Maikling Talambuhay ni Jose Rizal

85 85

rate or flag this page Tweet this rate o flag ang page na ito Tweet

By MM Del Rosario By MM Del Rosario

See all 5 photos Tingnan ang lahat ng 5 mga larawan

Patriot, physician and man of letters whose life and literary works were an inspiration to the Philippine
nationalist movement. Taong makabayan, manggagamot at ang tao ng mga titik na ang buhay at mga
akdang pampanitikan ay isang inspirasyon sa Philippine kilusang makabayan.

Dr Jose Rizal - National Hero of the Philippines Dr Jose Rizal - National Hero ng
Pilipinas

Dr Jose Protacio Rizal was born in the town of Calamba, Laguna on 19th June 1861. Dr Jose
Protacio Rizal ay ipinanganak sa bayan ng Calamba, Laguna noong Hunyo 19, 1861. The second
son and the seventh among the eleven children of Francisco Mercado and Teodora Alonso. Ang
ikalawang anak at ang ikapitong sa gitna ng mga labing isang anak ni Francisco Mercado at
Teodora Alonso.

With his mother as his first teacher, he began his early education at home and continued it in
Binan, Laguna. Ang kanyang ina ang kaniyang unang guro, siya ay nagsimula niyang edukasyon
sa bahay at ipinagpatuloy ito sa Biñan, Laguna. He entered a Jesuit-run Ateneo Municipal de
Manila in 1872 and obtained a bachelor's degree with highest honors in 1876. Siya ipinasok sa
isang Heswita-run Ateneo Municipal de Manila sa 1872 at nakuha bachelor's degree na may
isang pinakamataas na honors sa 1876. He studied medicine at the University of Santo Tomas
but had to stop because he felt that the Filipino students were being descriminated by their
Dominican tutors. Siya nag-aral ng medisina sa Unibersidad ng Santo Tomas ngunit nagkaroon
na huminto dahil siya nadama na ang mga Filipino mag-aaral ay pagiging descriminated by
kanilang Dominican tyutor. He went to Madrid at Universidad Central de Madrid and in 1885 at
the age of 24, he finished his course in Philosophy and Letters with a grade of "Excellent". Siya
nagpunta sa Madrid sa Universidad Central de Madrid at sa 1885 sa edad na 24, siya natapos
ang kanyang kurso sa Pilosopiya at Literatura na may isang grade ng "Excellent".

He took graduate studies in Paris, France & Heidelberg, Germany. Kinuha niya ang graduate
studies sa Paris, France & Heidelberg, Alemanya. He also studied painting, sculpture, he learned
to read and write in at least 10 languages. Siya rin ang aral ng pagpipinta, eskultura, siya
natutunan na basahin at magsulat sa hindi bababa sa 10 mga wika.

Rizal was a prolific writer and was anti-violence. Rizal ay isang mapanlikha manunulat at ay
anti-karahasan. He rather fight using his pen than his might. Siya halip away gamit ang kanyang
pen kaysa sa kaniyang kapangyarihan. Rizal's two books "Noli Me Tangere " (Touch Me Not)
which he wrote while he was in Berlin, Germany in 1887 and "El Filibusterismo " (The Rebel)
in Ghent, Belgiun in 1891 exposed the cruelties of the Spanish friars in the Philippines, the
defects of the Spanish administration and the vices of the clergy, these books told about the
oppression of the Spanish colonial rule. Rizal's dalawang mga libro "Noli Me Tangere" (Touch
Me Not) na kung saan siya wrote habang siya ay sa Berlin, Alemanya sa 1887 at "El
Filibusterismo" (Ang mga rebeldeng) sa Ghent, Belgiun sa 1891 nakalabas na ang cruelties ng
mga Espanyol sa Kastila sa Pilipinas , mga depekto sa mga Espanyol na pangangasiwa at ang
bisyo ng mga pari, ang mga librong ito sinabi tungkol sa mga kaapihan ng mga Espanyol
kolonyal na patakaran. These two books made Rizal as a marked man to the Spanish friars. Mga
ito ng dalawang mga libro na ginawa Rizal bilang isang minarkahan tao sa mga Espanyol sa
Kastila.

