You are on page 1of 364

100 Days For Her

Happiness...
Would you love someone just because you pity her?
Would you agree in an agreement that you'll gonna love a sick person?

Would you agree to marry a person you barely know?


Could you love someone in your remaining days?

Would you agree to live in a same roof in 100 days with a dying person?

Color Codes:
Kamia Jasha Elpedez-Lauchengco
Rixx Edcel Lauchengco
Johanna Anderson
Rafael Chui
Jecka Ilano
Sebastianne Madriaga
Kyler Marx Suspedez
Jiro Elpedez
Rex Edralin Lauchengco
Yara Elpedez
Jara Elpedez
Maru Lyndon Cruz

Could you treasure all those memories with a dying person forever?

Sometimes the right thing


is the hardest thing to do.

Chapter ONE

Jasha’s POV

"Ayoko! No! Never!" Sigaw ko sa Daddy ko.


"Jasha, Anak. You need to! You know it's not for our company, it's for you!"
"Yah, i know! But, i don't need a man who will love me because i'm sick!"
"You don't have enough time in this world! Gusto ko lang maranasan mong mag-mahal at
mahalin..." Dad, please don't do this to me...
"Anong mahalin?! Eh awa lang naman mararamdaman nun sakin eh!"
"He doesn't know your condition! Only his father knows! And his father will just shut up
with this matter." ano na naman ba kasi tong pakulo na ito?
"I don't want to! Is it that hard to understand?! What if that guy loves someone else?"
"Then he'll be oblige to leave that girl! Sa lahat ng bagay pinagbigyan ko ang mga
kagustuhan mo kaya dapat ang mga kagustuhan ko naman ang masunod kahit ito lang!" eh
bakit kasi ito pa? ang labo naman ng erpats ko!
"Iba na lang po! Ayoko nito! Wag ito, Dad!"
"No. Your Mom is probably mad at you right now, you know before she died she told me
that before i die i would find the right guy for you so you could have a good life. Matanda
na ang Daddy, Jasha. Hindi ko alam kung ako o ikaw ang mauuna..." I started to cry. I hated
when he brings up that topic everytime.
"Hindi po ba kayo maaawa sa lalaking maiiwan ko kung sakaling pumayag ako? Iiwanan ko rin
naman po siya.. Hindi ko na alam kung makakaabot pa ako next year eh!"
"Anak, pumayag kana, please.. isipin mo sa huling pagkakataon mararanasan mong magmahal."
"Don't say that, anak."
“Totoo naman po eh, ang mga doctors na ang nagsabi!"
"Pumayag kana,anak!
A love for 100 days? Ipapakasal ako sa age na 16? Titira sa iisang bubong with another guy
for 100 days?eh kung sakaling magkagustuhan kami nung guy?! Iiwanan ko lang siya… pero
pano kung hindi? Pano kung mabuhay pa ako?
“papasok muna ako sa kwarto ko, Jasha. Katukin mo na lang ako kapag nakapagdesisyon ka,
sana lang tama ang mapag desisyunan mo…”
“uhm, Dad. I think it’s not bad naman diba? Kung for 100 days lang?”
“itatanong ko muna sa father nung guy… anak, wag kang mag alala, gwapo yun…” umakyat na
sa stairs si daddy… loko yun ah! Alam talaga ni Daddy yung gusto ko.. hahaha…
Siya nga pala, nakakahiya, di pa pala ako nagpapakilala…
I’m Kamia Jasha Elpedez. 4th Year High School student. Rich. Beautiful but pale (at times!
Ahaha!). Straight-forward. Out-spoken. Bubbly. And Smart!
I have 2 younger sisters and 1 older twin brother. They are Yara Elpedez, Jara Elpedez
and Jiro Elpedez. Kung napapansin niyo ako ang weird ang name, kasi daw nung isusulat na
yung name ko sabirth certificate ko eh walang maisip na name yung dad ko, sakto namang
nangamoy yung mga flowers sa garden dun sa hospital at napasalita siya ng Camia.. Tapos
narinig nung tagtatype kayo ayun dinugtungan na lang ng Jasha… Ang Mommy ko naman,
matagal na siya wala, mga 6 years na… at dun nag simula nung humiling si Mommy kay Daddy
na yun nga… maranasan ang magmahal… that time kasi alam na yung sakit ko at hindi na siya
pwedeng magamot…
Yung guy kaya, ano kayang itsura niya?! Anong ugali niya? Mabait kaya siya? Or Spoiled-rich
kid?
Kailan ko kaya siya mami-meet?!
Rixx’s POV

“WHAT?!” Oh c’mon! Nang gu-good time lang ata tong si Daddy eh!
“I’m serious, Rixx.” sabi ko nga eh…
“Dad, are you nuts? Ipapakasal niyo ako sa age 17? Tsaka sa gwapo kong ito, baka panget
yan kaya hinahanapan siya ng daddy niya ng mapapangasawa!”
“She’s not ugly. I’ve seen her in picture, and I’m not nuts.”
“eh pwede ka namang umatras sa deal na yan eh! Tsaka baka pera lang kailangan nila sa atin!
“hindi sila mukhang pera tulad ng nanay mo, atsaka tumatanaw lang ako ng utang na loob kasi
kung hindi dahil sa kanya eh wala tayo sa kinatatayuan natin ngayon!
“Basta, ayoko!”
“this is a command that you can’t refuse… orelse no sports cars, no house, no education in
short, no inheritance! Not even a single penny!”
“ARGH! Wala naman talaga akong choice eh! Edi OO! Ayan ha! Pumayag na ako!”
“mabuti naman, and oh! Did I mention that both of you will live in a single roof?”
“Ano?! Dad?!” umalis na si dad without saying any word… that wicked monster!
Ako nga pala si Rixx Edcel Lauchengco. 17 years old, 4th year high school student, rich,
handsome, heartthrob… lol! Kasalanan ko bang gwapo ako?! Well, tanggap ko naming
arrogant ako… hahaha, eh sa ganyan ako eh, playboy at may kapatid na si Rex Edralin
Lauchengco at may best bud na si Sebastianne Madriaga.
Sino naman kayo yung girl?! Maganda kaya yun?! Siguro ang saya-saya na niya ngayon dahil
may gwapong pumayag sa pagpapakasal sa tulad niya… hahaha… susubukan ko nga yung
babaeng yun kung hanggang saana ng boiling point niya at aasarin ko siya araw-araw para
maisip niya mali ang pag payag niya sa pagpapakasal sa akin!!! Pero pano kung mainlab ako sa
kanya?! ANO?! Sinabi ko yun?! Ako maiinlab?!?! Talaga lang ah! In your dreams!
Chapter 2

Nung papalabas na kami ng gym, biglang tumakbo si Coach Heather samin, siya yung coach
nila Yz.

"Nice game Yza! Improving on the killer spike. But, 5 points lang ang lamang nyo. Next
game, I want to see more."
Ano ba yan. Hindi pa natuwa yung coach nila sa 5 points na yun.

"Yes coach. Gagalingan po namin next time."


Nag smile nalang si Yz. Dinadaan nalang nya sa ngiti yan eh. Palibhasa, maganda kasi. Killer
spike, killer smile.

"Villaroy, kelan first game nyo this year?"


Humarap naman sakin si Coach Heather kahit na sa iba siya nakatingin.

"Coach, 'di po ako sure eh. Volley lang po yata ang may maagang game ngayon. Hindi ko pa po
alam kay Coach Ron."
Ano ba naman yan, Captain, hindi alam schedule ng laro? Tss.

"Ahh. I see. Sige kids, alis muna ako ha, may icleclear pa ako sa staffroom eh. More
practice Yza!"
Tapos tumakbo na siya paalis.

"Ano ba yan. Ang aaga naman ng games nyo. Kakastart palang ng July, game na kaagad. Kami
matagal tagal pa ata."
Tapos nagkamot nalang si Josh ng ulo niya.

Eh wala naman talagang paki si Josh sa sched ng games nila eh.

Habang kinakalikot ko yung cellphone ko, napa bulong si Josh..


"Nako Yz, ingat."
Pagtingin naman, si AJ.

"Nice shorts Yz."


Tapos tinitingnan ni AJ si Yza.
"T*nga pareh, nice legs!"
Aba, aba, sumusobra na 'tong mokong na 'toh a!
"Angas mo a."
Nanggigigil na si Josh..
"Ano bang gusto nyo, ha?!"
Inayos ko yung damit ko, tapos lalapitan ko na sana yung mga unggoy..

"Ethan, Josh, wag na. AJ, what do you want?"


Tapos humarap na siya sa mga mokong na yun.

"Whoah, captain, hot ka ah. Wala lang naman kay Yz eh. Jus't wanna congratulate her."
Lumapit siya kay Yz, nakabantay naman kami.
Pero kumindat lang siya. Inirapan naman ni Yza.

"See you in class."

"Whatever."

Tapos umalis na yung barkada nila.

"Tss. Come on guys, nabadtrip lang ako.."

Si AJ Jaime talaga ang isa sa mga pinaka maaangas ng batch namin. Matagal na siyang
nagkakacrush kay Yza. Linigawan na niya dati, pero dahil nga sa sobrang yabang niya, hindi
siya ni Yz sinagot. Walang mga sinasalihang groups/varsity si AJ. Wala kasing talent. Pero
kahit papano, matalino. Parehas sila ni Yz na nasa star section. Kami naman ni Josh, dun lang
sa second section. Kaya hindi namin mabantayan si Yz.

Umalis na talaga kami sa gym, tapos pabalik na sa classes namin.

Nako sana ok lang si Yza sa class niya.

Nagsisisi talaga akong hindi kami magkasection this year.


Chapter 3

Hinintay lang namin si Yz sa labas ng locker room nya. Hawak hawak namin yung mga gamit
nya. Pag labas niya, naka uniform na siya. Tapos, kumpleto.. Naka pabango, powder, tapos
naka lugay na yung buhok nya. Ang ganda talaga nito. No wonder heartthrob.

Nung naglakad lakad na kaming tatlo papunta sa building namin, may parang maliit na
commotion dun malapit sa faculty..

"Mister Jaime, please stop contradicting us. These two will be transfered wheteher you
like it, or not."

"Miss Ramos, this is inhumane! It --"

"AJ Jaime! You are exaggerating too much! Itatransfer lang namn 'tong dalawa mong
basagulong kabarkada dun sa sister school natin. Na-contact na ang parents nila abroad, at
pumayag na. So wala ka nang magagawa hijo. Maganda na rin yan para sayo, at wala na itong
dalawang BI na ito."

"This is all bull-- ... crap."

Tapos umalis na si AJ. Yung dalawa naman, sinamahan na ni Ms. Ramos palabas ng school.

"Ayos. Wala nang mga bastos na adik." Tuwang-tuwa si Yz.

Si Josh naman, "Oo nga eh. Yes. At last. Wala nang mga sumisira sa concentration ko lalo na
pag may training ako." Tawa naman siya ng tawa.

Ako, wala lang. Deadma. Pakialam ko ba sa mga yun? E 'di nga makalapit sakin yung dalawang
basag ulong ulupong na yun eh. Anjan pa rin si AJ, so dapat bantay parin kami ni Josh kay
Yz.

"Mag o-one na. Hanggang 1:15 lang excused ang students. Balik na tayo sa classroom."
Tapos umalis na kaming tatlo sa grounds.

---

Nagstart na ang talagang school year, kaya normal classes nalang kami. Wala na talaga
akong ineexpect na mga bagong nangyayari. Wala pa nga yung teacher sa room eh. Kaya
ayun, yung mga babae nag chichismisan, yung iba nagbabasa, yung mga lalake naman nag
hihiyawan, o kaya naman naglalaro.

Ako, wala lang. Pinaglalaruan ko lang yung ipod ko.


Vibes na vibes na ako sa kanta, pa falce-falceto pa nga ako..
"Your my sweetest dow--"

"Ano ba yan Ethe. Kabadingan ha." Tapos hinampas ako ni Josh ng notebook.

"Ano ka ba? Maganda naman yung kanta ah. Pakialam ba nila." Tapos kinuha ko yung ballpen
na para bang microphone..

Tumawa si Josh. "Oo nga naman. HOY CLASSMATES, QUIET LANG. SI CAPTAIN, NAG
COCONCERT!"

"--I loved you fiiiiiiirst, I loved you first!" Tapos nag pose ako nung pogi-pose.

Tawa naman yung mga tao sa room.


Lumapit pa nga yung iba eh..
"Gag* pareh, apir! Wahaha."

Pero biglang tumahimik. Pumasok bigla yung teacher namin.

"Class, quiet down."

As usual, "Goodafternoon, Miss Ramos.", yung sinigaw ng class. Pagkatapos non, naupo na
yung students. Edi umupo na rin ako.

"As we all know, pinatransfer na sina Kyle at John sa sister school natin. So hindi naman
pwedeng walang papalit sa kanila diba? Kaya eto, welcome your new classmates.."

May pumasok na dalawang teenagers sa room namin. Isang lalaki, isang babae. Napa-upo ako
ng maayos. Maganda kasi yung build ng katawan nung lalake, pwedeng ipanglaban sa varsity.
Tiningnan ko naman kung magagamit ni Yz yung babae sa team nya, pero mukhang lalampa
lampa.

"Please introduce yourselves." Tapos umupo na si ma'am dun sa teacher's corner.

Nag-motion yung lalaki na yung babae na yung mauna na mag introduce. Eto naman si babae,
pahiya-hiya effect pa. Pero pumayag rin naman.

Pwede na, may itsura. Pero wala paring tatalo sa bestfriend ko.

"Hi. I'm Racquelle Elisse Santos, 16 years old from Colegio de San Jose in--"

"In tagalog please." Sumigaw ako. Tapos nagtawanan naman yung klase. Medyo nainis yung
babae, pero nagcontinue rin.

"Sana marami akong makilalang-" Tumingin siya sakin.. "-mga mababait na nilalang dito."
Nagsmile, tapos tumalikod na.

Humarap naman yung lalake,


"Francis Domingo here. 16 din. At taga Colegio de San Jose din. Magkakakilala rin naman
tayo later on. Ahhm.. Ayon. Hello."

Tapos nagtawanan naman kami.

"Okay class, pipe down. Racquelle, Francis, You are free to choose your seats."

Umupo sa tabi ko yung lalake. Yung babae naman sa likod ko banda umupo. Not that I care
though.

Bumulong naman sakin yung lalake.. "Nice one 'tol. Ayos ginawa mo kay Racquelle ah."

"Sus. 'La yon. Ethan nga pala."

"Francis." Tapos inabot nya yung kamay niya. Pero pinalo ko nalang yung likod nya. Tumawa
naman siya.
Ayos 'toh. Madaling makasundo.
Habang si Josh naman nakikipag-kilala rin, narinig ko nalang sa likod ko, may bumubulong.

"Kala mo naman kung sino ka. Hmp. Pero, pwede kang pagtiyagaan."
Chapter 4

Hala hala. Ewan ko ba dito sa nasa likod ko. May sayad ata. Lakas ng tama.

Nagdidiscuss na si Ms. Ramos tungkol sa transverse waves nang bigla nalang may kumalabit
sa likod ko.. Pag lingon ko,

"Hey, do you have a ballpen?"

Ballpen ballpen. Kakatransfer lang nya dito wala siyang ballpen? Kalokohan.

"Kate!" Tinawag ko yung katabi niya.. "May ballpen ka ba?"

Tumango naman si Kate at inabutan ako black ballpen. Tapos inabot ko kay Racquelle..

"Next time, pag manghihiram ka, dun ka sa katabi mo muna manghiram. Hindi yung
bubulabugin mo yung nasa harapan mo ha?"

"Okaaaaaaay." Alam mong irritated na yung boses nya.


Magagawa ko ba? Papansin kasi eh.

"By the way, I'm Racquelle."

"So I've heard."

"Ikkkaw??......" Natutuwa naman ako kasi irritated na irritated na talaga siya.

"Ethan. Never call me Ethe." Tumigil na siya sa kakapeste sakin.

Almost all my friends call me Ethe. Ewan ko ba jan sa babaeng yan, at ang sama ng vibes ko
sa kanya. Maarte kasi. Nakakakilabot. Maganda nga, landi naman.

...

Pagkatapos ng pagkatagal tagal na araw, natapos na rin yung mga class namin. Pumunta
naman kami ni Josh dun sa homeroom ni Yza. Si Francis naman, umuwi na. May susunduin pa
daw siya e. Yung Racquelle, malay ko ba dun.
Pagkalabas ni Yz..
"Hui! Andito na pala kayo! Ang aga niyo ah! Balita ko may bago daw kayong classmates!"

"Ha? Oo nga eh. Mga taga Colegio de San Jose. San ba yun?"

"Ewan ko."
Yun lang sinagot ko. Hindi ko naman talaga alam eh.

"Pakilala nyo ako ha?"


Tapos nag blink blink ekek yung mata nya.

"Type mo lang si Francis eh!", pabirong sinabi ni Josh.

"Ha? Sino yun?"

"Wala, joke lang. Anyway, kamusta si AJ?"

"Oo nga, kinulit ka ba nung loko na yun ha? Sabihin mo lang!"


Tapos yung kamay ko, naka clench na yung fists.

"Hinde naman. Tahimik nga ngayon eh. Himala."

"Odi ayos. Tara na, uwin na tayo! Pagod na ako eh!"

Tumango nalang kami, tapos naglakad papuntang gate. Malalpit lang naman yung mga bahay
namin eh, kaya nilalakad nalang namin. Sa iisang subdivision lang rin kami nakatira, kaya
hinahatid na namin si Yza pauwi. Siya kasi may pinaka malayong street saming tatlo. Si Josh
at ako naman, dalawang street lang ang pagitan.

Pero bago kami makalabas, sinalubong ako ni Coach Ron.

"Oh Coach! 'Kagulat ka naman!"


Papano ba naman, biglang tumigil sa harap ko.

"Hay nako Ethe. Buti nalang nakita kita. Kanina pa kita hinahanap eh! Buti nalang nakita ko si
Yza. Imposibleng hindi ka nya kasama."
Tumawa naman ng mahina si Yza at Josh..

"Bakit Coach, ano pong meron?"


"Well, diba nag graduate na si Greg at Andrew? We need at least two new palyers by-"
chineck nya yung papers na dala dala niya.. "-Friday. Yup. Conduct the tryouts on friday."

Ahh. Friday.

Teka. Wednesday ngayon ah.


2 days?!

"Coach!! Wednesday na! Tapos sa friday na yun! COACH! Paghahanapin nyo ako nga ipapalit
sa dating captain at sa isa pang alumni sa loob ng dalawang araw?! ARE YOU SERIOUS??!"

"Yes Ethe."
Tapos ngumiti lang siya.

"WAHAHAHAHAHAHAHA!"

"Bull Sh--"

"See you Ethe!"


Tapos tumakbo na paalis si Coach.

Ayos ah. Dalawang araw. San naman ako hahanap ng players?

"Ethe, that's okay. Haha. I'm sure mananalo kayo sa- Pfft. -next game nyo."

"Yeah, right!"

"WAHAHAHAHAHAHAHA!"

Konti nalang bubugbugin ko na 'tong dalawang toh.

Nauna na akong maglakad. San naman ako makakahanap ng dalawang players in two days?!
Humabol naman sila Yz at Josh.

"Pre, joke lang. Natawa lang talaga kami. Makakahanap naman ng paraan dyan eh."
"Yeah, We'll find a way..."
Nagstop kaming tatlo.

"We always do."


Tapos hinug niya ako sa side.
Chapter 5

Ewan ko ba, parang tumaas yung balahibo ko. Creepy, but in a nice way.

“Naks naman. Buti pa si Ethe hinuhug.” Tapos nag sad-face ‘tong si Josh. Pag nakita niyo
yung mukha niya, matatawa kayo, pramis. Sarap upakan. The faaaaaaaaaaaace. Sorry to
focus on ‘the face’, sobrang natwa lang talaga ako.

Konti nalang, babatukan ko na nga sana siya eh. Ganda na ng moment ko eh, sinisira ng
mokong na ‘to.

“Osige, hug din kita. Joshiiiiie---“ huhug na sana niya si Josh, “---pero ayoko. Ang baho baho
mo eh.”

Natawa ako sdun ah. Habng humahalakhak kami ni Yza, inamoy amoy ni Josh sarili niya.
Tapos sumimangot.

“Hindi lang ako nagpabango eh!”

“Exactly my point.” Sabat ni Yz. Ayaw niya kasi samin ni Josh pag hindi kami nagpapabango.
Kaya ayan si Josh, halos tuwing pasko, nireregaluhan ni Yz ng body spray. No offense, ‘di
naman mabaho si Josh. Tinatamad lang yung mokong mag lagay ng pabango.

“Tara na.” Tapos naglakad na kaming tatlo pauwi.

...

“Left right, left right, kembot! Left right, left right, kembot!”
Hala hala si Yz, nababaliw na ata. Narinig kasi yung commercial ng Enervon dun sa radyo ng
guard sa may subdivision. Kalog nanaman. Parang lasing! Kaya ayun, hanggang makarating na
kami sa kanyang mala-palasyo bahay, kanta parin siya ng kanta. Yung bahay nga pala nila,
napaka laki, tapos ang daming ka baliwan sa labas. (Kabaliwan – mga bulaklak, sculptures,
etc.) Artist kasi tatay ni Yz. Kaya ayun, punong puno ng kabaliwan yung bahay nila. Kabaliwan
na maganda.

Naghiwalay na kami ni Josh dun sa isang street, tapos naglakad na ako papunta sa bahay ko.


Pagpasok ko, nakasalampak si kuya dun sa sofa habang may kausap sa cellphone, tinakpan
niya yung receiver, tapos sumigaw…
“Hoy bro, anjan ka na pala. Tatawag daw sina Mommy mamaya. Abangan mo nala—“

*ring*ring*

Nagriring na yung phone namin habang nilalapag ko yung bag ko sa couch.

“—sabi ko nga.” Tapos kinausap na niya ulit yung kung sino mas sa phone niya. Tinakbo ko
naman yung phone namin.

“Yes hello, Ethan Viallaroy speaking.”

“Ethan!”
Aba, at sino naman ‘tong kalog na babaeng toh? Wait lang, si mommy na yata ‘toh…

“Mom?”

“Yes, anak, you don’t recognize my voice anymore?”

“It’s not that, I was just—“

“Anyway, I just called to check on you… How are things there? Studies? Sports? … Girls?”
GIRLS? Ayos ah. Parang wala lang sa kanya.

Si mommy nga pala, nasa states kasama ni Dad. Dun na sila nagtratrabaho. They left nung
1st year HS palang ako, sinasama na nga nila kami ni Kuya eh. Pero magcocollege na si Kuya
noon, kaya ayaw na niyang sumama sa kanila. Ayaw ko rin naming sumama, kasi bagong lipat
lang ako sa school nila Yza. (Pero matagal na kaming magkakilala nila Yza at Jos, pati ang
mga parents namin.) Kaya pinayagan nalang kami dito sa pinas, basta mag checheck sila
mommy from time to time.

“ 'my, girls ka dyan?!”

“Hay nako, wala parin?! Anak ang hina mo naman!”

“Aynako mommy, ano ba yan!”

“Anak, wala ka parin bang ibang babaeng ipapakilala sa Mommy kundi si Maria Yza?”
“Bakit ba ‘my? At anong namang masama kay Yza?”

“Wala. Sana nga siya nalang girlfriend m—“

“MOMMY!”

“Oo na! Anak naman binibiro lang eh! O, kamusta nga ba kayo ng Kuya mo jan? Este, ikaw
pala? Kasi si Kuya mo nakausap ko na nga pala kanina.”

“ Ayan si ‘my, ulyanin na. Haha. Eto po, ayos lang naman. Ganun parin.”

“Ah. Mabuti naman! O siya anak, tinatawag na ako ng secretary ko. Remember mommy lo—“

“--loves you. Yeah, we know, we know. Bye ‘my! Love you too.”

Tapos narinig ko nalang yung *click* ng pag baba ng receiver.

“O, ano daw?” Tapos na pala si Kuya sa pakikipagusap sa phone niya.

“Wala, ayun, the usual.”

“Ah.” Nung parang wala nang sasabihin ni kuya, umupo na ako dun sa sofa tapos pinagisiapn
kung saan ako hahanap ng 2 pang players in such short notice. Haaaaaaay. Buhay nga naman
o. Pa captain-captain pa kasi eh. Well, pwede naman ako mag print nang fliers? Or iutos ko
nalang kaya sa ibang teammates? Pwede rin naming word of mouth. O kaya naman ma—

“Bro, alam mo, ayos na sana eh.”

Eh? O_O

Ano nanaman bang pinagsasabi ng isang toh? Kitang nag coconcentrate ako dito.

“Ano nanaman ba yan?”

“Wala lang. Look pareh, ayos ka na eh. May kulang lang talaga sa image mo.”

“At ano nanaman ba yun?”Feeling ko alam ko na eh. Lagi naman yun yung sinasabi nila eh.
Kulang ako ng…
“Girlfriend.”

Sabi na nga ba. Tumingin lang ako sa kanya tapos nag yawn.

“Look, second section ka. Captain ng varsity team. Gwapo, well nasa dugo yon. Haha. ‘Di ka
naman namumulubi. Si Mom and Dad hindi tutol sa pagkakaroon ng girlfriend. Diba? Yun
nalang talaga kulang moh eh! ‘Di ka tumulad sa kuya mong POGI.”

“POGI-ta. Wahahaha!”

“Bahala ka nga dyan brad. Kung ako sayo, linigawan ko na yang si Yza. Maganda. Mayaman.
Captain ng volleyball. Section one. Mabaet. Ma—“

“Hindi siya pwede kuya.”

“At bakit naman?! Taken na ba si Yza?! Sayang naman bro!!!”

“Hinde. Basta...”

“Masyado na kaming close ni Yza para sirain ko pa ang relationship namin.”

Chapter 6
“Drama mo pareh. ‘Di bagay!” Tapos bumalik na si Kuya doon sa kung ano mang ginagawa niya,
bago pa siya mag cellphone.

Haaaaay. BUHAY NGA NAMAN O. Pahirap.

Wala na talaga akong maisip na gawin para dun sa hinayupak na tryouts na yun, kaya yung
flyers nalang yung gagawin ko. 6 na ako naka uwi, kaya mga 8 ko na natapos yun. 5 copies
lang naman prinint ko eh. Pagkatapos nun, nagpaluto na kami ni Kuya kay Manang Loleng ng
dinner. Pagkatapos kumaen, naligo na ako, tapo diretso tulog ng walang pangtaas na damit.
Boxers lang. Hehehe.

Haaaaaay. Wait nga, nakakahilo naman, umaga na ba? Ba’t parang may tao sa kwarto ko?
*yawns*… Kinapa-kapa ko yung phone ko, pag check ko ng oras, 5:37 pala. Sh*t naman ang
aga aga kong magising! Normally 6 na ako nagigising eh… Ano ba yan? Ba’t ba parang feeling
ko may tao di---

“---na walang tinatagong bato, sa loob ng kamay, na nahulog sa lupa, tinuka ng ma---“

ANAK NANG-!

“WAAAAAAAAAA!!! RAAAAAAAAAAPE!!!!” Napatalon ako sa kama ko, habang dali-dali


kong kinuha yung kumot ko.

“Oh gosh Ethe, you only have your boxers on?!”


Tapos kunyari tinakpan ni Yza yung mga mata niya.

“MARIA YZA, What the heck are you doing here?!!!” Tapos tinakpan ko ng kumot yung
buong katawan ko, habang ang napapakita lang ay yung mukha kong… Ubod ng gwapo. O,
walang mag rereklamo, paminsan lang humirit.

“Well, si Manang Loleng mamalengke daw, kamusta naman, sobrang aga, baka mamasyal pa
muna yun sa kung saan man. May pagkain na daw tayo diyan. Si kuya Elmer naman umalis na,
maaga din daw siya kasi may aasikasuhin pa daw siya sa college something, ‘di ko na maalala.”

“Ang dami mong sinabi, wala akong naintindihan!” Napangiti naman siya.

Kinuha niya yung towel ko nanakasabit dun sa cahir, tapos hinagis niya sakin.
“Ay basta wala sila. Wala si Dad ngayon at si Mommy kasi may tour si Dad. Si Manang Sita
naman sinamahan si Manang Loleng, kaya ko napadpad dito kasi wala na akong kasama sa
bahay.”

“Eh nasan na yung 2 niyo pang katulong?”

“Malay ko. Day off ata.”  Tapos kung ano anong bagay yung pinagkakalikot niya dun sa desk
ko.

Kinuha ko yung towel na binato niya, tapos wrinap ko sa waist ko. Pumunta na ako sa cr para
maligo. Kahit naka bukas na yun shower, rinig na rinig ko parin si Yz na kumakanta…

“No- No- No- Noddy!…”

Hala. Noddy? Parang bata lang ah. Ayos. Hahaha. Natwa ako dun sa looob ng cr.

Lumabas ako sa cr ng naka towel lang, eh nakatalikod naman si Yz, kaya nilapitan ko siya
tapos tinakpan ko yung mga mata niya.

“Ethe, what the heck? Your hands are freakin’ wet, so my hair’s getting wet too, you know.”

“Well, I only have a towel on, so I can’t let you see—“ Tumayo siya habang hawak ko parin
yung ulo niya, with my hands covering her eyes… “—me.” Tapos inescort ko siya palabas ng
kwarto ko.

Nagbihis na ako, tapos pagbaba ko, nakatayo lang siya doon, hinihintay niya yung microwave
oven na matapos mag init ng pagkain.

Hindi namin makakasabay si Josh papuntang school, kasi nagtext na siya sakin kanina:

                    [ pre. hehe. npasobra yata tlog q e. mauna n kyon dlwa. hehe. >.< ]

Kumain na kami ng sabay, tapos pumunta na sa school.

“Si Kuya Elmer yata may problems sa school eh. Ewan ko ba, parati nalang sobrang aga niya
umalis.”
Napatigil si Yza. “Kuya mo?! Come on Ethe! Kuya MO?! Eh saksakan ng talino yun eh!”

Nag shrug nalang ako, “Malay.”

Tapos nag continue nalang kami sa paglalakad, habang kinukulit ako ni Yza na matalino daw si
kuya, blah blah blah...

Nung malapit-lapit na kami…

“Ethan!” Tapos lumapit siya samin, si Francis pala. “Pasabay naman sa inyo ng, uhm,
girlfriend mo… Kung ayos lang.”

“Girlfriend?!” sabay pa kami ni Yza.

“Transferee ‘toh noh?? Excuse me, ‘di ko boyfriend yang si Ethe!!!”

Tapos tumawa si Yz. Ako naman…

“OO NGA! Di ko GERL PHREN yang babaeng yan!!!”

“Is that so?…”

Chapter 7

Eh? O.o
Sabay sabay kami nila Francis at Yza na lumingon. Naglakad papunta samin si Racquelle…

“Ano nanaman ba?”

Hindi ko napigilan sarili ko.


Sobrang naasar na ako dito sa babaeng toh eh. ‘Di porke maganda ka ah! Nako.

“Ba’t ba ang taray taray mo jan? Meron ka ba?!”

Kulang nalang batukan ako ni Yza.

“Babae yang kausap mo!…”

Tapos sinungitan ako…

Tumingin naman siya kay Racquelle...

“Hi, I’m Maria Yza Sanchez. Call me Yz, or Yza. Whatever. I’m in section—“

“1. Captain of the volleyball varsity team. Bestfriend ni Mr. Villaroy. Yeah I know you.”

Tapos tumingin siya kay Francis. Si Francis naman, wala lang. Pairap-irap naman ‘tong si
Racquelle, habang pinagmamasdan ko sila, bumulong sakin si Yz…

“Wala akong pakialam kung meron ka ba o wala, tara, saksakin na natin ‘tong hayop na ‘toh!
Sabatan daw ba ako?!”

“Ayan kasi…”

“Ano bang problema mo? Otis-tik ka ba?”

Aba, si Francis, gumaganon! Magkakasundo tayo brad!

“Hinde!”

Tapos umalis na si Racquelle.

“Ano yun?! Gagawa ng eksena, tapos aalis alis ng bigla? Tss. TSSSSSSSSS.”
Nagiinit nanaman yung ulo ko.
Malayo na samin si Racquelle nung bigla ulit nagsalita si Francis…

“Sayang talaga yun. Ganda pa naman. Buti pa ‘tong girlfrie---“

“I’M NOT HIS FREAKIN’ GIRLFRIEND.”

Kulang nalang labasan ng usok/apoy sa ulo si Yz eh. Sobrang naiinis na yata kay Francis. Pero
dinaan nalang naming sa tawanan.

“Kilala mo na ba si Racquelle dati?” Hindi ko maiwasang tanongin yun.

“Hinde. Ako lang yata yung varsity na hindi nya naging prospect sa school naming eh, kasi
kagalit nya yung kapatid ko."

“Ooooh.” Sabay ulit kami ni Yza.

Tapos nagsimula na kaming maglakad ulit papuntang school. Nung malapit na kami sa gate,
ilalagay ko na sana yung isa sa mga flyers/poster ko dun ng tryouts. Kinuha ko yung tape,
gun---

“Wait nga… VARSITY ba kamo yung sinabi mo kanina?”

“Wow Ethe, talk about late reactions.”

Tapos tumawa ng mahina si Yz.

“Well yeah. Muntik nang mag captain. Sayang nga eh. Lumipat pa kasi kami ng bahay…”

“May-tryouts-kasi-kami-sa-Friday-and-ang-hirap-maghanap-ng-players-sa-dalawang-araw-
ah-bwiset-sige-na-mag-tryout-ka-na-please!”

“Kahit hinde ko naintindihan yun,


...oo nalang.”

Ayos! Tapos sumenyas siya na mauuna na siya.

Lumipas yung araw na todo kinukulit ako ni Racquelle ng kung ano ano, kung hindi ballpern,
lapis, eraser, at kung ano ano pa. Grabe. Iba ‘toh. Si Josh naman, pumasok ng late,
napagalitan tuloy. Tapos, nakahanap na ako ng iba pang mag t-tryouts. Tuwang tuwa na sana
ako pauwi, eh bigla naman daw ba akong sabihan ni Coach Ron na sa Monday (yung Monday
after the Friday ng tryouts), ang unang game naming for the year. AYOS *sarcasticly* …

Dumating na ang Friday ng walang tigil akong namomroblema sa game, sa pagbantay kay Yz
(syempre hindi ko makakalimutan yun.), at namromroblem sa pangungulit ni Racquelle…

“Yes naman Ethe! Go Captain!”

Sumisigaw si Yza dun sa bleachers habang hawak yung gamit ko… Konti lang yung tao sa
court, kasi nga naman tryouts lang, kaya maririnig mo yung mga nagsasalita.

“Sayang talaga yang si Yza. Eto naman kasing si Ethan, saksakan ng hina…”

“Look at Ethan, he’s soooo hot. Oh well… Kay Yza na siya, wala akong palag dun, bagay
naman sila eh.”

“Pa bestfriend-bestfriend effect pa yang sina Yza at ethan, eh sila naman talaga!”

“Hay nako, si Ethan at ---“

Yinugyog ko yung ulo ko.


Ayoko na makarinig ng ganun.

Pati ba naman sila, ganun din ang iniisip?

Mga kung ano-ano? Haaaaay nako.

Stinart na naming yung try-outs with warm-ups. Tapos konting passes, shooting, prinactice
din yung offense and defense… Marunong ngang maglaro itong si Francis.

Pagkatapos ng laro, nagusap kami ni Coach sa kung sino ang dapat pipiliin. Tapos inannounce
na kaagad yung mga pasok, sa Monday na ang laban eh…
“Francis Domingo and Eugene Cruz, your on the team.”

“YES!!!” Tapos nagtatatalon silang dalawa.

Nagbihis na kami habang hinihintay kami ni Yza at Josh sa labas. Pagkatapos, may biglang
nagtatatakbo sa amin na girl…

“Kuya!!!”

Chapter 8

Who the-?

May babaeng tumakbo papalapit samin na para bang hingal na hingal. Naka white top and
shorts siya, tapos may dalang racket at malaking bag.
"Kuya! Sorry talaga ngayon lang ako nakapunta, well, tapos na ba? Sorry talaga, alam mo
naman eh, may training ako ngayon, si ---"

"Tapos na."

Mukha yatang uminit bigla yung ulo ni Francis, pano ba naman, huli na dumating yung babae.

"Well sorry talaga, kasi na---"

"Yeah. I know. Lagi naman eh..."

"Kelan ang results?"

"Tanggap na ako."

"Oh? WOW KUYA! I'M SO PROUD OF YOU."

Tapos yayakapin na sana nung babae si Francis, pero umiwas siya.

Nahiya tuloy yung babae. Iba rin 'tong si Francis. Grabe, pahiya tuloy yung babae.

"Yeah right..."

Yung itsura niya, parang galit, pero may hint ng disappointed-ness.

Kami nila Yza at Josh naman, nakatayo lang dun, tinitingnan silang dalawang magtalo.

"How rude of me... Sorry, Francine, these are my friends, Yza, Josh, and Ethan. Guys, meet
Francine, my sister. Taga St. Anne's, badminton pla--"

"--varsity."

"Uhh, yeah."

Tahimik lang si Francis, pero nag 'hi' din naman kami sa kapatid niya.

Cute, medyo matangkad, maputi, ... she looks okay.

"Badminton varsity din ako eh, ano hawak mo?"


"Yonex. Ikaw?"

"Same."

Tapos nagflash si Josh ng kanyang so-called 'killer smile', pero tumawa lang si Francine,
tapos p[arang wala lang sa kanya.

Nagpaalam na yung magkapatid kasi may pupuntahan pa daw sila. Nung malayo-layo na sila...

"She's hot."

"Everyone's hot for Josh." Tapos tumawa kaming dalawa ni Yza...

"Asar lang, wala lang sa kanya yung killer smile ko??"

Take note, may emphasis ang killer smile. Tapos nag posing pa siya.

Lalong lumakas yung tawa namin. Nung nagsimula na kaming maglakad palabas ng school, may
tumakbo papalapit samin. Nung una hindi ko pa siya mamukhaan eh, pero...

"Yza!!"

..si AJ Jaime lang naman pala. Nagtinginan kaming tatlo nila Yz.

"Yes?"

"Gusto ko lang sana tanungin, uhm... Pwede ba kitang ihatid??" nagkamot pa siya ng ulo..

Wait, ihatid?

Ni Aj si Yza?

"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!"

"Hey, stop it."

Nag 'clench' yung fists ni AJ, pero pinipigilan niya. Hindi rin niya kami sinasagot.
Hell, that's new.

"Come on Yza, AJ Jaime, hahatid ka?"

"Yeah! Bago 'toh ah!!!"

Tumingin ako kay AJ, no reaction parin.

THIS IS NEW.

"Ano Yz? Kung ayaw mo wag nalang.."

"Hinde sige, AJ, hatid mo 'ko."

Tapos nag smile si Yza kay AJ. Ngumiti rin naman si AJ.

"WHAT??!!?"

"Nagbago na kaya itong si AJ!"

"Yeah right, in two days!"

Oo nga naman, dalawang araw lang!

Tawa ulit kami ni Josh.

"Totoo naman eh! Josh, Ethe, stop that!"

"Oh come on Maria Yza, you fell for his crap??"

Tumingin samin si Yza ng masama. Tumigil na kami sa kakatawa. Seryoso na siya eh.

"Well..."

Inabot niya yung bag niya kay AJ...

"He'll prove you wrong.


AJ, tara na."

Tapos umalis na sila.

Nakatayo lang kami ni Josh dun, tameme.

"Tara na nga. Gusto niya eh."

Sinabi ko ng medyo pasigaw, tapos nauna na akong maglakad.

Ewan ko ba, bigla akong nainis.

O kaya naman nasaktan? Dahil mas pinili niya si AJ?

NAH.

Pero ewan ko, ang bilis kong maglakad...

Tapos hindi ko pinapansin yung mga bumabati sakin palabas...

Chapter 9

Pakialam ko ba? Sus naman.

“Tara na nga!”
Ewan ko ba, parang nabadtrip ako.

