ANG EBOLUSYON AT TEORYA NG TAO Teorya ng Ebolusyon: Isinasaad dito na ang mga tao ay nagmula sa mga unggoy.

Ang teoryang ito ay ipinakilala ni Charles Darwin at ni Landa Jocano.Charles Darwin: Origin of the Species; ang tao'y di basta-bastang sumulpot kundi unti-unting dumating sa kasalukuyan niyang kalagayan at hitsura; unang nagbigay ng ebidensyang nagpatunay dito; maraming tao ang di naniwala dito dahil labag daw ito sa istorya ni Adan at Eva. Humanap ang mga siyentipiko ng ebidensiya upang mapatunayan ang teorya ni Darwin. Isang hulma ng tinatayang wangis ng Taong Java.Noong 1859, sa pangunguna ng siyentipikong si Charles Darwin, maging ni Alfred Russell Wallace, ang panukalang nagbuhat ang mga hayop - kabilang ang tao - mula sa mga nilalang na may ibang kaanyuan. Sinabi pa rin nila na bunga ng mga "pagbabagong kinailangan sa loob ng mahabang panahon" ang kasalukuyang anyo ng tao at ng iba pang mga hayop. Pinagmulan ng Unang Tao Bungo ng Taong Peking.Mula sa panukala ng pagbabago o teoriya ng ebolusyon, nilahad na "mga nilalang na anyong bakulaw" ang "pinakahuling pinagmulan ng tao." Nilarawang mga "hukot, hindi lapat ang katawan sa paglakad nang nakatayo sa dalawang paa" ang mga ninunong bakulaw ng kasalukuyang mga tao. Nagkaroon ng mga patung-patong na pagbabago bago naging tunay na tao ang mga bakulaw. Kabilang sa "patong" na ito ang pagbabago sa anyo ng paa, baywang, at gulugod (ang buto sa likuran). Sa larangan ng biyolohiya, tinawag na homo erectus o mga unang taong nakatindig ang mga unang taong nagkaroon ng mga katawang may kakayahang "mabuhay nang nakatayo" sa maghapon, sa araw-araw, at sa habang may buhay. Kabilang sa mga ito ang mga taong Java, taong Peking (taong Beijing, kung isasalin sa kasalukuyang paraan ng romanisasyong pang-wikang Intsik), at taong Tabon). Natagpuan ang mga labing buto ng mga ito sa Asya. Australopithecus (bakulaw na Taga-timog): pangalang binigay sa uri ng unang tao Africanus: matulis ngipin, karne, di-tuwid katawan sa paglakad, kasangkapang bato't buto, kaunting noo, maliit at payat kaysa sa robustusRobustus: gulay, lumalakad nang patayo subalit di tuwid, walang noo, walang kagamitan, nakatira sa kagubatan, masmalaki sa africanusCro-Magnon: masmalaking utak kaysa sa atin, matangkad(6talampakan), malalaki ang katawanCarl Sagan: malaki man ang katawan nila, nandito pa rin tayo dahil sa ating abilidadNeanderthal: malapat at makapal ang bungo sapagkat higit na malaki ang laman nitong utak kaysa karaniwang tao ngayonHomo Habilis: mataas noo, karne't gulay, lakad patayo't tuwid, kasangkapang bato,nagtayo ng tirahan, higit na malaking utak kaysa Australopithecus, namuhay bilang pangkat Homo Erectus: Mataas noo, karne, gulay, nakatayo sa paglakad, iba't ibang tirahan, kagamitan, apoy, di-kataasan.. Unang tao Ayon sa Bibliya, sina Adan at Eba ang mga magulang ng sangkatauhan. Ang mga unang tao[1] o sinaunang mga tao ay ang mga unang ninuno, mamamayan o taong namuhay ibabaw ng mga lupain ng mundo. Maaari rin itong tumukoy sa mga sinasabing mga naging unang lalaki at unang babaeng nilalaman ng mga alamat at mito mula sa iba't ibang kalinangan ng tao, kabilang ang mga binabanggit sa iba pang mga salaysayin o mga aklat tulad ng Bibliya, Tora, Talmud at Koran. Ayon sa Bibliya, sina Adan at Eba ang mga magulang ng sangkatauhan. Ayon sa Bibliya Pangunahing lathalain: Adan at Eba Ayon sa Aklat ng Henesis sa Lumang Tipan ng Bibliya, sina Adan at Eba[2] ang unang lalaki at unang babae -- ang mga unang tao sa mundo. Sila ang magulang ng sangkatauhan: sapagkat si Adan ang pinakaunang tao, samantalang si Eba ang pangalawa. Nilalang ng Diyos si Adan mula sa alabok sa lupa ayon sa wangis ng Diyos o bilang isang kalarawan. Nilikha naman ng Diyos si Eba mula sa mga tadyang ni Adan.[3] Ayon sa agham Teoriya ng ebolusyon Isang hulma ng tinatayang wangis ng Taong Java.