 In 1892 when Rizal returned to the Philippines, he formed La Liga Filipina , an non violent
reform society of patriotic citizen and a forum for Filipinos to express their hopes for reform, to
promote progress through commerce, industry and agriculture and freedom from the
oppressive Spanish colonial administration. Sa 1892 kapag Rizal bumalik sa Pilipinas, na kaniyang
inanyuan La Liga Filipina, isang non marahas na reporma sa lipunan ng mga mamamayang
makabayan at forum para sa mga Pilipino na ipahayag ang kanilang pag-asa para sa reporma,
upang itaguyod ang pag-unlad ng komersiyo, industriya at agrikultura at kalayaan mula sa
mapang-api Espanyol kolonyal na administrasyon.
 On July 6, 1892, he was imprisoned in Fort Santiago , on the charge of fomenting unrest against
Spain, he was exiled to Dapitan, in northwestern Mindanao. Sa Hulyo 6, 1892, siya ay ikinulong
sa Fort Santiago , sa mga singil ng fomenting ligalig laban sa Espanya, siya ay ipinatapon sa
Dapitan, sa mula sa hilagang-kanluran Mindanao. He remained in exile for four years, while he
was in politcal exile in Dapitan, he practice medicine, he established a school for boys, promoted
community development projects, he applied his knowledge in engineering by constructing a
system of waterworks in order to furnish clean water to the towns people. Siya ay nanatili sa
pagpapatapon ng apat na taon, habang siya ay sa politcal pagpapatapon sa Dapitan, siya na
pagsasanay ng gamot, itinatag niya ang isang paaralan para sa mga boys, maipapataas mga
proyekto ng komunidad unlad, siya na ginagamit ang kanyang kaalaman sa engineering sa
pamamagitan ng paggawa sa isang sistema ng patubigan upang lagyan ng muwebles malinis
tubig sa mga tao sa nayon. In Dapitan he also met, fell in love and lived with Josephine Bracken.
Sa Dapitan din siya nakilala, umibig at nanirahan sa Josephine Bracken.

 In 1896, the Katipunan , a nationalist secret society launched a revolt against the Spaniards,
although Jose Rizal had no connection with the organization, his enemies were able to linked
him with the revolt. Sa 1896, ang Katipunan, isang lihim na makabayang lipunan inilunsad ng
isang mag-alsa laban sa mga Kastila, bagaman Jose Rizal ay walang koneksyon sa mga
organisasyon, ang kanyang mga kaaway ay able sa naka-link na siya ng mga mag-alsa. To avoid
being involved in the move to start a revolution, he asked Governor Ramon Blanco to send him
to Cuba but instead he was brought back to Manila and jailed for the second time in Fort
Santiago. Upang maiwasan ang pagiging kasangkot sa lumipat upang simulan ang isang
rebolusyon, tinanong Governor Ramon Blanco na magpadala kanya sa Cuba ngunit sa halip na
siya ay dinala pabalik sa Manila at ibinilanggo para sa ikalawang oras sa Fort Santiago.
Rizal Monument at Luneta Park Rizal Monument sa Luneta Park

The Rizal monument was created by a Swiss sculptor named Richard Kissling. Ang Rizal monumento ay
nilikha sa pamamagitan ng Swiss iskultor nagngangalang Richard Kissling. The site is guarded 24 hours a
day 7 days a week by ceremonial soldiers known as Kabalyeros de Rizal. Ang site ay binantayan ng 24
oras sa isang araw 7 araw sa isang linggo sa pamamagitan ng ceremonial kawal na kilala bilang
Kabalyeros de Rizal.

On December 26, 1896, after a trial, Rizal was sentenced to die, he was convicted of rebellion,
sedition, and of forming illegal association. Sa Disyembre 26, 1896, pagkatapos ng isang
paglilitis, si Rizal ay nahatulan ng mamamatay, siya ay nahatulan ng paghihimagsik, sedisyon, at
ng pagbubuo ng mga iligal na asosasyon. On the eve of his execution while confined in Fort
Santiago, Rizal wrote a poem Mi Ultimo Adios (My Last Farewell) and hid it inside the gas
burner and gave the gas burner to his sister Trinidad and his wife Josephine. Sa gabi ng kanyang
pagpapatupad habang nakakulong sa Fort Bonifacio, Rizal wrote isang tula na Mi sa nakaraang
buwan Adios (Huling Paalam) at itinago sa loob ng mitsero gas at binigyan ng gas mitsero sa
kanyang kapatid na si Trinidad at ang kaniyang asawa Josephine.

He was executed on December 30, 1896 at the age of 35 by a firing squad at Bagumbayan, now
known as Luneta Park in Manila. Siya ay iginawad sa 30 Disyembre 1896 sa edad na 35 sa
pamamagitan ng isang grupo ng nagpapaputok sa Bagumbayan, na ngayon na kilala bilang
Luneta Park sa Maynila.
Jose Rizal was a man of many accomplishments - a linguist, a novelist, a poet, a scientist, a
doctor, a painter, an educator, a reformer and a visionary, he left his people his greatest patriotic
poem, Mi Ultimo Adios to serve as an inspiration for the next generations. Jose Rizal ay isang
tao ng maraming mga kabutihan - isang lingguwista, isang nobelista, makata, isang siyentipiko,
isang doktor, isang pintor, isang tagapagturo, isang reformer at isang mapangarapin, iniwan niya
ang kaniyang mga tao ang kanyang pinakadakilang makabayan tula, Mi sa nakaraang buwan
Adios upang maglingkod bilang isang inspirasyon para sa susunod na henerasyon.