“Selos ka noh?”
Kinukulit pa ako ni Josh.

“Ungas!” Sinigawan ko naman siya.

As usual, tawa naman ‘tong Josh na ‘toh.

Umuwi na kami. Ewan talaga. CRAP. Bwisit.

Ang nakakaasar pa, hindi ko alam yung rason kung bakit ang init nitong pesteng ulo ko.

-------------------

Nung sumunod na araw, mag-isa lang akong pumasok, kasi may 4 messages sa cellphone ko:

[ pre. >.< nk2log ulit aq ng todo e. waha. nyaha. bsta d aq mkksbay naun. una n kau n yzzi. ]

[ ethe.. allo.. di aq mkksbay naun, ksi hhtid dw aq ni mnang sita. Ű pro, ikw, qng sbay tau, txt
ka lang. Ű ]

[ Bro, nauna na q a. May aacksuhn p q s schul e. ]

[ reply reply ethe.. Ű ]

Rineplyan ko naman silang tatlo:

For Josh: [ nu b yan? araw2 nlng ha?? XD geh. ]

For Kuya Elmer: [ nu b?! isa kpa? nnman? nu b yan! geh n nga! XP ]

Nagdadalawang isip pa nga ako kung rereplyan ko ba si Yza eh, pero sige na. Wala naman
siyang atraso sakin diba?
For Yza: [ ‘toh n po. XD geh, geh. kita nln dun. XD ]

Tapos nung Sending Message…

Check Operator Services.

NICE NAMAN.

Eh, wala na akong magagawa.

Naligo na ako, kumain, tapos umalis na.

Maaga-aga talaga akong umalis dun.


Earlier than the usual.

Kaya dumaan ako sa long-cut para, wala lang, fresh air? Hehe.

Nung malapit na ako sa school, may tumapik sa likod ko…

“Ikaw nanaman?”

As usual…

“Well, alam kong naiirita ka sakin pero pursigido ako.”

“Huh?” ‘Di ko gaano narinig yung huling sinabi niya.

“Wala. Sabi ko, pwede mo naman akong sigurong pasabayin?”

Actually, wala naman talagang atraso sakin ‘tong si Racquelle eh, kaya…
“Sige na nga.”

Wala lang, tahimik lang kami, pero nung malapit na kami sa may school, may nadapang lalake
na parang si-siga-siga, alam mo yun, yung maangas type… Kaya hindi namin naiwasang
tumawa. Nung papunta dun, pinauna ko na siya sa classroom kasi tatanggalin ko na yung mga
pinost ko na posters nung isang araw. Tutal may time pa naman eh.

Nung papunta na ako sa room ko, nasalubong ko si Yza. Medyo masiglasigla na ako nun, kaya
balak ko pa siyang yakapin.

Friendly lang naman. Tss.

“Yzzzzzzzzzziiiiiii! Hehehe.”
Binukas ko yung arms ko na para bang yayakapin ko siya.

Pero umiwas siya…

“Ngayon ang sigla sigla mo?”

“Huh?”

“Anong ‘huh?’… Alam kong nainis ka sakin kahapon dahil sinamahan ko si AJ. Pero sana naman
nagreply ka, at hindi mo ako hinayaan dun sa harap ng bahay niyo maghintay.”

“Pero sabi mo hahatid ka ni Manang Sita?”

“Nagtext kaya ako sayo! Sabi ko hindi na tuloy yun, at hintayin mo ako, kasi papunta na ako
diyan!”

Hindi ako maka-imik nun.

Kinapa-kapa ko yung cellphone ko.


“At nung akala kong wala ka lang talagang gana mag reply, pumunta na ako dito, nagshort-
cut pa nga ako para lang masalubong ka eh!”

“Eh—“

“---Pero nung nasa may gate na ako, nagulat nalang ako kasama mo yung lalanding Rachelle—"

“Racqulle.” Pero hindi niya ako pinansin.

“---na yon! ‘Kala ko ba ayaw mo dun?! Naman! Pasigaw-sigaw pa ako ng ‘ Ethan! Ethan!’, pero
ayun, hala, sige, dirediretso lang sila, tawa pa ng tawa! Tapos ngayon, babatiin mo ako?!”

Tapos dirediretso na siya maglakad.

Babae talaga. Hinding hindi ko maiintindihan.

Hahabulin ko na sana siya, pero nag-ring na yung warning bell.

Papunta dun sa class, chineck ko yung cellphone ko…

Meron ngang message:

[ hindi n pla nya q hahatd. hehe. xurii. cge, pnta aq jan aa. w8 4 me. same time. Ű ]

Kaya pala hindi ko siya naabutan, kasi maaga ako umalis.

Kaya rin pala hindi ko siya narinig, kasi nga pala tinawanan naming ni Racquelle yung siga.

Kaya pala.

Kaya pala.
…Patay.

Chapter 10

Nalimutan ko nga palang sabihin, may pasok kami ngayon, kahit Saturday, kasi, sa Monday na
ang game sa basketball, eh walang class whole day. Kaya eto, pinapasok kami ng Saturday.
T_T Daya ano? Haha. Tapos ‘di pa kami bati ni Yza, san ka pa??

Pagpasok ko sa room, nagiingay na silang lahat dun. Medyo na late na nga ako eh, pero wala
naman daw klase, sabi nung isang girl.

May dalang gitara nun yung isang kabanda ni Josh, kaya nag kakantahan sila…
--- Si Josh nga pala, may banda. ‘Nosebleed’ ang pangalan. Ayos noh? 5 sila. Si Josh ang
lead guitars, at vocals. Galing kumanta nyan, kahit ganyan yan!

“—Well, I never saw it coming.


I should've started running
A long, long time ago.
And I never thought I'd doubt you,
I'm better off without you
More than you, more than you know.
I'm slowly getting closure.
I guess it's really over.
I'm finally getting better.
And now I'm picking up the pieces.
I'm spending all of these years
Putting my heart back together.
'Cause the day I thought I'd never get through,
I got over you.

You took a hammer to these walls,


Dragged the memories down—

Oh pre, anjan ka na pala? LATE! Naunahan pa kita!”

“Kita ko nga eh.” Tapos umupo na ako dun sa upuan ko.

“Problema mo?” Wow, ayos, nahalata?

“Wala.”

“ASUS. Porke si Aj la—“

Lumapit ako sa mukha ni Josh, tapos tiningnan ko siya ng masama… “Hihirit ka pa?”

“Loko lang! Eto naman o!”

Tapos nanahimik na silang dalawa ni Francis.

Naiilang ata sila, kaya umalis na yung nag-gigitara, pumunta na dun sa upuan niya.
“Kelan battle?” …triny ‘kong ibahin yung mood.

“Ha-? Ah. Sa October. October 1 yata.”

“Battle?”

Ano ba yan! Lagi nalang sumisingit ‘tong babaeng ‘toh!

“Yup. Battle of the Bands.”

“Oh?! Gusto ‘kong sumali!”

“First, you have to have a band, inside this school. Duh.”

“Alam ko!” Tapos inirapan niya kami at umalis.

“Problema nun?”

“Mahilig kasing kumanta kanta yan eh. Dun samin dati, kasali yan lagi sa battle. Ewan ko lang
kung makakahanap yan ng banda dito.”

“Nga naman!”

“Hmm… Baka makahanap siya. Sila Kate yata naghahanap ng vocals eh. All girls ang drama.”

“Nako patay, haha. Baka umulan sa mismong event!”

Tapos tumawa na kaming tatlo.

*briiiing*

After ng 4 na period, nag lunch na kami. Umalis si Francis at Josh, kasi icoconfim ata yung
date ng battle. Dedicated kasi yang si Josh sa banda niya –kuno. Waha.
Pagdating ko sa canteen, nakita ko si Yzang naka taliod. Baka naman lumamiglamig na yung
ulo niya, kaya lalapitan ko na sana siya... Eh biglang may asungot na sumigaw…

“Wala na daw Sprite eh, Royal, gusto mo?”

“Sige.” Tapos nginitian niya.

Magkasama naman silang dalawa. Na-aasar nanaman ako.

Iniwasan ko nalang, kasi baka ma-badtrip lang ako. Hindi parin dumadating sina Josh at
Francis, kaya nauna na akong pumila para bumili ng pagkain.

“May kasama ka?”

ANO BA YAN?! Lagi nalang ha. Bwiset, nakakagulat itong babaeng ‘toh.

“Wala.”

“Ayos lang ba kung sabay na tayo kumain?”

Oh well, wala naman akong kasama eh. Why not?

“Sure.”
Tapos ngumiti siya.

Pagupo naming sa may sulok, halos nakatingin samin lahat ng seniors… Makakarinig ka pa nga
ng—

“Sila na ba ni Racquelle?”

“Yan ba yung transferee? Bagay sila ni Captain ah!”

Pangiti-ngiti pa nga si Racquelle eh. Aba, ASA PA. Ang ingay naman nitong mga ‘toh!
Bubulomng na nga lang, rinig ko pa!

Pero isa lang talaga yung tinuunan ko ng pansin…

Yun yung… “Hey Ethe…”

Dumaan si Yza ng tumingin sakin. Medyo may pagka sarcastic pa nga yung tono ng boses niya
eh. Tapos, umalis na siya kasama si AJ. Dun yata sila umupo sa far end. Faaaaaaaar end.

“Hayaan mo na yan…”

Tumingin sakin si Racquelle, tapos nagsmile…

“Selos lang yan.”

Chapter 11

Isa itong malaking kalokohan!!!

‘Mga pinag sasabi ng babaeng ‘toh, NAKAKABANGAG!!!

Tiningnan ko siya nang weird, tapos sinabihan ng “Yeah right.”, in a sarcastic tone.

Nung matapos na kaming kumain, iniwan ko na siya dun.


Kung ano-ano na lumalabas sa bunga-nga eh.
Bahala siya.

Umakyat na ulit ako sa room namin, tapos sinermonan sila Francis at Josh. Hindi na ako
sinipot eh. Nakakainis… Tapos mang aasar pa!
“Kunyari ka pa Ethe, katabi mo naman si Racquelle eh!”

Pagkatapos ng mahabang araw, umuwi na kami nila Josh.


Ayaw parin ako pansinin ni Yza eh. T_T

HUHUHU.

Nung Sunday, hay nako, tinetext ko na at lahat (nagpaload na nga pala ako…), ayaw parin.
Grabe. Ang babaw naman ng rason! Pero kahit na, siguro kung ako rin yun, maasar din ako.
Haai ewan.

Lumipas yung weekend ng walang nangyayari. Ngayon Monday na. THE BIG GAME. Oh well,
hindi siya BIG, pero first. Nanalo ang volleyball sa first game nila, so papatayin kami ni
Coach Ron kung matatalo naman kami.

Pumasok ako sa school ng magisa, kasi may warm-ups pa kaming gagawin.

Pag dating ko dun, andun na yung ibang players…

“Nako si Captain, unang game, late!”

“Oo nga eh! Baka kasi may date sila ni…”

Sabay sabay pa sila…

“RACQUELLE!!!”
“Loko kayo ah? 10 jogs around the court! Now!”

Tapos nag mumble sila ng kung ano ano, pero ginawa rin yung pinagawa ko. Nung tapos na ako
sa stretching, naka sabay pa ako sa 8th jog nila…

Nung game…

“Kuyaaaaa! Go!”

“Oi, ‘go’ daw kuya! ---at Ethe!”

Sumisigaw doon sa bleachers yung kapatid ni Francis at si Josh. Aba, magkatabi pa!

“Haaay nako. Buti walang pasok ngayon yang batang yan.”

“Hahaha. Baket?”

“Ewan, may kung anong kaekekan yung mga freshies nila eh. Eh junior naman siya, so
excempted sila.”

“Ahh.” Nung konting stretching stretching pa, nakita kong kakapasok lang ni Yza sa loob ng
gym.

Tumakbo ako papunta kay Yza…

Sana naman patawarin mo na ako.

“Yz… Sorry na talaga, hindi ko naman sinasadya yun eh, ala—“


“Hay nako. I read all of your messages…”

Wala akong magawa nun, kaya nag puppy-dog look ako kay Yz. Even though I looked
pathetic, sinabi niya…

“Sige na nga! Ikaw naman kasi eh! Hmp!”

Tapos ngumiti na siya.

“Yes!”

“Nako Ethe, pag natalo kayo… Galit na ulit tayo!”

“Hala?!”

“Hehe… Joke lang…” Tapos yinakap niya ako…

Haaaay, ang sarap talaga pag yinayakap ako ni Yza, par—

“ETHAN! PAWIS KA PALA! EEEEW!!!”

Moment ko, nasira nanaman. >.<

“Siyempre naman!”

“Nako. Haha. Baho mo! Maglaro ka na nga! Magstastart na yung game oh!”

“Sige Yz, para sayo toh!”

Tapos tumakbo na ako sa team ko…

Akala ko tatabi siya kanila Josh. Pero hindi pala. Kasi pagtingin ko sa bleachers…

Katabi niya si AJ.

Chapter 12

The heck.
Sa sobrang inis ko, binuhos ko na lahat ng pwersa ko sa game.

“—3, 2, 1… *briiiing* last point counted! Game ended by Academia's Villaroy!”

And the crowd goes wiiiiiild! Hahaha. 3 point shot din yun a.

Ayos diba?

I love this feeling. Pero nung nakita ko silang dalawa na sabay pang nagche-cheer,
nevermind the crappy feeling.

Katabi ko si Francis, kaya naman nagtatatalon kami sa tuwa.

Lumapit samin sina Francine, Josh, Yza, at asun---, AJ pala.

“Ang galling mo kuya!”

“Nice game! Ako naman sunod na lalaban.”

“Kelan ba game mo?”

“Ewan ko pa. Hehe.”

“Nice game Ethan.”

Tumingin ako sa kanya, parang, wala lang.

“ETHE! Ang galing galing mo!”

Tapos tumalon kaming dalawa ni Yza.

Pansinin niyo, ang daming tumatalon.

“Imagine, 64-51. 28 points kay Ethan lang!”

“Waaaaaaw!”
Tapos niyakap ako ni Yza…

Tiningnan ko si AJ, tapos ngumiti ako.

“Kala ko ba pawis?”

“Ayaw mo?”

“Hindi, ayos lang…

--masarap naman eh.”

Lumipas ang mga araw— Waw, pang makata. Haha. –ng walang espesyal na nangyayari.
Except lang naman sa may banda na sina Racquelle, textmates na si Francine and Josh, at
nagiging mas close na sina AJ at Yza. Paminsan nga nagpapaalam pa si Yza na hindi sasabay
samin mag lunch para lang sabayan si AJ kumain eh! T_T

Rumors are sila na daw. Pero HINDE! *insert evil, creepy laugh*

Nasa classroom lang kami, nakatambay. Vacant period kasi namin eh.

Flini-flip ko lang yung ballpen sa kamay ko. Kasalanan ko bang napaka boring ng araw na ‘toh?
Another boring Wednesday. T_T … Bigla nalang pumasok si Josh sa room. Galing kasi siya sa
baba.

“Nako naman. Just my luck.” Tapos umupo siya sa upuan niya.

Nagtinginan kami ni Francis…

SI JOSH, BADTRIP? This is new.


Tapos, tumingin kami sa kanya…

“Pano ba naman kasi, may game na ako this Saturday! First game ko, tapos ganito pa! ASAR!”

“Oh, porke ba battle of the bands na next Friday…”

“Hinde yun ‘eh!”

“Eh ano?”

“Babae kalaban ko.”

“Oh? Ano naman? Dati pang babae kalaban mo ha? Taga saan ba yan?”

“St. Anne’s.”

“Si Francine?!”

“Yeah.”

Chapter 13

“Come to think of it, mahirap nga naman kung kaibigan mo yung kalaban mo. Crush mo pa,
diba?”

“Gag*. Wag ‘kang ganyan.”

Tapos tumawa kaming dalawa ni Francis. Mahihirapan dito si Josh. Papanalunin ba niya si
Francine, dahil type niya siya, or gagawin niya lahat ng makakaya niya para manalo, for the
sake of his title? (Champion na kasi siya.)
Put yourself in his place. If you liked someone, would you rather give her way, or still try to
woo her? Ewan. Yan yung pumasok sa isip ko eh.

Well… Bahala ka na diyan Josh!

Pumasok na sa room yung teacher naming sa Calculus. Another boring lesson awaits me…

Pagkatapos ng mahaaaaaaabang araw, lumabas na ako ng room ko. Si Josh, tumakbo na


pababa kasi may training daw siya. Si Francis naman, pupuntahan daw si Francine. May
kinawayan pa nga silang babae eh. Si Yza pala. Nakaabang sa labas ng room naming, may
hinihintay.

“Sino naman hinihintay mo diyan?”

“Malamang ikaw diba? Sino pa ba? Alangan namang si Racquelle?”

“Malay mo. Haha. Himala, hindi mo ata kasama yung AJ mo…” Nagstart na kaming maglakad
palabas…

“Hoy. Excuse me lang, hindi KO siya AJ. At hello, hindi ko naman siya laging kasama noh!”
Tapos pinalo niya ako sa braso…

“Aray! Ano ka? Araw araw mo ngang kasama yun eh! Parating nakabuntot sayo!”

“Wow ha, parang si Racquelle hindi nakabuntot sayo!”

Ngumiti nalang ako tapos nanahimik nalang kaming dalawa. Paguwi niya, kumaway nalang siya
sakin, tapos ako naman, kumaway, sabay umuwi na rin.

Nung Saturday, pumunta ako sa school, kasi doon yung venue ng game ni Josh. Kabado na
ang mokong… Nagtext pa nga sakin eh…

[ ano b nman yn. T_T ppnalunin q b ‘toh? ]

Rineplyan ko naman…

[ ybang mo nman! malay m, tmbak ka jan! XD ]


[ asa nman. >.< bhala n. pnta kyo ni yziiii? ]

[ aq oo, yz, d qlam e. txt q xa. ]

[ geh. abangan q nln kyo. >.< ]

[ geh. XD ]

Tinext ko naman si Yza:

[ yz! XD pnta kba s game ni josh? ]

[ yup. Ű y? ]

Naghehesitate pa nga ako kung itatanong ko pa ba 'toh, kasi baka mangyari nanaman yung
dati...

[ sbay n tau? XD ]

[ mauna kna, bka ml8 aq eh. Ű gwa pq ng proj. pro hahabol aq. Ű ]

[ cge. XD ]

Kay ayun, nauna na ako. Pagdating ko, sinalubong ako ni Josh…

“Ano ba yan Ethan?! Ang bagal mo!!! Magstastart na oh! Puch*, kinakabahan na ako.”

“Si Joshua de Guzman, kinakabahan?! THIS IS DEFINITELY NEW.”

“Shut up! Umupo ka na nga!”

Sinamahan ako ni Joshua na umupo dun sa mga chairs na inayos sa gym. Konti lang yung tao,
pero for a badminto match, marami rami na rin yung taong nanood. Nagsave ako ng upuan sa
tabi ko para kay Yza. Si Josh naman, nagstrestretching na. Nung nakita kong pumasok si
Francine, nag wave ako sa kanya. Kasama niya si Francis, kaya nag wave na rin ako sa kanya.
Tumakbo naman papunta sakin si Josh…

“Takte, kinakabahan na talaga ako.”


“So, ano nang plano mo? Papanalunin mo ba, or will you do your best?”

“Napagisip-isip ko, gagawin ko nalang yung ‘best’, para naman hindi ako mapahiya. At tinext
ko siya kagabi, sabi niya, wala naman daw personalan.”

“Ayun pala eh. Hoy, sige na, pumunta ka na dun, tinatawag ka na ni Coach Ian.”

Tapos tumakbo na siya papunta dun. Nag start na yung game. Nung first match, nanalo si
Francine, 21-19. Not too bad. Baka kinakabahan lang talaga si Josh. Dumating si Yza nung
kalagitnaan na nung second set, na pinanalunan naman ni Josh, 17-21. Not bad either. Last
set na, at siyempre…

Nanalo si Josh. 20-21. Close fight grabe. Tense na nga yung dalawang coach nila ‘eh. Pati
yung mga nanunuod, talagang nakatutok sa bawat move.

“Josh! Congrats!” nagtatatakbo si Yza papunta kay Josh…

“Oo nga Josh! Ayos ah. Close fight!”

“Ei Francine! Good game! Dinaya ka lang nitong si Josh!”

Tapos tumawa kaming lahat.

“Hey. Uhm, congrats.” Tapos nag-offer na mag shake ng hand si Francine

“Tss.”
‘Di niya pinansin yung kamay ni Francine…

…kasi niyakap niya ‘toh.


“Pero thanks, nice game.”

Chapter 14

Nagblush si Francine.

“AYIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIE!!!”

Tapos umalis na si Josh sa pagkayakap niya kay Francine.

“Kayo ha!”

“Nako Francine, susumbong kita!”

“Francis naman!”

“Joke lang!” Tapos tumawa naman siya.

“Kayo na ba?” Nagtinginan sila, tapos…

“Oo.” “Hinde ah!”


“Ano ba talaga?” 

“Kami na nga.” “Hindi pa nga!”

Tapos nagtinginan ulit sila…

“’Wag kayong maniwala diyan!” Habang saby na turo sa isa’t-isa…

Pero nauna na sumagot si Francine,

“Hindi talaga. Promise.”

Nag cross yung arms ni Josh,

“Sayang!”

Tapos tumawa na kaming lahat.

Umuwi na kaming lahat. Sabay sabay na kaming tatlo nila Yz at Josh, kaya as usual, inuna na
naming ihatid si Yza sa bahay niya. Nagwave siya samin tapos pumasok na, smiling.

I love her smile.

Kaya naman hindi ako makapigil sa kakangiti nung kami nalang ni Josh yung naglalakad
pauwi…
“Pre, type mo ba si Yza?”

O_O uhm… Medyo? Wait, NO. That could never happen.

“Hinde ah! Bakit naman?!”

“Wala lang… Pansin ko lang…” Tapos nag-grin siya.

Hindi ko nga siya type, pero… hmm, could it be---?

NAH.

Naghiwalay na kami ni Josh, tapos naglakad na ako papunta doon sa bahay namin.

Ang masaklap, umulan pa. Pagod na pagod na ako sa kakatakbo pag dating ko sa bahay namin.

“Hey bro. Wala si Manang. Kaya bahala ka na diyan sa— You. Are. Wet.”

“Pansin mo?”

“What the hell were y--- ops, oh no, no, no—!!“


Ang sunod na alam ko, nagblack out ako.

-----

“Kiiiiiis! Kiiiiiiis!”

What? Nandito kami sa isang madilim na kwarto, walang tao, pero maraming boses.

Kung sino man yun, wala akong magawa, kaya hinalikan ko nalang siya.

Biglang mas naliwanagan ang lahat, at nakita ko kung sino yung hinahalikan ko.

“Mphf.”

“Yaaaaaaaaaay!”

Tinanggal ko na yung labi ko sa kanya, tapos nagsmile siya. Pero kasabay ng smile niya,
tumulo naman yung luha niya.

“You just kissed my girl.”

Pagtingin ko sa likod ko, andun si AJ. Galit na galit, at sinapak ako.

Pero sumablay siya sa mukha ko… Pisngi ko lang yung na daplisan nya.
“Aray!”

Tapos medyo nagging blurry na yung image, tapos…

Pak. Pak. Pak.

Tatlong malulutong na sampal.

“ARAY!”

“Wakeup you fool! You just kissed me!”

Minulat ko ng todo yung mga mata ko, tapos hawak ako sa braso ni Yza.

“Ano bang pinaggagawa mo at nilagnat ka, ha?”

Tiningnan ko nalang si Yza, tapos nagsmile nalang ako.

“Tinawagan ako ni Kuya Elmer dahil basing basa ka daw, tapos nahimatay. Yang kuya mo
talaga, hindi daw niya alam yung gagawin kaya pinapunta na niya ako dito.”

“Eh nasan na siya ngayon?”

“Nagluluto ata.”

Tiningnan ko lang si Yza,

...tapos yinakap ko siya.


“Pasalamat ka lang talaga at mabango ka.

Tapos sumandal siya sa balikat ko.

Chapter 15

Hanggang Sunday, may sakit parin ako. Pero nung Monday, medyo ok ok na. Buti na
rin dahil kakadating palang ni Manang Loleng. Puro practice naman sila Josh, tapos
as usual, kami ni Yza patambay tambay lang sa kung saan saan. Pero ‘di parin
maiiwasan na sa ibang mga araw, kasama niya si AJ.

Naasar nanaman ako nung sinabi niya: “Pwede ba sumama satin si AJ sa battle?”

Eh wala naman akong magagawa, pumayag nalang ako.

Nung Friday, Battle of the Bands na. Maganda nga yung pagkakaayos dun sa
auditorium eh. Tapos naka set-up na lahat. Marami rami na ngang tao nung pagpasok
namin nila Yza at AJ. Pero humiwalay din ako, ‘di ko matitiis yung AJ n yun eh.
Sumama nalang ako kay Francis at Francine. Andito nga pala si Francine, kasi pwede
naman ang outsiders. Mura rin lang naman ang ticket, at siyempre… Dahil inimbita
siya ni Josh.

“Hui. Tutugtog daw si de Guzman!”

“Yung gwapong kasama palagi ni Captain?”


“Oo. Waaah. Kinikilig ako.”

“Ano ba yan! Wala pa nga eh!”

Kung ano ano talaga ang maririnig mo dito sa school na ‘toh.

“Goodevening sa lahat! Ako nga pala si Kenneth, your emcee for today’s Battle of
the Bands! 5 matitinik na performers ang mag prepresent ngayon sa inyo ng kanilang
wildest hits at---“

Dalawa na yung nagpresent na bands. Well, they were good, pero hindi outstanding.
Lumapit na samin sina AJ at Yza dahil OP daw sila dun sa isang side.

Yeah, right.

“And for the third band, ang dating champion, … NOSEBLEED!”

Tapos pumasok na sila Josh sa stage. Habang nagsosound check ng mahina yung iba
niyang bandmates, kung ano ano nanaman ang pinagsasabi niya on stage.

“Sayang naman at hindi namin nabunot yung #5, kaya third lang kami nagpresent.
Dapat grand finale kami eh.”

“Awwwwwww.”

“Pero ayos lang yan, we’ve got tons of rocking hits in store for you!"
“Yaaaaaaaaaaay!”

Tapos nagstart na yung tugtugan. Iba talaga ang mga intro nitong si Josh!

“Now that it's all said and done,


I can't believe you were the one
To build me up and tear me down,
Like an old abandoned house.
What you said when you left
Just left me cold and out of breath.
I fell too far, was in way too deep.
Guess I let you get the best of me.

Well, I never saw it coming.


I should've started running
A long, long time ago.
And I never thought I'd doubt you,
I'm better off without you
More than you, more than you know.
I'm slowly getting closure.
I guess it's really over.
I'm finally getting better.
And now I'm picking up the pieces.
I'm spending all of these years
Putting my heart back together.
'Cause the day I thought I'd never get through,
I got over you.

You took a hammer to these walls,


Dragged the memories down the hall,
Packed your bags and walked away.
There was nothing I could say.
And when you slammed the front door shut,
A lot of others opened up,
So did my eyes so I could see
That you never were the best for me.
Well, I never saw it coming.
I should've started running
A long, long time ago.
And I never thought I'd doubt you,
I'm better off without you
More than you, more than you know.
I'm slowly getting closure.
I guess it's really over.
I'm finally getting better.
And now I'm picking up the pieces.
I'm spending all of these years
Putting my heart back together.
'Cause the day I thought I'd never get through,
I got over you.

Well, I never saw it coming.


I should've started running
A long, long time ago.
And I never thought I'd doubt you,
I'm better off without you
More than you, more than you know.

Well, I never saw it coming.


I should've started running
A long, long time ago.
And I never thought I'd doubt you,
I'm better off without you
More than you, more than you know.
I'm slowly getting closure.
I guess it's really over.
I'm finally getting better.
And now I'm picking up the pieces.
I'm spending all of these years
Putting my heart back together.
Well I'm putting my heart back together,
'Cause I got over you.
Well I got over you.
I got over you.
'Cause the day I thought I'd never get through,
I got over you.”
Tapos nagcheer nanaman yung crowd… Kung ano-ano nanaman ang mga pinagsasabi ni
Josh.

“This goes out to everyone…”

“I'm gonna make you bend and break,


(It sends you to me without wait)
Say a prayer but let the good times roll!
In case God doesn't show....
(Let the good times roll, let the good times roll)

And I want these words to make things right,


But it's the wrongs that make the words come to life,
"Who does he think he is?"
If that's the worst you got,
Better put your fingers back to the keys!

One night and one more time,


Thanks for the memories,
even though they weren't so great;
"He tastes like you only sweeter"!
One night, yeah, and one more time,
Thanks for the memories, thanks for the memories;
"He, he tastes like you only sweeter"!

Been looking forward to the future,


But my eyesight is going bad,
And this crystal ball.
It's always cloudy except for, (Except for)
When you look into the past (look into the past),
One night stand (one night stand off),

One night and one more time,


Thanks for the memories,
even though they weren't so great;
"He tastes like you only sweeter"!
One night, yeah, and one more time,
Thanks for the memories, thanks for the memories;
"He, he tastes like you only sweeter"!

They say I only think in the form of crunching numbers


In hotel rooms collecting page six lovers
Get me out of my mind and get you out of those clothes
I'm a liner away from getting you into the mood, whoa

One night and one more time,


Thanks for the memories,
even though they weren't so great;
"He tastes like you only sweeter"!
One night, yeah, and one more time,
Thanks for the memories, thanks for the memories;
"He, he tastes like you only sweeter"!

One night and one more time (One more night, one more time),
Thanks for the memories,
even though they weren't so great;
"He tastes like you only sweeter"!
One night, yeah, and one more time (One more night, one more time),
Thanks for the memories, thanks for the memories;
"He, he tastes like you only sweeter"!”

Tawa nga ako ng tawa kasi may patalon talon pa siya dun sa stage, at palipat lipat ng
microphone.

Pero hey, it was cool.

Next thing I knew, ito na yung pinagsasabi niya…

“This next song is dedicated to my friends. Dalawa sila. Yung isa, paborito niya ‘to.”

May emphasis pa sa: Dalawa sila.


Tumingin kami lahat, Yz, Francis at ako kay Francine. Tapos nag-grin siya. Siyempre
hindi tumingin si AJ, ‘di siya maka relate eh.

“—at yung isa naman, ewan ko, nararamdaman ko na hinihintay niya yung tamag
moment para gumalaw…

Pareh, if you like that girl, go and make your move!”

Tapos tumawa lahat.

Pero, teka, sino ba tinutukoy nitong unggoy na ‘toh?

“--Hindi niya alam kung sino siya, pero…

I think he does now.”

Tapos tumingin siya sakin, at tinugtog yung Wait For You.

“I never felt nothing in the world like this before


Now I'm missing you
& I'm wishing that you would come back through my door
Why did you have to go? You could have let me know
So now I'm all alone,
Girl you could have stayed
but you wouldnt give me a chance
With you not around it's a little bit more then i can stand
And all my tears they keep running down my face
Why did you turn away?

So why does your pride make you run and hide?


Are you that afraid of me?
But I know it's a lie what you keep inside
This is not how you wanted to be

So baby I will wait for you


Cause I don't know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you


If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you

It's been a long time since you called me


(How could you forget about me)
You got me feeling crazy (crazy)
How can you walk away,
Everything stays the same
I just can't do it baby
What will it take to make you come back
Girl I told you what it is & it just ain't like that
Why can't you look at me, your still in love with me
Don't leave me crying.

Baby why can't we just start over again


Get it back to the way it was
If you give me a chance I can love you right
But your telling me it wont be enough

So baby I will wait for you


Cause I don''t know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you


If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you

So why does you pride make you run & hide


Are you that afriad of me?
But I know it's a lie what your keeping inside
Thats not how you wanted to be

Baby I will wait for you


Baby I will wait for you
If it's the last thing i do

Baby I will wait for you


Cause I don''t know what else i can do
Don't tell me I ran out of time
If it takes the rest of my life

Baby I will wait for you


If you think I'm fine it just aint true
I really need you in my life
No matter what i have to do I'll wait for you

I'll Be Waiting.

…thanks for listening.”

Tapos nag bow pa talaga siya.


Ayos talaga ‘toh.

Pero ano bang ibig niyang sabihin dun?

Si Yza kaya? 
Chapter 16

“That was one hell of a performance! Let’s give them a round of applause. *palakpakan*
Next up is ---“

Pumunta na samin si Josh nung part na yun.

“Ano, ayos ba?”

“Siyempre!”

“Ayos!”

“Nice one Josh.”

“Oo naman!!!”

Tapos nagsmile smile nalang siya. Nung nagstart na yung sumunod na banda, siyempre
pinakinggan na namin. Pero ‘di ko parin maiwasan tanungin si Josh…

“Ano nanaman ba yung pinagsasabi mo kanina?”


“Kunyari ka pa ‘eh.”

“Gag* ka talaga.”

Tapos tumawa nalang siya.

“Thank you ‘Up and Down’. Next up, we have ‘AllFemme’!!!”

Tapos nagpalakpakan na yung crowd.

Pumasok sa stage si Racquelle. AllFemme? Yan na pala yung banda nila. Puro babae nga. May
laban naman kaya ‘tong mga ‘toh?

“Good evening everyone! Hindi na kami magpapaligoy, ligoy pa… Here goes!”

What an intro.
I AM being sarcastic.

“I always needed time on my own


I never thought I'd need you there when I cried
And the days feel like years when I'm alone
And the bed where you lie
Is made up on your side

When you walk away


I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?

When you're gone


The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day
And make it okay
I miss you

I've never felt this way before


Everything that I do
Reminds me of you
And the clothes you left
They lie on the floor
And they smell just like you
I love the things that you do

When you walk away


I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?

When you're gone


The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear to always get me through the day
And make it ok
I miss you

We were made for each other


Out here forever
I know we were
Yeah, yeah

And all I ever wanted was for you to know


Everything I do I give my heart and soul
I can hardly breathe I need to feel you here with me
Yeah

When you're gone


The pieces of my heart are missing you
When you're gone
The face I came to know is missing too
When you're gone
The words I need to hear will always get me through the day
And make it ok
I miss you…”

Tapos naghiyawan yung mga tao. One, because maganda si Racqulle, and two, since maraming
babaeng malalakas ang tili. Mas trip ko parin yung performance nila Josh.

Tinugtog na yung sunod na kanta…

“Da Da Da Da..."

Big Girls Don't Cry?? 'da heck.

"...The smell of your skin lingers on me now


You're probably on your flight back to your home town
I need some shelter of my own protection baby
To be with myself and center, clarity
Peace, Serenity

I hope you know, I hope you know


That this has nothing to do with you
It's personal, myself and I
We've got some straightenin' out to do
And I'm gonna miss you like a child misses their blanket
But I've got to get a move on with my life
It's time to be a big girl now
And big girls don't cry
Don't cry
Don't cry
Don't cry

The path that I'm walking


I must go alone
I must take the baby steps 'til I'm full grown, full grown
Fairytales don't always have a happy ending, do they?
And I foresee the dark ahead if I stay

Like the little school mate in the school yard


We'll play jacks and uno cards
I'll be your best friend and you'll be my Valentine
Yes you can hold my hand if you want to
'Cause I want to hold yours too
We'll be playmates and lovers and share our secret worlds
But it's time for me to go home
It's getting late, dark outside
I need to be with myself and center, clarity
Peace, Serenity

La Da Da Da Da Da”

Nagpalak-pakan ulit. Hindi naman kaya ako makatulog nito? Puro slow songs!

Bigla nalang nagpalit yung pwesto yung drummer, dun na siya sa parang mga mala-tambol na
drums. Malay ko ba kung ano tawag dun.

“Request lang po, may we have the special participation of Captain Ethan Villaroy her
onstage?”

“WOOOOOOOOOOOHOOOOOOOOO!!!”

Ang ingay, grabe!

Wait, ano? Ako daw??

AKO?! ‘Da heck?!

“Hui ikaw daw!” Tapos tinutulak na ako nila Yz at Francis at Josh at Francine paakyat ng
stage.

“What the hell?” Tiningnan ko si Racquelle ng nakakabaliw.

“Patience Ethe, you’ll have your role.”

PATIENCE? Patience mo mukha mo.

..sinimulan na yung kanta. Naka tayo lang ako dun.


Malay ko ba kung anong gagawin. Mukha tuloy akong tanga!

”I'm way too cool for ya boy


That's why it'll never work
I'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over
Damn all these beautiful girls
We're only gonna do your dirt
We'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over

Yeah yeah

I remember when
I was hanging with my friends
That's when I caught your eye
You thought that I was fly
Right then you wished that I would be your baby (be your baby)
You try to get some game
Asking me girl what ya name
All that ice upon ya chain
So I asked you the same
Something tells me that we have fun together (fun together)

I ain't easy to find


I'm a one of a kind
Oh when I judge your wine
I know your only mine
Tonight is yours
Tomorrow is for another guy (another guy)

I'm way too cool for ya boy


That's why it'll never work
I'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over
Damn all these beautiful girls
We're only gonna do your dirt
We'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over

You've been calling me


Leaving messages all week
Was your curiousity
Got ya knees weak
I'm not looking for a man
So I don't want no confusion (no confusion)
I took ya to the floor
Got ya begging me for more
But that was my queue to go
So I hit the door
I let you hot
With your mind used to running wild (running wild)

I ain't easy to find


I'm a one of a kind
Oh when I judge your wine
I know your only mine
If you stick around
Be careful not to fall in love (fall in love)

I'm way too cool for ya boy


That's why it'll never work
I'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over
Damn all these beautiful girls
We're only gonna do your dirt
We'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over

Now a couple months have past


Never thought that this would last
Oh everybody asked
How ya got a girl like that
But you should've known
That nothing lasts forever (lasts forever)
I mashed up ya mind
When I tell you lies
But boy don't be suprised
That I'm seeing other guys
I'm too young to settle
And you should've known better (known better)

Damn all these beautiful girls (you should have known)


We're only gonna do your dirt (cos I'll have)
I'll have you suicidal, suicidal
When I say it's over…

--but Ethan, I’ll never be too cool for you.”

Tapos lumapit siya sakin… Ang ingay naman nung mga tao. Ako naman, hindi ko parin alam
ang gagawin, kaya nakatayo lang ako dun.

“Ethan Villaroy…”

Ang lapit na talaga niya sakin.

Iba talaga ‘tong babaeng ‘toh!


“…sinasagot na kita.”

Naghiyawan lahat, ang ingay grabe!

WAIT.
ANO DAW?!

Tapos hinalikan niya ako sa lips.

Chapter 17

WHAT THE HELL??!!

Pumiglas ako, nag bow siya habang humihiyaw lahat, triny ‘kong hanapin sina Josh, pero hindi
ko sila makita…

“MOOOOOOOOOORE!!!”

Kumindat nalang si Racquelle sa crowd, tapos hinatak ako palabas.

GRABE. Tulala lang ako dun.

Pagdating namin backstage, nagpalakpakan yung bandmates niya.

“Uuuuuy, sila na!!!”

Saka lang ako natauhan,

...KAMI NA??

Ako naman ngayon ang naghatak sa kanya, palabas ng auditorium. Dinala ko siya sa isang
sulok na walang tao…

“WHAT THE F*CK DID YOU DO?”


“Well---“

“SINASAGOT?! KELAN AKO NANLIGAW SAYO?!”

“Uhm---“

“SINASAGOT MY ASS! IMAG--- Mhpf.”

Next thing I knew, nakalapat nanaman yung bibig niya sakin. O_O

This is some girl.

“THE HELL?!” Umuusok na ata yung ilong ko sa galit.

“Shut up kasi!” Aba, at siya pa ang galit!

“Tayo na, tuwa ka na??”

“At kelan naman ako nanligaw sayo??!”

“Dedeny ka pa Ethan! Manliligaw ka rin naman eh! So inunahan na kita!”

Posible ba talagang may babaeng ganito?! Nananaginip parin ba ako??


Kinurot ko yung side ko, ouch. Hindi ito panaginip. SAYANG!

