PAMAGAT : KUWENTO NI MABUTI

MGA TAUHAN : Mabuti

Mag-aaral
BUOD

Isang guro na nagtuturo sa isang walang puntang paaralan una kong kinakitaan
sa kanya. Lagi siyang iniuugnay sa kariktan ng bahay. Saanman may kagandahan sa
isang tanawin, sa isang isipan o sa isang tunog kaya, nakikita ko siya at ako’y
lumiligaya.

Sa isang tagong sulok ng silid-aklatan, pinilit ng isang bata na lutasin ang

kanyang suliranin sa pagluha. At biglang nakita ni Mabuti ang bata at sinabi “Tila may
suliranin ka… mabuti sana kung makatutulong ako.”

Ilang araw lamang ang nakaraan buhay ng mabalitaan ang tungkol sa pagpanaw
ng manggagamot na iyon. Namatay at naburol nang dalawang araw at dalawang gabi
sa isang bahay na hindi siyang tinitirhan ni Mabuti at ng kanyang anak.

Nang umagang iyon, habang unti-unting bumabalik ang dating kulay sa kanyang
mukha, muli niyang ipinamalas sa kanila ang mga natatagong kagandahan sa aralin
namin sa Panitikan. Ang kariktan ng katapangan at kariktan ng pagpapatuloy ano man
ang kulay ng buhay.

ARAL

Ang mahalagang aral na natutuhan ko sa akdang “Kuwento ni Mabuti” ay huwag

magpapadala sa mga problema na kinakaharap sapagkat dapat itong lutasin at huwag
mawalan ng pag-asa.