bansa.