“Ang kapal rin naman ng mukha mo diba? Ungas ka pala eh!” Tinaas ko yung kamay ko, pero
tumigil ako. Hindi ko nalang siya papatulan…

“Hindi ako pumapatol sa babae.” Tinalikuran ko siya, tapos naglakad na ako pabalik sa
auditorium…
“Baby—“

“I’m not your baby. And I’ll never be.”

Pagdating ko sa auditorium, all eyes were on me.

“Akala ko ba sila ni Yza?”

“Pano na si Yza?”

“Sila na ni Racquelle? Sayang, balak ko pa naman na ligawan yun!”


Hindi ko na napigilan sarili ko… “HINDI KAMI NI RACQUELLE!” Sinigaw ko sa lahat yon,
tapos hindi na sila tumingin sakin, bumalik na sila sa kanilang mga pag-chichismisan. Mga
chismosa amp!

Pumunta na ko dun sa pwesto nila Josh. Mga limang minuto rin akong naghahanap, at sa
wakes, nakita ko na sila. Pagdating ko dun, tahimik silang lahat.

“Guys—“

“Kayo na pala.”

O_O

WAW. Sabay sabay. As in sobrang sabay sabay.

“No.”

“Eh kakasabi lang niya.” Ang taray pa ng sagot sakin ni Yza nun.

“Oo nga.”

“Linigawan mo pala yun…”

“Kuya Ethan, ‘di ko naisip na type mo pala si, uhm… Racquelle.”

Iniiwasan nila yung tingin ko.

Oh no… I need to sort things out.

“Wait lang, pakinggan niyo ako… Hindi kami ni Racquelle, ewan ko ba dun, baliw yung babaeng
yun eh. Hindi ko naman siya linigawan eh, nakikita niyo naman diba? Asa pa.”

“Well, the whole school thinks tha—“

“I can see that Josh. Pero hindi talaga kami.”

“Well, pano mo sasabihin sa school yan?”

“Ewan k—“
“AJ, I’m thirsty, let’s get something to drink.” Ang taray talaga ng tono niya.

Ano nanaman ba kaya ang problema ng babaeng yun? Hinatak niya si Aj, tapos umalis na
silang dalawa.

“Hindi ko gets pareh.”

“Sabi niya, liligawan ko naman daw siya, so inunahan na daw niya ako…”

“WAW ha. HANGIN?” Tumawa naman si Josh.

“Nako Kuya Ethe, kawawa ka naman. Mahirap patigilin sa kabaliwan yang si Racqulle. At
kawawa ka rin, kasi…

…selos yata si Ate Yza.”  

Chapter 18

“SELOS? Si Yza, nagloloko yata ‘tong girlfr—“ tiningnan siya ng masama ni Francine.

Napalunok ng laway [yun ba yung term ng *gulp* ? haha.] si Josh.

“—‘tong kapatid mo eh. Si Yza, magseselos? Wala pa sa record niya yun! Kahit nung elem, sa
mga crush crush niya, pag may kasamang babae, hindi siya nagseselos.”

“Eh malay mo naman type niya si Kuya Ethe diba?”

“May point siya pareh.”


Tumango nalang si Josh.

“Susundan ko siya…” Tapos tumakbo na ako paalis…

Narinig ko pa nga si josh na para bang pinipigilan ako eh, pero hinayaan ko nalang. I have
this giddy feeling. Ayoko pag tinatarayan ako ni Yza.

Nung pagdating ko dun sa may corner, tumigil ako, tapos umatras… Naririnig ko kasi yung
boses ni AJ.

“—I mean, dapat hindi mo nalang siya iniwanan, he had a tough time dealing with Rachelle.
And come to think of it, he IS dealing with that girl.”

“Racquelle.” Triny kong sumilip, tapos nakaupo sila dun sa bench habang umiinom si Yza ng
Coke.

“Yeah.” Tapos kinuha niya yung phone niya, tapos may pinagpipipindot. Bigla nalang--

*hello moto tone*

“Yes? Uh-uh. What?! Now? Ang aga pa! Ano ba yan! Sige na nga!”

“What wa—“

“I’m sorry Yza, sorry talaga, this rarely happens, pero may allergy yung kapatid ko, yung
tipong kailangan dalhin sa hospital? Tapos wala si dad. Ako lang pinakamalapit sa bahay. I
need to drive them to the hospital.”

“Ayos lang na— You drive?!” Muntik nang maluwa ni Yza yung iniinom niyang Coke.

Nag hesitate naman si AJ, pero nasabi namang “Uhh… Yeah.”

“Osige, bilis, puntahan mo na sila. Bye AJ.”

“Bye Yza…”

Tapos tumakbo na siya papunta sakin.

PATAY.

Bobo! Makikita ako dito eh! Hala! ...  Isip. Isip. Ay tanga, tago pala! Tago Ethan tag—

“Kausapin mo na.” ANO? NANDYAN NA KAAGAD SIYA? Ang bilis ha.


Ngumiti ako, “You really drive?”

“Nah. Naghanap lang ako ng excuse. Now, punatahan mo na!”

Triny niya akong itulak…

“Why are you doing this? I mean, you’re actually being nice.”

“Just go with the flow.”

Nung itutulak na niya ulit ako, “Thanks.”

“No need to thank me…”

Nung naglakad na ako papunta kay Yza, narinig ko rin siya…

“By the way, magiging kaagaw mo rin naman ako eh. Eventually.”

What the-? Nevermind. Hindi ko magets. Hindi ko narin pipiliting I-gets yun.

Linapitan ko na si Yza, tapos umupo ako sa tabi niya. Hindi niya ako tiningnan…
“Ba’t nandito ka?”

“Bawal ko na ba samahan yung bestfriend ko?”

Tapos hahawakan ko na sana yung kamay niya, pero iniwas niya.

“You know, it’s pretty impossible for her to do that. Umamin ka nalang kasi sakin Ethan,
kelan mo ba siya niligawan?”

Nakatingin na siya sakin nun. Hindi ko naman siya matingnan ng diretso.

“Look, I didn’t court her. Honestly.”

“Then… Why? Ang labo talaga eh… Hindi naman kasi gagawin ng matinong babae yun…”

“Ang tanong, eh, matinong babae ba siya?”

Umiling naman ‘tong si Yz.

Tumawa nalang ako.

“Let’s go back…”
Hinawakan ko siya sa kamay, tapos bumalik na kaming dalawa…


Pagpasok namin sa auditorium, eto nalang narinig namin, enough para magulat kami.

“—with Nosebleed as the second placer, our champion is…

AllFemme!!!”

Chapter 19

Tahimik muna yung mga tao, pero naghiyawan rin…

“WHAT?” Sabay pa kami.

“Anjan na pala kayo…” Sinalubong kami ni AJ…

“Time’s up pareh, back to normal tayo.”

Ano nanaman ba pinagsasabi nitong unggoy na ‘toh?! Nakakaasar na ha.


Hindi ko kasi gets eh.

Nakita ko si Josh dun sa gilid, kausap si Francine.

“Ui. Ayos na yan. Nadaya ka lang eh.”

Linapitan namin siya...

“Oo nga, may gimik kasi sila.”

Tumingin naman si Josh sakin.

“Payag ka na palang tawagin kang gimik?”

“Hinde.”

“Then stop caling yourself a gimik.”

Whoa! What's up with you?

“Fine.”

Seryoso talaga siya nun. Siguro nahalata niyang nahalata namin na naiinis siya, kaya naman
“Joke laaaang.”

Pero sa tingin ko, badtrip talaga ‘tong si Josh.


...

Nung mga susunod na araw, ayon, normal. Pumasok sa school, tapos nag classes… Blah blah
blah. Si Josh ayos na, wala na rin naman daw siyang magagawa eh, at ayos lang naman basta
daw nagandahan si Francine. Si Yza, ayun, kasama madalas si AJ. Si Francis, ayos naman din.
Tapos si Racquelle naman… Malay ko ba dun.

Nung pagkatapos ng break namin, magisa lang akong umakyat papaunta dun sa room namin.
Hindi kasi kami nagkasabay sabay eh, dahil may pupuntahan pa daw si Josh at Francis.

“Alam mo, Kenneth, napaka intrigero mo talaga.”

“Well it’s my job. School source ako eh.”

Ano nanaman ba ‘toh? Si Kenneth, ang dakilang chismoso, kausap si Yza? Ayos ah. Napatigil
ako, tapos pinakinggan ko sila. Hehehe.

“Well. Hmm… Ano ulit yung tanong mo?”

“Yza naman eh! Hindi nakikinig!”

At ikaw pa ang galit ha.


“At ikaw pa ang galit ha. Nako.”

Waw. Parehas kami ng iniisip.

“Hindi na… Sige na, eto,

pano na kayo ni Ethan?”

HAH? 

“Hahaha. Panong ‘kami’, eh, kami ba?”

Oo nga!

“Ewan ko. Oo diba?”

“Hinde ah. Bestfriend ko lang yun.”

LANG? Aray ha.


Eh wait… Ba’t ba ako naapektuhan? Tss.

“Eh, kung manligaw ba yang ‘bestfriend’ mo, sasagutin mo naman ba?”

Pinagpapawisan na ako dito ‘ah.

“Ewan ko. Hello, may Racquelle na yun.”

RACQUELLE??!

“Oo nga naman.”

Oo ka naman jan? Bugbugin kaya kita?!

“Next question…”

“Ano ba yan, may next question pa.”

Oo nga! 

“Si Aj ba may pag-asa?”

Natigilan si Yza dun ah.

… Good question Kenneth. Very good.

“Secret!”
WENK.

“HAH?! Secret? Bawal yun…”

“Hay nako Kenneth!...

...Ewan ko!”

Hay salamat.

“Pero pwede.” 
Aray naman!

Chapter 20

Kinurot ko yung sarili ko sa gilid.

Ba’t ka ba naapektuhan, ha?! Don’t tell me you have feelings fo—

Nah.

“Naks naman Yza. May pagasa pala ‘tong boylet mo.”

“Gaga! Boylet ka jan?! Kenneth, may tanong ako sayo…”

“Ano?”

“Bading ka ba?” Tapos tumawa si Yza. Namula naman si Kenneth…


“Ungas ka ba? Halikan kaya—“

“Op. op. op.”

---wait lang. Lumabas ako? NYAK. Ano ba naman yan Ethan!!! Hindi mo ba talaga mapigilan
yang malaki mong bibig?! Nako naman.

“Ethan! Anjan ka pala?!”

“Oo nga, anjan ka pala? Kelan pa??” Tapos namula si Yza…

“Uh… Ahm… ‘Di naman. Narinig ko lang—yung…

Uh… --yung Ungas! Ayun! Tama!”

“Joke lang naman yun eh! ‘Di ko naman talaga aa—“

“Wala yun.”

Nanginginig pa ‘tong si mokong. Takot saken? Nice.

Tumakbo na siya paalis…

“Hala, may class pa pala ako.”

Tapos tumakbo na rin si Yza paalis.


Ano ba naman yun? Ganun lang? Wala bang “Bye Ethe!” or “Hi Ethe!”… Wala manlang apir,
kurot, … yakap.

Hay Ethe, ano ba yan!

Yinugyog ko na yung ulo ko, tapos naglakad na papuntang classroom. Medyo nagmamadali na
rin ako, kasi mga 10 minutes nalang, resume na ang classes. Kaso naman, pagliko ko sa
kanto...

*dug*

“Araaaaay.”
This must be my lucky day. Sa lahat naman ng mabubunggo ko, si Racquelle pa!

“Oww… Ikaw kasi, ang tanga tanga mo! Hindi mo kasi titing— Ethan?”

“Sa lahat naman ng taong mabubunggo ko, ikaw pa? Buhay nga naman ‘oh!”

Tumayo siya, tapos inayos ayos yung uniform niya…

“Excuse me lang ha, hindi kasi tumitingin sa dinadaanan yung iba jan.”

“Aba, aba! Makikita ko ba, eh may pader kaya?! Nagiisip ka ba?!”

“Ang sama mo! Bakit ka sumisigaw??! Nasa harapan mo lang ako oh! Hello, bulag ka ba?!”

Angas mong babae ka ‘ah?! Sinigawan ko naman siya…

“Hiiiiiiiiii! Hindi ako bulag!!!”

“Mr. James Villaroy!”

Nako, yung teacher na bago sa Economics.

“Ethan nalang ma’am.”

“Mr. Villaroy, why where you shouting at Ms. Santos?”


Tumingin ako kay Racquelle, tapos nag-belat siya.

“Uhm—Siya naman po nauna ‘eh!”

“Kahit na! Babae yan. Hindi yan sinisigawan Jame—Ethan.”

“Sorry po.”

“Hahaha.”

“Tawa ka diyan?”

Umalis na si Ma’am ng bumubulong…

“Mga bata talaga ngayon. Kaka-on lang, nag aaway na! Hindi ko talaga maintindihan ‘tong
henerasyon na ‘toh!”

GRRRRR. Hindi nga kami! Hindi niyo ba niintindihan yon?! Palibhasa mga gurang na! Bakit kasi
siya lang pinapanigan niyo?! HMPF.

“Ayan, buti nga!”

Tapos pinoke niya ako.

“Hoy ungas, wag mo akong mahahawakan, masasapak kita!”

“VILLAROY!”

GAAAAAAH. Ano ba yan?! Teacher nanaman?!


Tumakbo na ako paalis. Hehehe. Bahala sila dun.

Tumakbo na ako papaunta sa classroom… 5 minutes nalang kasi, magklaklase na eh.

Pagpasok ko, lahat kung ano-ano ginagawa. Umupo nalang ako dun sa upuan ko, tapos nakinig
sa ipod. Nakikipag usap kasi sina josh at Francis sa kung sinu-sino eh. Kaya wala akong
magawa. Binuksan ko yung phone ko, puro quotes na gm lang naman yung laman. Kaya hinintay
ko nalang na dumating yung teacher.

Pagdating ni Ms. Armitta, yung English teacher namin, hindi na niya kami hinayaang mag
“Goooood afternoon, blah blah.”

Kasi naman, inaakay niya ang isang estudyanteng umiiyak.

Walang iba kundi si Racquelle.

Chapter 21

Ano nanaman bang drama nit—

“VILLAROY!!!”

Dejavu. >.< tss. Asar naman. Ano nanaman bang ginawa ko?

Lahat nakatingin sakin. Tumayo ako…

“Yes ma’am?”
“Bakit mo naman sasapakin si Racquelle?! Explain yourself!”

Siya pala yung teacher na natakbuhan ko. ehe.

Dahil nga lahat sila nakatingin sakin, kaya hindi nila napansin si Racquelle doon sa harap na
tumatawa tawa. UNGAAAAAS.

“Tingnan niyo nga siya ‘oh! Patawa tawa nalang!”

Tumingin naman sila kay Racquelle. Pero siyempre, hindi naman siya tanga para magpahuli sa
kanila, kaya nagkunwari ulit siyang umiiyak.

“Geez Racquelle, umamin ka na!”

“VILLAROY! Tama na yang mga panggugulo mo! Kanina tinakasan mo ako, ngayon naman
nagkukunyari ka pa jan? Minus 5 ka sa conduct!”

I WILL STRANGLE THAT GIRL!

Umupo na kaming lahat, habang si Racquelle ay nag hihikbi-kuno sa upuan niya. Tawa naman
ng tawa sina Josh at Francis, kaya na minus 2 sila sa conduct. Nyahaha. Big deal ang mga
minus samin eh. Kasi nasa higher sections kami. Kaya, importante ang grades. Asar naman,
nabawasan pa tuloy sa conduct.

Pagkatapos ng class, ewan ko ba. Hindi nalang ako umalis sa upuan ko. Badtrip eh. Sina Josh
at francis naman, walang tigil sa pangungulit. Nagklase na kami nang nagklase.Nung nag
dismissall bell na, tumakbo na kami ni Francis pababa kasi may training pa kami. Pagdating
doon, nagaaway yung mga volleyball varcity, pati yung basketball. Kung titingnan mo nga si
Francis, para bang gulat na gulat, kasi halos lumuwa na yung mata. Pano ba naman, hawak ni
Yza sa kwelyo yung isang player.

“Hoy Yz, ano ba yan?!”

Binitawan ni Yza yung kwelyo ni Chits.

“Captain, namumuno na ‘tong ex mo eh!”

Tumingin sakin si Yza, na para bang ‘see why?’…

“Pano ba naman, namemersonal na ‘tong si Hernandez eh.”

“EX ka diyan? Ungas, ako kaya manakal sayo?”

“Ethe, cool lang. Naka minus five ka na.”

“Saan?”

Tiningnan naman siya ni Yza ng nagtataka...

“Conduct niya.”

“Bakit?”
“Long story. … Ano ‘bang nangyayari dito?”

“Eto kasing boys, gagamit daw ng gym. Eh nauna kami!”

“Oo nga! Tama si captain!” Sumigaw naman yung volleyball players.

“Nauna kaya kami! Nandito na si Chits kanina pa ‘eh!” Siyempre 'di nagpatalo 'tong mga
mokong na 'toh.

“Oo nga! Captain, pano ‘toh?”

Tumingin ako sa girls, tapos sa boys. Ewan ko ba.

“Ba’t ba ayaw nyo dun nalang ang isa sa open court?”


Ay nako, tama ka jan Francis! Ayos!

“Sabi ko nga. Ba’t ba ayaw niyo dun?”

Sabaysabay pa sila, “ANG INIT KAYA!”

“Sus naman. Mga lalaki tayo. Kailangan nating magbigay. Tara na.”

Tapos kinindatan ko nalang si Yza.

Wala lang sa kanya. Hindi tulad ng dati, magtatatalon pa sa tuwa yon pag pinagbibigyan ko
siya. Hinawakan niya yung volleyball tapos pinatalbog niya sa lupa. Sunod nun, umalis na kami.

Ano bang meron? Bakit ganito? The eff.

Chapter 22

NOTE TO THE READERS: Yung color scheme lang po. pag lime green, relative po yun.
Member of the family. Hehe. Ayun. Sana hindi kayo ma-confuse.

Pagdating namin sa court, nag warm-ups na kami. Jog, stretching, the usual. Tapos nag
passing, shooting, nag game din kami. Nung patapos na yung laro, lumapit sakin si Chits
habang hinaharangan niya yung bola na hawak ko.

“’Nga pala Captain, ano na nangyare sa inyong dalawa nung ex mo?”


Napatigil ako nung sinabi niya yun. Pero dinidribble ko parin yung bola.

Si Francis naman, nakita ‘kong nakatingin sakin habang naghahanap ng malulusutan.

“First of all-“ Nalusutan ko si Chits, tapos tumakbo ako at pinasa yung bola kay Francis.
Humahabol parin siya sakin… “-Yza’s not my ex, she’s my best friend.”

Tinakbo namin yung bola papunta sa side ng court namin. “Secondly-“ pinasa sakin ni Francis
yung bola, at nakuha ko naman kahit nakabantay ‘tong si Chits. “-wala naming nangyari
samin…” Nagfake ako sa left, tapos shinoot ko sa right.

“…friends parin, as usual.”

And I score. Nag-apir sakin si Francis, tapos nag grin.

Game Over.

“Ano ba yan? Leyt ka nanaman umuwing bata ka! Tumawag si Sinyurita kanina, hinahanap ka!
Hala tuloy, nagwawala na yata at hindi mo daw sinasagot yung selpun mo!”

Selpun? Da heck?

“Manang Loleng, cellphone po.”


“Silpon.”

Cellphone pala. Kung ano ano nanaman pinagsasabi nito ni Manang ‘eh.

“Ahh. Pasensya na po Manang. May training lang po. Tatawagan ko nalang po si ‘My.”

“Hay naku.”

Tapos umalis na siya at pumunta sa kusina. Tinawagan ko naman si Mommy. Baka naman kasi
Nagsisisigaw na yun doon sa kanila dahil late ako. Kasalanan ko ba na may training? Well…
Sort of. Haha.

*ring* *ring*

“Villaroy residence. I’m sorry but Mr. and Mrs. Villaroy can’t come to the—“

“Ethan speaking.”

Napangiti ako. Napahinto yung ‘operator’ kuno. Haha.

“Aynako Ethan, namamaos na ako dito. Gusto pa kasi ni sir na personal answering machine
eh! Tao ako! I have my rights!”

“Osige ate Herms. Balik ka dito sa Pinas, dito ka na mag secretary sa branch dito.”
Si Ate Herms kasi yung pinaka loyal na secretary nila Mom at Dad. Ilang taon na rin yang
nagtratrabaho para sa kanila.

Sa sobrang close niya sa mga Villaroy, pati siya dinala nila sa branch ng company namin sa
US. Dun na rin siya nakatira sa bahay namin sa States, pero sa lower floor siya. Malaki kasi
yung bahay eh. Yung mga maids sa pinaka basement (hindi yung basement na madumi ha…),
sa lower floors naman yung guestrooms at yung kwarto niya. Tapos sa mga susunod na
floors, kwarto na namin at nila Mommy at Daddy.

Parang Ate ko na talaga yan eh. Pag bumibisita ako sa States, kasa-kasama ko siya lagi.
Mabait kasi yan si Ate Herms.

“Ayoko nga! Mas malaki ang kita ng dollars! Hahaha.” Tapos tumawa na lang rin ako.

“’Nga pala, si ‘My?”

“Oo nga pala Ethan! Nalimutan ko. Wait lang. Ms. Greillene, could you please call Mrs.
Emmy?”[/color]

“Ms. Greillene?”

“Bagong katulong.”

“Ahh. Ayos yung pangalan ah. Haha.”

Tapos tumawa na kaming dalawa.

“Ethan, coconnect na kita sa kanila.”

“Sige.”
Nako. Patay na.

*click*

“EETHAAAAAAAN.”

“Hi Mommy. I missed you too.”

“Nako naman bata ka! Where were you?!!”

“’Myyyy. Alam niyo naman, may training…”

“’Yang training na yan! Nako! Pasalamat ka at namamaintain mo yung grades mo bata ka!”

“Teynkyu mami.”

“Haaaay nako. O ano, kamusta na?”

“Ayun po, ayos parin.”

“Ang mga Sanchez ba nanjan na?”

Mom and Dad ni Yza?

“Wala pa po. Matagal pa po ata sila dun eh. Year long? ‘Di po ako sure.”

“Milan?”

“Yata. Bakit po?”


“Wala lang. Bibisitahin sana namin sila ng Dad mo ‘eh. Baka kasi magkaroon ng get-
together.”

“Aaaah.”

“Pakausap nga ulit ng Kuya Elmer mo. Anak, magiingat kayo jan ha. Nako. You know, Mommy l
—“

“Loves me. Sige po ‘my. Labyu.”

Tapos inabot ko na kay Kuya yung phone. Hindi ko na alam kung ano pinag-usapan nila.
Umakyat na ako sa kwarto ko, nakakatamad na ‘eh.

Binuksan ko yung cellphone ko, tapos ayun nga. Naka limang miss call si Mommy.

Grabeh, nakakapagod ‘tong araw na ‘toh.

Dinaanan ko si Yza sa bahay nila as usual. Kasabay na uli namin si Josh. Parang first time
yata sa mahabang panahon na tahimik kaming tatlo. Pagod at stress lang siguro. Nung iniwan
namin si Yz sa room niya, tumango lang siya. I miss her smile. Haaaaaay. *shakes head* Ano
‘bang nangyayari sayo Ethan??

Pumunta na kami ni Josh sa room namin, tapos nakipagkwentuhan kay Francis.

Nung pagpasok naman ni Racquelle, pumunta na siy sa upuan niya. Malapit na mag first
subject non. English kami ngayon.

Narinig ko naman yung binubulong bulong niya. Akala ko kung ano lang.
“I can’t believe that Ma’am Armitta fell for that crap yesterday. Hahaha.”

Hinarap at sinagot ko naman siya.

“Oo nga eh, nag best actress ka dun ah. Ang gag* mo talaga.”

Ang harsh ko naman yata masyado.


Napatingin nga samin si Josh at Francis eh.

“You did not just say that, Ethan James!”

“Ooooh. I’m scared.”

Lahat na yata nakatingin samin.

“Hah! Porke Captain ka lang?! Paroke sikat ka lang?! Ganyan ka na kayabang?! Kayo ng
barkada mo? Ang ka-kapal nyo rin naman noh! Excuse me, kaya ka lang naman ganyan, kasi
g--- g-gwapo ka! Feeling mo naman! Pasalamat ka nga at may mga nagkakagu—“

“Racquelle Elisse Santos!”

PATAAAY. Si Mam Armitta.

Umupo na kaming lahat. Tapos wala na ulit gudmo-gudmorning.

“Ang aga aga nagaaway nanaman kayo ni James!”

James nanaman. Ano ba yan.


“Hmmm. Alam ko na. Nakakasawa na ang bawasan ang conduct ninyo. Eto nalang…”

Nagtinginan kami ni Racquelle.

“MA’AM, KUNG ANO MAN YAN, WAG, PLEASE! Ayoko mag canteen work! Or mag comfort
room clean-up, whatever!”

Yun pala yun? O_O Ayoko rin noh!

“Ano ka bang bata ka? Hindi naman kayo nagviolate ng rule, or what eh. Except creating
unnecessary noise. So activity lang naman ‘toh na you two will be working on…

…as partners.”

PARTNERS? 

Nagtinginan ulit kami.

“NO MA’AM! WAG PO! PLEASE! ANYTHING! Lilinisin ko yung buong school, wag lang
makasama ‘tong igorot na ‘toh!”

Nagtawanan naman yung class.

“MA’AM! Maawa naman kayo sakin! Doing an activity with an egoistic jerk!”

“Oh no, you two are doing this activity. And I guarantee, you will enjoy this activity.”
Napikon na ako.
“WHAT IS IT?” Sabay pa kami. Nagtawanan lahat. Crap.

“It’s a debate.”

Chapter 23

“De-bate lang pala eh. Magaling ka naman dun.” Tapos um-oo naman yung buong
class.

“Well. This is no ordinary debate. Joint kayo with the other section.”

“Sa section one?”

Si Francis naman, parang takang taka.

“Yes.”

“Sino naman po yun? Don’t tell me magkakampi kami ni Ethan! NOOOOOO!”

Tapos naginarte siya dun sa upuan niya. Ano ‘toh sa kanya, game? Magkakampi?
Dude, It’s called partners. Come on namaaaaaan. Hahahaha.

“No. Haha. I’m still in the right mind to not-put you together as partners. Joke ko
lang yon kanina.”

Now I sighed with relief. Joke lang pala ‘eh. Batukan ko ‘tong si Ma’am eh. Hehe.
Joke. Ayoko din naman siyang partner. Pero teka, sino partners namin sa Section
one?
“I know you’re thinking about your partners…”

Hinawakan ni Ma’am yung record book niya, tapos nag sca-scan ng names.

Si Doyle kaya? Best in English yun eh. Sana kapartner ko! Haha.

“Sad to say, neither of you will be teamed up with Doyle.”

Can she read minds? O_O Gaaaahd.

“Hmmmm… Ano na nga pala surname nung dalawang yun? … AHA!”

Nagtinginan kami ni Racquelle. Siguro naman curious din siya kung sino partner niya.
“Racquelle, you’re paired with Maria Yza Sanchez…”

“WHAT THE??!”

“And Ethan James with Mr. Jaime.”

“HOLY COW.”

Tapos tumawa yung buong class, pati si Josh at Francis.

“This is going to be the best debate!!! WAHAHAHA.”


Habang tumatawa… “Eh, ma’am ba’t sina Yza at AJ?”

“Nako. Yung dalawang yun din naman kasi. Arguing in class. Petty fights, like Villaroy
and Santos.”

Nagaaway din pala sila? This is good. Hahaha.

“When is the debate?”

“Tomorrow. First period. Magpapaalam na ako sa Calculus teacher nila kung pwede i-
excuse yung class.”

“Aaaargh. What’s the topic?”

Yeah.

“You will learn about it tomorrow.” Tapos umalis na siya. Hindi nga kami naglesson
eh. Umalis lang siya. May thirty minutes pang spare time.

Binuksan ko yung ipod ko, naka-hold kasi eh. Hindi ko na naalala yung tumutugtog
kanina dito.

…first you say you won’t, then you say you will
…you keep me hangin’ on, but we’re not moving on
…I’m standing still, Jenny!
“Great. Just great.”

--------------

BONUS*BONUS*BONUS

Ano na nga ‘bang meron sa utak ng 4 sa mga characters natin? (*note, senti sila
dito. hahaha.)  Let’s find out…

Ethan
I don’t know. I— Argh. Geez. Something tells me that she’s just a friend of mine. A
special friend of mine. But another thing tells me that I *insert the four letter
word* her. I just really don’t know. Everything’s messed up. This wasn’t supposed to
happen. I need her to be with me. But now, everything’s distant. She’s treating me
coldly, and I don’t know why. I try to pretend that she’s just a small thing, but
she’s everything.

Yza
What? Stop it. When I see you two together, even if you’re just arguing about
something small, I—I get… I don’t know. I feel a tinge of pain. Here. *points to the
chest* I don’t want to be cheesy or anything, but it… HURTS. I don’t know why. I
hate to admit it, but I think I’m… falling. Hard. And if you’re not going to catch me,
then no one will.

Racquelle
Why does it have to be her? When I walk, strut, bounce, whatever, all eyes look at
me. But when I look at you, your eyes are only fixed at one girl. And that girl’s not
me. And it— it hurts. A lot. I try to get to you, but you move away. Why can’t you
stay?

AJ
Senses. I don’t have senses. I have, but they malfunction. *laughs* I can see her,
but she’s looking at someone else, everything turns blurry. Water clouds my eyes. I
can feel her hand brush past mine, but it doesn’t stay. I can hear her voice, but I
don’t have anything to say to her. I fell for her. But she’s tumbling way way down…
for another man.

*baka hindi niyo nagets yung iba. sorry. kung tatanungin niyo kung bakit wala
yung iba, well, let's say hindi pa oras para magsalita sila.

Chapter 24

DEBATE DAY. Aargh.


“Ay naku Ethan! Kanina pa itong si Yssa at Joss dine! Bilisan mo jan bata ka!”

Puro 's' ha.

“Ssssssige po! Ssssssandali lang!” Sumigaw naman ako.

Tapos nrinig ‘kong tumawa silang dalawa sa baba.

Kahit medyo nagkakalabu-labo na utak ko ngayon, at yung connection namin ni Yza,


sabay sabay parin kami nila Josh na pumapasok.

Pagbaba ko ng hagdan…

“—hahaha. Nako, kung sino sino nanamang mga gurang yung nandoon.”

“Oo nga ‘eh! Babati nanaman ako sa mga hindi ko kakilala.”

“Sino sasama ninyo?”

“Baka si Francene.”

“Yikeee. Ikaw ha, iba na yan!” Pinalo niya si Josh sa shoulder.

“Eh ikaw Yza?”

“Ewan ko pa.” Tapos tumawa naman siya.

“Ikaw Kuya Elmer? Sino sasama mo? Balita ko may gf ka na daw ah!”

“Loko ka. Wala pa ‘no. Baka si Herms yayain ko.”

“Yung secretary nila tito?”

“Yikiiiie.”

“Yes. Ano ba? Haha. Magkasing age lang naman kami. Tap—“
Blah. Blah. Blah.

Teka, nandito si Kuya? Teka, si Francene, sasama, saan? Teka, yayayain ni Kuya si ‘te
Herms?

Teka, what the hell are they talking about?

“Uyy. Ano yang pinaguusapan ninyo?” Siyempre nakisingit ako. Bwaha.

“Yung get-together ng kung sino sino. Formal party daw yun eh. ‘Di ka ba nasabihan
ni ‘My?”

“Hindi eh. Obvious ba?”

Edi sana yinaya ko na si Yza. Wakoko. *insert grin. biiig grin from ethan.*

“Sabi hindi pa raw sure.” Tumingin ako sa kanila. “Pero ano na ba talaga?”

“Meron nga. Naalala mo nung piiiiiiinaka una tayong nagkita? Parang ganun din.”

Ngumiti naman kaming lahat. Maliban kay Kuya siyempre. ‘Di siya maka relate.
*flashback*

“Mommy-Mommy-Mommy-Mommy-Momm--- Aaaaah!”

Natapilok yung babae dun sa sahig. Buti nalang may carpet.

“Waaaaa!”

Tumakbo ako malapit sa kanya, tapos tinulungan ko siyang umupo. Yung mga tao
naman, hindi siya pinansin kasi may mga ginagawa. At saka ang liit liit niya.

Ang pretty nung babae. Naka kulot-kulot yung buhok niya, tapos naka green siya na
dress. Buti hindi pink. Lagi nalang naka pink yung mga babae eh. Yuckki.

“Bakit ka tumatakbo?” Umiiyak parin siya.

“Wag ka nang umiyak… Tumutulo yung sipon mo oh.”

“WAAAAAAAAAAAAAAAAAA--- Mmmpfh.” Sinaksak ko yung tissue na hawak ko


kanina pa doon sa malaki niyang bibig.

Linuwa niya yung tissue, tapos tumingin sakin at yinakap ako.

“Hala! Hindi na ako pwedeng ikasal nito!” Tapos umalis siya sakin.

“Ano? Ay basta, bakit ka nga umiiyak?” Tumingin siya sa likod ko, tapos may tinuro.
“Eh kasi siya eh! Hinabol ako!”

Pagtingin ko sa likod ko, may batang mga kasing age ko rin na naka yellow na polo.

“Hindi kita hinabol! Tatanungin ko lang naman pangalan mo eh!”

Yung babae naman, tumingin, pero ngumiti nalang.

“Yza.”
“Ako si Joshua. Pero Josh nalang. Hi Yzzi.”

“Yza!”

“Yzzi!”

“Hmp!”

Tumingin ako sa kanila… “Ako naman si Ethan James. *achoo!*-Ethan nalang.”

“Hello.”

“Hello Achuweethan!” Tapos tumawa kaming lahat.

*end of flashback*

Sabay sabay na kaming pumunta sa school pagkatapos kumain. Pagdating namin sa


building namin, tumigil muna kaming tatlo.

“Woooh. This is it.” Tumawa naman si Josh, tapos nag sasa-sayaw doon.

“Okay, let’s do this debate thingy.”

“Walang personalan?” Nginitian ko si Yza.

Tumingin siya sakin ng para bang-‘huh?’…


“Of course.”

“Okay class. Section one and two, all settled?”

Nasa isang malaking vacant room kaming Section 1 and 2 ngayon.

“Yes Ma’am.”

Nasa harapan na kaming apat ngayon. Eto, katabi ko si AJ asungot. Si Yz naman


katabi si Racquelle. Naka ayos yung room na nakaurong yung mga chairs sa harapan,
papaatras. Sa harap naman, may tig-dalawang upuan doon na magkatapat, tapos may
tig isang lamesa rin. Binigyan kami ng papel at pencil na pwede naming gamitin sa
pagsulat ng arguments. Sa gitna naman, ayun, malamang nakaupo dun yung palaka
namin. Este, yung teacher pala.

Tumayo namain si pala— Ma’am.


“Okay. The topic is… “ inadjust niya ng konti yung salamin niya. “…The House
Believes that Men are Superior to Women. Government side will obviously be
Villaroy’s and Jaime’s. Sanchez and Santos are the Opposition.”

Nagkaroon naman ng konting commotion sa class. Mahirap daw yung topic. Si Doyle
nga mismo nag-react eh. “That’s hard!” Pero sabi naman yung iba, hayaan daw. Kasi
exciting naman eh.

Exciting kaya nila mukha nila, ang hirap kaya mg debate!

“This isn’t that formal a debate, but you know the rules. Nothing personal, and
nothing concerning religion. I decide when this is over.”

Weird ng debate ni ma’am ‘noh? Wala manlang deputy, reply speaker, this and that.
Sagutan lang yung debate namin.

“My, my. How exciting.”


Tumingin ako sa kanya. Sarcastic yung pagkasabi niya.

“Whoopee-do.”
Siyempre ako rin.

“I’ll give you five minutes.”

FIVE?! O_O Humarap na kaagad ako kay AJ. Si Yza at Racquelle din naguusap na.
Naglista na kami ng mga points sa papel namin…

“Government side may start with their arguments.”

Tumayo naman si AJ. Aba! Ang ganda kaya ng opening statement namin!
*clears throat*
“Men are superior to women because men perform the hardest tasks in life.” Tapos
ngumiti siya.

Nagbulungbulungan naman yung mga students. Maririnig mo pa nga na sabi ni Josh,


“Yun na yon?!”

Tawa naman kami ni AJ. Sabi sa inyo maganda yung opening statement ‘eh!

Napatingin lang samin si Yza at Racquelle. Nagulat din yata. Pero di nagtagal, tumayo
din si Racquelle…

“And what are those hardest tasks? You only perform things better, BETTER ha,
physically, since your body structure is designed to do heavy tasks. Unlike women,
we do a lot of complicated things that not only involves the physical capacity of
one’s self, but also the ability to think properly.”

Fine. Ako na.

“Do you think women can think better than men? While we know that men had
proven most of the sciences, and studying science IS hard.”

“Amen!” Tumawa naman yung class.

“No unnecessary noise Domingo, or else.”

Tumahimik naman si Francis. Pero kita mong natatawa siya. Yung mga lalake
tumatawa na rin. Pero yung mga babae medyo seryoso.

Tumayo naman kaagad si Yza…


“Do we only base the hardest tasks in life academically? Those so-called men of
science were also brought up by women, mind you.”
Tumayo naman kaagad ako…
“Those men performed those researches. Not their mothers.”

Natahimik si Yza ng saglit, pero nagsalita rin…


“Those were men of the past. Why not talk of men these days? In general, men are
lazy.”

“Aray, hindi naman!”

“Oo kaya!”
Sumagot yung isang babae.

Tawa naman ulit yung class.

“Aren’t women also lazy? You just tend to look like brainiacs, or such, but actually,
most of you don’t care about anything aside from your looks.”

“We do not!”
Umaapoy na yata yung ilong ni Racquelle nung mga panahong ‘yon.

May babae na nagprotesta na.

“Oh come on!”


Yung mga lalake naman nag react.

“Men are such egoistic jerks.”

“We aren't.”
Nag cross ng arms si AJ.
“We aren't.”
Ginaya naman niya si AJ.

“Girls kasi pikon.”


Sumabat naman ako.

“Boys kasi maangas.”


Sinagot naman ako ni Yza.

Nice. We do have our own opinions. Haha. Yung mga students naman, nagsasagutan
na! Hindi na kami nag-dedebate 'eh!

“Girls maarte.”

“Boys mayabang.”

“Girls emotional. EMO's!”

“Boys kasi manhid! Stone hearted!”   


“Girls tactless.”

“Nagsalita!!!”   

Nagtinginan kaming apat na nasa harapan.

Uh-oh.

Sunod na nalaman namin, nag wawala na yung mga students. Ang iksi palang nung
debate na yun ha. Si Ma’am naman, triny silang pigilan. Pero tuloy-tuloy parin yung
sagutan ng girls sa boys.

“Stoooooooooop!” Nagulat kaming tatlo nung sumigaw si Yza. Hinde pala, kaming
lahat pala ang nagulat.

“Thank you Yza. This debate is over. Sabi ko na nga ba walang magandang
patutunguhan ito eh. Go back to your respective rooms. Grabe kayo. No side wins.”

Bumalik na kami sa rooms namin, yung iba badtrip pa. Sina Josh at Francis naman
tawa ng tawa. Si AJ din masigla, na-aliw yata sa sagutan ng students kanina. Si
Racquelle naman, ayos lang din. Ako? Tuwang tuwa talaga ako, hindi dahil sa debate,
pero dahil sinabi sakin ni Yza ‘toh…

“Movies mamaya Ethe?” Parang wala lang sa kanya yung debate.

“Sure. ‘Kaw pa.”

Chapter 25
Napaka-sudden diba?

Buong araw akong nakangiti. Sabi pa nga ni Josh, inaagaw ko na daw yung killer smile niya.

“Hui. San ka? Hindi kami makakasabay sa inyo ah.”

“Ayos lang.” Tapos nakangiti parin ako.

“Ano bang meron?”

Tumingin ako sa kanya. “Movies ‘tol. Movies!”

“Huh? Otistik.”