Noong 1859, sa pangunguna ng siyentipikong si Charles Darwin, maging ni Alfred Russell Wallace, ang panukalang nagbuhat ang mga hayop - kabilang ang tao - mula sa mga nilalang na may ibang kaanyuan. Sinabi pa rin nila na bunga ng mga "pagbabagong kinailangan sa loob ng mahabang panahon" ang kasalukuyang anyo ng tao at ng iba pang mga hayop. Sanhi raw ang mga pagbabagong ito ng pagbabago rin sa kalagayan ng kalikasan sa isang pook na pinamumuhayan ng mga hayop at taong ito. Tinatawag na ebolusyon (panukala ng pagbabago) ang mga pagbabagong ito, at nagaganap upang maipagpatuloy ang pagkakaroon ng buhay. Sapagkat maglalaho o mawawala sa ibabaw ng mundo ang mga hindi nagbago at yaong mga walang kakayahang magbago - kakayahang dumaan sa proseso ng ebolusyon. Kailangang magbago sa kanilang mga gawi sa pamumuhay ang mga hayop: nagkakaroon ng mga pakpak (sa loob ng matagal na panahon) ang mga namumuhay batay sa paglipad (mula sa pagdagit, pagsalimbay, o pagsalibad muna hanggang sa magkaroon ng mga tunay na pakpak), napipilitang magkaroon ng mga paa (sa loob din ng matagal na panahon), umahon, at mamuhay sa lupa ang mga isdang nabubuhay sa isang pook na pinagdausan ng "malawak at matagal" na panahon ng tag-tuyo, kung saan may kakulangan ng tubig na malalanguyan. Nakapagpapatuloy sa pagkakaroon ng buhay ang mga nakapagbagong ito sa kanilang mga kaanyuhan at kayariang pangkatawan, at namana rin ng kanilang mga anak ang mga naganap na pagbabagong ito.[1] Pinagmulan ng unang tao Bungo ng Taong Peking. Mula sa panukala ng pagbabago o teorya ng ebolusyon, nilalahad na ang "mga nilalang na anyong bakulaw" ang "pinakahuling pinagmulan ng tao." Nilalarawang mga "hukot, hindi lapat ang katawan sa paglakad nang nakatayo sa dalawang paa" ang mga ninunong bakulaw ng kasalukuyang mga tao. Nagkaroon ng mga patung-patong na pagbabago bago naging tunay na tao ang mga bakulaw. Kabilang sa "patong" na ito ang pagbabago sa anyo ng paa, baywang, at gulugod (ang buto sa likuran). Sa larangan ng biyolohiya, tinawag na homo erectus o mga unang taong nakatindig ang mga unang taong nagkaroon ng mga katawang may kakayahang "mabuhay nang nakatayo" sa maghapon, sa araw-araw, at sa habang may buhay. Kabilang sa mga ito ang mga taong Java, taong Peking (taong Beijing, kung isasalin sa kasalukuyang paraan ng romanisasyong pang-wikang Intsik), at taong Tabon). Natagpuan ang mga labing buto ng mga ito sa Asya.[1] Ayon sa mga alamat at mito Sa Pilipinas Pangunahing lathalain: Malakas at Maganda Ayon sa mga Negrito, may isang alamat kung saan nagmula at kung paano nagkaroon ng mga unang tao sa Pilipinas. Ganito ang buod ng isang bersyon ng kuwentong ito: Matapos awayin ng isang ibong lawin ang diyos na panginoon ng karagatan, lumapag ito sa isang pulo upang makapagpahinga. Habang namamahinga, namataan niya ang isang matayog at malaking puno ng kawayan na kaniyang tinuka ng maraming ulit. Dahil sa pagtutukang ito, nabiyak ang puno ng kawayan. Sa pagbiyak na ito, lumabas mula sa kawayan ang unang lalaki at babae. Malakas ang pangalan ng lalaki, habang Maganda naman ang naging tawag sa babae. Kung pagbabatayan ang alamat na ito, sina Malakas at Maganda ang mga unang taong namuhay sa Pilipinas.[1]