*pak.*

Binatukan siya ni Francis.

“Ang hina mo talaga! Kasama niya si Yza!”

Ewan ko, naramdaman kong uminit yung ulo ko. (Hindi yung tipong galit ka. Basta, weird.)

“Oh, ba’t namumula ka jan?”

*pak.*

Binatukan ko rin si Josh.

“Nakaka-ilan na kayo ha?!”

“Eh kayo, san ba punta niyo?”

“Secret.”

“Kay Francene.”

*pak.*
Si Josh naman nambatok. “Ba’t mo sinabi? Secret nga ‘eh!”

“Bakit, nililigawan ko ba kapatid ko?! Ikaw yung nanliligaw. Nilalakad lang kita!”

Si Josh naman yung namula.

“Kaya pala ha!” Tapos tumawa na kaming tatlo…

Tumingin naman ako kay Francis...

“Eh ikaw naman, wala ka bang balak ma in-lab?” In-Lab talaga yung ginamit na term ‘eh. Ang
creepy kasi nung isang word na yun. Yung four le—

Love.

Yup. It’s creepy.

“Pakielam niyo ba?”

Tumawa naman si Josh, “We’re friends pareh. Friiieeendsss.” Tapos nag kunyari siyang
yayakapin niya si Francis. Iniwasan naman siya nito.

“’Tol. Wala pa akong nagiging trip sa buong buhay ko. Seryoso. Meron pala, isa. Pero ang
tagal na nun. Grabeh. Grade two. Ewan ko kung ba—“

“Pare, you're gay??!!!” Napatingin naman ako kay Josh. Seryoso siya nun.

*pak.*
“Gag*! Hinde!” Tapos tumawa naman kami. Umalis na silang dalawa, kasi yun nga, susunduin si
Francene.

Nag-oovertime kasi yung teacher nila Yza, kaya naghihintay lang ako dito sa labas. Uso kasi
dito yan, lalo na pag terror ang teacher. Pero mas uso ang mag walk out ang teacher. Lalo
na sa section namin ni Josh.

Nung makalabas na yung iba, narinig ko si Yza nagsasalita sa loob.

“Sinabi ko naman sayo diba? Aalis ako ngayon.”

“Kanina lang wala kang gagawin?”

“Eh ngayon meron na!”

Ano yun? Kaya niya lang pala ako inaya, kasi ayaw niyang kasama si AJ. Tss. Ang saya saya
ko pa man din!

Lumabas na siya ng room nila, tapos nginitian ako…

“Sorry natagalan, may mga ina—“

“Tara na.” Nagulat yata siya sa pag-sabat ko sa kanya, pero tumahimik din siya.

Pumunta kami sa Mall tapos naghanap muna ng kakainan. Nagt-try siya mag strike ng
conversation, pero dinedeadma ko lang siya. Kaya naman napupuno na rin siya sakin.

“KFC! Adik ka naman sa chicken Ethe ‘eh! Dito na tayo kumain…”


“Bahala ka.”

“Hmm… Hinde, sige, tingin pa tayo…”

Nakaka limang resto na yata kami, tapos oo lang ako ng oo. Kaya naman nung pang-anim na…

“Tokyo-tokyo? Hmm?” Tumingin siyasakin at nginitian ulit ako...

“Kahit ano nga.” Umiwas naman ako ng tingin...

“I give up! Whats wrong with you??!” O_O

Ang lakas ng boses niya nun. Halos lahat nakatingin na samin.

“Osige, Tokyo Tokyo na. Shhhh.” Hinawakan ko siya sa balikat niya, tapos inakay ko na siya
sa loob…

Umupo muna kami, pero siyempre tumayo rin ako para mag order. Inaabot niya sakin yung
200 peso bill niya… “Potato balls at beef teriyaki.”

“Ako na.” Tinapik ko yung kamay nya, tapos binalik rin niya yung pera niya sa wallet niya.

Nagorder na ako tapos dinala ko na sa table namin. 2 bowls ng potato balls, tapos isang beef
teriyaki sumo. Paborito naming I-order na dalawa.

Pinutol ko na yung chopsticks ko, tapos tinusok ko yung isa dun sa potato ball. Nakatingin
lang sakin si Yza ng hindi gumagalaw…
“What’s up with you?!”

Chapter 26

Tumingin ako sa kanya. Isusubo ko na dapat yung potato ball, pero hindi ko na tinuloy.

“What’s up…” Tinuro ko yung chopstick na may potato ball sa kanya. “…with you.”

Sinubo ko na yung potato ball ko habang nagugulumihanan (lalim…) siya sa mga pinagsasabi
ko…

“Ano? Ang gulo…”

Kumakain na ako nun, siya binubuksan palang niya yung chopsticks niya.

“Inimbita mo lang ako para makausot ka kay AJ diba?” Sinubo ko yung kanina. Aaah! Mainit
pala. Inabot ni Yza yung Red tea. “I mean—Nakakaasar, ano ako? Parang panakip-butas?”

Tumawa siya. Nakakaasar naman oh. Tatawa pa.


Eh nakakapanghina ‘tong babaeng ‘toh pag nakangiti palang,

tapos ngayon tatawa pa?

“I’m sorry Ethe, but you’re all wrong.” Kumuha siya ng teriyaki tapos sinubo niya.

Nakatingin ako sa kanya nun. Watda?


“Oo, kanina pa ako inaaya ni AJ na mikapag—well. Date. Pero, kanina ko pa talaga balak na
yayain ka na manuod ng sine. Hello, ang tagal na po kaya nating hindi lumalabas. Naturingan
pa kitang bestfriend!!!” Ooow. T_T “Kasi you’re to preoccupied with things.”

“Like what?”

“Well, studies… Basketball… Racqu—“

“Don’t even continue.” Tinawanan nalang naming dalawa yung mga pinagsasabi namin.

Pagkatapos namin kumain, pumunta na kami sa 4th floor. Naghanap kami ng matinong
mapapanuod. Gusto niya yung Stardust, eh pagtingin namin, 1hr pa yung iintayin namin. Eh
nako naman, ayoko mag-intay ng ganun ka tagal. Kay naghanap-hanap kami ng ibang
mapapanuod.

“Uy! May Resident Evil 3 pa pala? Akala ko tapos na?”

“Oo naman.” Tumingin ako kay Yza. Alam niya kasing gusto ko yon. Kaya pumayag siya. 

Yaaaay.

Nung nanunuod na kami, malamang magkatabi kami diba? Nakahawak siya sa kamay ko nun.
Edi siyempre ang saya saya ko… Ang masaklap lang, tuwing magugulat siya, bumabaon yung
nails niya sa balat ko. Ang saket ‘tol!!! Simula palang yun ha… Talagang simula palang. Dun
palang sa part na namatay si number 86.

Nung nandun na sa part na hinahabol yung bida ng mga bloody dogs. Morbid. Sobra.
Tiningnan ko si Yza. Nakapikit na yung mata niya. Wala pa nga sa gitna yung pinapanuod
namin ‘eh. Simula palang talaga.

“Yz—“
“Cr lang ako.” Tumayo siya bigla tapos tumakbo palabas. Nasa gilid lang kami nun, kaya
mabilis siyang naka-alis.

5 minutes… Wala pa rin siya…

7 minutes… Still not here…

13 minutes… Ang tagal naman niya!

May dalawang babae na dumaan sa harap ko na nagsasalita, siyempre, dakilang usisero (


)ako, pinakinggan ko yung mga pinagsasabi nila.

“Haaay salamat. Naka-abot tayo.”

“Shunga ka talaga! Gitna na kaya ng palabas!”

“Ayos lang ‘noh. At least mapapanuod natin… ‘Di katulad nung baliw doon sa gilid!”

“Oo nga, saying, ganda pa naman. Ba’t naman siya naka-yuko dun.”
Si Yza kaya yun?!

Tumayo kaagad ako sa upuan ko, tapos pumunta sa exit. Pero pagtingin ko, andoon si Yza
naka-upo sa likod nung mga upuan. Yung walkway sa gitna ng deluxe at premiere seats…

Tinapik-tapik ko naman siya… “Hui bata.”

Tumingin siya sakin na para bang nagulat.

“Oi Ethe, babalik na nga sana ako ‘eh.”

“No need…” Hinawakan ko yung kamay niya…

“Tara na.”

Lumabas na kami ng sinehan. Ayos lang naman sakin na magsayang ng pera. Basta siya
kasama ko. Hahaha. Ayaw ni Yza kasi ng mga madudugong movies. Kaya ayun, hindi niya
siguro kinaya. Inaya ko pa nga siya manuod ng Stardust eh. Pero wag na daw, saying naman
daw yung pera na pambayad. Next time nalang daw. … Kaya lang ako pumayag, kasi may next
time pa. Hahaha.

Hinatid ko na siya sa bahay nila… Mag gagabi na rin kasi nun.


May naalala lang ako, kaya tinanong ko siya, bago siya pumasok sa gate nila.

“Yz, kelan ba daw yung get-together? At, ano, casual ba?”

Tumawa naman siya. “Ethan naman, Mom mo yung nagplano, hindi mo alam?”

“Hinde eh.” Ngumiti naman ako.

“This coming Saturday na yun—“ Thursday na ah? “—tapos malamang formal. Kelan ba nag
casual yang Mommy mo? Maraming tao, as usual.” Tumawa naman siya.

“Ahh.” Tumigil naman ako.

Yayain ko na ba siya na maging date ko? Nakakahiya naman. >< Pano ba magyaya? Haaaaaay!

“Sabi ko nga, yun na yon.” Papasok na siya sa gate nila! Ano ka ba?! Umaakyat na siya sa
steps! Yayain mo naaaa!

“Bye Eth—“

“May kasama ka na ba?”

“Sa get-toge—?“

“Yeah.” Nanginginig ako. Sh*t.

“Wala pa, ba—“


“Pwede bang ako nalang?” Ang weird ko naman magtanong!

Pinikit ko yung mata ko…

Sana pumayag.
Sana pumayag.
Sana pumayag.
Sana pumayag.
San—

Naramdaman ko na parang may humalik sa noo ko.

Pagmulat ko, nakangiti si Yza sa harapan ko. Ginulo-gulo niya yung buhok ko, tapos..

“Sure. ‘Kaw pa.”

Chapter 27

Naramdaman ko ulit na uminit yung mukha ko. Watda?

Umuwi na ako habang nakangiti. … As usual.

Darating na sila Mommy at Daddy bukas. One week lang sila dito, so gagawin na
kaagad yung get-together. Na-arrange na pala nila lahat. From the hotel, to
catering, guests. Nagulat nga ako ng malaman ko na magkaibigan yung mga Villaroy’s
and Domingo’s ‘eh. Kaya malamng lamang, dadating sina Francis at Francene. Pero
walang inaya si Francis na isama. Loner talaga yung kumag na yon. Haha.

Nung Friday, pumasok kami, etc. etc.

Wala namang gaanong nangyari nung araw na yon eh. Lumilipad lang yung utak ko sa
mga bagay bagay na nangyayari. Tao rin naman ako ‘noh, sumasaya paminsan minsan.
Kaya nga nung tinanong ako kanina nung teacher…

“Villaroy, what is the limit of 2x+7, when x approaches one?”

“Uhhhh… 6?” Napatingin sakin yung prof ko, kasi naman, ang dali dali lang nung
tanong. And, I’m not too shabby at math either.

“Dude, baliktad!”

“Nine pala!” Ngumiti naman ako. Buti nalang tinapik ako ni Josh.

“Good. Next time, ‘wag pinagbabaliktad ang six at nine, dahil paniguradong
magkakamali.”

Tumawa naman yung class.

Nung paguwi ko, hindi ko kasabay si Yza at Josh nun, dahil may training sila.
Pagpasok ko sa bahay…
“Ethan!” Nanlaki yung mata ni Ate Herms… “You’re early!”

Pano ba naman, hawak ni Kuya yung kamay niya.

Tawa naman ako… “What’s—“ tinuro ko yung kamay nila, “—that?”

Tinanggal nila yung kamay nila sa pagkahawak. Next thing na alam ko, naglanding
yung kamay ni Kuya sa batok ko.

*pak.* 

“Akala ko naman may training ka!” Hinimas himas ko yung ulo ko. Masakit yun ha!

“Elmer! Wag mong binabatukan yang si Ethan!” Tinapik naman ni Ate Herms si Kuya.

Tama yan Ate Herms, kampihan mo ako.

*pak.*

“Aray!” Si Ate Herms naman yung nam-batok sakin.

“Serves you right! Ikaw naman kasi! ‘Wag kang papasok bigla bigla! Nag momoment
kami ‘eh!” Tumawa naman ako.

Nalimutan ko yatang banggitin… Matagal nang liniligawan ni Kuya si Ate Herms. Dati
pa. Naputol lang nung umalis sila papuntang States. Payag sina Mommy at Daddy sa
kanilang dalawa, kasi kilala naman nila si Ate Herms.

Iniwan ko na silang dalwa dun sa sala para mag-usap. Nung magpunta ko sa may
kusina, naghanap-hanap ako ng makakain…

“Manang, si ‘My at ‘Dy po?”

“Si Sinyorita sinamahan ni Sinyorito na tingnan yung hotil na mag geget togider
daw.”
Naaliw talaga ako kay Manang. “Sige po.” Tapos umakyat nalang ako sa kwarto ko
habang dala dala ko yung nakuha kong muffin.

Chinarge ko yung phone ko, kasi na low-batt na. May messages pala si Yza dun.

[ ethe! Ű yung tie m, dpat color red. Ű mg rered aq. may entrance dw, sbi ni mom. ]

CREEPY ENTRANCE AGAIN?! O_O

Sa mga get-togethers kasi nila ‘My, madalas may entrance. Why didn’t I think of
that? Crap. Yun yung tipo na may malaking hagdanan, tapos may mag aannounce ng
names niyo, tapos bababa kayo doon. Nako naman. Nahihiya ako sa mga ganun ‘eh.

Dad Calling…

Oh, napatawag ‘tong si ‘Dy?

“Hello?”

“Ethan!” Ang sigla talaga ng tabachoy ‘kong ama. Joke lang, hindi naman matanda si
‘Dy. Inaasar lang namin ni Kuya.

“’Dy! Kayo naman, di ko pa kayo nakikita! Inuna niyo pa yung hotel!”

“Hahaha. Sige anak, ‘yaan mo, may pambawi naman ako ‘eh. May iphone akong
ibibigay sayo ng kuya mo mamaya pag-uwi.”

NICE ONE!

“Wow ‘Dy! Hanep! Ayos!”

“Ayan ka nanaman sa ‘Ayos!’ mo. Hahaha. ‘Nga pala… May favor ako sayo.”

Togoinks. >.< May kapalit!

“Sabi na nga ba may kapalit!”

“Pagbigyan mo na ako!”

“Sige na nga, ano ba yon?” Pagbigyan ang matabang ama.

“Si Mrs. Fransisco kasi may anak, si Ella. Wala pa siyang kasama sa entrada, kaya
baka naman pwede mong escor—“

“Sorry Dad, ‘di pwede. Si Yza na sasamahan ko sa Entrance.”

Asa naman diba? My night with Yza, tapos may magiinterfere na spoiled kid na
pangalan ay Ella? I don't even know her.

Parang narinig kong tinakpan ni Dad yung receiver, tapos inabot yung phone sa kung
sino man. Hindi naman sila masyadong nagaaksaya ng load diba?

“Please anak? Paminsan lang talaga.”  Ang kung sino man ay Mommy ko pala.
“’My, si Yza na talaga date ko.” Nako naman, hindi ko papalitan yan! Asa pa!

“Ano ba anak, maiintindihan naman ni Yza yun! Mabait na bata naman yun!”

“’My, wala naman po sa bait bait yun—“

“Anak, hindi naman kayo eh. So, she’ll understand. Mabait na bata si—“

Yza, kahit sapakin mo ako, pasensiya na. Gusto lang talaga kitang makasama sa
gabing ‘yon…

“’My, diyan ka mali…

…Kami na po ni Yza.”

Chapter 28

I’m dead.

I’m dead.

I’m totally dead.


“What did you just say?”

“I said, ‘My, diya—“

“Yeeeeeeeeeeeeeeeees!” Sumigay ang ina ng parang hindi isang ina.

“Momm—“

“At last anak, meron ka na ring girlfriend! Meron na akong future daughter-in-law! Sanchez
pa! Tapos—“

Parang may kumuha nung phone. Hindi talaga sila masyadong nagaaksaya ng load, diba?

“Kayo na nung anak nila Sanchez?”

“Yeah dad.”

“That’s great Ethan! Sige, sasabihin ko nalang kay Mrs. Fransisco na talagang may partner
ka na.” Pwede naman pala niyang sabihin yun ‘eh! Di pa ginawa kanina!

“Sige Dad, bye.”

“Oo nga pala Ethan…”

Ano nanaman ba?


“Sabihin mo sa Kuya mo, ang bagal niya. ” Tapos tumawa si Dad at binaba yung phone.

Hindi ko pa sinasabi kay Yza yung mga pinagsasabi ko kay Mama. Patay ako dun, kung saka-
sakali.

Nag dinner na kami ni Kuya kasama si Ate Herms. Tawa nga ng tawa si Ate Herms nung
sinabi ko yung sinabi ni Daddy. Si Kuya naman, namula.

Get-together-day. Weird term. Haha. Inaayos ko na yung tux ko sa harap ng salamin, nang
biglang pumasok si Mommy.

“Wow anak, black and red! Very dashing.”

Ngumiti naman ako. Oo nalang mommy. Dashing dashing daw. Hahaha. Inayos niya naman
yung buong ‘outfit’ ko.

“Pahatid ka na doon kay Manong kena Yza, tapos dalhin mo siya dito, para sabay sabay na
tayo pupunta sa hotel.”

“Sige po.”

Tapos umalis na si Mommy sa kwarto ko. Ano ba yan. This is it! Kailangan nang sabihin kay
Yza yung mga pinagsasabi ko.

Chineck ko yung phone ko…

5 new messages.
[ oi. nung oras kyo pnta? ]

Anong oras nga ba? Hindi ko alam ‘eh. 6 palang naman ‘eh. 8 pa yung start.

[ ethe! Ű agahan m d2 sa bhay aah. may pguusapaan tyo. ]

Baka naman tungkol yun dun sa entrance, ekek.

[ my kpartnr nq. lol. ]

Sino naman kaya kapartner nito?

[ duuuuude! dream d8 q n to! TwT ]

Nababaliw nanaman ‘tong isang ‘toh.

[ ethe! Ű  agahn m a! ]

Hindi ko na sila rinieplyan, naprapraning lang yung mga yun.

Bumaba na ako, tapos nagpahatid na dun sa driver sa bahay nila Yza. Kahit kaya kong lakarin
yun, ayokong maglakad lakad ng naka tux ‘noh! Asa pa.

Pagdating ko dun…

“Ethan! Binatilyo ka nang bata ka! Ang gwpo gwapo mo naman!” Kinurot-kurot ako sa pisngi ni
Manang Sita…

“Nako, salamat po. Si Yza?”

“Sandali lang. Nasa taas, tawagin ko, pasok ka muna!” Tapos pumasok ako sa loob.
“Ethan! Hijo! How are you? I’m so happy for the both of you.” Sinalubong ako ni tita.
Nakabihis na siya nun. Mahabang black na gown na—

I’m so happy for the both of you.

…MY GAHD. ALAM NIYA?! O_O

“Alam niyo po?” Nanlaki yung mata ko nun…

“Why yes of course!” Dinudugo ako dito sa mommy ni Yza ‘eh.

“Your mom called me yesterday and told me the good news! Yza was pretty shocked! I
didn’t know that you keeped it a secret.”

“Uhh, yeah. Yeah. Secret nga!” Mukha akong tanga dito. Ano ba naman yan!

*nokia tune*

“I’m sorry Ethan, but I need to take this call…”

“Sure tita.” Tapos tumayo na siya at pumunta sa kabilang kwarto. Nakaupo na ako sa sala
nila, ng biglang halos mabingi ako.
“ETHAN… JAMES… VILLAROY!!!” Uh-oh.

Chapter 29

Pagtingin ko, may diyosa! Wahaha. Ang ganda niya grabe!

Eto yung suot niya:


http://flickr.com/photos/63431389@N00/253277126/ (Mas red pa diyan. )

Pababa na siya sa stairs nun, umuusok yung tenga… I’m definitely dead.

Bagay na bagay sa kanya. Sobra.


“Ano naman tinitingin-tingin mo jan?!” Iritado naman yung tono nya.

“Ang init nanaman ng ulo mo! By the way you look pretty…”

“Weh?” Ngingiti na sana siya…

“…pretty ugly.” Tapos ngumiti naman ako. Masyado na akong ‘sweet’ sa kanya, baka sobrang
obvious na. Hehe.

“Ganyan ka ba magtrato ng GIRLFRIEND?” Tapos bumaba siya sa hagdan.

Ngumiti nalang ako. Hehe.

“Sorry, magagawa ko? Eh ipapartner sakin yung Ella na yun? Malay mo ka-ugali pala yun ni
Racquelle??!”

“Kahit na! Mokong ka talaga!”

*pak.*

Nakakailang batok na sakin ang mga tao-tao ha?

“Tama bang tumawag dito ang Mommy mo kagabi, at sabihin sa Mommy ko yun?! Alam mo
bang maluhaluha si Mommy sa ‘goodnews’?!”

“Ano naman kung tayo na?!” Tapos natigilan siya…

“Ah basta! Ni-hindi ka manlang nanligaw sakin, tapo—“

“Eh kung nanligaw din naman ako sayo, sasagutin mo rin na—“
*pak.*

TO HELL WITH THESE EFFIN’ BATOKS!

“Ang kapal mo! Eh pano kung may nauna sayo, at balak ko siyang sagutin? Ha?!”

Seryoso na siya nun… Wait lang, s-si AJ?

“Don’t tell me may pagasa yun? Besides, this is all... ... pretend.”

Tumigil siya. Narealize niya na siguro na seryoso na rin ako…

Pero sana hindi ito 'pretend' lang.

“B-b-bakit ba?! T-that’s not the point! The po—“

“Nagtatalo ba kayo diyan?” Sumulpot naman bigla yung Mommy ni Yza.

“The point is, I’m really excited!!!” Huh? Ahh, gets. Wahaha.

“Let’s go?” Inabot ko yung arm ko sa kanya…

Tinanggap naman niya. “Mom, una na kami!”

“Sige, we’ll meet you there!” Tapos nag flying-kiss si Yza sa Mommy niya.

Paglabas namin sa bahay nila…


*pak.*

Batok. Again.

“What?!” Hinimas ko yung ulo ko.

“Wala lang, trip ko lang boyfriiieeeend.” Tapos tumawa siya, at pumasok na sa loob ng car.

Siyempre, holding hands-kuno kami nung pagpasok namin. Pag kami na halata na hindi kami
mag ‘on’, Dad will kill me. Hindi pa naman yung entrance entrance ekek eh, kaya sa lobby
muna yung mga mag ‘eentrance’.

(Let me explain further, common yang ‘entrance entrance’ na yan sa BIG families. BIIIIG
fams. Haha. From the youngest to the parents, dapat sumali jan sa entrance na yan. So
yung ibang guests na hindi kasali dun, sila madalas yung papalakpak sa inyo sa baba. Got it?)

Pagpasok namin, nandoon na sina Josh, Francene, at Francis. Bibitiwan na sana ni Yza yung
kamay ko, pero hinawakan ko yung kamay niya ng mahigpit.

Hinding hindi ko bibitiwan ‘toh, no matter what.

Pagtingin nila Josh samin…

“Whoa, duuuude!” Si Josh, napatayo sa couch na inuupuan niya.


“Ate Yza, sabi ko say—Wala pala.”

“Kayo na??” Si Francis din, napatayo.

“Uhh…”

“The hell, obvious ba?!” Paloko kong sinabi.

Joke lang pala yung sinabi ko kanina, kasi…

Natanggal yung grip ko sa kamay niya, tapos tinulak ko siya paalis.

Walang hiya, sinugod ba naman ako nila Josh at Francis! Mga naka-tux pa yun ha!!!

“Gag* ka talaga! Hindi mo sinasabi saming nangliligaw ka na pala!” Tapos sumakay siya sa
likod ko…

“Oo nga! Nakakainis ka! Hindi mo manlang pinakita samin yung mga smooth moves mo ‘tol!”
Tapos tinulak naman ako ni Francis, hanggan sa maupo na ako sa couch.

Tawa naman ng tawa sina Yza at Francene. Parang mga hayop talaga ‘tong mga kaibigan ko!
“Yza, sinagot mo ‘tong mokong na ‘toh?”

*pak.*

Ako naman nambatok ngayon.

“Mokong ka jan!”

“Aray ko, lok—“

“Places everyone!” May babae doon na naka black na dress na may hawak na pad… Kasama
niya yung parents namin, along with Kuya Elmer and Ate Herms.

“Villaroy’s muna, then the de Guzman’s, the Cruz’s, the Domingo’s, …” Kung ano anong
surnames na yung mga sinabi niya na hindi ko naman kilala. 6 rin yata yun.

Nung pumila kami, may naalala ako… Linapitan ko si Francis…

“Nga pala ‘tol, sino ka date mo?…”


“You’ll see. ” Tapos ngumiti siya.

Chapter 30

*pak.*

“You’ll see, you’ll see ka pa diyan?!”

“Araykopopapatayinkit—“ Nung iaangat na niya yung kamay niya, hinatak siya ni Francene…

“Kuya nandito ka lang pala! Dun ka na sa pila mo, kanina ka pa tinatawag, shoo, shoo!” Tapos
tinaboy na niya si Francis… Pumunta naman siya kay Josh.

Sino naman kaya yung partner nun?

Lumapit na si Yza sakin, tapos kinuha yung arm ko. Nung nagstastart nang pumasok sila
Mommy, may binubulong siya sakin…
“Ethan, ba’t hindi mo sinabi sa kanila na pretend-pretend lang ‘toh?”

Oo nga naman? Ba’t nga ba?

Eh siyempre gusto ko nang totohanin ‘toh.

“Mr. Jaime Villaroy and Mrs. Emma Jace Villaroy!” Tapos nagpalakpakan yung guests…

“Ang pangit naman kung yung parents lang natin yung makakaalam diba?”

Lumapit na sina Kuya Elmer at Ate Herms sa pintuan…

“Kahit na! Edi sana manlang, alam nila na this was all made up…”

“Mr. Elmer Allan Villaroy with Ms. Hermainne Rianne Garcia!” Nagpalakpakan ulit…

“Alam ko namang ayaw mo ‘eh, pe—“

“Hindi naman yan sa ayaw o gusto ‘eh!”

Tiningnan niya ako nun.

Lumapit na rin kami sa pintuan…


“Eh ano?”

“H-ha?”

“Ayaw mo, o gusto mo??”

Inalis niya yung tingin niya sakin.

“A-an-o kas-si… E-ewa-n.”


“Mr. Ethan James Villaroy with Ms. Maria Yza Sanchez!”

Bumukas na yung pintuan…

--------------

Chapter 31

Nagpalakpakan silang lahat. Whoa, ang dami palang tao. Grabeh.

Nung nasa baba na kami, nagjoin na kami dun sa mga nakatayong mg guests doon na
pumapalakpak sa harapan. Yung iba kasi, nasa tables nila, nakatayo.

Hindi ko na inulit yung tanong ko kay Yza…

Bumaba na rin sina Tita Deli, yung Mommy ni Josh, kasama nung Dad niya…

Tapos bumaba na rin si Josh, kasama si Francene. Todo ngiti pa nga si Josh, parang unggoy.
Pero hanep, gwapo si pare ko! Hahaha. Nagmukha siyang tao!

Tumabi naman sila samin.

Marami-rami na rin yung bumaba doon sa hagdanan… Isa lang yung hinihintay ko, curious na
talaga ako kung sino partner ni Francis.

“Francene, sino partner ni Francis?”

“Nako kuya, si Ella. Matatawa ka pag nakita mo…”

“Pangit ba?”

“Hinde. Basta! Hahaha…” Tapos tumawa siya mag-isa.


“Mr. Francis Domingo with Ms. Ella Mae Fransisco!” Pagbukas nung pinto…

“Wahahahahahaha!!!” Hindi naman ganun ka lakas yung tawa namin…

“Hui, hinaan ninyo!” Tapos kinurot kami ni Yza.

Pano ba naman, eh bumababa si Francis, proud na proud, may hawak na bata sa kamay niya.
Mga 8 years old palang siguro yung kasama niya. Chubby yung bata, pero cute. Tapos
straight yung buhok na naka ponytail? Ponytail ba yung tawag dun? Basta naka tali yung
buhok niya.

“Ang cute naman!”

Ang bagal pa nga nila bumaba, kasi kinakausap pa nung bata si Francis. Si Francis naman,
hindi siya naiirita… Kung tutuusin, nakangiti pa nga siyang kinakausap yung bata ‘eh.

“Ang hilig talaga niyan sa bata…” Tiningnan namin si Francene, “Kaya nga hindi parin siya
nakakapag move on kay Kelly ‘eh…”

“Kelly?” 
“Nung grade two si Kuya, meron daw siyang parating kalaro noon, kinikwento samin ni
Mommy… Yun nga si Kelly. Lagi daw nasa bahay namin si Kelly noon… Love na love daw ni Kuya
yung kababata niya, sabi ni Mommy. Iyakin nga daw si Kelly sabi ni Mommy ‘eh. Wala daw
ibang nakaka-pag pa-tahan kay Kelly, si Kuya lang… Super close sila.”

Napangiti kami. Si Francis pala, may soft spot? Haha.

“Kaso nga lang, umalis kami nung grade four na si Kuya, pumunta kaming States. Isang taon
lang kami doon… Pagbalik namin, sina Kelly naman yung umalis. Pumunta silang Europe yata?
Nung pagbalik ni Kelly, 2nd year na si Kuya nun… Triny ni Kuya lapitan, pero hindi na sila
magkasundo. Magkaiba na sila ng hilig…”

“Sayang naman.”

“Kilala mo ba si Kelly?”

Tumigil naman nun si Francene. Napangiti siya.

“Oo naman.”

“Sino siya? Kilala ba namin?”

“Siya s—“

“Wag ‘mong ituloy.”

Pagtingin namin, iba na yung bumababa sa hagdan. Si Francis, nasa tabi na namin kasama
yung bata.

“May sweetheart ka pala dati, hindi mo sinasabi!” Tahimik lang si Francis nun…

“Kilala ba namin si Kelly?”


“Hinde.”

“Sorry kuya.” Parang malungkot nun si Francene.

“Ayos lang, at least alam nila yung past ko.”

Tapos ngumiti si Francis. Muntik na yun ha.

“Kuya! Upo na tayo!”

“Sige, sige, tara!” Tapos nag-astang tumatakbo si Francis kasama nung bata papunta sa
table.

“Akalain mo, si Francis, may ganung nalalaman? Hahaha!” Tawa naman ng tawa si Josh, tapos
pumunta na rin kami sa mga upuan namin.

Nag start na yung program, tapos pinaikot ikot rin kami ni Mommy para mag introduce…
Blah blah blah.

Ang maganda lang na nangyari eh, hawak ko yung kamay ni Yza halos buong gabi.

Nung natapos na yung kainan, and yung programs, dancing na yung kasunod.

Nakaupo kami nun sa malaking table. Pinagsama sama kaming mga ‘teens’ para naman daw
hindi kami ma-bore. Tumayo si Josh, tapos yinaya si Francene na sumayaw. Si Francis
naman, hinatak na ni Ella para sumayaw… Parang tango yung sayaw, kaya maraming
sumasayaw. Mga matatanda na kasi.
Kami nalang ni Yza yung natira sa table… Tumayo siya, tapos hinatak niya ako…

“Dance with me Ethe!” Para siyang bata nun. Sarap kurotin ng cheeks. >.< but…

“I hate dancing.”

“Aww. ’Wag ka magalala, tuturuan kita!” Tapos tumayo na ako. Ang kulet.

Nung nasa gitna na kami ng dance floor, kinuha niya yung kamay ko. Tapos inayos niya na
parang ordinary dancing lang. Yung isang kamay ko, nasa bewng niya, yung isa naman, hawak
niya, tapos yung kamay niyang isa, nasa shoulder ko.

“Madali lang naman aralin ang tango. I’m not that good in it, pero kaya ko sumayaw, lalo na
pag may nag le-lead.”

Kaso nga lang, yan ang pinaka kumbaga ‘normal’ na position ng tango. Inalis ko yung kamay
niysa sakin, tapos ‘ni-rearrange’. Hahaha.

Yung position ng kamay namin, nag-iba. Yun yung pang professional tango na talaga.

Nagulat pa nga siya sa ginawa ko ‘eh.

“I told you I hate dancing…”

Nagstart na akong isayaw siya

“I never told you that I didn’t know how…”


Chapter 32

*flashback*

“NO!”

“Elmer!” Bumulyaw si Mom.

“NO!”

“Ethan!” Bumulyaw naman si Dad.

“Makakatulong yan sa future ninyo!” Si Mommy naman?! Future-future pa?!

“Future?!!!”

“Oo naman! Pagka nagkaroon ng mga social gatherings, at pinasayaw kayo, at least marunong
kayo!” Nagpapatawa ka ba Mommy?

“Ayoko nga! That’s too gay!”

“You will take those social dance lessons, whether you like it or not!” Whoa dad.

“NOOOOOOOOOOOOOO!”

*end of flashback*
Yup. I took those social dances ekek nung 2nd year ako. With kuya. May 2 personal DI pa
nga kami noon ‘eh. Grabeh. Walang nakakaalam, siyempre, wala kaming sinabihan.

Sinayaw ko siya, tama siya. Marunong siyang sumayaw. Kailangan lang niya ng lead.

‘Di nagtagal, nung tumigil na yung tugtog, ginawa na namin yung ‘pose’. At the end of a tango
dance, may tinatawag na ‘pose’. Nung nagawa na namin yun, pinikit ni Yza yung mga mata
niya…

Parang gusto kong—

*everybody claps*

“Ethan, that was awesome!”

“Grabeh, may angking talento pala ang mga unggoy sa pagsayaw!”

Lahat pala nagpalakpakan, nag bow naman kami ni Yza. Pinapanuod na pala nila kami.
Namumula pa nga si Yza nun ‘eh. Tapos umupo na ulit kami.

“Slow dance?” Inaya ko ulit siya…

“No thanks, I’ve had enough dancing.” Tapos nginitian niya ako.

Nauna nang umuwi sina Josh, Francine, Francis, at Ella. Pinaghahatid na sila ng mga
respective drivers nila. Yung mga parents kasi, may mga kung-anu-anong pag uusapan pa
daw. Nung kami na nila Kuya, Ate Herms, at Yza yung babalik, pumunta muna kami sa bahay
namin, tapos binaba sina Kuya at Ate Herms. Tapos, nagdrive na papunta sa bahay nila Yza.

Nung hinatid ko siya sa may gate nila, papasok sa bahay nila, nag-bye na ako sa kanya.

“I really enjoyed this night.”

Nag-enjoy ka? Pwes, ako rin!

“Me too.” Tapos nginitian ko siya. Tumawa siya, tapos tumalikod sakin, na para bang papasok
na sa loob…

Nung naglakad na ako papunta sa kotse, kung ano ano nanaman yung bumubulaslas sa bibig
ko…

“Yun na yon? Wala manlang goodnight kiss? Sabagay, kami ba talaga? Hindi naman diba? At
hindi naman ‘toh talagang date. Tap—“

May yumakap sa likuran ‘koh… Paglingon ko…


Our lips met.

Chapter 33

We kissed?? O_O

Isang napakalutong na—

*pak.*

—ang naabutan ko.

“Bakit ka lumingon??!!”

Nakakailang batok ka na sakin, Maria Yza!

“Kasalanan ko pa ba yun?!”

“Oo! Hanggang yakap ka lang po!”

Binitiwan na niya ako, tapos hinarap ko siya…

“Eh bakit naman, kung hanggang yakap lang, paglingon ko, hinalikan mo ako!”

“Eh siyempre! Bubulungan sana kita!”


“Ng ano?”

“N-ng… N-n-ng T-thank y-you!” Tinalikuran niya ako, tapos tumakbo papasok.

Weird.

Monday. Hell. Believe it or not, hinatid pa kami ni Yza, Josh at ako sa school via car.
Partida, ang lapit lang ng school namin. Sheesh. Nung binaba na kami, naka hawak yung
kamay ko kay Yza…

Just for show.

Kasi nga, kasabay namin sina Mommy.

Pagpasok namin, as usual… ‘CHISMIS’.

“They. Are. Holding. Hands.”

“Yung dream couple ko! Nagkatuluyan na!”


Dream couple?! HOLY COW. ><

“Sila na? Wala na akong pag-asa kay Yza! Sh*t!”

Sorry ka dude.

“Si de Guzman naman, meron narin! Taga St. Anne’s yata. Pero hindi ako sigurado kung sila
na…”

“I hate these people.”

“Me too.”

“Same here.”

Tumawa naman kaming tatlo, tapos pumunta na sa mga rooms namin.

Pagdating naman sa room namin, doon kami ni Josh sa likod na door kasi, for some reason,
nagbabatukan yung ibang boys sa may pintuan.

“Captain, kelan ba next game natin?” Tanong ni Chits, yung kavarsity namin ni Francis.

“Next week yata? May training mamaya.”

“Geh.” Tapos nakisama na siya dun sa mga nagbabatukan… Kami naman ni Josh, wala lang.
Hindi na muna kami nakisali.

Sa bandang likod yung upuan namin, at sina Racquelle, nakaupo sa MAS likuran pa namin.
Kaya naman nadaanan namin sila, total dun naman sila nakaupo.

*tlak.*

May nalaglag na ballpen… pinulot ko naman. Alangan naming tingnan ko lang. Si Josh naman,
dumirediretso na siya sa upuan niya.

Nung pinupulot ko…

“—yeah. I mean, kakabreak lang namin diba? And then Yza’s gonna make agaw agaw na him
na from me.”

“Nako sis, tama ka!”

“He’s soooo bulag talagaaa—Ouch!!!” Binato ko yung pen sa ulo niya…

“Ballpen mo, nahulog.” Ngumiti naman yung mga alagad niya.

“Thank you.” Tapos tumingin siya sa kanila… “Ganyan lang talaga yan magpakita ng
pagmamahal niy—“
Binato ko naman yung eraser ko sa kanya…

“Aray! Ba’t mo binato yun Etha—“

“Akala ko sayo ‘eh.” Tapos umupo na ako sa upuan ko. Ungas talaga ‘tong babaeng ‘toh.
Ipaglandakan daw ba na kami na? Mangarap ka naman kid.

Tinapik naman ako ni Josh, “Lalim nang iniisip mo ‘tol!”

Hindi ko siya tiningnan… “Si Francis?”

“Wala pa siya eh. Malalate daw. Nagtext kanina sakin. Swerte niya, wala tayong teacher
ngayon.”

Wala pala eh.

Linabas ko yung ipod ko, tapos sinaksak yung earphones sa tenga ko.
You've got this new head filled up with smoke
I've got my veins all tangled close
To the jukebox bars you frequent
The safest place to hide
A long night spent with your most obvious weakness
You start shaking at the thought you are everything I want
'Cause you are everything I'm not…

Ayos. Make Damn Sure ng TBS.

“Tss.” Ewan ko ba, umiinit ulo ko jan sa Racquelle na yan.

Chapter 34

Break na, sa wakas! Tadtaran ng boring yung buong umaga ko.


“San ka ngayon?”

Tiningnan ko si Josh, tapos nginitian.

*pak.*

Whoa, batok fest.

“Tinatanong pa ba yan? Sige ‘tol, puntahan mo na.”

Tumawa naman ako, tapos lumayas na rin.

“Hindi nga pwede…”

Sila nanaman ang naiwan sa room nila.


Lagi nalang kasi hinaharangan ni AJ si Yza ‘eh.

“Lunch lang naman Yza ‘eh. Please?” Si Yza naman, napabuntong-hininga. “Siya nanaman ba
kasama mo?”

“Sino?”

“Si Villaroy, malamang.”

Kumag ka, Villaroy tawag mo sakin?!


Nakakatamad namang mag antay dito sa labas, puro satsat yung mga nasa loob eh. Teka,
hehe, mapasok nga.
“Hey.”

“Hey Vill—Villaroy?”

Tiningnan ko siya ng weird, na para bang ‘baket?’.

“Wala lang.” Tapos umirap naman siya.

Gahd, that’s creepy.

Ngumiti naman ako, yung pang-asar? Haha. Naisip ko tuloy, umiirap din kaya ako? Baka
naman oo, pero hindi ko namamalayan.

Triny ‘kong paikutin yung pupils ko…

“Ethan, ayos ka lang? Para kang sinasapian.”

Pahiya ako dun ah.

“Oo nalang. Anong petsa ba tayo kakain? Gutom na ko. Sama mo na yang si Jaime.”

Ngumiti ako. Ulet.

“Huh? Eh di—“
“Fine ‘tol. Game ako.” Ngumiti siya.

“Game? Ha?”

“Nevermind him.” Tapos umalis na kami ng room… Masaya 'toh.

“Chicken, Yza? Libre ko.”

“Spag, Yza? Libre ko.”

Nagtinginan naman kami ni AJ habang tinatanong namin si Yza… Yup, nasa canteen nga kami,
at nagtatalo sa kung sino man ang manlilibre kay Miss Maria Yza.

“Uhhh… Mag sa-sandwich nalang ako.”

“I’ll get you tuna.”

“No, she wants ham.”

Gumulong-gulong nanaman yung pupils ni AJ.

“Tuna, malansa yun.”

“Tataba siya sa ham.”

“Cut it out. Mag ch-cheeseburger nalang ako. At ako na ang bibili nun.” Umalis siya sa
harapan namin, tapos bumili ng burger.
Hindi naman ako gutom, kaya natripan ‘kong maghanap nalang ng lamesa.

“Samahan mo, hahanap lang ako ng table. Hindi naman ako gutom ‘eh.”

“Ako rin hindi gutom, maghahanap nalang rin ako ng table.”

Gaya-gaya ang ungas. Pero nakakagulat, kasi mas pinili pa niyang hindi samahan si Yza. So
gusto lang talaga nitong mokong na 'toh makipag talo sakin.

“Doon nalang tayo.” May tinuro ako na table na malapit sa pintuan ng canteen.

“Ano ka ba? Marami kayang naglalabas-pasok diyan. Siksikan. Dun nalang tayo.” May tinuro
naman siyang table na malapit sa may electric fan.

“Eh gun-gong ka pala ‘eh, edi linipad lipad yung buhok ni Yza niyan? Dun nalang tayo sa tinuro
ko.”

“Hinde yan! Dun nalang tayo sa may electric fan!”

Nagtinginan ulit kami. Onti nalang sasapukin ko ‘toh. Pagtingin ko sa likod niya, nakita ‘kong
nakaupo na si Yza dun sa table sa gitna. Pinuntahan naman namin siya ni AJ…

May inaabot siyang 20 peso bill, “Guys, pabili naman ng drink ‘oh.”

“Libre ko na, bibilhan kita ng 7-up.”

“Pe—“

“Hinde, ako na, mas gusto mo ng fruit shake diba?”


“Hi—“

“’Tol, ako na nga ‘eh.” Tiningnan ko ng masama si AJ…

“’Eh bakit, gusto ba niya ng 7-up?”

“Sa tingin mo trip niya mag fruit shake?”

“E—“

“Stop it!” Tumingin kami kay Yza, tapos hinihimas-himas niya yun noo niya… Kumbaga,
nahihilo.

“Bili niyo ako ng iced tea.” Tapos inabot niya samin yung 20 peso bill, pero obviously, walang
kumuha non, at nagunahan kami bumili ng iced tea.

Dun ako sa kabilang dulo bumili, kasi may red tea doon. Eh mahilig naman si Yza sa red
tea… Kaya yun yung binili ko. Nung pagbalik namin, daladala ko yung red tea, tapos si AJ
naman may dalang iced tea.

“Yan ba ang tinatawag na iced tea?”

“Red tea ‘toh, na may ice. So pag tinanggal mo yung red, at pinalitan mo ng ice, iced tea na
siya.”

“P—“

“Hindi naman niya sinabi kung anong klase ng iced tea diba? Tea parin naman 'toh na may
ice, so iced tea parin. Pula nga lang. At gusto naman ‘toh ni Yza, diba Yz?” Nag flash naman
ako ng smile sa kanya.

“O—“

“Ang pinabili ni Yza, iced tea lang talaga. So, kunin mo na ‘toh Yz.”

“ANO BA NAMAN KAYONG DALAWA?!” Sumigaw si Yza… Tapos tumayo siya…

“BAHALA NGA KAYO SA BUHAY NIYO.” Umalis na siya, tapos iniwan niya yung burger
niya, untouched.

Lahat pala nakatingin na samin


“Yza!”

Chapter 35
“Hey Hey Hey…” Paglingon ko, nandun si Josh at Francis, naglalakad papunta samin ni AJ.

“Ano nanaman ‘bang meron dito?” Umakbay si Francis sakin. “Kaw ha, inaapi mo nanaman si
Yza.”

*pak.*

“Aray.” Binatukan ko si Francis.

“Ungas ka talaga.”

“Hoy AJ, ano nanaman ‘bang ginawa mo kay Yza?” Tumingin naman kami kay AJ… Lahat yata
ng tao nakikinig sa usapan namin.

“Wala! Inalok lang namin siya ng…” Tumingin siya dun sa hawak niyang iced tea…

“…iced tea.”

Tumawa naman si Josh, tapos inakbayan siya. “Alam mo brad, wag ka nang um-extra, kasi
sila na.” Tinuro naman ako ni Josh.
Tatawa sana si AJ, pero biglang tumingin ng seryoso kay Josh.

“’Di nga??!”

Ngumiti naman si Josh, tapos nag-nod.

“Ahh, kaya pala sila nakaholding hands nung pag pasok nila.”

“Sayang naman yun si Yza, liligawan ko sana!”

“Waa. Si Captain naman inubos na yung mga magaganda!”

Tumingin si AJ sa mga naguusap-usap, tapos tumingin kay Josh. Si Josh naman, tiningnan
siya na para ‘bang ‘See? Told ya.’

“Sh*t.” Tapos tumakbo si AJ palabas. Iniwan niya yung iced tea niya.
“San pupunta yun?” Tumingin sakin si Francis.

“’Ba malay.”

“O, ano plano mo?” Ngumiti naman ang unggoy…

“Saan?”

“Tumakbo na nga palabas kanina si Yza, titingnan mo lang?” Ay, oo nga pala.

“Inyo na ‘toh.” Tinuro ko yung dalawang iced tea, tapos tumakbo na rin ako paalis.

“Ano ba Yza, pumili ka na kasi!”

“At bakit naman ako pipili, ha?!”

Wait lang, boses ni Racquelle yun ha… At ni Yza…

Lumingon lingon ako, tapos nakita ‘kong nakaupo si Yza, tapos kausap niya si Racquelle, na
nakatayo.
“Kasi, marami lang naman pong nakaabang kay oh-so-hot Captain Ethan Villaroy, and sizzling
AJ Jaime.”

Ano daw??! O_O SIZZLING?

“Wha-? Anong pinagsasabi mo? Alam mo Racquelle, ang lakas ng sayad mo!”

Kasalukuyan akong nakasilip dito sa parang mala-bushy place na ito ng school. Wala
masyadong tao dito, kaya hindi ko alam kung ano ginagawa nila dito. Hindi ko rin nga alam
kung paano ako napadpad dito. Pero ayos na rin mag eavesdrop.

Tatayo na sana si Yza, pero tinulak siya ni Racquelle para mapa-upo. Aba, angas nitong
babaeng ‘to a.

“Aray!”

Siyempre to the rescue ako.

“Ano nanaman ‘bang problema mo Racquelle?!”

Hindi ako pinansin ni Racquelle, (for the first time), at nakatingin parin siya kay Yza. Grabe,
ang lakas talaga ng trip ng babaeng ‘toh no? Halatang walang magawa sa mundo.

“Pumili ka na kasi!”

“Ba—“
“Eh bakit ayaw ‘mong pumili??”

“Paki-alam mo ba sa kanya?!”

Lalapit na sana ako pero biglang may nagsalita…

“Hindi ka ba curious kung sino pipiliin ni Yza satin?”

Paglingon ko, nandun si AJ. Ulit. Ano ba yan.

“Malamang ako diba!?”

“Sure ka?”

“O—“ Ako nga ba? “Ewan.”


Kung sabagay, may punto ‘tong si mokong.

“So Yza, choose.”

“A—E—“

Tumigil si Yza, tapos umiwas ng tingin kay Racquelle.

“Bakit parang ang tagal ‘mong pumili?”


 
“She has a point.”

“Akala ko ba kayo na ni Ethan?” Tinuro naman ako ni Racquelle.

“Kami na nga!”

“Eh bakit naman ga—“

“Ahem.”

We’re dead.

Chapter 36

“M-Mi-Miss A-Arm-Armitta??”

WE’RE DOOMED.

“Villaroy, Jaime, Santos, and Sanchez…”

Ngumiti naman kaming apat.


“…kayo nanaman.” Tapos hinawakan niya yung ulo niya na para bang masakit na.

“Hi Mam.” Grin lang Ethan, Grin. Hehehe.

“Ano nanaman ‘bang parusa ibibigay ko sa inyo? Palagi nalang kayo nagsisigawan,
nagkakagulo, haaaaay mga bata nga naman oh.”

“Parusa nanaman Ma’am?!”

“Gusto mo ‘bang doblehin ko pa yun Villaroy?”

“Hindi po. Sabi ko nga, joke lang.”

“Hindi naman kasi gumagana sa inyo ang pag-minus lang sa conduct, so…”

“MA’AM! PLEAAAASE, NO BATHROOM WORK, CANTEEN WORK, ANYTHING BASTA


PAG LILINIS!”

Napatingin kaming lahat kay Racquelle. Ayaw talaga niya maglinis ‘noh?

“Stop overreacting.”

Tumingin siya kay AJ tapos inirapan lang niya.

“Alam ko na! Naalala niya na ang English Department ang incharge sa pag decorate ng Gym
para sa Halloween Bash?”

Nag-nod naman kami.

“Pwes, kayo na ang incharge sa decorations!”

“Ahh, decoration lang pa—“


“DECORATIONS?!” O_O

“Ma’am, aapat lang po kami!”

“Oo nga ma’am, kaya ba namin yun?”

Ngumiti naman si Ma’am… “Para naman matauhan na kayo sa mga pinaggagagagawa ninyo,
mahirap na task ang bibigay ko. Bahala kayo mag ‘recruit’ ng mga tutulong sa inyo…”

“Ma’am, ang laki laki po nang Gym!”

“Oo nga naman, baka gusto niyong dagdagan ko pa, at pati invitations kayo na rin?”

“Eh Ma—“

Hinawakan ko yung bibig ni Yza.

“Sabi nga po namin, kami na bahala sa Gym!” Ngiti naman ako.

“Iaabot ko sa inyo mamaya yung fund na pwedeng gamitin pang decorate.”

Nung paalis na si Ma’am…


“Ma’am! Kelan na nga ba po ulit yung Halloween Bash?”

“Ah, next next week.”

NEXT NEXT WEEK NA? Whoa.

Nagtinginan kaming apat…

“We’re dead.”

------------------------

Chapter 37

“Say please!” Please?! Aba, loko.

“Please-in ko kaya mukha mo?” Tapos nag-asta akong sasapakin si Josh.

“Eto naman, humihingi ka na nga ng pabor ‘eh!”


“Oo nga!”

Argh.

“Edi PLEASE?”

“Ayan. Beri gud Ethan.” Tapos ginulo gulo ni Josh yung buhok ko, tinanggal ko naman yung
kamay niya sa ulo ko, tapos inayos ko yung buhok ko.

“Loko ka talagang unggoy ka!”

Tawa naman ng tawa si Francis.

“Upakan kita jan ‘eh!”

“Oo na tutulungan ka na nga namin ‘eh!”

“Sigurado ka jan?”

“Oo, nag please ka naman eh! Hwahaha!”

“Nakakatakot kasing magpatulong sayo ‘eh!”

Tumawa naman si Francis…


*flashback*

Third Exam Day. [2nd quarter]

Iniba-iba yung seating arrangements, kaya nasa may likuran ako nila Josh at Francis.
Nakakagulat nga ‘eh. Iniba-iba nga yung seating arrangements, pero magkatabi parin yung
dalawang mokong. Chemistry na yung test namin ngayon… Well, nagaral naman ako kahit
papano.

Bahala na.

#25.) Diatomic Nitrogen and Oxygen molecules make up about 99% of all molecules of
“non-polluted” dry air. Evaluate the free energy change for the following reaction at 298 K

Patay. ‘Di ko naaral yung GFE.


Skip.

Skip.

#27.) Does the—

“Psst.”

Tumingin ako sa harapan ko, at ayun, nagbubulungan si Josh at Francis.


Mga gag* talaga.

“’Di ko naaral yung GFE. Patay na. Number 25 nga.”

“Ayoko nga, say please muna.”

SAY PLEASE? O_O


Bwahahahaha…

Pero siyempre, ‘di pwede mag-ingay, kaya tatahimik tahimik lang ako dito. Tiningnan ko yung
teacher, papalapit na sa kanila, nakila yata sila. Hala. Triny ‘kong sipain yung upuan ni
Francis, pero hindi ko maabot. Patay kayong dalawa. Natatawa na nga rin yung katabi ko sa
kanila ‘eh.
“Osige, please na. Baka mahuli pa tayo.”

“Ano?”

“Wala, sabi ko please.”

“Number 25… Teka, ayun. Positive One hundre--“

“Mister de Guzman, anng pinagsasabi mong Positive One hundred jaan, ha?”

“Ma’am, hindi po, kas—“

Patay kayo.

“Nakikipag kopyahan ka kay Mr. Domingo ‘noh! Nako Mr. de Guzman, akin na yang papel mo!”
Nung kukunin na ni Ms. Ramos yung papel ni Josh, nakaisip na siya ng palusot.

“Ma’am! Hindi po talaga! Hindi niyo po ba alam yung kanta na yun? Ang ganda ganda po kaya
nun!”
Natatawa na yung iba naming mga kaklase.
Pati ako natatawa na talaga. Adik talaga ‘tong si Josh.

“Possssssiiitiiiive! One, one, one, huuuuundrrreeeed roooses!!!” Tapos kumakanta kanta na


siya.

“Bwahaha—Ahem.” Siraulo talaga ‘tong si Francis.

Nakakatawa naman kasi talaga si Josh ‘eh. Si Ma’am naman, hindi mo malaman kung
maniniwala ba o hinde…

“Pramis mam, kinakanta ko lang kanina yun.”

“I’m warning you Joshua. Next time, no unnecessary noise!”

“Yes ma’am!” Tapos ngumiti naman si Josh. Pagtalikod ni Ma’am, humirit pa si Josh kay
Francis…

“Positive 173.42 kilo-joules per mole reaction.”


‘Di na talaga natauhan si Josh. Haha.

*end of flashback*

Tawa naman ako ng tawa mag-isa.

“O, ba’t tumatawa ka jan?”

“Wala, naalala ko lang nung exams.”

Tumawa rin naman si Francis.

“Sira ka talaga Josh!”

“O basta, tulungan niyo ‘ko a?”

“Geh.” Tapos tumawa na ulit kami.

Chapter 38

“Ano ba yan Racquelle, pa meeting meeting ka ‘pang nalalaman!” As usual, what do you
expect? Nagrereklamo nanaman 'tong si Josh.

“Manahimik ka nga Josh! *clears throat* As I was saying… This Saturday tayo bibili ng
materials. Wait nga, ano ba dapat ang bilhin natin? Ano nga ba ‘tong Halloween bash na
‘toh?”

“O tingnan mo, hindi mo naman alam yun, tapos nalilider-lideran ka ja—“


“Josh! Tumahimik ka na nga!”

Napatingin kaming lahat kay Francis…

“A-ah, siyempre ako rin hindi ko alam diba? Kaya curious ako.”

“Oo nalang.” Tumawa naman si Josh.

“Pasalamat talaga kayo at tutulong kayo.”


“Feel mo naman dahil sayo kami tutulong? Na-uh.” Umiling naman si Josh.

“Whatever.” Umirap naman si Racquelle…

“Wateber.” Tapos nag-belat naman si Josh.

“Ang Halloween Bash na yan ay obviously, nagaganap tuwing November. This year, sa
November 30 yung event. Ang late nga ‘eh. Ewan ko ba kung baket Nov. 30. Anyway, dati,
parang costume party lang siya. Pero ngayon, Masquerade Ball yung theme niya, kaya
formal.”

My reaction? -> O_O

Nakatingin naman sila sakin…

“What he said.” Tinuro ko si AJ, tapos tumawa naman sila.

“O sige ha, Saturday. Dun tayo sa Mall sa North. Alam niyo naman yon diba?”

“Sige, alam namin yun.”

Tapos nag-nod naman yung iba.


“Ang tagal tagal ninyong dalawa!!!”

Oo. Napakatagal namin ni Yza. Mga 1 oras siguro nagintay sina Racquelle, AJ, Francis, at
Josh.

“Ba’t ba ang tagal ninyo?”

“Nag milagro pa kasi sila.”

*pak*

Binatukan ni Yza si Josh.

Mga hirit mo talaga Josh. Haha.

“Kasalanan niya ang lahat!” Tinuro naman ni Yza si Josh, pero pabiro lang.

“Tama, tama.” Nag-nod naman ako…

“Bakit ako nanaman?! Kasalanan ba ang mawalan ng load?!”

“OO!” Tumawa naman si Yza, Josh, at ako.


“Ano ‘bang nangyari?” Linagay naman ni Racquelle yung kamay niya sa hips niya.

Nandito na nga pala kami, Yza, Ako, Racquelle, Josh, Francis, at siyempre si AJ, sa
Starbucks sa North Mall. Dito kasi kami bibili ng mga gamit gamit daw para dun sa
decorations.

“Traffic.”

“Okidoki. Tara na mga repapips!” Tatayo na sana si Josh, pero si Racquelle parang hindi
kuntent sa sagot niya.

“I don’t believe you.”

“I don’t believe you.” Ginaya ko naman siya, tapos tumawa kaming mga lalake. Oo, pati si Aj
nakitawa na rin.

“Well ganito kasi yun…”

“Hay nako.”

“Mahaba haba ‘toh.”

Pag mga babae talaga dumadaldal, napapatagal ang usapan. Bakit ba ganyan kayo?

“Pumunta ako sa bahay nila Eth—“


“Ikaw pa sumundo kay Ethan? Hayop ka talaga sa ka-gentleman-an!” Tawa naman si Josh.
Opening statement palang yan ha, nagrereact na! Haha.

“Well actually, para makaabot kami dito ng 11, dapat 10:00 niya AKO-“ Tumingin si Yza
sakin, ngumiti naman ako. Yung, pangasar. Hehe. “-susunduin sa bahay. Eh pero napakagaling
naman niya, kasi pagtawag ko sa kanila, sabi ni Kuya Elmer TULOG pa. Hala ayun, mga
bandang 10:15 ko siya pinuntahan sa bahay nila. Tapos naligo pa ang unggoy na yan. Pero well,
ayos na, baka umabot pa kami ng eleven, eh yung isa pang unggoy-“ Tumingin naman siya kay
Josh… “-nagtext kagabi na daanan siya, ayun, dinaanan namin. Akala namin nandoon pa siya.
Chinika pa kami ng nanay niya…”

“Oh ehm Gosh, eh di napatagal pa?” Ano daw? Oh Ehm Gosh? Putakte!

“Yes. Grabe, ang tagal. Tapos sabi ni Tita akyatin na daw namin sa kwarto niya, kasi baka
tulog pa, hala ayun, wala na siya dun. Yun pala nakaalis na, edi mga 11 na kami nakaalis sa
bahay nila, nag-sorry pa si tita para diyan sa unggoy na yan. Ayun, edi—“

Bla. Bla. Bla.

Hindi ko na tinapos yung nobela ni Yza, kasi nakakatamad na. Malamang naman alam ko na
yung nangyer diba? Nag sorry si tita, pumunta na kami dito, traffic. End of novel.

Nagorder ako ng dalawang Coffee Jelly, dahil paborito namin ni Yza yun. Ayun,
nagdadaldalan pa sila ni Racquelle about kung gano daw kaming mga lalake ka iresponsable.
Ba’t ganyan sila, bati na kaagad? Parang walang nangyare. Weird. Creepy. Freaky.
Tumayo na sila, tapos paalis na, sakto dumating na yung order namin ni Yza. Kinuha na namin,
tapos sa labas nalang namin iinumin habang naglalakad. Kanina pa kasi bumili yung iba, kaya
ubos na nila.

“Ethan.”

“Hmm?” Pag tingin ko kay Yza, hindi naman niya pala ako tinatawag. Binasa lang pala niya
yung pangalan ko dun sa cup niya.

“Ano nanaman? Baka sabihin mo, ‘bakit hindi mo pinalagay yung pangalan ko?’” Ginaya ko pa
yung boses niya…

Tumawa naman siya, tapos hinawakan yung arm ko. (Alam niyo yun, yung parang nag-link)
“Sira. Ba’t ko pa ipapalagay yung pangalan ko?…”

“…eh nakalagay na? ” Ngumiti naman siya.


What daw? o.O
Chapter 37

“Say please!” Please?! Aba, loko.

“Please-in ko kaya mukha mo?” Tapos nag-asta akong sasapakin si Josh.

“Eto naman, humihingi ka na nga ng pabor ‘eh!”

“Oo nga!”

Argh.

“Edi PLEASE?”

“Ayan. Beri gud Ethan.” Tapos ginulo gulo ni Josh yung buhok ko, tinanggal ko naman yung
kamay niya sa ulo ko, tapos inayos ko yung buhok ko.

“Loko ka talagang unggoy ka!”

Tawa naman ng tawa si Francis.

“Upakan kita jan ‘eh!”

“Oo na tutulungan ka na nga namin ‘eh!”

“Sigurado ka jan?”
“Oo, nag please ka naman eh! Hwahaha!”

“Nakakatakot kasing magpatulong sayo ‘eh!”

Tumawa naman si Francis…

*flashback*

Third Exam Day. [2nd quarter]

Iniba-iba yung seating arrangements, kaya nasa may likuran ako nila Josh at Francis.
Nakakagulat nga ‘eh. Iniba-iba nga yung seating arrangements, pero magkatabi parin yung
dalawang mokong. Chemistry na yung test namin ngayon… Well, nagaral naman ako kahit
papano.

Bahala na.

#25.) Diatomic Nitrogen and Oxygen molecules make up about 99% of all molecules of
“non-polluted” dry air. Evaluate the free energy change for the following reaction at 298 K

Patay. ‘Di ko naaral yung GFE.

Skip.

Skip.

#27.) Does the—

“Psst.”

Tumingin ako sa harapan ko, at ayun, nagbubulungan si Josh at Francis.


Mga gag* talaga.

“’Di ko naaral yung GFE. Patay na. Number 25 nga.”

“Ayoko nga, say please muna.”

SAY PLEASE? O_O


Bwahahahaha…
Pero siyempre, ‘di pwede mag-ingay, kaya tatahimik tahimik lang ako dito. Tiningnan ko yung
teacher, papalapit na sa kanila, nakila yata sila. Hala. Triny ‘kong sipain yung upuan ni
Francis, pero hindi ko maabot. Patay kayong dalawa. Natatawa na nga rin yung katabi ko sa
kanila ‘eh.

“Osige, please na. Baka mahuli pa tayo.”

“Ano?”

“Wala, sabi ko please.”

“Number 25… Teka, ayun. Positive One hundre--“

“Mister de Guzman, anng pinagsasabi mong Positive One hundred jaan, ha?”

“Ma’am, hindi po, kas—“


Patay kayo.

“Nakikipag kopyahan ka kay Mr. Domingo ‘noh! Nako Mr. de Guzman, akin na yang papel mo!”
Nung kukunin na ni Ms. Ramos yung papel ni Josh, nakaisip na siya ng palusot.

“Ma’am! Hindi po talaga! Hindi niyo po ba alam yung kanta na yun? Ang ganda ganda po kaya
nun!”

Natatawa na yung iba naming mga kaklase.


Pati ako natatawa na talaga. Adik talaga ‘tong si Josh.

“Possssssiiitiiiive! One, one, one, huuuuundrrreeeed roooses!!!” Tapos kumakanta kanta na


siya.

“Bwahaha—Ahem.” Siraulo talaga ‘tong si Francis.

Nakakatawa naman kasi talaga si Josh ‘eh. Si Ma’am naman, hindi mo malaman kung
maniniwala ba o hinde…

“Pramis mam, kinakanta ko lang kanina yun.”

“I’m warning you Joshua. Next time, no unnecessary noise!”

“Yes ma’am!” Tapos ngumiti naman si Josh. Pagtalikod ni Ma’am, humirit pa si Josh kay
Francis…
“Positive 173.42 kilo-joules per mole reaction.”

‘Di na talaga natauhan si Josh. Haha.

*end of flashback*

Tawa naman ako ng tawa mag-isa.

“O, ba’t tumatawa ka jan?”

“Wala, naalala ko lang nung exams.”

Tumawa rin naman si Francis.

“Sira ka talaga Josh!”

“O basta, tulungan niyo ‘ko a?”

“Geh.” Tapos tumawa na ulit kami.

Chapter 38

“Ano ba yan Racquelle, pa meeting meeting ka ‘pang nalalaman!” As usual, what do you
expect? Nagrereklamo nanaman 'tong si Josh.
“Manahimik ka nga Josh! *clears throat* As I was saying… This Saturday tayo bibili ng
materials. Wait nga, ano ba dapat ang bilhin natin? Ano nga ba ‘tong Halloween bash na
‘toh?”

“O tingnan mo, hindi mo naman alam yun, tapos nalilider-lideran ka ja—“

“Josh! Tumahimik ka na nga!”

Napatingin kaming lahat kay Francis…

“A-ah, siyempre ako rin hindi ko alam diba? Kaya curious ako.”
“Oo nalang.” Tumawa naman si Josh.

“Pasalamat talaga kayo at tutulong kayo.”

“Feel mo naman dahil sayo kami tutulong? Na-uh.” Umiling naman si Josh.

“Whatever.” Umirap naman si Racquelle…

“Wateber.” Tapos nag-belat naman si Josh.

“Ang Halloween Bash na yan ay obviously, nagaganap tuwing November. This year, sa
November 30 yung event. Ang late nga ‘eh. Ewan ko ba kung baket Nov. 30. Anyway, dati,
parang costume party lang siya. Pero ngayon, Masquerade Ball yung theme niya, kaya
formal.”

My reaction? -> O_O

Nakatingin naman sila sakin…

“What he said.” Tinuro ko si AJ, tapos tumawa naman sila.

“O sige ha, Saturday. Dun tayo sa Mall sa North. Alam niyo naman yon diba?”

“Sige, alam namin yun.”

Tapos nag-nod naman yung iba.


“Ang tagal tagal ninyong dalawa!!!”

Oo. Napakatagal namin ni Yza. Mga 1 oras siguro nagintay sina Racquelle, AJ, Francis, at
Josh.

“Ba’t ba ang tagal ninyo?”

“Nag milagro pa kasi sila.”

*pak*

Binatukan ni Yza si Josh.

Mga hirit mo talaga Josh. Haha.

“Kasalanan niya ang lahat!” Tinuro naman ni Yza si Josh, pero pabiro lang.

“Tama, tama.” Nag-nod naman ako…


“Bakit ako nanaman?! Kasalanan ba ang mawalan ng load?!”

“OO!” Tumawa naman si Yza, Josh, at ako.

“Ano ‘bang nangyari?” Linagay naman ni Racquelle yung kamay niya sa hips niya.

Nandito na nga pala kami, Yza, Ako, Racquelle, Josh, Francis, at siyempre si AJ, sa
Starbucks sa North Mall. Dito kasi kami bibili ng mga gamit gamit daw para dun sa
decorations.

“Traffic.”

“Okidoki. Tara na mga repapips!” Tatayo na sana si Josh, pero si Racquelle parang hindi
kuntent sa sagot niya.

“I don’t believe you.”

“I don’t believe you.” Ginaya ko naman siya, tapos tumawa kaming mga lalake. Oo, pati si Aj
nakitawa na rin.

“Well ganito kasi yun…”

“Hay nako.”

“Mahaba haba ‘toh.”

Pag mga babae talaga dumadaldal, napapatagal ang usapan. Bakit ba ganyan kayo?
“Pumunta ako sa bahay nila Eth—“

“Ikaw pa sumundo kay Ethan? Hayop ka talaga sa ka-gentleman-an!” Tawa naman si Josh.
Opening statement palang yan ha, nagrereact na! Haha.

“Well actually, para makaabot kami dito ng 11, dapat 10:00 niya AKO-“ Tumingin si Yza
sakin, ngumiti naman ako. Yung, pangasar. Hehe. “-susunduin sa bahay. Eh pero napakagaling
naman niya, kasi pagtawag ko sa kanila, sabi ni Kuya Elmer TULOG pa. Hala ayun, mga
bandang 10:15 ko siya pinuntahan sa bahay nila. Tapos naligo pa ang unggoy na yan. Pero well,
ayos na, baka umabot pa kami ng eleven, eh yung isa pang unggoy-“ Tumingin naman siya kay
Josh… “-nagtext kagabi na daanan siya, ayun, dinaanan namin. Akala namin nandoon pa siya.
Chinika pa kami ng nanay niya…”

“Oh ehm Gosh, eh di napatagal pa?” Ano daw? Oh Ehm Gosh? Putakte!

“Yes. Grabe, ang tagal. Tapos sabi ni Tita akyatin na daw namin sa kwarto niya, kasi baka
tulog pa, hala ayun, wala na siya dun. Yun pala nakaalis na, edi mga 11 na kami nakaalis sa
bahay nila, nag-sorry pa si tita para diyan sa unggoy na yan. Ayun, edi—“

Bla. Bla. Bla.

Hindi ko na tinapos yung nobela ni Yza, kasi nakakatamad na. Malamang naman alam ko na
yung nangyer diba? Nag sorry si tita, pumunta na kami dito, traffic. End of novel.

Nagorder ako ng dalawang Coffee Jelly, dahil paborito namin ni Yza yun. Ayun,
nagdadaldalan pa sila ni Racquelle about kung gano daw kaming mga lalake ka iresponsable.
Ba’t ganyan sila, bati na kaagad? Parang walang nangyare. Weird. Creepy. Freaky.

Tumayo na sila, tapos paalis na, sakto dumating na yung order namin ni Yza. Kinuha na namin,
tapos sa labas nalang namin iinumin habang naglalakad. Kanina pa kasi bumili yung iba, kaya
ubos na nila.

“Ethan.”

“Hmm?” Pag tingin ko kay Yza, hindi naman niya pala ako tinatawag. Binasa lang pala niya
yung pangalan ko dun sa cup niya.
“Ano nanaman? Baka sabihin mo, ‘bakit hindi mo pinalagay yung pangalan ko?’” Ginaya ko pa
yung boses niya…

Tumawa naman siya, tapos hinawakan yung arm ko. (Alam niyo yun, yung parang nag-link)

“Sira. Ba’t ko pa ipapalagay yung pangalan ko?…”


“…eh nakalagay na? ” Ngumiti naman siya.
What daw? o.O

Chapter 40

Tumawa naman siya ng mahina, tapos sinundan namin sina Racquelle, Josh, Francis, at AJ.

Hindi ko nagets yun ha. Wait lang. Ba’t ayaw maprocess ng napakaliit ‘kong utak? Yan kasi
kulang sayo Ethan ‘eh. Gwapo ka, Maappeal, Lapitin ng chickas, Varsity, … ay pusa, ang
YABANG KO. Wahaha! Wait lang, rewind, rewind…

Ang sabi niya,

“Sira. Ba’t ko pa ipapalagay yung pangalan ko?…”

                                                                            “…eh nakalagay na?”

Ahhhh! … Hindi ko parin gets! T____T Naturingan pa akong Section 2? Gaaahd. Siguro nga,
dahil diba kami na? Teka nga, eh pero siya na mismo yung nagsabi na pretend lang yun…
Diba? Ang gulo naman oh. Oh baka naman, kasi nga diba, pretend lang. So bestfriend lang
talaga yung tingin niya sakin? Sa gwapo ‘kong ‘toh? Ni reresist pa? Well, iba yang si Yza
‘eh… Kaya ko yan m—
*snap*

Nag-snap ng fingers si josh sa harapan ko. Hinawi ko naman yung kamay niya palayo. Tama
‘bang pitikan ako?

“Tama ’bang pumitik, pitik sa harapan ko, sa mukha ko pa? Gulpihin kaya kita?”

“Tama ‘bang matulala? Kinakausap kaya kita. Palibhasa may iniisip na malalim. ‘Tol, wag mong
ikimkim yan!”

“L*l. Oo nalang. Ano ba yon?” Siyempre kunyari wala lang, diba?

“Sabi namin, kayo na ni Yza yung maghanap ng mga bulaklak. 10K naman bigay satin n
Armitta ‘eh. So bilhin niyo yung mga puti daw, sabi ni Racquelle. Roses daw yata? Ewan,
carna— camra—, basta may binaggit siya.”

“Carnations. Pink yun ha?” Parang takang-taka naman si Yza.

“Ayun, white roses pati yung pink na yun daw.” Nag-nod naman si Yza.
Pagtingin tingin ko, dun ko lang napansin na wala na si AJ at Racquelle.

“Nasan na ba sila?”
“Windang ka na talaga Ethe ano? Kanina pa sila nauna. Sila yung maghahanap ng pang sabit
sabit daw. Nasa kanila na nga yung three thou ‘eh.”

“Hindi ka talaga nakikinig. Kung anu-ano kasi pinagiisip.” Tumawa naman si Yza.

Tawa ka jan? Ikaw nga ‘tong nagpapaisip sakin ‘eh. >____<

“Ayon. Kami naman ni Francis yung maghahanap ng mga ilalagay sa mga tables. Corny daw
kung flowers. Ewan ko ba. Bahala na.” Tapos umalis na sila. Bago sila umalis, inabot na sakin
ni Josh yung 4K.

“Wala akong alam sa mga bula-bulaklak na yan.”

“Hay nako.” Inumpog niya yung ulo niya sa may shoulder ko. Haha.

Lumapit kami doon sa may basurahan tapos tinapon yung mga cups namin. Gusto pa nga ni
Yza ubusin yung jelly, pero sabi ko ‘No, no. Tataba ka.’ Habang pinipisil yung cheeks niya.
Haha. Nakakatuwa talaga ‘toh.

Natahimik ng onti si Yza habang naglalakad kami. Aakyat kami sa topfloor, sa bandang
gardens, kasi doon yung mga flower shops ‘eh.
“Tumataba na ba talaga ako?” Ano ‘bang tanong yan?!

“Ano ba namang tanong yan Maria Yza?”

“Wala lang, na-conscious ako. Kanina kasi sabi mo—“

“Joke lang yun. I swear.” Tapos inakbayan ko siya habang naglalakad, tapos pinat ko yung ulo
niya.

“May tanong ako…” Tumingin naman siya sakin, tapos ngumiti siya.

“Geh. Basta kaya ‘kong sagutin.” Tumawa naman ako.

“Siyempre kaya mo. Kahit maloko ka, may laman parin naman yang utak mo.” Tumawa siya,
tapos ginulo yung buhok ko. Tumawa rin naman ako.

Nandito na kami sa may gardens. Umupo muna kami doon sa may bench, para lang
magpahinga ng saglit. Ang ganda talaga dito. Malawak, presko. Nice. Tapos kasama ko pa
siya diba? Ayos talaga.

“Ano na ba tanong mo?”

“Wala. Wag na pala. Mababaw lang.” Ngumiti naman siya. Kanina lang nagtatanong, ngayon
naman babawiin? Ang gulo.

“’Di nga?” Sumandal naman ako... Sa kanya. First time na ganito. Iba 'eh. Dati pagsasandal
ako, wala lang. Pero ngayon, pati ako na weweirduhan. Siya naman, nakaupo ng maayos.

“Ahm…” Nag-point siya sa chin niya na para ‘bang nagiisip. Haha. “Hindi mo ba na-gets yung
kanina?”

Napaupo ako ng maayos bigla, sabay sabing, “Hay salamat at ieexplain mo na rin! Hindi ko
nagets kanina yun eh.”

T______T Umamin rin ako. Ano ba naman yan.

Tumawa naman si Yza. “Wala lang. Trip ko lang. Naisip ko kasi diba, kunyari, ‘tayo’ na diba?
Wala lang. Eh diba, sabi nila, pag mag-on na kayo, parang iisa lang kayo. Yung mga ganoong
kaartehan.”

“Ah. Sabi ko nga. Gulo nun ‘ah” Tumawa naman siya. Di nga, magulo talaga. Haha.
“Tara na.” Hinawakan ko young kamay niya, tapos hinatak ko siya papunta sa mga flower
shops doon.

Siyempre nagtatanong siya sakin kung maganda daw ba yung flower, kung yung kulay daw ba
maganda, mga ganun. Eh aba, malay ko ba diyan? Oo nalang ako ng oo. Lumapit naman yung
isang tindera sakin, habang pumipili si Yza.

“Girlfriend mo siya?” Girlfriend ko nga ba?

“Ahm, opo.” Sabay ngiti naman ako. Ngiti din naman siya.

“Bakit hindi mo bilhan ng bulaklak? Meron kami dito ‘oh.” Nako naman, sabi na nga ba ‘eh.
Business talk. Haha. Pero, no thanks. Not my style.

“Hinde na po. Meron na po siya.” Taposiniwan ko na dun yung tindera, tapos mas lumapit na
kay Yza.

“Oh, ayan. Bibilhin natin yung white lilies nalang pati yung carnations na pink. Or mas
maganda yung roses?”

“Ano ‘bang mas mura?” Hehe.


“Yung lilies. Eto naman. Pinapapili ka ng mas maganda, hindi yun mas mura, ha?”

Tiningnan ko naman yung mga hawak ni Yza na samples.

White Lilies: http://www.harris-interiors.co.uk/images/White%20Lilies.jpg


White Roses: http://homes.aol.com/angelwildx/white.jpg
Pink Carnations: http://www.stlgammaphibeta.org/files/pink_carnations_lg.jpg

“Alam mo, seriously, mas trip ko yung roses. Simple, yet Classy. Lakas ng dating. Eh yung
liies, maganda rin naman, pero ang daming mga nakasulpot-sulpot doon sa gitna ‘oh. Kumorni
na tuloy yung itsura niya. Kaya yung roses nalang. Diba? Tama ba?”

Ngumiti naman si Yza.

Aba malay ko ba kung anong tawag dun sa mga ‘sulpot-sulpot’ things na yun.

May mga sinasabi siya sa tindera, bibilhin na daw namin yung mga roses at carna—

Saglit nga, bibilhin na namin?! O_O Madami dami rin yun! Sa stage siguro mga ilang mga
kumpol-kumpol yun. Tapos sa gilid pa. Sa entrance pa! Madami pa.

“Yza, alam ‘kong napaka macho ko, pero hindi ko yata kayang buhatin lahat yan.”

*pak.*

Araaaay. Hmp.
“Macho ka diyan?! Una, pwede kaya tayomng magpadeliver. Pangalawa, kung saka-sakaling
bubuhatin mo naman lahat yan, hindi rin ako papayag dahil makakalas-kalas yang mga buto
mo.” Tapos tumawa naman siya.

“Buto-buto ka diyan? Macho kaya ako!” Tapos pinakitaan ko siya ng Macho-ness ko sa


pamamagitan ng pag pakita ng aking muscle sa braso.

Tinapik niya naman yung braso ko, tapos binaba ko naman.

“Ate, pag dineliver po ba yan samin, siguradong hindi pa lanta yan?”

“Oo naman hija, at total marami naman yun bibilhin mo, bibigyan pa kita ng discount.”

“Talaga Ate? Salamat po. A—“ Hinawakan ko naman yung braso ni Yza.

“You just cut my sentence.” Tapos nanlaki naman yung mata niya.

“I’ll leave you with your chitchat, but I’ll just be sitting—“ hinarap ko siya sa may pinto
nung shop… “—there.” Tinuro ko yung bench sa labas ng shop, pero nasa garden parin.

Tahimik nung una, pero nag-nod naman siya.

Umupo naman ako dun, tapos linabas yung phone ko. May mga nagtext sakin ng kung anu-ano.
Tapos maya maya lang, nag vibrate ulit.
1 new message from
Josh

Binuksan ko naman.

[ LOVE is a wildly misunderstood although highly desirable malfunction of the heart that
weakens the brain, causes the eyes to sparkle, cheeks to glow, blood pressure to rise, and
the lips to pucker. - sagot ni inday sa katanungang define LOVE sa slambook niya nung
Grade 5 ..wahahaha. >.< oi bat m iniwan yun, ha? ]

Huh?

[ nu? XD ]

Rineplyan ko siya. Bigla bigla namang sumagot.

[ bt m iniwan si yza mgisa? >.< ]

Bago ko siya nareplyan ulit, may nagtext pang isa. Binuksan ko muna yun…

[ nd2 kme. tlikod k. ]

Tumalikod naman ako, tapos nandoon si Josh at si Francis sa may entrance. Pinuntahan ko
naman, total malapit lang naman ‘eh.
“Ang bagal talaga magreply nun.”

“Tungak, ayan na nga o.”

“Pinapunta mo?” *pak.* “Sabing pagtritripan natin ‘eh!”

“Pag tritripan ka jan! Loko ka talaga!”

“Maiba tayo, ba’t mo iniwan yun?”

“Bakit, malapit lang naman ‘eh.”

“Kahit na.”

“Oo nga.”

“Babalikan ko rin naman siya eh. At nakikita naman niya ako ‘eh.”

“Tsk. Tsk. Tol…” Inakbayan ako ni Francis…

“…ang chickas, hindi iniiwan, ha? Lalo na pag girlfriend!”


Sabay batok sakin nilang dalawa.

Chapter 41

“Aray ko! Malay ko ba!” Hinimas himas ko yung likod ng ulo ko. Nayuyugyog na yang munting
utak ko na yan dahil puro nalang batok ang inaabot niyan.

So may madadagdagan na sa kaalaman ko, ang girlfriend, hinding hindi dapat iniiwan.

Got it.
“Oh, may isa pa akong isesend sayo.” Kinalikot ni Josh yung cellphone niya habang
tinitingnan lang namin siya ni Francis.

1 new message from


Josh

[ “to be happy wid a man, u must undrstand him a lote & love him a little..”

  “to be happy with a woman, u must love her a lot even if u dnt understand her at all..” ]

Binasa naman ni Francis, pagkatapos ‘kong basahin… “Homaygad parekoy, you’re so makata.”
Tapos tumawa naman kaming tatlo.

Lumingon ako, tapos nakita ‘kong palabas na si Yza ng shop. Tinapik naman ako sa braso ni
Josh, tapos sumenyas sila na puntahan ko na siya.

“Pano kayo?”

“’Tol, ano ‘bang meron sa kokote mo? Kayo na ba talaga?” Huh? Oo naman ha, kami naman.
Daw.

“Oo naman.”

“Inuuna yan pre. Tandaan mo.” Tapos tinuro niya si Yza… “Inuuna lagi yan.”

Tumango naman ako, tapos umalis na sila.


“O, ba’t umalis sila?”

“Bibili pa daw sila ng centerpiece.” Tibay ‘kong magpalusot. Pero totoo rin naman eh, bibili p
ata sila ng centerpiece.

“Ah. Okay.”

“Ayos na yung flowers?”

“Oo. Sa day na mismo nila idedeliver. Para fresh parin.”

“So tapos na tayo?”

“Yup.” Tapos ngumiti naman siya.

Okay. What’s next?

“Hindi ko narinig yung sabi ni Racquelle kanina ‘eh. Ano na ba daw gagawin pag tapos na?”

“Mag memeet daw tayo ulit mamaya sa Starbucks, ng mga…” Tapos nagisip siya, “…three.
Anong oras na?”

Tiningnan ko naman yung relo ko… “Two palang.”

Sumimangot naman siya, “Anong gagawin natin?”


Kung sabagay, isang oras pa hihintayin namin, ano nga naman ‘bang pwedeng gawin?

“Lunch?”

“Im full.” Kape lang yun, full na? Grabe.


Pero kung tutuusin, ako rin naman medyo busog na eh.

Pag kami nila Josh, lagi kaming— tama!

“Tara.” Hinawakan ko yung kamay niya tapos hinatak ko siya.

“Kozka?” Nakatingin siya dun sa sign nung arcade-an tapos tinatalong ako kung ano yung ibig
sabihin nun.

“Malay ko ba jan. Basta arcade, uhm, place yan.” Ngumiti ako, tapos hinatak ko ulit siya
paloob.

Ang weweird naman ng mga tao dito.

Lalo na yung mga babae. Ngiti ng ngiti.

“Miss apat nga.” Binayaran ko yung babae tapos hinatak ulit si Yza papunta sa pinaka pabrito
naming game nila Josh at Francis… ang Grenade.

“Grenade?”

“Yup.” May dalawang lalake na naglalaro din, kaya pinanood muna namin.
“Uhh, siguro naman alam mong hindi ko alam kung pano nilalaro ‘toh diba?”

“Madali lang nama ‘eh. May 5 pads diba? Tapos may parang dalawang foot marks in each
pad? Kung ano yung umilaw, yun yung dapat mong tapakan. Its as simple as that.”

“Pano kung yung nasa red pad yung left yung umilaw, tapos sa green pad yung right yung
umilaw?”

“Edi tatapakan mo.”

“Hindi pwedeng yung red lang?”

“Minus points.”

“Oh. I get it. Ang galing! Haha!” Tawa naman siya. Naaliw? Tumawa rin naman ako, pero
mahina lang.

Umalis na yung dalawang naglalaro, kaya linagay na naming yung tokens namin. Nagstart na
yung game, siyempre puro combo ako. Si Yza naman kung hindi nakaka miss, puro good lang
yung nakukuha. After ng isang round, A yung score ko. Siya, E. Not bad. Unang try naming
nila Josh, sa sobrang kakatawa naming, parehas kaming nag F. Linagay na ulit naming yung
tokens naming. This time, nakaka kuha na ng perfect si Yza. Naka C siya, tapos B ako. Tawa
nga kami ng tawa ‘eh.

“Gusto ko pa!” Tumawa naman siya. Kinuha niya yung kamay ko, this time…
…siya naman yung naghatak sakin.

“Ano ‘bang meron sa inyong dalawa, at lagi nalang kayong late?!”

“You want the dirty details?” *pak* Binatukan ni Yza si Josh. Naunahan ako.

Nagtinginana naman kami ni Yza, tapos tumawa kami.

“Grenade.” Tumawa ulit ako.

“Grenade?”

“Ahh, nag Grenade lang pala sil—Grenade??!”

Hinatak naman ako ni Francis palayo. Sumunod naman si Josh. Pero malapit kami nun kay AJ.
Sila Yza at racquelle naman, naiwan dun nang nagkwekwentuhan tungkol sa Grenade. Medyo
naririnig pa nga si Racquelle eh… “He took you to an arcade? How lame is that?”

“Dinala mo siya sa Grenade? How hina can you get?”

“Why are you so conyo ba?” Tumawa naman kami ni Josh. Pero biglang nagseryoso ang loko…

“Nagdate nalang kayo, sa Kozka pa?!”

“Anong mali dun?”


Nagkamot ng ulo si Josh.

“Mag scoscore ka na nga lang bakit dun pa? Tapos n—” Blah blah blah… Patuloy tuloy lang
siya sa mga sinasabi niya. Hindi ko na naman siya naririnig ‘eh.

Ano nanaman ‘bang mali ‘kong ginawa? Dinala ko lang naman siya dun ha. Nag enjoy naman
siya. Ayos naman, tuwang tuwa pa nga ‘eh. It’s only a way to pass time.

“Hindi naman lahat ng babae gusto ng pa resto-resto lang ‘eh.”

Napatingin naman kaming tatlo kay AJ.

“May mga tao, lalo na mga babae, na mahilig sa mga paupo upo lang, sweet talk, things like
that. Pero sa sitwasyon na ‘toh, hinde. Si Yza, kahit anong flow nasasakyan niya. Ang
maganda pa doon, natutuwa pa siya sa mga bagay na hindi m ineexpect na katutuwaan niya.
That’s what makes her unique. That’s what makes her special.”

Lahat kaming lalake, maliban sa kanya, nung mga oras na yon, ay naka WHAT-THE-EFF-
LOOK. Like this: O.o

Si Francis naman humirit… “Dude, ‘you gay?” Tumawa naman kami ni Josh. Si Aj naman todo
kontra. “Gag* hinde!” Mas lalo pa tuloy kaming natawa. Binalikan naman naming yung dalawa,
patapos na rin sila sa usapan nila.

“…the point is, I had fun.”


And that made me smile.

“Well, oo naman masaya.” Tumawa naman siya.

Pauwi na kami, at naglalakad sa aming munting, oo na, hindi na munti, subdivision.

“Yung Grenade?”

“Sobra!” Tapos humigpit yung hawak niya sa kamay ko. Tiningnan ko naman yun.

Ayaw ko mang sabihin ‘toh, sinabi ko parin… “You can let go now. Wala na naman sila eh.”

Nag-meeting ulit kami nun sa Starbucks, nakabili na ng mga centerpiece sina Josh at
Francis. Glass figurines, tapos lalagyan nalang rin ng flowers sa gilid, no choice eh. Plain
kung glass figurine lang. Tapos sina racquelle at AJ din, nakapag pa-pagawa na ng banner.
Ready for printing nalang. Pati yung mga garlands, naayos na nila. Kaya ngayon, pauwi na
kami. Malamang tinulak tulak na ako nila Francis at Josh na umalis, para daw ma-solo ko na
si Yza.

Nag-buntong hininga naman si Yza, tapos binitiwan rin niya yung kamay ko. Hindi kami
dumaan sa usual naming dinadaanan. Wala lang, nag long cut lang kami. Kaya nadaanan naming
yung park.

Medyo madilim na, kasi mag gagabi na, pero hindi naman ganun ka dilim, kasi puro stars yung
sky. Tapos nakabukas naman yung street lights. Hindi naman nakakatakot ditto, kasi fully
secured. Kaya kahit 4 years old kang pagala gala dito, walang mananakit sayo.
Huminto naman si Yza. “Hey. Naalala mo pa ‘toh?” Tumakbo siya dun sa may pink na swing,
tapos kumanta kanta.

“Isang hakbang sa kanan, dalawa sa harap. Tatlo sa kaliwa, a bigla kang dadapa!” Umupo
naman siya, tapos tiningnan niya yung sahig. Kanta namin nila Josh at Yza yun nung bata pa
kami.

May pavement kasi doon eh, tapos my nakaukit.

“Tingnan mo yung ‘s’ ni josh, baliktad!” Tapos tumawa naman siya.

Nakasulat kasi doon yung pangalan naming tatlo. Josh-Yza-Ethan. Bagong tayo palang yung
mini-park noon. Tapos may playground. Dati, nung bata pa kami, naglalaro kami. Tapos
naapakan ni Josh yung pavement. Eh medyo basa pa yung cement nun, kaya may bakas ng paa
niya. Dun sa spot na yun, kumuha kmi ng stick tapos sinulat naming yung names namin.

Tumay si Yza, tapos pumunta malapit sa may puno.

“Namimiss ko na ‘toh.” Tumingin naman ako sa kanya nung pagkasabi niya non…

“Yung park?”

“Well, yun din, pero ,more on yung dati. Parang, wala lang. Napaka-simple.” Linapitan ko
naman siya… Simple daw? Di ko nagets yun ah.

“Simple?”

“Ngayon kasi, napaka complicated na ng mga bagay bagay.”

Umupo siya dun sa may grass, tapos umupo rin ako sa tabi niya.
“Imagine, dati, palaro laro lang tayo dito. Napaka, hmm, kumbaga carefree? Napaka
carefree natin. Ngayon, dapat bantay sarado ka na sa lahat ng gagawin mo. Dapat conscious
sa lahat ng iisipin ng ibang tao… Yung mga ganung bagay.”

Humiga naman ako sa grass, tapos tumingin sa taas. Ang dami palang stars? Hindi ko alam
kung baket ko ‘toh nasabi, pero lumabas lang sa bibig ko…

“Alam mo, hindi mo na dapat iniisip yung mga iniisip ng ibang tao. Nagegets mo ba yung point
ko?”

Humiga rin siya sa tabi ko, tapos nag nod.

“Wala silang pakialam sa kahit anong gawin mo. You are special for who you are. Corny ko
'noh? The point is, just be you. Just be Yza.”

Naramdaman ko nalang na sumagi yung kamay niya sa kamay ko, pero inalis din niya.

“Mind if I do this?” Hinawakan ko namn ng mahigpit yung kamay niya. Umiling naman siya.
Tapos ngumiti ako.

“Not that.” Lumapit ako sa kanya…


“This.” Niyakap ko naman siya. Ilang saglit din, bumitaw na ako. Tiningnan ko siya, tapos
nakasmile siya. Hinawakan ko ulit ng mahigpit yung kamay niya. Pagtingin ko sa taas, bigla
nalang may dumaan na shooting star.

Medyo napa-upo siya. “Did you see that?!” Humarap siya sakin. “Ethan, did you see that?!”

Taps todo ngiti siya. “Oo.”

“Make a wish! Tara, sabay tayo!” Pinikit naman niya mata niya…

Wish?

Bumulong nalang ako…

“I wish this night would never end…”

Chapter 42
Napatingin ako sa kanya, tama ba yung pagkariig ko? Parehas kami ng wi—

“Holy Cow! Parehas sila ng wish!”

“Josh?!”

Sabay kaming lumingon ni Yza doon sa pinaka malapit na puno. Tumayo ako tapos tiningnan
ko kung may tao dun, pero pagdating ko, wala naman. Pero, grabe, narinig ko talaga, at alam
‘kong si Josh yun. Bahala na, pagod lang yan.

Tumawa naman kaming dalawa. Yung sa wish naman, well, I think I heard her right. And I
think she heard me right. Haha. Galing.

Hinatid ko na si Yza sa bahay niya, nag “Bye” lang siya sakin, tapos pumasok sa loob ng
bahay niya habang nakangiti. Well ayos lang na wala siyang sabihing iba, kasi medyo
natatameme na rin ako nung mga oras na yon. Para ‘bang hindi ko alam kung anong sasabihin
ko nun? Umuwi rin nga ako ng nakangiti ‘eh. Tapos ngayong umaga naman, wala lang, hindi
kami nagkikibuan habang sabay kaming pumasok. Pero hawak ko yung kamay niya all the way.
Sapat na yon para saken.

“Pare ang ganda ng wallpaper ko ‘oh! Tingnan mo!” Ang ganda ng pambungad sakin ni Josh
nung pagpasok ko ng classroom. Si Francis naman tawa ng tawa sa gilid ni Josh. Wala pa kasi
si Mam Armitta kaya malakas pa yung trip nung dalawang mokong.

“Patingin nga.” Hinablot ko yung L7 ni Josh, tapos ‘pinagmasdan’ ang sinasabi niyang
magandang wallpaper. Silhouette ng isang babae at lalake na nakaupo sa grass, na malapit sa
puno. Tapos magkahawak kamay sila. Yung babaenaman, nakaturo sa stars, habang yung
lalake tinitingnan yung tinuturo nung babae.

“Astig ‘a. Ganda ng kuha mo. Kel—teka…”

Hindi ba parang kami yun? Ang bagal ko talaga, kahit kailan.

“WAHAHAHAHA!!!”  

“PAKY* JOOOOOOSSSHH!!!” Kulang nalang batuhin ko yung cellphone ni Josh sa kanya.


Inagaw naman ni Josh yung phone niya, tiningnan, tapos tumawa ulit.

*pak.*

Binatukan ko na siya, tawa parin ng tawa.

“Sinundan niyo kami? Takte.”

“Hindi…” Eh pano niya nakunan kami ng picture?

“…ba obvious?” Loko ampuch*.

“BWAHAHAHAHAHAHA!!!”

“Mga ungas talaga kayo. Ba’t di ko kayo nakita nun?”


“Bulag ka kasi.” Tapos tumawa ulit sila.

Kinuha ko yung ipod ko, tapos sinaksak ko na yung earphones sa tenga ko. Naghahanap lang
ako ng kanta nun…

Tiningnan ko naman si Josh at Francis, busy parin sila sa pagtingin sa picture namin ni Yza.

“Mahal na mahal mo talaga si Yza ano?” Hindi ko naman siya sinagot. Alam naman nila sagot
dun eh.

“Gawan natin ng dialogue!” Tumawa naman si Josh, tapos nag clear ng throat niya.

“Ethan, iaabot mo ba sa akin ang mga bituin?” Nag pambabaeng voice si Josh, with matching
beautiful eyes pa.

“Oo naman Yza, basta’t para sa iyo, gagawin ko.” Tapos hinawakan niya yung pisni si Josh.

“Mga gag*.” Ngumiti naman ako, tapos hinablot yung phone ni Josh…

Blinue-tooth ko sakin yung picture.


Yun pala, nakasilip si Francis sa may balikat ko. “Ayan pala pre ‘eh.”

“May sagot na siya sa tanong mo kanina.” Tapos nguimti, at binatukan ako ng mahina.

“You’re so kupad!” Nag make-face naman si Racquelle.

Ginaya naman siya ni Francis… “You’re so kupad!”

Tapos, naka lagay pa yung kamay niya sa hips niya.

Ngumiti naman si Josh, yun bang pang asar… Ako naman, nasa kabilang sde ng gym, nag
wawax. Imagine, ako, nagwawax? Eff. Linilinis na kasi namin ‘eh. Buti nalang walang games
ngayon. After pa daw nung bash. Kaya wala munang mga training.

5:00 na, kaya konti nalang tao dito sa school. Kaming anim nalang yung nandito, ako, si Yza,
Aj, Racquelle, Josh at Francis. Nagtatalo nanaman si Francis  at Racquelle. Kanina pa sila
nag sasagutan. Kasi sabi ni Racquelle, makupad daw si Francis. Sabi naman kay Franci, ang
arte daw ni Racquelle. Ako naman, I don’t care. Bahala na sila dun.

Lumapit naman sakin si Josh.

“Sipag ah.” Ngumiti naman siya ng pang asar. Hinagis niya yung walis na hawak niya dun sa
may mga upuan, tapos kumuha rin ng rug.

“Ba’t mo iniwanan yung dalawang yun? Baka mag bugbugan na mamaya yun.” Tumawa naman
ako habang pinupunasan yung sahig. Ganito pala mag floorwax? Ang sakit sa kilikili.

“Hayaan mo sila. Moment ni Kiko yan. Waha.” Tumawa naman siya, tapos nagpunas na rin ng
sahig.

“Do you even know how to sweep the floor?!”

“Nagsalita ang marunong!”

“Hello, like, that’s too easy?”


“Wha, wha, wha? Don’t English English me! Hindi mo lang kaya eh.”

“Whatever.”

Tumawa naman ulit si Josh. “Oo nga, baka mag patayan na sila. Pero hayaan nalang natin.”

“Gaano na ba kadami yung nalinisan mo?” Lumingon lingon naman siya para tingnan yung
sahig. Medyo madami dami na rin naman yung mga nalilinisan ko. Pwede na.

“Whoa.” Pagtingin ko kay Josh, may tinitingnan siya sa kabilang side nung Gym. Si Yza at AJ
pala. Tinutulungan ni AJ si Yza na umakyat sa steel ladder. Yung mga windows kasi,
pinupunasan ni Yza. Eh kung hindi naman stupid si AJ, dapat siya nalang yung umakyat dun,
tapos siya yung naglinis nun.

Hindi ko nanaman alam kung bakit, pero bigla nalang akong tumayo tapos pinuntahan ko sila.
Si Josh, ewan. Basta naiwan siya dun.

“Shoo.” Nagulat yata siakin si AJ, kasi napatalon siya. Na-uga yung ladder, kaya medyo na
out of balance si Yza…

“Aaaaaaaa!” Buti nalang nasalo ko si Yza.

Tumingin nalang ako kay AJ, tapos tumingin din siya sakin.

“What?”

“Do that again, mananagot ka sakin.” Binaba ko naman si Yza, pero hindi siya umiimik.

“Sino ba naman kasing nasa tamang paguutak para biglang sumulpot, at magsabi ng ‘shoo’?”

“Uhh, ako lang naman?”

“Angas mo—“

“Shut up. The both of you, shut up. Please lang.” Tapos umalis na siya. Pumunta siya kay
Josh, tapos tumulong siya sa pag floorwax doon.

Tumingin naman si AJ sakin, tapos umalis din… Sa kabilang dulo naman siya pumunta, sa side
nila Racquelle, humihingi ng bagong pang linis.

“Tss.”

 

Lumipas ang buwan at araw… What the hell am I saying? Basta lumipas na ang mga araw
at nalinis na namin yung Gym. Sa wakas. Nangangati na kilikili ko sa kaka floor wax eh.

Anicia: That’s gross. >_____<

You wrote this.

Anicia: Whatever. :d

After ng break, pumasok na ako sa classroom namin…

“She said
‘don't, don't let it go to your head
Boys like you are a dime a dozen,
Boys like you are a dime a dozen’
She said
‘you're a touch overrated,
you're a lush and I hate it
but these grass stains on my knees
they won't mean a thing’

And all I—“


“Ba’t tumigil ka?” Hawak ni Josh yung gitara niya, tapos kumakanta doon sa pwesto namin. Si
Francis naman natutulog sa upuan niya.

“Wala lang. May dumating kasing pangit eh.” Tinuro naman niya ako.

Tumawa naman ako. Pumasok naman si Racquelle sa kwarto…

Tinuro ko si Racquelle kay Josh, “Yan ba yung tinutukoy mo?”

“Gag*.” Tumawa naman siya. Nagising naman si Francis.

Palapit na si Racquelle samin,

“Francis, you have saliva on your cheek.”

“Saan?!” Hinawakan naman niya yung pisngi niya. Nag panic ang loko. Kadiri naman,
tiningnan namin ni Josh, pero parang wala naman.

“Naniwala ka naman?” Tumawa siya, tapos umupo na siya sa upuan niya.

“Konti nalang, babatukan ko na yang babaeng yan.”

“Hinay lang ‘tol. Baka lumipad ulo niyan, pag batok mo jan.” Tumawa naman kaming tatlo.
Ayos yun ‘ah. Haha.
“Hay salamat, decorations nalang, tapos bukas na yung bash.”

“Sino nga pala date niyo?”

“Kailangan pa ba nun?”

“Hindi naman, pero bahala ka, wala kang chikas?” Tumayo si Josh, tapos linapag niya yung
gitara sa may gilid.

“Hahatak nalang ako ng kung sino man jan.” Ngumiti naman si Francis.

“Ikaw?” Tumingin naman sakin si Josh. “Ay oo nga pala. Bobs. Malamang si Yza.”

Tumawa naman ako. Pero, teka, hindi ko pa naman siya na-yayaya diba? Eh diba, uhh, ‘kami’
na? Nag-aaya pa ba pag mag on na? Ano ba yan. >< Wala akong alam dito. Siyeeet.

“Eh Josh, sino naman sayo?”

“Francene.”

“’Tol, pwede ba outsiders?”

“Tutugtog kami eh. Nosebleed at AllFemme. Two songs nga lang ‘eh. Nagpaalam na ako kay
Armitta, pwede daw akong humatak ng outsider parang yun na yung kapalit ng pag kanta ko.”

“Wow, privilege.” Tumawa naman ako, tapos umupo na.

“’Tol, liniligawan mo ba kapatid ko?”


“’Tol, obvious ba?”

Tumawa naman kaming tatlo.

“Kahit kailan, you guys are soooo kupad.” Umirap naman si Racquelle samin. Pagtingin ko sa
Gym, wala pang tao, sila palang ni Yza. Sabay sabay naman naming tatlo linapag yung gamit
namin sa may upuan. Nauna nga pala si Yza, dahil maaga natapos yung class niya.

I wonder where AJ is?

“Si AJ?” Tinanong ko si Racquelle, na para bang nagtataka.

“Hinahanap mo yata?” Nag smirk naman siya sakin.

“Sira ulo.”

Tumingin naman si Yza sakin, na natatawa rin.

“Kinukuha niya sa labas yung mga inorder nating flowers.” Ngumiti naman siya. Waaaaaaw.
“Tulungan niyo na.”

“No way.” “Asa pa.” “Na-uh.” Hanep, sabay sabay pa kami.

“Ang sasama niyo talaga.” Tumawa naman siya.

“Yzii, di ka na nasanay?” Tumawa rin si Josh.

Kumuha na kami nung mga centerpiece na ilalagay sa mga tables. Si Racquelle at Francis
naman, ayun, nagtatalo ulit…

“Balita ko wala kang date ha?”

“Bakit gusto mo? Asa ka naman. No, no, no.” Tapos stinick-out ni Francis yung dila niya.

“Hello, I already have a date.” Umirap naman siya.

“Soz. Talaga lang?”

“Oo. ‘Di tulad ng iba diyan.”

Ginaya nanaman ni Francis si Racquelle, “Oo. ‘Di tulad ng iba diyan.” May pakembot-kembot
pa. Ungas talaga.

“Aaaargh!” Hinabol naman ni Racquelle si Francis. Nakakatawa nga eh, hawak hawak pa ni
Francis yung centerpiece. Para tuloy siyang tumatakbong unggoy.
Wait lang nga. Kam to tink op eet, wala pa akong date? Hehe.

Ayain ko na nga si Yza. Eeh. Creepy. Pano kung di yan pumayag? Takot rin naman ako sa
rejection. Alam ‘kong gwapo ako, pero baka hindi umubra ang handsome aura ko.
Pwaaaaaaaaa. Bahala na. Here goes…

“Yza!”

Chapter 42

“Yes?” Ngumiti naman siya, habang sinasabit niya yung isa sa mga decorations sa wall.

“Uhh…” Sh*t, pano ba? Linapag ko yung centerpiece dun sa isang table, tapos lumapit ulit sa
kanya.

“Ethan?” Kumuha ulit siya ng decoration tapos tumayo dun sa upuan.

“Pw—pwede b—“

“Aaa!” Muntik na siyang malaglag dun sa upuan niya, pero na salo ko naman siya.

“You always fall, don’t you?” Bigla naming nawala yung kaba ko. Kaya nagawa ko pang
ngumiti…
“Well, you’ll always catch me.” Tumawa naman siya… “Won’t you?”

“Of course I will.”

“Hoy hoy hoy.” Napatingin kami kay Francis… Lahat pala sila nakatingin samin. Si AJ nasa
loob na rin ng Gym, nag aayos ng decorations. Si Raqcuelle naman, nakatingin lang rin.

“Mamaya na ang yakapan. Trabaho muna.” Tapos tumawa naman si Josh.

Oo nga pala. >< Buhat buhat ko pa si Yza.

Binaba ko na siya tapos hinampas naman niya ng mahina yung braso ko, “Ano na ba kasi yung
sasabihin mo?”

Tumayo naman yung balahibo ko. Sh*t, kinakabahan na ulit ako. Crap.
“May-ka-date-ka-na-ba-sa-bash?”

“Huh? Date? Wal—“

“Pwede-‘bang-ako-nalang???” Crap. I look foolish.

Please. Please. Please.

“Sig—“

“Salamat!” Kumuha ako ng centerpiece, tapos tumakbo sa kabilang table. Ayoko na, baka
namumula nanaman yung mukha ko.

Delikado na. Baka mabuking ang kaba.

“Hay salamat it’s finally done!” Lahat kami nakatayo sa may pintuan ng Gym habang
tinitingnan yung gawa namin. Not bad. Kahit puro bulaklak, I actually like the design.

“Normally, too girly ang tawag ko dito, pero ayos naman pala gawa natin.”

“Kasi, effort mo yan. Kaya mo na tripan. Tingin mo kung hindi ikaw naglinis nito, matritripan
mo pa?” Tumawa naman si Francis, tapos nagkamot ng ulo. “Pero ayos, mga pards. Di siya
jologs.”

“Of course, ako na organize niyan eh.”

“Talaga lang ha?” Tumawa naman si Yza, sarcastically. Umirap naman si Racquelle.

Ba’t ba ang hilig ng mga babae, at ni AJ, na umirap? Baka naman sakit lang ng mga babae
yun, at ni AJ? O baka naman babae si AJ? Gahd. Delikado ‘toh. Hahaha.

Napa smirk naman ako.

“O baket?”

“Wala lang.” Tapos tumuloy tuloy na sa tawa.

“Uy sige, alis na kami. Pupuntahan pa namin si Francine.”

“Bye.”

“Babu.” Tapos umalis na sila.

“Oh well, I need to get my beauty sleep. Tata!” TATA? THE HECK?!

Tumawa ako, natawa rin naman si Yza. Umalis na naman si Racquelle…

Si AJ naman, hindi na nagpaalam, umalis nalang bigla.

Kinuha naman namin ni Yza yung bags namin, tapos umalis na.
Pagdating namin sa bahay nila…

“Magpapadrive nalang ako kay Kuya bukas.”

“Okay.” Ngumiti naman si Yza…

“What time?” Tinuro niya yung chin niya, na para bang nag iisip…

“Uhh, pick me up at seven.”

“Sure. Bye.” Tumalikod ako, tapos tinaas ko nalang yung kamay ko at nag wave…

“Bye!”

Nung nasa may gate na ako ng bahay nila…

“Ethan!”

Pag lingon ko…

“Ingat!”
Chapter 44

“Kahit kailan talaga, ubod ka ng bagal! Ang kupad kupad mo!”

“Eh bakit ba ang kati kati ng pwet mo?! Sandali nga lang kasi!”

Argh. Loko ‘tong si Kuya ah. Papatayin ko na ‘to. Kasalanan ko ‘bang hindi ko maayos yung
suit ko? Palibhasa ihahatid niya kasi kami. Kung hinde, nako, upak abot sakin niyan.

“Eto na, eto na!” Tumakbo ako pababa ng hagdan, na halos makabunggo ko na si Manang
Loleng.

“Hay susmaryosep bata ka! Kay gwapo mo naman!”

“Gahd Manang, bulag ka na nga.” Umiling iling si Kuya dun sa tabi.

“Shut up, ungas. Inggit ka nanaman.”

“Asa.” Tumawa naman si Kuya. Tumawa rin si Manang.

Pagtingin ko sa relo, quarter to seven na. May 15 minutes pa ako para pumunta kena Yz. Oh
well, 5 minutes lang naman papunta don.

“Tara.” Sumakay na kami ni Kuya sa kotse. “Kena Yza tayo.”

“Alam ko. Loko ka, ginagawa mo akong driver eh.” Stinart na niya yung kotse, tapos
pinaandar na…
“Hindi nga ba?”

“Hay susmaryosep bata ka! Kay gwapo mo naman!” Whoa. O_O


Same reaction? Hahaha.

“Salamat po.” Ngumiti naman ako.

Kulan nalang, mahimatay na siya sa kagwapuhan ko.


Oh well, ganyan talaga pag pogi.

“Si Yza po?”

Nataranta naman si Manang, “Ay! Oo nga pala! Upo ka muna! Tatawagin ko lang.”

Tumakbo naman si Manang para tawagin si Yza. Kinalikot ko naman yung cellphone ko.
Magbubura bura lang ng messages.

[ psst. ethe! Ű suot m dpat white tie. pra khit anong pliin qn dmit, bgay. ]

Delete.
Teka, ano nga ‘bang suot ni Yza? Malay mo, hindi bumagay yung suot ‘kong white na t-t-
tiiieee… SYET!

“Hoy, natutunaw ako.” WOW.

Nakababa nap ala si Yza, nakatayo pa sa harapan ko. At… Whoa. Basta, amazing. Ang ganda
niya. Indescribable.

Anicia: ang OA mo naman. x______x

Paki mo ba?! Totoo naman ha?

Anicia: kung sabagay. :] yiii. here's her dress:


http://flickr.com/photos/partycloz/377133291/

“Bakit naman ikaw matutunaw? Tinitingnan ko lang naman yang dumi sa mukha mo.”

Nagulat siya, hinawakan niya yung mukha niya… “Saan?”

“Wala, joke lang.” Ok n asana eh, kaso biglang nag-iba yung expression ng mukha niya, naiinis
ata.

Nako, away ‘to. Think Ethe, think.


“Joke lang ulit. Meron talaga.” Linapitan ko siya…

Sobrang lapit…

Medyo nanginginig pa nga ako ‘eh, pero hindi naman obvious. Tapos lumapit ako sa may cheek
niya, tapos hinipan ko.

Namula siya bigla. Feeling ko lahat ng dugo ko pumunta na rin sa ulo ko ‘eh.

“A-ayan. W-wa-wala na. T-tara n-a.” Nauna na akong maglakad papunta sa kotse. Tapos
binuksan ko yung pintuan para sa kanya. Pumasok na rin ako sa kabilang side.

“Wow Yza, you look very pretty.” Nakatingin si Kuya doon sa mirror.

Ngumit naman si Yza, “Thanks Kuya Elmer.”

“Psh.”

Tumingin sakin si Yza, tapos nag angat ng closed na fist. “Aangal ka?”

“Hindi na po.”, habang nanlalaki yung mata ko.

“Hahahaha.”

“Ate Yzaaaaaa! Ang ganda moooooo!” Tumakbo samin si Francene, tapos yinakap si Yza…

(Eto naman yung suot ni Francene: http://flickr.com/photos/partycloz/255007459/in/set-


72157594336581588/)
“Thanks Francene.” Ngumiti namn si Yza, tapos kinurot kurot yung cheeks ni Francene.

Humarap naman sakin si Francene, “Wow Kuya Ethaaaaaaan! Ang gwapo moooooo!”

Tapos nagtatatalon siya doon sa harapan ko.

Lumapit naman samin si Francis at Josh.

“Wow ‘Cis, kapatid mo, parang alarm clock!”

Tumawa naman silang lahat, pati si Francene.

“Requesting all band members, please proceed to the left side of the auditorium.
Thank you.”

“Ohoy, tawag na ako.” Sumenyas naman si Josh na aalis na siya.

“Ba-bay!” Ngumiti naman si Francene.

“Anong babay ka jan? Ikaw…” Hinawakan niya yung kamay ni Francene, “…sasamahan mo
ako.” Ngumiti naman si Josh, tapos hinatak si Francene.
Tumawa ulit kami.

“Iba talaga yang si Josh, ano?”

“Iba rin ako.” Tapos inakbayan ko siya. Hala, namula ulit.

“Homaygass. Wahahaha!” Tawa ng tawa si Francis.

“Oo nga pala Francis, sino ka-date mo?”

“Onga ‘tol, ‘di m pa nasasabi samin.”

Nanlaki naman yung mata ni Francis, “A-a… An-no kas-si…”

“Hay nako! Your sooooo slow Francis. Tinatawag na ako. Hindi mo manlang ba ako
sasamahan?!” Biglang sumulpot si Racquelle sa likod ni Francis. Hala, san galing yon?

Whoa?

Facial expression ko: O_o


Ni Yza: o_O
Ni Racquelle: @..@
Ni Francis: T_T
Hahaha. Gets ko na.

“You mean?” Tumingin naman si Yza sa kanilang dalawa.

“What?” Tumingin naman si Racquelle samin, na para 'bang nagtataka. Bigla naman siyang
nagulat. “Oh no, no, no! Baka naman iniisip niyo, kami magkadate?”

Nag-nod naman kami ni Yza.

“Hindi ba?”

“Hin—Oo. Pero. Ah basta. I just need an escort, since iprepresent tayo sa harap.”

“Tayo?”

“Oo. Tayo kasi nagpaka hirap na mag decorate dito diba? Well, they would like to show
their gratitude daw.”

“Eh akala ko ba may date na kayo?”

Umiwas ng tingin si Francis sakin, “Oo nga, kaso nag back out yung ulupong ‘eh.”

“At ikaw?” Tumingin naman ako kay Racquelle.

“He had measles.”

Tumawa naman kami ni Yza… “So, kayong dalawa ngayon?”


“Well…”

“Oo.”

“Eh ba’t di nalang si AJ?” Kam to tink ob eet, oo nga 'noh?

“Siya kasi mag maman ng sound systems. So, parang, pagtinawag siya, ihaharap nalang yung
spotlight sa kanya.”

“Oh.”

Nagtinginan kami ni Yza…

“WAHAHAHAHA.”

“This will be good.”


“Definitely.”

“Whatever. Tara na nga! I’m like, late na! Come on!” Umirap naman si Raquelle, tapos umalis
din.

Si Francis naman, ginaya ulit siya, pero sumunod din…

“Happy Happy Happy Halloween!”

Kumanta naman si josh ng 2 rock na kanta. Hindi naman gaanong screamo, pero ayos lang.
Sumayaw naman kami. Halata ‘mong nag eenjoy lahat… Pagkatapos naman non, bumaba siya
ng stage, tapos pinuntahan na kaagad si Francene, na malapit samin.

“Buti nalang nauna kami mag perfo.”

“Bakit?”

“Mellow na sunod eh, siyempre, gusto kitang isayaw.”

Hinampas naman ni Francene yung braso ni Josh, pero mahina lang. Natawa naman kami ni
Yza.

“Mellow muna tayo mga repa.” Tumawa naman yung iba. Imagine, Racquelle, saying ‘repa’?
Tumawa rin naman si Racquelle. Nagstart nang mag play yung AllFemme.

“Sa lahat ng mga lalake jan, invite your specials to a dance.”

Inaya ko naman si Yza, at fortunately, hindi siya umayaw.

“I see you, beside me


It's only a dream
A Vision of what used to be
The laughter, the sorrow
Pictures in time
Fading to memories…”

Tumingin tingin ako sa paligid ko, habang naka yakap kami ni Yza… Nasan si Francis?

“How could I ever let you go?


Is it too late to let you know?

I try to run from your side


But each place I hide
only reminds me of you
When i turn out all the lights
Even the night
only reminds me of you…”

Si Josh at Francene magkasama, yung mga couples naman magkakasama, may boy to boy pa
nga ‘eh. Sh*t. Creepy. Tapo—HOMAYGAS. O_O

“I needed my freedom
That’s what I thought
But I was a fool to believe
My heart lied when you cried
Rivers of tears
But I was too blind to see

Ev-e-ev—Francis?”

NAKO NAMAN, NASA STAGE ANG MOKONG.

LHat yata napahinto. Napahinto rin yung mga tumutugtog.

“May I have this dance?” At dahil malapit siya kay Racquelle, at si Racquele ay may hawak
ng microphone,
...tenenenen! Narinig namin ang lahat!

“Whoooooooooooooooo!” Nagpalakpakan lahat ng tao.

Inabot ni Francis yung kamay niya kay Racquelle… Buti nalang hindi umuiral ang kapride-an
ni Racquelle dahil…
…tinanggap niya yung kamay ni Francis.

“Everything we’ve been through before


Now it means so much more…”

Chapter 45

Ayon. Napakagaling. Nagsayawan ang dalawa sa harapan habang kumakanta yung isa. Wala na
kaming moment. Huhuhu. T_____T

“Iba rin sila ‘noh? Kanina lang, magkaaway, ngayon bati na.” Tapos tumawa si Yza, at
sumandal ulit sa balikat ko.

“Pansin ko nga.” Tapos sumayaw na ulit kami.

“Let’s give it up for our different committees who were responsible for putting up an
excellent show this evening!” At nagpalakpakan naman ang lahat.

Kung sino sino yung mga tinawag sa harapan, at pinalakpakan naman. Hindi ko nga magets
kung bakit kailangan pa kaming ipresent ‘eh. Kumbaga sa movie, hindi naman pinapakita yung
mga tao behind the scenes diba? Pero malaki yung part nila sa production, at na aappreciate
sila. Pero dito, lantaran eh. Hahaha. Philosophy ko sa buhay. Hay, pagbigyan nalang.
Nung sa decorations na, siyempre nag-ready na kami. Paglingon ko, nagbubulungan pa sila AJ
at Josh.

Waw, vibes na sila? Haha.

”Maria Yza Sanchez with Ethan James Villaroy!” Umakya naman kami sa stage, at
naghiyawan silang lahat…

“Whooooooooooo!!!”

“Racquelle Elisse Santos with Francis Domingo!” Umakyat din sila, at mas naghiyawan pa ang
lahat. Malamang.

“WHOOOOOOOOOOOOOOOO!!!”

“Joshua de Guzman an—what? Kayong dalawa?” Tumingin si Kenneth, ang dakilang MC, kay
Josh at AJ… Tumango naman sila sabay tawa.

“Anyway, lastly, Joashua de Guzman and AJ Jaime!” Umakyat sila ng si AJ akay akay si
Josh.
Tumawa naman lahat. Mukha kasi silang mga loko loko.

“Kiiiiiiiiiiis!!!” Sira ulo din naman yung dalawa, pumayag. Hinalikan ni Josh si AJ sa pisngi,
pero daplis lang talaga. Si AJ naman, kunyari na-shock. Mga ungas talaga.

Pagbaba naman namin, pinapalakpakan parin kami. Pero tumakbo na ulit si AJ dun sa sound
systems para mag play ng mga kanta. Sayawan na ulit!

“Upo muna tayo.” Sabay ngiti.

Sabi ko nga, upo muna. T____T

“Tara!” Tapos naghatakan kami papunta sa upuan namin…

Pagdating namin dun, tumakbo na si Josh papunta kay Francene.

At… Tenenenen!!! Hinawakan niya yung kamay ni Francene!

Napatigil kami ni Yza at Francis, and not to mention Racquelle, sa kinatatayuan namin.
Imagine, NAG HOLDING HANDS SILA?! Daaaaaaamn. Haha. Hinihintay nga namin na paluin
ni Francene si Josh, pero ayos lang sa kanya na hinawakan siya ni Josh sa kamay.

“Hop, hop, hop.” Nauna nang naglakad si Francis papalapit sa kanila…

“Don’t tell me you’re gonna make pagalitan them?” Naka-pamewang pa si Racquelle nung
sinasabi niya yon.

“Hinde naman—” sabay upo namin, “—magtatanong lang.” Humarap siya kay Francene at
Josh… “What’s up with you two?”

“Oo nga naman, anong meron?”

“At, *ahem*, may holding hands pa.” Tumawa naman kami ng mahina nun.

“Uhh… Pano ba…” Nagtinginan si Francene at Josh…

“Oh gosh.” Umirap naman si Racquelle…

“What?”

Tumingin naman si Racquelle kay Francis na para ‘bang naiirita, “You’re seriously asking me
that question?”
“Obyus ba?”

Tumawa naman ulit kami.

“Racquelle naman ‘eh, suspense pa.”

Ngumiti naman siya. Pag tiningnan mo naman si Josh at Francene, parang nagkakailangan,
pero magka hawak parin yung kamay.

“Hello, isn’t it obvious? Sila na kaya.” Tapos umirap ulit siya, at tumawa.

Kami naman: O_O

“WEH?! DI NGA?!”

“Uhh…

           Kuya,

     parang…
               Ganun na…

          nga.”

“Ba’t ‘tol, ayaw mo?”

“Hindi ah! Gusto ko nga ‘eh!” Tapos lumapit siya at umakbay sa kanilang dalawa… “Ayos mga
brad! Hahaha!” Tumawa naman kaming lahat.

Ngumiti lang naman si Francene at Josh. Nung nakaupo na nga tuluyan si Racquelle at
Francis, nagsalita si Francene kaagad.

“Eh kuya, ako naman may tanong…”

Dumating yung parang waiter, at nag offer ng drinks. Siyempre kumuha naman kami.

“Ano?”

“Kayo na ba ni ate Racquelle?” Napatingin kaming lahat kay Francene.

O_O
“Hahahahahahaha!” Tapos uminom si Racquelle ng coke.

“Hindi ako nagbibiro, kayo na ‘bang dalawa?” At oo, seryoso nga ang mukha ng bata.

Napatingin ako bigla kay Racquelle, umiling naman siya habang umiinom parin. Pero si
Francis, calmado at may subo-subo ‘pang brownie…
“Oo, kami na.”

At ayon, nasabuyan kami ng coke ni Racquelle.

Chapter 46

“D*mn, muntik na ako abutan ng coke mo!” Buti nalang nakaiwas ako nung nabuga niya yung
iniinom niyang coke. Fortunately, walang tinamaan. Whew. x___x

“Poise mo nawawala!” Tiningnan ni Josh kung basa ba o hindi yung damit ni Francene, wala na
siyang pakialam kung nabasa ba yung damit niya o hindi. Ako naman, todo tingin naman doon
sa dalawa.

“Hindi mo manlang ba titingnan yung damit ko? Abnormal ka talaga, kahit kailan.”

“Ano?”

“Wala.”

“Nabasa ka ba?” Siya naman yung tiningnan ko, thankfully, hindi basa yung damit niya. Baka
nasapak ko ng hindi oras si Racquelle.

“Wow, talk about late reaction.”

“Huh?” Ano daw?


“Wala, sabi ko hindi naman ako nabasa. ” Tapos ngumiti siya sakin, tapos umirap din. Girls.
Weird.

Nung medyo nakapag ayos na kaming lahat sa pagka buga samin ni Raquelle, and not to
mention hiyang hiya siya, napabulong ako, pero enough to be heard by everyone…

“Wait nga, ano ulit?”

“Kami na rin.” “Wala.” Nagtinginan ang dalawa. Seryosong seryoso si raquelle, si ‘Cis naman,
halatang halatang pinipigil tumawa.

“Umayos ka! Sasabunutan kita!”

“Maayos naman ako ah.” HOMAYGAS, nagging seryoso si Kiko!

Kaming apat naman, nagkatinginan din. ‘Di namin malaman kung pipigilan ba namin sila, dahil
baka naman magkaroon ng WWIII, or what. Nako, pambihira. Guys turn freaky when they
turn serious. I mean, at least for me. I tend to spill things out. Napapa-english.
(Hahahaha.) And hindi na aware sa mga pinagsasabi.
Humarap siya kaagad kay Raquelle, which made her eyes bulge. Haha.

“Wala ka na ‘bang natatandaan?”

“Wha—?“

“Ano ‘bang nangyari?”

“An—?“

“Ba’t nawala ka nalang bigla?”

“WHAT THE EFF ARE YOU TALKING ABOUT??!!!”

Silence.
Teng teng teng teng teng! And that concludes round one.

“Uhh, guys… Medyo nakatingin na sat—“

“I don’t care.”

“Kuya naman, wh—”

“What’s up with you?!” Aba, oo nga, madami-dami nang mga nakatingin samin. Pero mas
maganda na rin yung ngayon palang nakakapagusap sila. Kasi baka magkailangan pa sila
mamaya. Mas magandang ayusin muna, kaysa naman dedmahin.

“Hindi niyo ba sila pipigilan?” Tumingin si Yza sakin,

“Wag. Hayaan mo sila.”

Napatitig sakin si Yza, hindi siya sigurado sa dapat niyang gawin, pero ngumiti nalang siya.

“Wala.”
“Anong wala? Kanina nga, you were making all this drama!”

“Pano ba yan, eh ngayon wala na.” Nakatingin lang sa kanya si Raquelle ng naiinis…

“Whatever!” Tapos tumayo siya, at padabog na umalis sa table namin.

Nagkatinginan na ulit kami… Pero wala paring kumikibo.

“Grabe, wala na ba talaga ako sa kanya?” At umalis din si Kiko.

Whoa. O_O

“Grabe, may point naman si Raquelle, ano yung drama nun?

Tumingin kaming lahat kay Francene…

“Ewan.”
...

Siyempre, hindi namin malaman kung anong gagawin. Patuloy parin yung program. Hindi na
nga kami nakapag sayaw ‘eh. Pero as usual, napaka carefree ni Josh, ayun, sayaw lang sila ng
sayaw ni Francene. Kami naman ni Yza, wala lang, kwentuhan. Ok na rin yung ganito, masaya
naman ‘eh. Siympre, kasama ko siya. ^_____^ Dedma lang kami sa mundo.

“Labas tayo, ang ingay dito ‘eh.”

“Sige, tara.” Kinuha ko bigla yung kamay niya. Tiningnan niya, pero hindi niya binitawan. Buti
naman.

Nung paglabas namin ng audi, may konting mga tao, pero ayos lang. Naglakad lakad lang kami
sa grounds. Pinicturan ko lang siya gamit ng phone ko, habang kung ano ano yung ginagawa
niya. Kinakagat yung dahon, nagpakiss sa rebulto, stuff like that. Tawa naman kami ng tawa
habang ginagawa yon.

“May ganito pala dito?!!” Biglang tumakbo si Yza, partida nakagown pa yun ha, papunta dun
sa isang plant… Sunod naman ako.

“Ano ba yan?”
“Tawag dito, I-love-you plant.”

“I-love-you plant?!” O_o Talk about weird.

“Tingnan mo.” Kumuha siya ng isa sa mga parang dahon dun, tapos binuksan. Weird kung
iisipin, pero yung shape kasi nung ‘sproutish-dahon’, parang cuplike na hollow, pero may
laman na seeds sa loob.

Kinuha ni Yza yung kamay ko, tapos naglagay ng tatlong seeds doon.

“Anong meron dito?”

“Tingnan mo kasi!” Tiningnan ko naman, medyo madilim, pero may mga ilaw naman sa paligid
kaya makikita mo parin yung mga buto.

Tatlong buto yung nasa palad ko, black yung kulay nila. Pero pag tiningnan m ng maigi, may
white na parang outer ekek yon, na shape ng heart.

“Oy grabe, ang galing!”

“Sabi sayo ‘eh!”


“Woohoo, ba’t mo ‘ko binibigyan ng ganito? Love mo ‘ko ‘noh?” Ngumiti naman ako…

“Sira!” Namula naman siya bigla… “S-sy-syempre di-bba, nakita ko lang naman y-yan jan!”

Tapos tumalikod siya. Tumawa naman ako.

*Ring tone: Face Down*

Nagriring nap ala yung phone ko,

Calling…

Kuya Elmer

“Kya?” [Kuya]

Napaharap naman sakin si Yza, tapos inagaw yung phone ko. Priness niya yung loudspeaker.

“Kuya Elmer inaaway ako ni Ethan!!!”

“Hinde ah!”

“Hi Yz!”
“Kuuuuyaaaaaaa!!!”

“Hoy wag mo na daw awayin…”

“Inaway ko ba?!”

“Oo kaya!”

“Hinde!”

“Oo!”

“HOY!” Napatahimik naman kaming dalawa…

“Ahem. O ba’t ka ba tumawag kuya?”

“May sasabihin kasi a—“

“Malamang lang, kaya ka nga tumawag diba?”

“Ba’t mo ba sinasabat si Kuya Elmer?!”

“Eh totoo nama—“

“TUMAHIMIK NGA KAYONG DALAWA!”


.. x_____x

“Good.”

“Ang sasabihin ko lang naman kasi, Yza, buti nanjan ka. Dahil umalis si Manang Sita niyo.
Pumunta dito kani-kanina lang, tinakbo sa ospital yung kapatid niya. Ngayon, total wala kang
kasama sa bahay, at dala niya yung susi, samin ka niya binilin. In short, dito ka matutulog
mamayang gabi. Okay?”

“WHAT??!!!”

“Okay, I’ll pick you up at twelve.”


“Kuya, pan—“

“Bye!”

*click*

Nagkatinginan naman kaming dalawa…


 

“Tayong dalawa, sa iisang bubong?!!”

Chapter 47

“Kahit kailan, sira-ulo talaga yang kuya mo!”

“Alam ko, ‘di mo na kailangang ipaalala. Araw araw ‘kong kasama yan.” Tumawa naman siya.

“Anong oras na ‘ba?”

Tumingin ako sa relo ko, 11:56. Mag te-twelve na pala.

“4 to 12.”
“Wow ha, short notice. Tara, paalam na tayo sa kanila.”

“Itext nalang natin sila. Labas na tayo. Matatagalan pa tayo kung magpapaalam pa tayo sa
kanila. Baka kung anong drama pa ang abutan natin.”

Linabas ko yung cellphone ko, tapos nagtext na sa kanila…

[ aalis na kme. XD bhala n mna kyo. ]

Send to: Francis, Josh, Francene, Racquelle

Hindi ko napansin na nakasilip pala yung bata sa balikat ko. I mean, si Yza pala.

“Ba’t hindi mo sinendan si AJ?”

Ganda yan ‘eh, AJ parin ang nasa utak niya. “Edi sendan mo, tss.” Binigay ko yung phone ko
sa kanya, tapos umupo ako dun sa may gilid ng bench.

“O, ba’t galit ka?”

“Galit? Weh, ‘di nga? Galit ako?”

“Ewan ko sayo.” Pero pag silip ko sa kanya, nakangiti siya. Iba na talaga pag may sayad sa
utak.
Pagkatapos niyang mag type type dun, binalik na niya yung phone ko. Kinuha ko naman yung
kamay niya, tapos hinatak ko siya palabas. Umupo ulit ako, pero this time sa gilid naman
nung puno malapit sa gate. “Dito tayo.”

“Dun nalang tayo sa kabilang side magintay…”

“Bakit dun pa?”

“Uhh, madilim kasi dito ‘eh.”

“Pwede na ‘toh. Nandito naman ako ‘eh.”

“Hinde, dun na tayo.”

“Dito na. Ba’t ba ayaw mo dito?”

“ Madi--*achoo* Malamig. O yan ha, sinabi ko na.” Natawa naman ako ng konti tapos umupo
ako ng maayos.

Kinuha ko yung kamay niya, tapos pinaupo ko sa tabi ko. First time, hindi umangal na baka
masira yung damit niya. Tapos tinanggal ko yung coat ko, at linagay ko sa kanya.

“Naks.”

“Paminsan lang yan.” Pinikit ko yung mata ko tapos sumandal na ng todo sa puno… Bigla ko
nalang naramdaman na parang mainit sa may bandang chest ko, yun pala…
…nakasandal na siya sakin.

*beep* *beep*

Dumilat ako, tapos tumingin kaagad sa relo ko, 12:23. Late siya. Paksh*t.

Bumaba yung window ng Chevrolet na nasa harapan ko. Abnormal talaga, kaskasan ko ng piso
yung pintuan niyan eh, tapos lalagariin ko yung gulong. Ang saya nun! Palibhasa ayaw pa akong
bilhan ng kotse. x___x

“Para kayong nasa telenovela! Wahaha! Nag tanan ba kayo?”


“Shut up.”

Ginising ko naman si Yz...

*poke*

“Hui.”

*poke*

“Yz.”

*poke* *poke*

“Hoy bata gising!”

*poke* *poke* *poke* *poke* *po—


“GAAAAAAAH! Ano ba?!!”

O_O CREEPY.

“Ano ba? Ba’t ba?!” Nakatingin lang sakin si Yza nun, ako naman, speechless. Humarap siya
dun sa car ni Kuya, tapos… “KUYA ELMEEEER! Yaaaay!” Ayon, tumakbo papunta sa kotse.

“Abnormal ka talaga. Pagkatapos ‘mog sandalan ako?” Hinawakan ko yung tenga ko, sigawan
daw ba?! “Amp. Pasalamat ka…”

“WHAT?!!!”

“Pasinsya na talaga ha Yssa?”

“A-ah, hi-hinde, ayos la-ng talaga manang, S-si Ethe lang n-naman pala ang ka-tabi k-ko sa
kam-ma!” Tapos hinampas niya akong pabiro. Pero hindi pabiro yun eh, masaket. T___T
Huhu.

“Sige manang, matulog na po ulit kayo.” Umalis na si Manang na parang inaantok antok na.
Lalanggo lango na nga maglakad eh. Haha. Ginising kasi.

“Kuya, dun nalang ako sa kwarto mo!”

“Hindi nga pwede. Ang kulit naman ni Yza.”


“Waaaaaaah!”

“Buti nga.”

“Buti nga ka jan!” Hinampas ulit niya ako.

“Aray! Isa pa!” Inangat ko yung kamay ko, tapos tinakpan ni Yza yung ulo niya.

“Ethe.”

“Asa namang saktan ko yan.”

Humarap naman si Yza kay Kuya… “Siyempre, mamimiss ako niyan pag namatay na ako.”

Tumawa naman yung isa. Hay nako. Ewan.

Palibhasa, dun siya matutulog sa kwarto ko. Kaming dalawa lang. Asa namang matulog ako sa
sala. No way. Kahit centralized pa kami, ayoko. (Pucha, ang arte ko.) Ganun ako ka
gentleman. B) Hahaha. Si Kuya sana yung matutulog sa sala, pero may gagawin pa daw siyang
project sa PC niya. Ayaw naming patulugin ni Manang si Yza sa kwarto niya kasi masikip daw
dun. Yung guestroom naman namin, hindi mahanap yung dakilang susi. >___< Napakagaling.

“Umayos ka nga. ‘Kyat nako. Maliligo pa ‘ko.”

Biglang nag iba yung expression ng mukha ni Yza… “WAAAAAAAAA!!!”

“Alam ‘kong excited ka nang Makita ang napakaganda ‘kong abs, pero sorry, bata pa tay—“

*pak*

“Owww.” T_____T

“Shunga! Ngayon ko lang kasi naisip… Wala pala akong damit.”

“Marami naman akong tshirt sa taas eh, may shorts din, gusto mo pati brief eh hiramin mo n
—“

*pak*

“Aray ha!”

“Kadiri ka talaga!”

“May mga damit si Herms sa—“

“Yaaaaaaay!!!”
“—oops.”

“Oops?” Pa oops oops pa. -.-

“Nasa guestroom pala yun.” Tapos ngumiti si Kuya, nagkamot ng ulo at umakyat.

“Waaaaah! Eh naka lock yun.” Ewan ko kung naiiyak na ba si Yza, o sadyang mukha lang
siyang bata.

“May shirts nga ako, may shorts din. Yun nalang.” Kinuha ko yung arm niya, tapos halos
kaladkarin ko na siya paakyat…

“Pano na undies koooo?”

“O yan, at least mabango-bango ka na. At tumigil ka na rin sa kaka ngawa mo. Hehehe.”

“Shut uuup.”

Pag tiningnan mo siya, suot suot niya yung malaking t-shirt ko ng bench, na Make Music with
Me, tapos shorts na maiksi. So parang naka tshirt lang siya.

“Mas gwapo ka pa pala sakin ‘eh. Ay hindi pala, ako na pala pinaka gwapo sa balat ng lupa.”

“Umasa ka naman.” Umupo siya sa bed ko nun, tapos kumuha ng towel at pinunasan yung
buhok nya.
Gahd, she’s pretty.

“Ay oo nga pala, may mas gwapo pa nga pala sa paningin mo…”

“Sino?”

“Si AJ.” Pabiro lang yung pagkasabi ko nun, pero alam mo na, may hidden agenda.

“No way.” Tapos binato niya ako ng unan. Eh palobo yung bato niya, so tumalon ako at sinalo
ko, tapos nag ala-dunk ako sa ulo siya. 2:36 na ng umaga, pero nagagwa ko pang mangulit.

“Aray! Sira ka talaga!” hinampas niya ulit ako ng unan non, tapos hinataw ko rin siya.
Siyempre mahina lang, babae parin yang kalaban ko, kahit mas macho pa sakin.
*flicker* *flicker*

*bzzt* (Sound effects ng ilaw na namatay.)

“B-brown out-t??!”

“Uh, obvious ba?”

“Waaaaaaaaaaa—“ Tinakpan ko yung bibig niya…

“Shush! Magiingay ka nanaman ‘eh!”

“Eh kasalanan ko ‘bang ayaw ko sa dilim?!”

“Hinde, pe—“

“Ethan, ilaaaaw!!!”

“Eto na, eto na!” Kinapa-kapa ko yung paligid kung mabubuksan ko ba yung ilaw, malay mo,
medyo may nangyari lang sa switch or what… Nung pag-press ko sa switch, ayaw talagang
gumana.
“Wala talaga ‘eh…”

“Halaaaa—“ *dug* “Araaay.”

T___T

Hala, ano nanaman ‘bang nangyari dun?

“Yza, ayos ka lang?” Kinapa-kapa ko ulit yung paligid, ayan, nagmumukha na akong tanga, para
makalapit sa kanya…

“Awww.”

“Masakit ba?”

“Oo.”
“Saan?”

“Sa may noo.”

“Pano ka ‘ba nalaglag?”

“Face down.” Haha. Ayos ‘ah, Red Jumpsuit?

“Ayos lang yan...”

“Masakit talaga.” Hinawakan ko yung ulo niya, tapos yung face niya, masakit nga, kasi
lumuluha na siya.

“Hui. ‘Wag kang iiyak. Nandito naman ako ‘eh.”

Sunod nalang na alam ko…

…hinalikan ko mismo yung forehead niya.

Chapter 48

“E-ethan?”

“Yza…
I…”

Naramdaman ko na nagshift yung ulo ni Yza, para ‘bang nakatingin sakin…

“I…

…I l—“
*flicker* *flicker*

The lights switched on.

“Etha--?”

“Wala, sabi ko..

..‘ilaw’.”

DAMN.

“Oh.”

Tumayo siya, tapos pumunta sa may cr ng kwarto ko…


“Yz—“

Humarap siya sakin, tapos pumwersa ng ngiti.

“I need to… Uhh… Use the bathroom… Yap. That’s it.”

Tapos sinara niya yung pintuan.

Tumayo naman ako para ayusin yung kama…

“Ethan… You’re a coward. A creep. A moron. A total jerk. You’re…

…in
Love?”

DAMN.

“So, ayaw mo talaga akong katabi niyan, ‘noh?” Tumawa naman siya ng mahina.

Ewan ko ba, pag tinitingnan ko siya, parang iba. Yung ngiti niya ngayon, parang pilit. Tapos
yung mata niy, medyo lumobo. Hindi naman lumobo, pero, puffy. Tapos medyo namumula-
mula pa.
*snap*

“Ethe!”

“Sorry.” Whoa. Natulala ako nun ‘ah. Pambihira.

Palibhasa, napagod ako sa pagaayos. Mahirap yata yung ginawa ko… Yung kama, parang
nahati sa dalawa. Saksakan ng unan sa gitna. Dapat dun ako sa couch sa gilid matutulog ‘eh,
pero tinanggal yung mga unan don, lininis ata or what.

“Eh siyempre, baka rape-in mo ako ‘eh.” Nakangiti ako habang sinasabi ko yun, pero hindi
ako makatingin sa kanya.

“Umasa ka.” Tumawa naman siya tapos humiga na dun sa isang side.

Pinatay ko naman yung ilaw, tapos humiga na sa kabilang side.

Mahihirapan yata akong makatulog ngayon…

3:08 – Can’t sleep.

3:16 – Still can’t sleep. Daming peste sa utak ko.


3:27 – Hey there brain, STFU! I caaaaan’t sleep!

Nagturn ako sa gilid ko, tapos natamaan ko yung unan na nasa gitna namin.

“Wow Ethan, tulog na tulog ka na. Ang likot mo parin matulog.”

What the-?

“Well, I can expect that from you. You’ve been like that ever since… Magulo. Haha.”

Dahan dahan niyang tinanggal yung mga unan sa gitna namin, kaya pinikit ko naman mata ko.
At siyempre, tatahimik lang ako muna para marinig yung drama niya.

“Hahaha. Ang weird mo naman matulog.” Whoa, I presume that she’s opened the freakin’
barrier. Hala, baka mukha nga akong timang dito.

“ *sighs* Infairness, ang hirap makatulog.”

Tinry ‘kong buksan yung mata ko, pero ayaw na. Ay SY*T!
Ngayon pa talaga ako dinalaw ng hinayupak na antok?!

“Hoy Ethan.”

Patay. Buking?

“When can all of this be real?”

Hindi pa pala niya ako nabubuk—what?

“When can ‘we’ be real?”

“Yza…”

Dumilat ako, pero pag tingin ko, tulog na siya.


Hinawakan ko yung mukha niya.

It was warm. It was soothing. It was her.

“Hindi ganun ka dali na mag-commit. Sana pala kung gusto ko nang maging tayo, edi sana
sinabi ko na kaagad diba? Or linigawan kita. Sabihin mo nang gag* ako kung gag*, takot ako.
Takot akong mawala ka kung magkaroon man ng oras na maging tayo. Dahil ngayon nga, alam
ko, mahal na kita. Magmukha nang tanga, wala akong pakialam. Basta nanjan ka, pwede na.”
F*ck. EMO.

[ KINABUKASAN. (: ]

“Ah sh*t.” Crap. Ang sakit ng ulo ko… Palibhasa, mag aalas kwatro na yata akong natulog.
Nasan nab a yung relo ko? Kinapa ko yung bulsa ko, pero wala.

Sheesh, san na ‘ba yung pesteng yon?!

“Hrnhh… Likot naman eh.” Bigla kong naramdaman na may pumalo sa chest ko, at parang
humigpit yung hawak sa shoulder ko.

WTH??! O_O

Dinilat ko yung mata ko, sakto, sabay kaming dumilat ng mata.

This is… a very awkward situation.


“WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHH!!!!”

Bumitaw si Yza sa pagkayakap sakin, tapos umupo padiretso. Ako rin, napa-upo ng hindi oras.
Tiningnan ko siya, tiningnan niya ako.

“WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHH!!!!”

“Anong nangyari sa barrier?!!!”

“Waaaaaaaaah!”

“Ba’t isang unan nalang yung natira, at isang kumot?!!!”

“Waaaaaaaaah!”

“What the-? Ang ingay m—“


“Waaaaaaaaah!”

“Waaaaaaaah!”

“Waaaaaaaaah!”

“WAAAAAAAAAAAAAAAAA---”

“WHAT THE HELL??!”

Napatingin kaming dalawa sa pintuan. Nandon, nakatayo si Kuya at si Manang, tapos hawak
nila yung tenga nila.

“Jusmiyo, mag aalas-dosi na, ang ingay ingay niyong dalawa! Hay! Mga bata nga naman! Oo
nga pala Yssa, andyan na si Sita. Pwide ka nang umuwi.” Umalis na si Manang ng kung anu-ano
yung sinasabi. Si Kuya naman medyo natatawa sa may pintuan.

“You two?”
Tinakpan ni Yza yung mukha niya kasi namumula siya.

“One pillow?”

Napakamot naman ako ng ulo.

“So…”

“Shut uuup.” Binato ko sa kanya yung pinakamalapit na unan.

“Don’t worry Yza, pananagutan ka naman ni Ethan ‘eh.” Tumawa si Kuya ng malakas, tapos
hinagis ulit yung unan sakin. Todo namula naman si Yza.

Sh*t ka Elmer.

“P*tcha! Hindi ko ginalaw yan!”

“Kung magsalita ka parang bagay lang ako ‘ah!” Tumingin naman ako kay Yza. Ganun ulit yung
mukha niya, yung little girl na hindi mo malaman laman kung iiyak na ba or what.

“Eh hindi naman talaga ‘eh!” Umirap naman siya.

“Talaga lang?” Tumayo naman ako tapos hinabol ko siya… Pero pumasok siya kaagad sa
kwarto niya, at sinara yung pinto. Pot*. Duwag!
Bumalik na ako sa kwarto, tapos inayos yung mga unan na nasa lapag. Pinagbababato k okay
Yza sa taas ng kama.

“Oo nga pala Ethe, pinapababa na kayo ni Manang, kakain na daw.”

Pag lingon ko, nakasilip pala si Kuya sa pintuan.

“Eh pano ba yan? Aalis kami.” Hala. Ba't ko naman nasabi yun.

“Geh. Bahala kayo.” Umalis na si Kuya, lumipad na sa kung saan man.

“Aalis pala tayo? Wait lang ha, aayusin ko yung strap ko, para ma-hand-carry mo naman ako,
parang bag? Para convenient naman sa part mo.” Tapos na fake siya ng smile.

“Ayaw mo yata ‘eh.” Ngumiti rin naman ako, yung pang asar.

“Hmp!” Binato niya ako ng boxers na nakapatong dun sa may table malapit sa bed. Pasensya
na, magulo kwarto ko. “Pasalamat ka mabait ako.”

Tumayo siya at dumirediretso sa cr. Nung natapos na siya with her ‘rituals’, naligo ako,
tapos sa loob na mismo nag change. Normally, sa kwarto ako mag ch-change, pero nandun
siya, hindi pwede. Eh di nakita niya ang ubod ng ganda ‘kong katawan? Gahd.

Pag labas ko, hinanap ko yung hinayupak na body spray ng Adidas. Nawawala yata. Palibhasa
ang gulo nitong kwarto ko. Sheesh. Yung Diesel, nawawala din. Gaah. Ano ba naman yan.
x___x Teka…

Si Yza, nasan?

Pag lingon ko, nakabukas yung closet door ko. Nandun pala sa loob yung bata.

“At ano naming hinahanap mo jan? Ba’t di ka pa nagpapalit?”

Tumingin naman siya sakin ng para ‘bang ‘Duh?’. Ako naman, ‘What?’.

“Obviously, wala yung gamit ko dito.”

“Oo nga pala ‘noh.” “Eh ano namang hinahalungkat mo jan?”

“Cap. Hmm… Cap. Cap. Cap. Wala ka ‘bang ca—Ayun.“

[ Cap: http://www.flickr.com/photos/crazytallblond/2059258533/ ]

“At para san naman yan? Hindi naman mainit ‘ah, ang lapit lapit lang naman ng lalakarin
natin.”
“Hello, suot ko kaya yung damit mo! Siyempre aayusin ko ng onti, para mukha naman akong
disente!”

“Tatakpan nalang kita! Wag ka nang ma—“

Sinuot niya yung cap ko, tapos parang tinali niya yung shirt ko. Malay ko ba kung anong
ginawa niya, basta ang ganda nung dating. Parang nagging pang babae na talaga yung damit
ko. Or is it, feminine lang talaga yung damit ko? O_O Sh*t I’m gay!

“Argh.” Hinampas ko naman yung pisngi ko.

“Huy ayos ka lang ba?”

“Oo. Nag didileryo lang. ” Hay nako Ethan...

Gutom lang yan.

“Ang tagal naman ‘oh! Poporma lang eh.”

“Saglit lang! ...

Potchi!”

Potchi? What the-? Mga babae talaga, kung anu-anong pauso ang nalalaman. Nung isang
araw, may narinig akong babae na sumigaw ng ‘Mother Father’, yun pala, pamalit yon sa
‘Mother F*cker’. Weird. And why do they even say these words? Ampanget sa image nila.

“Anong potchi pinagsasabi mo jan? Pamalit naman sa P*tcha?”


“Shunga, hinde!”

Lumabas siya, may hawak hawak na Potchi wrapper. Hehe. False alarm.

“This is proof.”

Proof?

“For what?”

“Na saksakan na ng gulo yung kwarto mo.” Tapos tumawa naman siya, at pumunta sa may
pintuan ng kwarto.

“O, akala ko ba aalis tayo?”

Oo nga pala ‘noh? Teka, aalis kami, may pera ba ako?


Kinapa ko yung bulsa ko, at linabas yung wallet. Thank God may 750 pa dun. Muntik na.
Magyayaya, tapos walang pera. Wahahaha.

“Sabi ko nga.” Tumayo na ako, tapos lumabas na kami.

“Yza! Nako, pasensya na ha, at hindi ko nasabi sayo ng maaga-aga!” Nakayakap si Yza kay
Manang Sita.
Well I’m not surprised. She’s pretty close to her, since parang si Manang na yung nagpalaki
sa kanya. Same with Manang Loleng. Well I don’t also blame our parents. Maganda naman
kinalabasan namin, kahit papano. Not like the other spoiled rich brats na makikita mo sa
malls na pa-taglish taglish pa, talking about san daw yung next ‘gimmik’ nila, etc. (Pero ako
mismo nag tataglish) Well, not that I don’t go to those gimmicks, I’m just not fond of
them. I me—

*snap*

“Ethan, tulala ka nanaman.”

“Sorry.” Humarap naman siya bigla kay Manang, na nakatingin sakin, so I gave a small wave.

“Manang, magpapalit lang ako ha? Sa labas po yata kami mag aalmusal eh.”

“Sige. Buti na rin yon, hindi pa ako nagluluto ‘eh.”

“Manang talaga.” Tapos pumasok na si Yza.

“O Ethan, pasok ka na rin.” Tapos nag-gesture si Manang na pumasok ako sa loob…

“Hinde, sige po. Dito nalang po ako.” Nginitian ko nalang siya, tapos nag nod naman siya.

Iba talaga ‘tong garden nila Yza. Ito ba ang nagagawa pagka ang tatay mo ay international
artist? Waaaaaw. Kung anu-anong mga sculptures here and there, tapos yung mga
halaman, ‘rare’ pa. (Rare daw, sabi ni Mommy. )

Mga 15 minutes din akong paikot ikot dito sa mala-paraiso nilang hardin. Gahd, the term.
Tapos narinig ko nalang na bumukas na yung pintuan nila Yza. Malamang lamang siya na yon,
diba?

Ako naman, “Ang bilis mo naming magpalit.”, in a sarcastic tone.

“Oh well, ganyan talaga ang buhay.” Tapos tumawa naman siya.

“Hay nako, ano ba kasi yung sinuot mo at labing lim—“ Siyempre lumingon ako.

Siyempre as usual, natigilan ako.

Siympre as usual, maganda ulit siya.

Lagi naman eh.

“Tara na nga.” Kinuha ko yung kamay niya, tapos naglakad na kami.

She stops traffic. Well not literally, pero close to that. Bakit? Kasi pag naglalakad lang
naman kami, halos lahat nakatingin samin. (Well I’m not too shabby myself. Ay p*tcha,
ang yabang!) Mapa-lalake pa yan, babae, bakla, tomboy, well you get the point. Lahat
napapatingin. Head Turners, kumbaga.

[ eto kasi yung suot namin:


http://i77.photobucket.com/albums/j42/cheescake_17/headturners.jpg ]

Parang mga nakalabas galling sa isang pelikula sa tv. Ganun kami ka gandang tingnan.

Anicia: hoy ethan. mag tigil tigil ka nga jan sa mga pinagsasabi mo, masasapak kita!
XD

Totoo naman ‘eh!

Anicia: *pak*

Ouch! Damn. >___<

“San ba tayo pupunta?”

“Sa mall.”

“Anong gagawin natin dun?”

“Sasayaw?” Sarcastic, yet again. Haha.


Nag pout naman siya.

“Kakain, malamang. Taxi!” Nag pout naman siya… “At mag gre-grenade.” Ngumiti naman ako
that time.

Tumingin niya sakin… “Grena-? Ah! Grenade! Yaaaaaay!”

Tapos yinakap niya ako, “Thank you!!!”

Masaya na ako pagka masaya siya.

“Wow, that was fun!”

Ngumiti naman ako. Halos buong araw kaming nasa mall. Nagpapaka saya. Mag gagabi na nga
‘eh. Well, oo na, aamin na, linubos lubos ko na yung araw kasama siya. Pag Sundays kasi,
after ng church, hindi nay an lumalabas. Kausap yung Mom and Dad niya madalas sa phone.
Ako rin, medyo busy pag Sunday. Tapos sa Monday, balik sa dating hectic schedule. Classes,
training, classes, training. You get the point.
“Sana madalas ganito, ‘noh?”

“Yup.” Tiningnan ko siya. Nandito ulit kami sa park, sa may puno na dati naming inupuan.

Sayang nga lang, walang stars. T____T Edi sa malamang lang, wala ring shooting stars.
Haha.

“Pero… It’s getting quite late… Ano?”

“Oo nga. Tara na.” I held her hand, for the nth time… And we headed for home.

Malamig non, kaya yung hawak ko sa kamay niya, napunta na sa akbay. Hindi siya pumalag.
Haaay. I like this feeling. A lot. Sana talaga maging totoo na ‘toh. Palibhasa, ewan ko ba,
parang may side sakin na nagsasabing ayaw ko. Pay side din naman na gusto ko. Na gustong
gusto ko. Pero—

“Ethe.”

Nasa tapat na kami ng bahay niya…

Bigla siyang yumakap sakin…

“Ngayon lang. Please.”

At yumakap rin naman ako sa kanya.

“Yza…”
“Hnn?”

“I love you…

…my best friend.”

Chapter 49
CONFESSIONS

I feel… Stupid.

“B-b-?” Humigpit yung yakap niya, tapos lumuwang… “Bye.”, At tumakbo na siya papasok ng
bahay nila.

Shoot.


“Chidiwangwang choi, chidi kokong loi! Chidang bobochichang, chidi kongkongla. Chidi koi
yakanchoi! Abuchikik! Ik ik iiik!” Wow, feel na feel ng mokong.

“I don’t think that’s how the song goes.”

“Shut up.” Sabay tusok ni Josh sa noo ni Francis. Kakapasok ko lang nun, at nung daanan ko
si Yz sa bahay nila, nauna na daw siya. Wala manlang unang pasabi.

“Oy, parekoy, nanjan ka na pala?”

“It’s happy day!”

Happy Day?

“Baket?”

“May staff meeting ang teachers till… I don’t know when! Wahaha!”

“Oti.” Umupo na ako sa upuan ko, tapos sinalaksak yung earphone sa tenga ko.

Bigla naming hinablot ni Josh. Tss. “Ano ba yan? Ang aga aga, emo!”

“Oo nga, tara, laro tayo!”

“Ng ano?”

“Tagu-taguan!” Tumingin naman ako kay Francis. Halatang pinipigilan niyang tumawa yung
sarili niya. Si Josh naman, parang maniniwala na hinde. Ewan ko ba jan sa dalawang yan.
“Gag*! Ano nga?!”

“Basket-bol! Malamang! Ano pa ba?! Hindi naman kami nag ba-badminton! Maki join ka
nalang!”

“Ayoko! Pagpapawisan nanaman ako! May training pa mamaya. Kayo nalang, manunuod nalang
ako. ” Ewan ko ba dito kay Josh, marunong naming mag basketball ang kumag, ayaw lang
sumali. Lagi naming ganyan yan ‘eh. Sanayan nalang.

“Ang sabihin mo, ayaw mo lang na pagpawisan ka, kasi may usapan kayo ng kapatid ko
mamaya!” Sinapak naman ni Josh si Francis sa braso, pero mahina lang.

“’Yoko ‘ring sumama.” Napatingin naman sila sakin.

“Ano nanaman ‘bang problema mo? Dun mo nalang ibuhos!”

“Oo nga, at ano ako, timang para maglaro ng mag isa?”

“Ayain mo si Chits.”

“Taray, pero good idea parekoy!” Tumakbo naman siya sa kabilang side ng room… “Chits!
CHITS! HUY! Bingi ka ba??!!”
“Pagpasensyahan mo na, hyper lang yan ngayon.”

Lumingon ako kay Josh, hawak na niya yung gtara, at nag stru-strum.

“Mukha nga.”

Binaba naman niya, tapos umupo ng diretcho.

“Tara, inom tayo.” Napatingin ako sa kanya ng ‘What the-?’

“May dala ka?” O_O

“Gag*, hinde. Ng coke! Tara, sa canteen. Nauuhaw ako.”

“Sus, kala ko naman may dala ka.” Akala ko talaga may dala siyang “H2O”. Well you know
what that is. Yung ibang mga students nag sne-sneak pa ng ganon sa mga coolers nila.
Nagulat lang talaga ako kay Josh, kasi hindi naman umiinom yan pag walang okasyon. Same
goes for me.

Bumaba na kami, tapos bumili siya ng isang boteng coke. Ako, ayoko. And as expected, ang
coke, hindi umaabot ng 5 minuto kay de Guzman. Linagok na kaagad niya lahat.
Nung paakyat na kami, nasulyapan ko yung room nila Yza… Yung room niya.

“Josh…”

“O?”

“M-m… Nevermind.”

“Weh, corny. Ano nga?”

“M-mahal mo ba si Francene?” Napatigil si Josh sa paglalakad.

“Wahahahaha!” Tumawa? Tinawanan ako ng loko?!

Hayop.

*pak*
“Aray!”

“Sagutin nalang kasi!” Ngumiti naman siya, tapos nag start na ulit maglakad. Siyempre,
sinabayan ko naman.

“Oo naman. Hindi ko naman yun liligawan, in the first place, kung hindi ko siya… Ma-hal.”

“Ah…” Tumigil naman ako… “E, ba’t mo siya mahal?”

“P*tcha namang mga tanong yan, oh!”

“Di nga?”

“P*kshet, ba’t mo ba natanong yan?”

“Wag nang magtanong, sagutin nalang!” Babatukan ko n asana siya, pero hindi ko na tinuloy.

“Eh nakaka gag* kasi yung mga tanong mo eh! Malamang walang rason diba?!”

Huh? Walang rason?

Q: Ba’t mo siya mahal?

A: Walang rason.

Wait nga, anong konek? x____x


“Di nya nagets. Slow ka ‘tol. Slow.”

Tumawa naman siya.

“Cheesy as it seems, diba nga pag mahal mo ang isang tao, wala namang rason para mahalin
siya. Lech, ang hirap mag explain ah.” Nag grin naman siya… “I mean, sapat na yung tao
mismong yon yung maging rason para mahalin mo siya.” Lumingon naman siya sakin, “’Tol,
nakukuha mo ba?”

Ahhh. Ganun pala.

“Medyo. Hehehe.”

“Ano ba naman yan Ethan. Eh ikaw, don’t tell me may rason ka para mahalin si Yza?”

Meron nga ba? Actually wala rin naman ‘eh. Mahal ko siya, dahil, wala lang. Ewan ko. Basta
mahal ko siya, yun na yon!

“Ah basta maha—“ Nung paliko na kami, kinuha niya yung kamay ko, tapos hinatak. Gahd.
Muntik na akong mauntog sa pader!

“What’s the big dea—“

“Hindi kita kinalimutan, ni minsan.” WHOA. Raquelle?


Sumilip kami ni Josh sa gilid nung pader, at nakitang nag uusap si Francis at si Raquelle.
WEIRD, TOL, WEIRD.

“Eh bakit, argh, sh*t.” So he’s gonna play ball, ‘eh? Tsk.

Nagkatinginan naman kami ni Josh. Nanlaki naman yung mata niya.

“Dude, kinikilig ako!”

*pak*

“Gag*.”

Hinimas himas niya yung ulo niya… “Eh totoo naman ‘eh, parang teleserye. Hehe.” Tapos
bumalik kami sa pagiging chismoso.

“Aaminin ko, nag iba talaga ako, since bumalik ako galing Europe. Alam mo yon. Ba’t
matatanggap mo pa ba ako, kung nag iba na ugali ko? You hated b*tches. You hated my type,
I was so sure that you’d hate me. Sa tingin mo ikaw lang yung nasa—”

WHOA. WHOA. WHOA.


O_O

Niyakap ni Francis si Raquelle!!!


“Wag ‘mong ituloy.”

[ Flashback ]

“Kaso nga lang, umalis kami nung grade four na si Kuya, pumunta kaming States. Isang taon
lang kami doon… Pagbalik namin, sina Kelly naman yung umalis. Pumunta silang Europe yata?
Nung pagbalik ni Kelly, 2nd year na si Kuya nun… Triny ni Kuya lapitan, pero hindi na sila
magkasundo. Magkaiba na sila ng hilig…”

“Sayang naman.”

“Kilala mo ba si Kelly?”

Tumigil naman nun si Francene. Napangiti siya.

“Oo naman.”

“Sino siya? Kilala ba namin?”

“Siya s—“

“Wag ‘mong ituloy.”

[ End of flashback ]
Teka, teka, eh panong-?

[ Flashback ]

“Kilala mo na ba si Racquelle dati?” Hindi ko maiwasang tanongin yun.

“Hinde. Ako lang yata yung varsity na hindi nya naging prospect sa school namin eh, kasi
kagalit nya yung kapatid ko."

“Ooooh.” Sabay ulit kami ni Yza.

[ End of Flashback ]

“Franc—“

“Akala ko matatgo ko lang lahat.”

Oh so you lied to us. Pero pagbibigyan ka namin, pinakilig mo si Josh ‘eh.

“Huh?”

“Dati pa akong pinipilit ni Francene na i-confront ka. Kahit na nagkakailangan kayo nun.”

“Fra—“

“I still love you…


…Kelly.” O________O

Chapter 50

“KELLY??!”

O____O Whoaaa.

Siya pala yun?! Gahd, akalain mo nga naman.

“Fra—“ pumiglas si Racquelle kay Francis tapos tumakbo papunta samin. Uh-oh. This is going
to be bad.

Tiningnan ko si Josh, hindi rin niya alam yung gagawin niya. Papalapit na si Racquelle samin.
Wala kaming nagawa, nakatayo lang kami dun, mukhang mga ugok.

*BAM* Tumama si Racquelle kay Josh, as expected.


Okay, get ready for the million-word-ang-tanga-tanga-mo-kasi-sermon.

In 3…

2…

1…

“I’m sorry.” Tapos tumakbo ulit siya papalayo.

“I’m sorry?” O______O

Teka nga, nakakalog na yata utak ko… Si Racquelle Ellisse Santos, nag-sorry kay Joshua de
Guzman? There's something freaky with this day!!!

Liningon ulit namin si ‘Kelly’, na ngayon ay pababa na n hagdan, umiiyak. So yung drama
kanina, totoo talaga. Sheesh. Creepy naman.
“Hoy, parekoys.”

Hopya. Patay.

Paglingon namin, nasa tabi na namin si Francis.

“H-hey, pa-re!” Tapos hinampas ako sa likod ni Josh.

“U-uy! He. He. He.” Tiningnan ko naman siya, tapos ngumiti naman siya. Halata mo namang
kinakabahan ang ungas.

“Tara, balik na tayo.”

Nagtinginan kami ni Josh. Nung walang kumikilos samin, nauna nang maglakad si Francis.
Pero sumunod rin naman kami. Nagkataon lang na, uhh, in state of shock pa kaming dalawa.
Hehehe. Ikaw ba naman, Francis-Racquelle tandem? Oh. KAM ON, diba? Hahahaha.

“Siya si Kelly.”

“Pansin ko nga—Oof.” Siniko ako ni Josh. Siraulo talaga ‘toh.

“Hindi naman namin tinatanong ‘ah?” Ngumiti naman siya, yung pang-asar.

“Ayaw niyo pala malaman?” Sinabi ni Francis sarcastically. “Ok. Edi wag.”
*pak* Binatukan ko si Josh.

“Kahit kailan, gag* ka talaga!” Humarap naman ako kay Francis, “Siyempre ‘tol, gusto namin
malaman!”

“Chismoso!”

“Well, that’s us.” Wahahahaha.

Kakatapos lang ng training. Wow, record breaking, nakaka 3 games palang kami this year.
Ang volleyball nga, 2 games lang. Panis. Ang onti. Nakakapanibago. Kung kailan graduating
pa ako? ‘Nu ba naman yan.

Nag spray muna ako ng aking pinakapaboritong body spray from Adidas. (Dapat may
bayad ang advertisment dito eh.) Kinuha ko yung tubig ko, tapos naglakad na papuntang
gate. Nauna na yung dalawang unggoy, dahil nga makikipag kita pa kay Francene. Si
Racquelle, well, ewan ko sa kanya. Pero alam ko, wala silang kibuan ni Francis after nung…
‘incident’.

Napahinto ako sa tapat nung octagon. Yep, OCTAGON. Tama yung basa mo, don’t worry.
Yung octagon, 8 bench siya, na magkakatapat-tapat na shaped like an octagon. Medyo tago
siya, pero pwede naming tumambay ang students dito. Dito rin ni Racquelle pinapipili si Yza
noon, kung ako ba or si AJ.

“Gahd yang training na yan. Pasakit.” Uupo na muna ba ako? Nah, wag na. Uwi nalang. Dun
nalang ako magpapahi—ay shoot. Nalaglag pa ‘tong pesteng cap.

Nung pinupulot ko na, may narinig akong nagsasalit, kaya lumapit ako ng konti.

“Ewan ko ba. He’s so distant. He still sees me as his friend! For Pete’s sake!”

Yza? Ano ‘toh girl talk with—

“Maybe he’s having a hard time to commit.”


—AJ?

Para akong sinakluban ng langit at lupa. Nah. Too dramatic. Pero seryoso, nasaktan ako dahil
magkasama sila.

“Commit?! What the-?”

“Most guys are afraid to commit. Lalo na siguro sa inyo. You’ve been bestfriends, since, I
don’t know. And I understand the guy…” The guy? Upakan ko ‘toh eh. Ethan naman! “…I
mean, if you ever brea—“

Holy sh*t.

“Stay with me AJ. Just this once.”

Yun na yon. Yakap na ni Yza si AJ.

Alam ko na sagot ni Yza kay Racquelle noon…

She’s been inlove with him, eversince.


Chapter 51

“Gaah. What time is it?” Shoot naman. Ang onti palang ng tulog ko, aalarm-alarm na
‘tong hinayupak na alarm clock. Well kasalanan ko naman din, pa alarm-alarm pa ako.

Biruin mo naman kasi, halos mag aalas-tres ng umaga na ako natulog. Eh anong oras
na?

“Shoot. 5:45.” Better start moving.

I didn’t bother dropping by Yza’s house. She wouldn’t want to see me anyway. Kay
Josh naman, asa pa. Baka tulog pa yon. Or what. Depende, pag trip niyang
gumising ng maaga, gigising siya ng maaga. Pag hinde, hinde rin. Ganyan pag gag*.
Hahahaha.

Pero lo and behold, maaga siya ngayon!

“You’re early.”

“What’s new?” Tumawa naman si Kiko. Ako naman, yung face na pamatay na: ‘huh?’
Ang dinisplay ko.

“Simula nung maging sila, pinagalitan nay an ni utol. Katakot-takot at kagimbal-


gimbal na sermon ang abot niyan pag nalate yan. Pano ba naman kasi, pati date,
nalala—“

*pak*

“Kailangan pa ‘bang ikwento sa lahat?” Tumawa ulit si Francis.

“So, ano ngayon? Hindi ka naman niya mahuhuli kung malalate ka, pati sa school eh.”
Tinuro naman ni Josh si Francis. Si Francis naman, todo ngiti. Somewhat like this:

Josh: >_< (points to Kiko)


Francis: ^w^v

Gets?

“Bad.” Tumawa naman kaming tatlo.

The day went great. Hopya, asa naman. Lagi namang may sabit sa DAY ko ‘eh.
Nyehehe. Ngayon, kakatapos lang ulit nung training, kaya pauwi na ako. Daanan ko
kaya ulit yung octagon? Malay mo, may chismis nanaman dun. O baka something to
make me not-sleep again. >< Shoot.

Tenenen! Nasa octagon na ako! Yehes! Wahahaha. Ngayon, sino naman kaya ang—
“Balita ko ‘tol may Yza ka na daw.” B-boses ni…

“Ul*l.”

“Aminin mo na.” At n-ni…

[ flashback #1 ]

"Nice shorts Yz."


Tapos tinitingnan ni AJ si Yza.
"T*nga pareh, nice legs!"
Aba, aba, sumusobra na 'tong mokong na 'toh a!

[ flashback #2 ]

"Mister Jaime, please stop contradicting us. These two will be transfered
wheteher you like it, or not."
"Miss Ramos, this is inhumane! It --"

"AJ Jaime! You are exaggerating too much! Itatransfer lang namn 'tong dalawa
mong basagulong kabarkada dun sa sister school natin. Na-contact na ang parents
nila abroad, at pumayag na. So wala ka nang magagawa hijo. Maganda na rin yan para
sayo, at wala na itong dalawang BI na ito."

"This is all bull-- ... crap."

[ end of flashback ]

—Kyle at Fritz. Ba’t sila nandito? Pano sila nakapasok? Come on, pinapasok sila? Asa
naman. Nakalusot sila? Aba, idol! Ang gagaling niyo!

“Umamin ka na.” Flinick ni Fritz yung cigarette niya.

ADIK. Puch*. Kadiri. Hinding hindi ko matritripan yang paninigarilyo na yan.

“Oo nga.” Hinawi (?) naman ni Kyle yung buhok niya. Sayang, akala ko naman hihithit
na. Hahaha.

“Hindi. Hindi ko kinakarir, hindi kami, hindi ko type si Yza.”

“Korni ka tol. La ka pala dun sa Villaroy na yon ‘eh.”


Hindi naman sumagot si AJ.

“Ay, 6:15 na pala. Run na kami. May gig pa si Borj.” Tinago naman ni Kyle yung phone
niya.

“Ngayon ba yon?”

“Oo. Tara.” Kinalabit naman ni Kyle si Fritz.

“Geh tol. Nice chat.”

“Geh.”

ANAK NG—! DON’T TELL ME DITO SILA DADAAN?! Patay ako. Big time.

“San kayo lalabas?”

“Kung san kami pumasok.” Ngumiti naman si fritz, tapos nagtaas nalang ng kamay,
and gave a little wave.

Tapos na wala na sila sa likod nung mga halaman sa likod. Dun sila dumaan? Shoot.
Ano yun? Inakyat nila? Mag adik talaga, kung anuano na yung mga naiisip. Pati ba
naman sa halamanan? Grabe.

“Labas.”

O_O
Huli ka boy.

Lumabas na ako ng, suave. Siyempre. Act coo—

“Tatago ka pa diyan.”

“Pano mo nalaman?”

“Pabango mo.”

NAAMOY NIYA?! YAAAAAAAK!

“Bading ka ba?!” Sininghot ko yung jersey ko… “Grabe ka! Naamoy mo pa yung mga
ganyang mga bagay bagay?!”

“Hindi ako. Si Yza.”

“Nandito si Yza?” Lumingon lingon ako, wala naming tao.

“Ugok.”

“Anyway, speaking of Yza…” Umupo ako sa isang bench, habang nakatayo siya sa
harap ko… “…ba’t di ka umamin?”

“Umamin?”

“Na gusto mo siya.”


“Gusto?” Tumawa naman si AJ. “Hindi ko siya gusto,

..mahal ko siya.”

(Pranka kung pranka ‘ah? )

Tumayo naman ako, tapos kinuha ko yung gamit ko.

“Wag ka mag-alala, mahal ka rin nun.”


Tapos umalis na ak—“Ungas.” Hindi pa pala.

“Gag*.”

“Alam ko yung tungkol sa inyo.”

“Na kami na? Alam ng lahat yon.”

“Na hindi totoo yon.”

A-alam n-niya?
“Alam ko, na ginamit mo lang siya.”

Humarap ako sa kanya, Ginamit?! Ungas!

“Ginamit?! Ginamit my @ss! She could’ve said no to that!”

“Actually, hindi naman niya mismong naramdaman yun ‘eh. Yun lang naman yung
opinion ko.”

“D@mn it!”

“Well, eh ganon naman talaga diba? Ginagamit mo lang naman siya? Mahal mo ba
siya? Hindi naman diba? Binabali-wala mo lang siy—“

Nasapak ko siya.

Nasapak ko si AJ Jaime.

And I don’t care if magalit si Yza.

Basta nasapak ko si AJ.

Kinuha ko yung mga nalaglag ‘kong gamit, tapos naglakad na paalis. Pero napatigil ulit
ako sa sinabi niya.

“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga
ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…
…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”

Chapter 52

Hindi nanaman ako makatulog. Sh*t.

“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga
ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…

…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”

Sheesh.

*Ring tone: Face Down*

“Hrnh?” I didn’t bother looking at the caller. Baka naman si Dad yun, or what.

“Well, hello din.” ATE HERMS? O_O

“Ate Herms?! Uy! Kamusta, napatawag ka yata?”


“Well, wala lang. Kamusta?”

“Ayos lang naman. Ikaw?”

“Ayos lang din.”

*pause*

“Napatawag ka?”

“May sasabihin lang sana ako..”

At ano naman kaya yun?

“Geh.. Ano?”

“Para naman ding kapatid na kita eh… So…”

Paligoy-ligoy pa eh.
“Ate naman, go straight to the point.”

“Kami na ni E-el-mer.”

-_-
..O_O ??!

“MAY GAHD!!! SERYOSO KA? SINAGOT MO YUNG KUMAG NA YON?”

“Oo, sinagot ko yung kumag na yon. ”

“Pano? I mean, ni-hindi nga kayo nagkikita ‘eh!”

“Well, halos araw araw kaming nag uusap niyan. ”

“Huh? Pinagkakagastahan mo ng long-distance calls yun?!”

“Asa naman, siya yung tumatawag sakin. May morning job na nga yan sa coffee shop near his
college just to earn money.”

WAHAHAHAHA. Kaya pala hingi ng hingi ng pera kena Mommy! Nahiya na siguro yung ugok,
kaya nagtrabaho na. Coffee shop naman, kaya its olrayt. Patawa naman o. WAHAHAHA.

“Kaya pala araw araw, ang aga aga umalis non!”

“Yup. That’s his ‘calling’ nga daw ‘eh… Mag timpla ng kape.”
“Hahahaha.”

*pause*

“Ate… Pano nangyari yon?”

“Yung? Pag coffee shop niya? Yun nga, wala—“

“Hinde yun…”

“Eh ano?”

“Yung relasyon niyo.”


Two thoughts now echo in my noggin.

“Hindi ko nga magets kung bakit ikaw parin yung… M-ma-hal niya ‘eh. P*cha, ako nga
ginagamit niya ‘eh! Yinakap niya ako kahapon…

…dahil alam niyang nandun ka. T*ng-in*ng pabango yan!”

“I’m content with the fact that he loves me. Yet, I still miss him. Pero we’ll learn to cope.
We’ll manage. Basta mahal ko siya… at mahal niya ako. Masaya na ako.”

Shoot.

SATURDAY na. Ulit. At wala paring progressive na nangyayari sa araw ko. Progressive? Oo,
wala pa.

Balak ko nang magpakatotoo. Magsabi ng totoo kay Yza. Ay pusa, I’m emo. SHOOT.

Lumabas ako ng bahay para magpahangin. Yes I know, I could’ve done that on the balcony,
pero mas trip ‘kong maglakad lakad.
I just went where my feet would take me. Ah, you get it.

Nung nasa park na ako, I decided to sit on the swing. Dito kami madalas ni Yza…

[flashback #1]

“Wala silang pakialam sa kahit anong gawin mo. You are special for who you are. Corny ko
'noh? The point is, just be you. Just be Yza.”

Naramdaman ko nalang na sumagi yung kamay niya sa kamay ko, pero inalis din niya.

“Mind if I do this?” Hinawakan ko namn ng mahigpit yung kamay niya. Umiling naman siya.
Tapos ngumiti ako.

“Not that.” Lumapit ako sa kanya…


“This.” Niyakap ko naman siya.

[flashback #2]

“Make a wish! Tara, sabay tayo!” Pinikit naman niya mata niya…

Wish?

Bumulong nalang ako…

“I wish this night would never end…”

[flashback #3]

“Sana madalas ganito, ‘noh?”

“Yup.” Tiningnan ko siya. Nandito ulit kami sa park, sa may puno na dati naming inupuan.

[end of flashback]
Tumayo ako para umuwi na, tutal mag gagabi na rin naman. Pero nakita ko nanaman… sila.

At hahalikan na ni AJ si Yza…

At hindi na ako magpapakatanga.

Tumakbo ako kay AJ, tapos sinuntok ko siya sa mukha.

Oo, sinapak ko ulit si AJ Jaime,

Ngayon naman sa harap ni Yza.

“G@go ka talaga!”

Humarap naman ako kay Yza, tapos yung mukha niya was something like this: O_O
“BAKIT MO SIYA SINUNTOK?”

“Well sorry ha?! Hahalikan ka lang naman niya!!! At hindi pwede yon!”

“Tang@ ka ba?! Napuwing ako!…

…Hinihipan lang niya!!!”

Chapter 53

I’M DEAD. O_O

“When did you learn to hit people like that?! Gaaaahd.” Tinulungan niyang tumayo ang
natumbang lalampa-lampang AJ Jaime.

“At kailan ka pa natutong mag-CARE para sa akin, ha?” May emphasis talaga siya sa word na
care.

Eto ‘bang ginagawa ko ngayon, hindi pa ba ‘toh sign na meron akong PAKIALAM sayo? Gahd
naman!

“Dati pa naman akong may care sayo!”

“Ay oo nga pala, I’m your best friend.” Eto nanaman tayo.

“Ano ba?”

“Anong ‘ano ba’?!”

“Ewan ko!”
“Baliw!”

“Sa tingin mo dahil lang don, kaya ako may paki sayo?!”

“Dahil san nga ba?! Wala naman diba?! Dahil bestfriend mo lang a—“

“Hinde!”

“Anong hinde?”

“Palibhas—“

“Don’t you get it?”


Napatingin kaming dalawa kay AJ… “Yza… Torpe lang talaga yang g@gong yan, pero mahal ka
niyan!”

Yza + Ethan = O_O

“At sino namang nagsabi sayong sumabat ka dito?”

Tumawa naman siya. Asar, tatawa pa. “Ba’t namumula ka?”

Ako? Shoot. “Hin—G@go!”


Naglakad naman si AJ papalayo… “G@go, san ka pupunta?”

Tumawa naman siya, tapos kumaway na… San naman ‘bang lupalop pupunta yon?

Humarap naman ako kay Yza, tapos napansi 'kong tahimik lang siya dun.

“Yza…”

Hindi naman umimik si Yza. Nakatayo lang siya dun, hinihintay kung anong sasabihin ko.

“…totoo yon.”
“Bakit ngayon lang? Ngayon lang ba?”

“Yza… Matagal na. Ngayon ko lang nalaman sa sarili ko.” DRAMAAAAAA.

“A—“

“Yza…”

“…Will you be mine?”


New thoughts in my noggin, now available!:

“I need some time to think…”

Shoot naman.

At, panis, si AJ, tinutulungan ako? Hayoooop. Kaya pala siya nandun, kasi kinukumbinsi niya
si Yza na ma-*insert the 5 letter word* ko daw si Yza.

Ngayon naman, nandito ako sa kwarto ko sa isang napakagandang Saturday afternoon.


Again. Saturday nanaman. Yep, one week has passed. And I’m not rushing Yza. Pero ang sabi
niya, she’ll talk to me later daw.

Tumayo ako, tapos tiningnan yung bola ng basketball. Nakakatamad naming maglaro ngayon
‘eh. Ang init. And speaking of ‘laro’, next year na yung last game namin. Well, ayos lang.
Ngayon nga malapit nang mag Christmas break eh. Actually this week na yung Christmas
party. Sa Friday. Nyehehehe.
*beep beep*

1 message received:

[ hi ethan. :} pwde m b aq pntahan? I hve smething imprtnt 2 say. meet me at the park in
front of Herreños. :} tnx. ]

At ano naman kayang kailangan nito? Ang alam ko, medyo okay-okay na sila ni Francis,
medyo lang. Ewan ko. Basta ang alam ko, hindi pa sila. Oh well. Pagbigyan ko na ‘toh.

[ geh, wat time? XD ]

[ around 3? :} ]

[ k. XD ]

Chineck ko kung anong oras na, 2:30. Sakto, 15 minutes to prepare. Nagbihis na ako ng
panglakad, tapos nagsabi ako kay Manang na aalis ako.

Kumuha nalang ako ng jeep papunta doon. Well I don’t have a car, si Kuya lang naman ang
may kotse. Which is UNFAIR. >___< Why does he get to own a car, and I don’t? Ang daya.
Tss.
Bumaba ako sa may Herreños, tapos tumawid papunta sa park. Konti lang yung mga tao, pero
enough to liven the place. Hindi ko naman natanong si Racquelle kung saan kami dito
magkikita, kaya linabas ko yung phone ko, para itext siya.

[ oist. nd2 nko. sa may tpat mismo ng hrenos. XD ]

Lumingon ako para hanapin siya, pero wala pa siya.

[ w8. :} ]

Ayos, pinaghintay pa ako. Umupo ako sa nearest bench na nakita ko, tapos tumingin tingin sa
mga taong nasa park. May lalakeng jogger, may batang kumakain ng ice cream, may Yza na
may hawak ng volleyball at naglalakad papunta sa He—wait. Si Yza! Baka bibili ng kape.
Teka, ba’t naman bibili ng kape yun? Eh galling sa training! >____< Stoooopid.

“Yz—“
“Ethan!” Hayop, ngayon pa dumating. Timing nga naman.

“Oy Racquelle. Kamusta na kayo ni Kiko?” Hinampas naman niya yung braso ko ng mahina.

“Anong klaseng pambungad naman yan!” Tumawa naman siya.

“Ano ‘bang kailangan mo?” Hindi naman ako sarcastic nung sinabi ko yan, tama lang yung
mood.

“Ok. Here goes…” Huminga naman siya… May ganun ganun pang nalalaman.

“I just want to say thank you, and… Sorry.”

“Huh?” Ano daw?


“Thank you for making me realize na, I’m still in love with Francis.” Sabi na nga ba.
“Kasi siguro, kung hindi dahil sayo, hindi ko malalaman na siya parin.”

“Eh ano namang kinalaman ko dun? Ba’t sakin ka nag tha-thank you?” Tumawa naman ako. Ni
minsan siguro, hindi ko maiintindihan si Racquelle.

“Ano ka ba? Diba nga dati…” Namula naman siya. “Akala ko, ikaw na yung papalit sa kanya.”

Feeling ko lahat ng dugo ko napunta na sa mukha ko. Baliw talaga ‘tong si Racquelle!

“Ngayon naman, I want to say sorry…” Ngumiti naman siya. “Sorry sa lahat ng pinag-
gagagawa ko sa inyo noon. Nung, ginamit kita nung battle. Nung… Alam mo na. Lahat. As in
lahat!”

This time, ako naman yung ngumiti.

“Pasabi na rin kay Yza ha?”

“Sure.” Nagpause naman kami…


“Alam mo Racquelle, ayos na rin yung mga pinaggagagawa mong ‘yon. Imagine, kung wala yon,
edi, ang corny ng school year?” Tumawa naman kaming dalawa.

“Hay nako, basta Ethan, thank you.” Nagulat naman ako nung bigla niya akong yinakap.

“No prob Racquelle.” Tapos umalis naman siya sa pagkayakap.

“Uy sige, memeet ko pa si…” Namula ulit siya. “…siya.” Tapos tumawa din.

“Geh.” Kumaway naman ako, tapos naglakad siya paalis.

“Thanks ulit!” Sigaw niya.

“Don’t mention it!” Pagkatapos na pagkatapos ‘kong sabihin yun, nakita ‘kong nakatingin sakin
si Yza, tapos gulat na gulat.

Uh-oh.

Chapter 54

SH*T!!! O_O

“Yza!” Hinabol ko siya, dahil bumilis yung lakad niya. Hindi naman masyadong halatang
iniiwasan niya ako diba? Tumatakbo na ako, pero medyo malayo siya sakin, kaya mahirap
nang abutan.
“Huy Yz!” Hindi parin siya lumilingon nun. Nung naabutan ko na siya, hinawakan ko yung braso
niya, pero tinanggal kaagad niya sa pagkakahawak ko. Nung hinawakan ko ulit, hinarap na
niya ako, tapos dun ko lang napansin na inis na inis yung mukha niya, na para ‘bang iiyak na…

“Ano nanaman ba?!”

“Y—“

“Tama na Ethan! Ayun na oh, nakita ko na. Tapos na!”

“Please let me explain…”

Hindi muna siya nagsalita nun, pero umimik din.


“Sige explain. Go.” Hindi naman ako makapagsalit nun. Ano nga ‘bang sasabihin ko?

“A… Uhm…”

“Tss.” Naglakad siya ulit nun papalayo, hinabol ko nanaman siya.

“Wala lang yung yakap na yun, promise!” Humarap naman siya sakin, tapos binigyan ako ng
tingin na para ‘bang ‘Yeah, right.’

“Nagsorry lang sakin si Racquelle nun, dun sa lahat ng ginawa niya sakin. Satin! Hindi mo nab
a maalala yung mga pinaggagagawa ng babaeng yon?! Nagsorry siya, at nag thank you! Thank
you daw, dahil ngayon narealize niya na mahal niya si Francis! Yon! Wala lang yung yakap na
yon, I swear!!!” Tumingin ako sa kanya pagkatapos ‘kong sabihin yon…

Hindi ko alam kung maiiyak ba siya, maiinis, o ano…

“Tapos ka na ba?” Tumingin siya sakin, halata mong pinipigilan lang niyang umiyak.

Put@kte, ayokong nakikita siyang ganyan.

Lumayo nanaman siya sakin. Pero ngayon, dahan dahan na. Para ‘bang slow-mo.

“Yza…
…nagseselos ka ba?”

Hindi ko alam kung bakit ko natanong yon, pero yun yung lumabas sa bibig ko. Napatigil
naman siya. Tapos mga ilang saglit lang, humarap siya sakin…

“P*cha?! Nagseselos?!!! HINDI!!!” Tapos dumirediretso nay ung iyak niya.


Feeling ko may mga nakatingin na samin nun, pero wala akong paki.

“Bakit Yz… Bakit hindi ka nagseselos??!”

“Kasi hindi ako pwedeng magselos!!! Wala naman akong karapatan diba?!!! Hindi naman
tayo!” Umalis na ulit siya, tapos patawid na sa kalsada. Wala naming gaanong kotse nun, kaya
hinabol ko siya…
…at niyakap ko siya dun mismo.

“Yza, please lang… Mag selos ka na… Gusto ko nang totohanin ‘to…”

“Ethe.” Hindi malaman kung bakit, pero…

…bet pa tayo, umiiyak na ako.


*beep* *beep*

May sasakyan na nun na paparating… Hindi ako makagalaw. Ganun din naman si Yza… Para
‘bang nag stop yung oras.

Nung malapit na yung kotse samin, lumakas lalo yung busina nun…

*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP!!!*

Pinikit ko nalang yung mata ko… Hinawakan naman ni Yza yung kamay ko na nakayakap sa
kanya…

“Huwag mo ‘kong yakapin! Ikaw lang yung madidisgrasya!”

“Ayos lang… Kesa ikaw…”


Humigpit yung hawak ko…

Naramdaman ko nalang na may tumulak samin, nakayakap parin ako kay Yza, ayoko siyang
masaktan.

Pero hindi kotse yung bumunggo samin, iba…

“Put@ng in@!!! Diyan pa kasi kayo magyayakapan!”

Pagbukas ko ng mata ko,

…si Aj yung natamaan.

Chapter 55

Medyo nahihilo pa ako sa bagsak ko nun, pagtingin ko sa paa ko, puro gasgas yung abot ko.
May mga sugat din, cuts, tapos hindi ko magalaw yung paa ko. Nag-loosen up na yung kapit
ko kay Yza, tapos napansin kong binuksan na rin niya yung mga mata niya.

“Wha—Ethe! Jay!”   Napaupo siya ng diretso nun… “Oh my G—“ (Jay: J from AJ.)

“May nasaktan ba?!” Obyus ba? Nagsalita yung lalaking kakababa lang ng kotse niya. Siya
yung nakabungo samin. Aba kum@g ‘toh, uupakan ko ‘toh eh!

“Dalhin natin sila sa ospital!” Sabi nung kasama niya.

“Ethe!” Naramdaman ‘kong hinawakan ni Yza yung ulo ko, tapos yinakap ako.

Masyadong masakit yung katawan ko nun para magrespond. Naramdaman ko ring sumisikip
yung dibdib ko. P@kshet, ang sakit.

“Hala! Sh*t! Blood!” Hinawakan niya yung paa ko nun, tapos biglang kumirot. “Aah!”

“Sorry.” Tumingin tingin siya sa gilid niya, tapos hinawakan yung pisngi ko…

“Ethe, check ko lang si AJ ha? Kasi baka may—“

“Yza, don’t go… Please… Magselos ka muna.”


Napatigil siya nun, tapos naramdaman ko nalang na may tumulo na luha sa pisngi ko. “Ethe, s-
sige.”

“T-thank y-y-ou.”

Hindi ko nalang alam yung sunod na nangyari…

As usual, nagblack out ako. D@mn.


“Yes tita. Opo. Kanina lang. He’s asleep ‘eh. Yeah, I’ve called him al—“

“Akin na.”

Kakagising ko lang nun, tapos naabutan ko si Yza na may kausap sa cellphone niya. Halata
namang si Mommy yun.

Tinakpan ni Yza yung receiver, tapos tinanong ako, “Sure ka?”

“Yeah.”

Inabot niya sakin yung phone, tapos umupo na siya dun sa couch na malapit sa bed ko. Dun
ko lang napansin na maganda yung hospital bed ko. Pero paglingon ko sa tabi ko, nandun sa
kabilang kama si AJ, natutulog.
KAMUSTA NAMAN, IISA YUNG KWARTO NAMIN?! SY*T.

“’My.”

“Ethan! Kamusta na baby ko? Nako, masakit ba? Nagcacancell na si Mommy ng meetings
para maka uwi di—“

“You don’t need to do that Mommy. OA ‘my. Not cool.” Tumawa naman ako, pero hindi
tumawa si Mommy. Halata mong seryoso siya.

“Ethan, I’m your mom. I’m worried about you.”

“’My, I swear. Hindi naman masakit. Siguro na-sprain lang, or what. Pero ayos lang ‘toh.”

“Are you sure?”

“Yes mommy.” Nag smile naman ako, kahit na alam ‘kong hindi niya ako nakikita.

“Your dad’s worried too. Are you really sure that we don’t need to go there.”

“Positive.”

Nagbuntong hininga naman siya, “All right. Where’s your Kuya? He should be there.”

Tinakpan ko naman yung receiver, then I mouthed the words ‘ Kuya’ to Yza.

Tinuro naman niya yung pintuan, “Talking with the men in white.”

“Oh.”
Tinanggal ko naman yung kamay ko na nakatakip sa receiver. “He’s talking to the doctors.”

“M-hm. Tell him I’ll call him later.”

“Okay ‘my.”

“Sige, I still have to talk to your dad.”

“Sure.” Tumawa naman ako.

“Remember honey, we l—“

“—love you.” This time, si mommy naman yung tumawa.

“Okay baby, bye bye.”

Baby talaga eh? Haha. Ayos lang. Pag personal lang naman yan ‘eh. Pag sa harap ng tao,
cool naman yan si Mommy eh. Pwera lang pag kausap na niya yung bestfriend siya, si Mrs.
Sanchez, tumitipak na yung utak ni Mamita. Lumilipad ang isip.

Lumapit naman sakin si Yza… “Oh, ano raw?”


“The usual.” Ngumiti naman ako. Kumuha siya ng chair, tapos linapit sakin, at umupo siya dun.

“You look horrible.”

“You look pretty.” Namula naman siya. Tumawa naman ako. Hinampas naman niya yung legs ko
ng mahina, kasi malapit yung kamay niya dun.

“Ouch!” Eh sa malamang lang, masakit diba?

“Sorry.” Hinimas niya ng dahan dahan, tapos ngumiti siya.

“Ano ‘bang sabi ng doctor?”

“Ewan. Pero mukhang may broken leg ka daw.” Nag pout naman siya.

“Broken leg?! Seryoso?” Tumingn naman ako sa ceiling, “That means I can’t play basketba—“

“Yup.”

“Shoot.” Napa-angat naman yung kamay ko, tapos nag landing sa kamay ni Yza.
Napatingin kami parehas dun, tapos halata mong pareho kaming medyo nailang.

“Totoo ba yung sinabi mo kanina?” Hinawakan ko ng mahigpit yung kamay niya.

“Sinabi?” Tinanong niya yun, with matching tilt ng head, which made her look like she was
thinking about it. Which made her look reaaaaaaaal cute. Sh*t.

Medyo naiilang naman ako nun, na nahihiyang ewan. Takte.

“Yung, magseselos… Ka… Na.”

“Ahh… Yun.” Namula naman ulit siya. “Ahm… Ano… Yung sagot ko? Ahm, ano, o—“

*cough* *chough*

Napalingon kami ni Yza ng sabay kay AJ, umuubo ubo parin siya. Tumayos si Yz, tapos
kumuha ng maiinom ni AJ. Loko ‘tong AJ na ‘toh. Ngayon pa nagising! Sakto namang pumasok
si Kuya na may kasamang doctor.

“Oi! Gising ka na pala. Tumawag na ba si ‘My?”

“Oo.”

Tumingin naman kami ni AJ dun sa doctor.

“Mr. Villaroy and Mr. Jaime, your condition isn’t that serious. No brain damage, etc. But you
both have bone fractures on your right legs.”

“Sir, why was there blood on Ethan’s leg? Isn’t that serious?”

“They both had blood on their legs, since they earned minimal cuts, but everything’s going
to be fine.”

“Oh.”

Lumabas na ulit yung doctor pati si Kuya, tapos bumalik din ulit si Kuya.

“No basketball for a month bro.”

“Sh*t!”

Tumawa naman si Yza. Si AJ naman tahimik lang.

“Sige, balik muna ako sa bahay. Then I’ll call mommy, tapos lilipad na ako pabalik dito. Yza,
ayos lang?”

“Oo naman Kuya.” Nag nod si Yz.


Humarap naman si Kuya kay AJ…

“’Tol, kakausapin daw kayo mamaya nung nakabunggo sa inyo. Pero ngayon, pahinga muna
kayo. Ano number ng parents mo? Akin na, tatawagan ko.”

“Nasa Spain sila parehas.”

“Relatives?”

“They don’t need to know. I take care of myself. Tatawag nalang ako mamaya sa bahay na
hindi ako makakauwi. Nandun yung maids.”

“Sigurado ka?” Kinuha naman ni Yza yung baso na hawak ni AJ. “Oo.”

“Okay. I’ll be back.” Tapos lumabas na si Kuya ng kwarto. Bumalik naman si Yza dun sa
inuupuan niya kanina.

“Haaaaaaay. Kapagod.” Tapos sinandal niya yung ulo niya sa kama ko. Hinawakan ko naman,
tapos ginulo ko yung buhok nya. “Arr. Don’t touch my haiiiir.”

Nag-belat naman ako sa kanya. Inangat naman niya yung ulo niya, “Hoy, kayong dalawa, go
to sleep.” Sakto naman, may pumasok na lalake at babae sa kwarto namin.
Sila pala yung nakabunggo samin. Sila na daw yung bahala sa lahat ng fees, medications, etc.
Tapos nagsorry sila. Kung may kailangan daw kami, sabihin lang daw sa kanila. Tapos may
karapatan kaming magalit daw sa kanila. Ang drama nga ng dalawang gurang na ‘toh eh. Si
AJ nga natatawa na eh. Sabi namin, hindi naman kami galit. Kabobohan rin naman namin kaya
kami nagkaganun eh. Tumawa naman sila, nag sorry ulit, tapos umalis na.

Pinatulog naman kami ulit ni Lola Yza. Pinikit ko naman yung mata ko, baka saka-sakaling
makatulog tulog naman.

Siguro, after mga 15 minutes, naramdaman ‘kong gumalaw si Yza, parang tumayo. Tapos ako
naman, kunyar tulog. hehehehe.

“Anong ginagawa mo?”

“Hey. Gising ka pala? Nauuhaw kasi ako ‘eh. Nasan na ba yung baso?”

“Linapag mo kanina dito sa gilid ko.”

“Ayun. Haha.”
Narinig ko nalang sunod, na parang may nagpopour na tubig sa kabilang side ng room. Tapos,
parang naglalakad. P@kshet, mahirap pala yung ganitong kunyari tulog. Hahaha.

“Yza… Siya na ba talaga?”

Hala. Umiiral nanaman ang kadramahan ni AJ.

Naramdaman ko biglang may humawak ng noo ko, tapos hinaplos.

Sh*t. Kailangan ‘kong magpigil tumawa. Patay tayo pag nabuko ako!

“Oo.”

“Yza… I love you…”

“AJ… I love you too…” Ngayon, kamay ko naman hinawakan ni Yza, tapos hinigpitan yung
hawa—I LOVE YOU TOO?!!! O_O

“…as a friend. A very good friend.”

You might also like